Pooping agus tú i do luí ar do dhroim (Ó: Scéalta spreagthacha ó Thuaisceart na Téalainne; nr 36)
Tá an scéal seo faoi I Muaj; Síneach ba ea a hathair. Bhí sí 16 nó 17 mbliana d’aois anois agus bhí sí chomh adharcach le tarpa cistine. (*) Agus bhí sí ag iarraidh ‘é’ a dhéanamh le fear. Bhí sí ag iarraidh a fháil amach cad é mar nuair a bhíonn fear agus bean lustful. Maidir leis na héin agus na beacha, tá a fhios agat!
Uncail Kaew Fooling the Karen (Ó: Scéalta Iontach ó Thuaisceart na Téalainne; uimh. 35)
An scéal faoi Uncail-Kaew-who-fooled-Karen. Ba dhuine cunning é Uncail-Kaew-etc, Is minic a thaistil sé i dtír Karen chun trádáil a dhéanamh, agus dá bhrí sin ba mhian leis a gcuid nósanna agus nósanna a fháil amach. A mbealach a dhéanamh obair tí, ithe agus ól agus codlata.
Níos tapúla! Déan é níos tapúla! (Ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; uimh. 34)
Tá an scéal seo faoi bhean ón Téalainn Láir agus manach de shliocht Yong. (*) Níor thuig siad teanga a chéile. Bhí cónaí ar an manach sa teampall sa sráidbhaile ina raibh cónaí ar phobal fiche teaghlach. Shocraigh an bhean ann. Bean chráifeach a bhí inti a raibh grá aici gníomhais mhaithe a dhéanamh; gach maidin rinne sí bia do na manaigh.
An Karen i gcrann bambú deilgneach… (Ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; nr 33)
Scéal eile faoi lánúin Karen. Chuaigh an lánúin sin isteach sa dufair chun bambú a ghearradh síos. Tá crainn bambú mór, agus ard, agus deilgneach mar is eol duit. Mar sin thug siad dréimire a chuir siad in aghaidh grúpa crann bambú. Dhreap an fear go hard chun bambú a ghearradh.
An fear farantóireachta nach bhfuil chomh néata… (Ó: Scéalta spreagtha ó Thuaisceart na Téalainne; uimh. 32)
D'imir an scéal seo i bpobal Li. Má thaistealaíonn tú ó Lamphun go Li caithfidh tú abhainn Li a thrasnú. Agus ní bhíodh droichead ar bith ann. Ach bhí bád ag na Téalainnis Thuaidh a bhí ina gcónaí ann leis an ainm Panja, a chiallaíonn 'chiall choiteann', agus thug sé daoine go dtí an taobh eile freisin.
Tá balla den Wat Mutchima Witayaram (Khon Kaen, Ban Phai, 1917) péinteáilte le radhairc ón Vessantara Jataka.
An fear caillte na himeartha go maith (Ó: Scéalta spreagtha ó Thuaisceart na Téalainne; nr 30)
An fear a mharaigh a bhean agus a fear céile (Ó: Scéalta tantalizing ó Thuaisceart na Téalainne; nr 29)
Tá an scéal seo glúin d’aois cheana féin. Baineann sé le fear i sráidbhaile Long Ku Mon. Mharaigh sé a bhean nuair a mharaigh sé a fear ar dtús. Ní raibh a fhios ag éinne go ndearna sé é. Agus lig sé freisin dá tuismitheoirí íoc as an créamadh…
Want a fheiceáil, a bhraitheann, nó díreach labhairt? (Ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; nr 28)
Deir an focal 'Níl a fhios agat go cinnte go dtí go bhfuil sé feicthe agat. Ach is fearr rud éigin a mhothú ná rud éigin a fheiceáil.' Tá sé seo fíor i gcás lánúin pósta le fada nach raibh aon leanaí acu. Agus ba chosúil gurbh é sin an locht ar an mbean.
Tá scéal faoi sin. Agus má tá sé seo á léamh agat, caithfidh tú a admháil gur bhíodh daoine dúr ann. Ní hea, ní hamháin dúr, ach dúr! Baineann sé le mac-céile a rinne laab, feoil amh mionghearrtha le spíosraí.
Is í mo bhean chéile mo namhaid is measa. (Ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; nr 26)
Fear céile agus bean chéile a bhí iontu agus shiúil siad gach lá ón bhforaois go dtí an margadh chun connadh a dhíol. d'iompair gach ceann acu beart adhmaid; díoladh ceann de na babhtaí, tugadh an ceann eile abhaile. Thuill siad cúpla cent mar sin. Ansin bhuail an fear an lá sin le gobharnóir na cathrach agus d'fhiafraigh sé de: 'Cad atá tú a dhéanamh leis na pinginí sin?'
Ba cheart do dhíograiseoirí gluaisrothair féachaint go cinnte ar an bhfíseán seo i dTuaisceart na Téalainne, is cinnte go ndéanfaidh sé itch arís ort.
Má iarrann bean rud éigin: NÁ mínigh riamh! (Ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; nr 25)
Shiúil beirt chairde timpeall an réigiúin chun a dtrádáil a dhíol. Trí fhoraoisí agus páirceanna agus i gceantar na teorann in aice le sléibhte Mhuine. (*) Ní raibh siad ar an lucht gnó is macánta, é a chur go deas ... Ar dtús scammed siad a bpobal féin, ina dhiaidh sin fánaíocht siad an réigiún lena gcuid cleachtais mhíne. Ach d’éirigh siad saibhir agus bhí a lán airgid acu.
Ní baol duit práta milse a thochailt (Ó: Scéalta spreagtha ó Thuaisceart na Téalainne; uimh. 24)
Baineann an scéal seo le baint prátaí milse. (*) Caithfidh tú go leor tochailt agus fréamhaithe a dhéanamh chun iad a fháil amach as an talamh! Uaireanta déanann tú tochailt agus tochailt agus ní fheiceann tú píosa amháin prátaí. Uaireanta tochailteann daoine an-domhain, caitheann siad uisce isteach, cuireann siad rópa thart ar an bpráta agus ní féidir leo é a tharraingt amach ach an mhaidin dár gcionn. Ní féidir, ní féidir leat práta milis a thochailt!
An cuimhin leat Uncail Saw? Bhuel, ní raibh siad go léir lined suas, cuimhnigh? D'fhéadfaí tú a ghlaoch air i ndáiríre. Ba as Lampang dó. Thaitin sé ag iascach, ach níor thaitin sé leis. Gearán faoi sin freisin: 'Glacann gach duine carbán saille agus ní ghlacaim tada ar chor ar bith?' "Cén bhaoite a úsáideann tú?" " Froganna." 'Frogan?? Cad is féidir leat a ghabháil le froganna mar bhaoite, dar leat? Caithfidh cat óg, iasc cat óg a bheith agat…
Bahosod, an manach ciallmhar. Iasc picilte nó ór? (Ó: Scéalta spreagúla ó Thuaisceart na Téalainne; nr 22)
Bhí beirt chairde ag iarraidh a bheith ciallmhar; thug siad cuairt ar an manach ciallmhar Bahosod agus thairg siad airgead dó le bheith cliste. D'íoc siad dhá mhíle píosa óir leis an duine agus dúirt siad, "Tá airgead agat anois, tabhair dúinn an t-eagna sin." ‘Maith! Cibé rud a dhéanann tú, déan ceart é. Má dhéanann tú leath-obair, ní bhainfidh tú aon rud amach.' Sin é an ceacht a cheannaigh siad ar an airgead sin go léir. Lá breá amháin bheartaigh siad dul a ghabháil iasc…
Uair amháin bhí fear bocht Khamu ann agus bhí ocras air. An-ocras. Bhí sé gan phingin. An lá sin stad sé ag teach bean shaibhir. Beannaigh sí go fonnmhar agus d'fhiafraigh sí 'An mbeadh rud éigin le hithe agat dom le do thoil?'