Ceist Léitheoir: Conas ba cheart dom cuideachta Téalainnis a bhunú?

dit zijn de basisvoorwaarden om een Thaise firma op te richten als buitenlander.
U kan voor maximaal 49% aandeelhouder worden in uw eigen firma U heeft niet automatisch recht op een werkvergunning.
U moet minstens een werkkapitaal hebben van 2 miljoen Baht en 4 Thaise werknemers in dienst hebben. U kan dan een werkvergunning aanvragen onder voorbehoud van

http://www.thaiworkpermit.com/prohibited-occupations-in-thailand.html

Als u een WP bekomt moet U zichzelf een maandsalaris van 50 000 baht uitkeren. en daarop de nodige premies betalen.

Denkt U echt dat een broodjeszaak zoveel opbrengt

Google eens.

U mag zelf niet werken in Thailand zonder werkvergunning.

Om een werkvergunning te verkrijgen heeft u minimaal 4 werknemers nodig met Thaise nationaliteit en komt u zelf op de loonlijst voor een bepaald bedrag per maand.
Voor deze 4 werknemers moeten belastingen worden afgedragen.
hiervoor heeft u een boekhouder nodig.

Verder komen er nog meer kosten bij die u zelf maar eens moet opzoeken via google.

Dus er moeten HEEL VEEL broodjes over de plank om zelf een boterham te verdienen.
Volgens mij kan een 7-eleven ook via franchise maar nog nooit een buitenlander als “eigenaar” gezien.

Wellicht kan uw vriendin meer verdienen met een stalletje op de weekmarkt……

m.f.gr.

Zoals al zoveel malen gezegd, gewoon een goede advokaat inhuren, of is het alleen maar om onroerend goed + de grond in handen te krijgen??

Ben heel erg (onaangenaam) verrast over de zeer kritische bedenkingen van jullie!

Ik sta er zelfs een beetje perplex van, maar anderzijds ben ik wel zeer tevreden dat jullie mijn overweging om als franchisenemer (als kleine zelfstandige) aan de slag te gaan duidelijk niet de beste beslissing vinden.

Wel raar dat iemand hier zegt dat het zelfs niet mogelijk is om als kleine zelfstandige legaal sandwiches te verkopen, dat zou de franchisegever dan toch ook moeten weten terwijl ze zich richten tot westerlingen om hierin mee te gaan??

Als nog maar de helft klopt van wat ik hier lees (eigen financiële inbreng, advocaat, boekhouder, etc), dan hoeft het al niet meer voor mij

Ik vlieg binnen enkele maanden wel eens naar Bangkok om de infosessie bij te wonen van dit project, maar ik maak me plots geen illusies meer!!!

Spijtig, want ik zoek al lang naar een manier om ons te vestigen in Bangkok, maar ik beschik niet over expertises waarop ze daar zitten te wachten.
Daarom vond ik dit een kans!

Ik geef hier nog twee uittreksels uit de infomail die ik ontving :

* Veel berekeningen worden nu nog gemaakt maar een goede inschatting is dat er een eerste investering nodig zal zijn van 60- 80 000 bath.
(Niet zoals in sommige mails al vermeld zon 35.000 bath dus.)

* En speciaal voor Thailand: U kunt als buitenlander niet zomaar starten.
U zult dat moeten doen vanuit een Thaise firma die wordt opgericht door u zelf met hulp van Thaise aandeelhouders of , wat veel doen, op naam van hun Thaise partner handelen.
Dit is echter een verhaal apart en valt buiten de assistentie van Slidewich Thailand.
Vraag ook eens via [ríomhphost faoi chosaint]

Franchise is een manier om een bepaald succesvol produkt, dienst of winkelformule snel uit te rollen. Zo heeft McDonalds zaken ien eigenodm maar ook in franchise. Menigeen wil frachise-nemer worden van McDonalds. Zij stellen echter – terecht – voorwaarde en dat is niet alleen investeren. Immers, het belangrijkste risico van de onderneming ligt bij de franchise-nemer en veel minder bij de franchise-gever (bv. imago-schade als een zaak sluit).
In het geval van de Slidewich is helemaal geen sprake van een ‘al succesvol’ produkt want de verkoop in Thailand moet nog beginnen. In zo’n geval is een franchise niet de juiste methode tenzij de franchisegevers snel rijk willen worden, maar ook beseffen dat het een ramp kan worden zonder zelf veel schade te lijden.
Het zou nog te vertdedigen zijn als een goed marktonderzoek zou aantonen dat de Slidewich in een enorme behoefte van de Thais of in Thailand wonende expats zou voorzien. In al mijn jaren marktonderzek heb ik een marktonderzoek met zulke overtuigende resultaten nog nooit gezien en ook niet zelf gedaan.
MIjn ‘boerenverstand’ zegt me dat de Thais op dit moment in hun eetpatroon veel maar gericht zijn op Korea, Japan en China en niet op Westerse produkten. Het zou veel verstandiger zijn om eens goed te kijken wat men in deze landen eet op weg naar werk of op reis. (bv. de snacks in Japan Airlines).
Met Westerse produkten zou ik in Thailand heel voorzichtig zijn op dit moment tenzij het om bekende produkten gaat die hun faam wereldwijd al hebben opgebouwd.