Buddhadasa Bhikkhu, un gran filósofo budista

Buddhadasa Bikkhu é visto como o filósofo budista máis influente de Tailandia e moito máis aló. A súa reinterpretación do budismo para os tempos modernos atraeu a moita xente en Tailandia, aínda que a maioría dos seus seguidores están entre a clase media. A continuación comentarei as súas ideas frescas e innovadoras.

Profunda decepción

Buddhadasa Bhikkhu (en tailandés: พุทธทาส ภิกขุ phóetáthâat 'Serve do Buda' e phíkkhòe 'monxe') naceu o 27 de maio de 1906 na aldea de Chaṭāṭaṭiang, segundo paternidade chinesa de Rumāniang, na aldea chinesa. e a súa nai, unha tailandesa, rexentaba unha tenda.

Despois de asistir a unha escola do templo durante uns anos, continuou os seus estudos nunha escola pública en Chaiya. En 1922 morreu o seu pai e asumiu temporalmente a tenda, tamén para pagar a educación do seu irmán menor que estudou na famosa escola Suan Kulap de Bangkok.

En 1926 Buddhadasa foi iniciado como monxe e nunca abandonaría a orde monxe, a Sangha. De 1930 a 1932 pasou un tempo nunha universidade budista de Bangkok, onde coñeceu a Narit Phasit (compartiu as críticas de Narit ao establishment budista, pero considerouno demasiado radical) e Pridi Phanomyong. A forma en que o budismo foi estudado, ensinado e practicado en Bangkok foi unha profunda decepción para el.

Monxe de Bush

En maio de 1932, un mes antes da revolución que converteu a monarquía absoluta nunha monarquía constitucional, regresou a Chaiya onde pasou dous anos só estudando e meditando na selva como monxe do bosque. Máis tarde uníronse outros monxes.

Buddhadasa deulle ao templo, que foi creado en 1943 noutro lugar a sete quilómetros ao sueste de Chaiya, o nome de Suan Mokkhaphalaram, xeralmente chamado Suan Mokh (pronunciado: sǒean môok): "O xardín da liberación". Alí permanecería ata a súa morte o 25 de maio de 1992.

Todos eses anos no templo pasou estudando, escribindo e predicando, axudado polo seu irmán menor Dhammadasa ("O Servo do Dhamma, a Ensinanza"). As súas ideas foron espalladas por toda Tailandia por todo tipo de revistas, libros e organizacións. Hai un libro del no mostrador de todas as librarías. A maioría da xente coñece o seu nome e algunhas das súas ideas.

O templo Suan Mokh é visitado por decenas de miles de persoas cada ano, incluíndo moitos estranxeiros, principalmente para cursos de medicación. Buddhadasa provocou unha vez a declaración dos moitos excursionistas: "Creo que toda esa xente vén aquí principalmente por unha parada sanitaria...".

Aversión á práctica e á autoridade budista

Os anos de estudo de Buddhadasa en Bangkok deixáronlle unha aversión de por vida á práctica budista e especialmente á autoridade. Atopou os templos sucios e ateigados, os monxes preocupados principalmente polo status, a riqueza, o prestixio e unha vida fácil. Os laicos practicaban rituais, pero tiñan pouca comprensión do budismo. As autoridades estaban máis preocupadas pola práctica do budismo, e en particular o monacato, que pola súa doutrina. A reflexión sobre os fundamentos do budismo e da actividade intelectual foi descoidada, mesmo entre os laicos.

Por exemplo, durante moito tempo, unha batalla disputouse sobre a cor correcta do hábito do monxe, laranxa brillante ou marrón-vermello sombrío, e a cuestión de se o hábito debería cubrir ambos ou só o ombreiro esquerdo. Os laicos estaban máis preocupados polos rituais, as ofrendas, a obtención de méritos, etc., e non polo núcleo do budismo, actitude alentada polos monxes.

Buddhadasa observou que o estudo do budismo foi principalmente sobre os comentarios escritos moitos séculos despois do Buda e apenas sobre os ditos do propio Buda. Quería volver aos escritos orixinais.

O entrelazamento do budismo e do estado tamén foi unha espiña no seu costado. Foi especialmente o rei Rama VI quen fixo fincapé na unidade do budismo, a monarquía e o estado, a Trindade tailandesa. Un non pode prescindir do outro.

Todos os líderes tailandeses desde entón apoiaron esta posición. Unha persoa que renuncia á súa fe ou é considerada herexe é un inimigo do Estado, e no pensamento dos anos XNUMX e XNUMX, un “comunista”. Polo tanto, non debería sorprender que Buddhadasa fose acusado entón de ser "comunista" por elementos máis conservadores da sociedade tailandesa.

A primeira vez que solicitei un visado de matrimonio en Chiang Khong, preguntáronme pola miña 'sàatsànǎa, relixión'. Dixen "phóet, budista". O oficial de inmigración deixou de escribir, sentouse e dixo: "Non podes. Non es tailandés.

Phasǎa khon e phasǎa tham, a linguaxe humana e a linguaxe espiritual

A maioría das escrituras e refráns de todas as relixións están escritos en linguaxe sinxela (phasǎa khon), pero o que importa ao final é o significado espiritual (phasǎa tham). Buddhadasa fai unha clara distinción entre eles. Se queremos comprender o significado real das escrituras, temos que traducir a linguaxe humana á linguaxe espiritual. Mitos, milagres e lendas na linguaxe humana apuntan a un significado máis profundo.

O paso de Moisés e do pobo xudeu polo Mar Vermello é a linguaxe humana, na linguaxe espiritual significa o amor de Iavé polo seu pobo. Así é como Buddhadasa tamén explicou os mitos e lendas budistas. E así a "morte e o renacemento", ademais do acontecemento biolóxico, tamén pode significar perda de moral e vicios, ademais da liberación do sufrimento no aquí e agora.

Buddhadasa desexaba volver ás escrituras orixinais, especialmente ás suttapitaka onde se rexistran os ditos e feitos de Buda. Ignorou os centos de comentarios posteriores como pouco importantes e moitas veces confusos.

Un tema tabú: Nirvana

Nibbana (en sánscrito máis coñecido como Nirvana) é case un tema tabú no budismo contemporáneo. Se se fala del, é un ideal inalcanzable, só posible para os monxes, a milleiros de renacementos lonxe, lonxe deste mundo, unha especie de ceo onde non se pode renacer neste mundo de sufrimento.

Buddhadasa sinala que, segundo as escrituras, o Buda alcanzou o "nibbana" antes da súa morte. O significado orixinal de nibbana é "apagar", como un conxunto de carbóns ardentes, ou "doméstico", como un animal manso, fresco e inmaculado.

Buddhadasa cre que nibbana significa a extinción de pensamentos e emocións perturbadores e contaminantes, como a cobiza, a luxuria, o odio, a vinganza, a ignorancia e o egoísmo. Significa non facer do "eu" e do "meu" os principios reitores das nosas vidas.

Nibbana pode ser temporal ou permanente dit a vida son alcanzadas, por laicos e monxes, mesmo sen coñecemento das escrituras, mesmo sen templos e monxes, e tamén sen rituais e oracións.

Buddhadasa dixo que podería resumir o seu ensino do seguinte xeito: 'Fai o ben, evita o mal e purifica a túa mente'. Esa é a verdadeira reencarnación, o verdadeiro renacemento.

Unha mente pura

'Chít wâang' ou unha mente pura non é realmente unha idea innovadora, senón unha das verdades máis antigas e centrais do budismo onde queira que a coloque Buddhadasa. 'Chít wâang' significa literalmente 'mente baleira'. É a tradución de Buddhadasa dun concepto budista que se refire a desvincularse, soltar as influencias perturbadoras e contaminantes na mente.

En primeiro lugar, deixando de lado o "eu" e o meu (ตัวกู-ของกู toea cow-khǒng cow, chamando a atención que Buddhadasa usa aquí a linguaxe coloquial común, aínda máis baixa), que está de acordo coa noción de an-atta " non ti mesmo'. Ademais, a liberación de emocións intensas e destrutivas como a luxuria, a cobiza e a vinganza. Chít wâang é unha mente en equilibrio e tranquilidade. Esforzarse por este estado de ánimo é esencial.

O traballo é fundamental para as nosas vidas

Para Buddhadasa, o traballo é fundamental nas nosas vidas, é algo necesario e tamén liberador. Por traballo enténdese non só o que proporciona o noso medio de vida, senón todas as actividades cotiás, dentro da familia e na comunidade. Por iso é igualmente necesario para o mantemento dunha sociedade xusta. Non ve distinción entre o traballo e o dhamma, o ensino, son inseparables,

Buddhadasa dixo: 'O traballo nos campos de arroz ten máis que ver co dhamma, as ensinanzas, que cunha cerimonia relixiosa nun templo, igrexa ou mesquita'. Ademais, considerou que todo tipo de traballo, se se fai co bo estado de ánimo, teñen o mesmo valor.

Carma

O karma chámase กรรม 'peite' en tailandés. En sánscrito a palabra significa "feito, acción" e unha acción con propósito. Na visión común do budismo tailandés, o karma acumulado de todas as túas vidas anteriores determina a túa vida aquí e agora.

Como renaces entón depende do mérito adicional, bo ou malo, que adquiras nesta vida. Isto pódese facer mellor mediante rituais, visitando templos, dándolle diñeiro a templos, etc. Dar vinte baht a un templo mellora o teu karma que darlle douscentos baht a un veciño pobre.

As persoas de gran estima, persoas con diñeiro, saúde e estado, deben ter adquirido moito karma bo nunha vida pasada. O seu lugar na sociedade é, por así dicir, un dereito de nacemento e, polo tanto, intocable. Tamén se aplica o contrario. Esta é a visión común tailandesa.

A irmá de meu fillo, agora de 25 anos, está desactivada. Debido á enfermidade hereditaria talasemia é xorda e muda. Unha vez, hai doce anos, viaxamos a un famoso templo ao norte de Chiang Rai. A súa nai preguntoulle a un monxe: "Por que a miña filla está tan minusválida?" Ao que o monxe respondeu que debía deberse a un mal karma de vidas pasadas. Esa irmá con mal karma é unha das persoas máis simpáticas e intelixentes que coñezo.

A visión de Buddhadasa do karma está en forte contraste con isto. Sinala que o propio Buda case nunca falou de karma, e certamente non xulgaba á xente por iso. A idea de karma é un concepto hindú e existiu moito antes de Buda. Sospeita que a idea hindú do karma entrou no budismo nos comentarios e libros posteriores.

Para Buddhadasa, o karma é só o que produce resultados, bos ou malos, no aquí e agora. Os froitos das túas actividades están, por así dicir, xa presentes nas túas accións. Eses froitos revélanse tanto na túa propia mente como na influencia no teu ambiente.

Sen preferencia por un sistema político

Buddhadasa nunca expresou unha preferencia por un sistema político en particular, agás que os líderes tamén deben seguir o dhamma, as ensinanzas. Os líderes conservadores rexeitaron as súas ideas. Permítanme limitarme a algunhas afirmacións:

Buddhadasa: "Non é o comunismo a ameaza para Tailandia, senón o capitalismo explotador e opresivo".

Sulak Sivaraska: "Un punto débil en Buddhadasa é o tema do 'dictador', porque os ditadores nunca posúen dhamma e nos rendimos demasiado aos ditadores. Mesmo os abades dos mosteiros son ditadores, incluído o propio Buddhadasa...

Tino Kuis

Fontes:

Peter A Jackson, Buddhadasa, Budismo Theravada e Reforma Modernista en Tailandia, Gusano de seda, Libros, 2003
Buddhadasa Bhikkhu, "eu" e "o meu", Thammasapa & Bunluentham Institution, sen ano

www.buddhanet.net/budasa.htm

/en.wikipedia.org/wiki/Buddhadasa

Tres vídeos para experimentar a vida e as ensinanzas de Buddhadasa:

www.youtube.com/watch?v=bgw97YTOriw

www.youtube.com/watch?v=z3PmajYl0Q4

www.youtube.com/watch?v=FJvB9xKfX1U

As Catro Nobres Verdades explicaron:

www.youtube.com/watch?v=FJvB9xKfX1U