Bíonn taithí agat ar gach rud sa Téalainn (94)

Cailín ó Oileán

Tá Poopee, a bhí ina cailín Isan uair amháin, ina bean chéile ag ár blogscríbhneoir Gringo le 18 mbliana anois. Cosúil le gach bean Isaan, bhí am atá caite ag Poopee nach leaba rósaí é. Scríobh Gringo scéal mar gheall air i 2010, a bhí arís agus arís eile fiú cúpla uair ar an bhlag seo agus a bheidh le feiceáil níos minice sa todhchaí.

Léigh scéal Gringo

Cailín ó Oileán

Uaireanta éiríonn mé tuirseach, brónach agus uaireanta feargach i gcónaí ag éisteacht leis na scéalta dona faoi na mban Téalainnis. Tá siad ar fad whores, roghnaigh maol thú, a úsáid mar ATM tú, agus tá riamh aon ghrá nó gean. Go fortunately, tá go leor caidrimh ann a léiríonn a mhalairt, ach tá, ní nuacht é sin.

Ba mhaith liom chomh mór sin go ndéanfadh eachtrannaigh beagán níos mó isteach i gcúlra na mban chun tuiscint níos fearr a fháil ar na cúiseanna atá le bheith ag obair i Pattaya, mar shampla.

A iníon

Insím scéal duine acu mar sin duit. Deir a pas gur rugadh í ar an 24 Lúnasa, 1974 i Roi Et, príomhchathair an chúige. Níl sé sin ceart, toisc gur rugadh í i Nong Khai, 400 km ó thuaidh, in aice le teorainn Laos. Mar sin ní fada go dtosaíonn tú in amhras an bhfuil 24 Lúnasa ceart, mar is dócha nach ndearnadh an clárú breithe láithreach. Mar sin is féidir go leor gurb é an dáta breithe iarbhír cúpla lá nó fiú seachtainí roimhe sin.

Ag an am, bhí post ag a hathair mar póirtéir i monarcha ríse, agus dhíol a máthair bia de dhéantús baile le fir oibre sna réimsí ríse. Ar lá comhfhiosach, áitíodh ar a máthair í féin a mhaolú le linn a cuid oibre, ach ina ionad sin thug sí iníon, i lár na réimsí ríse sa nádúr.

Is teaghlach bocht searbh é a chónaíonn i "teach" déanta as iarann ​​​​roctha. Tuilleann an t-athair 50 Baht (1 Euro) in aghaidh an lae, ach ansin caithfidh obair a bheith ann agus ní mar sin a bhíonn i gcónaí. Ní bheidh an méid a thuilleann an mháthair óna díolachán i bhfad níos mó, ar éigean go leor chun an leanbh a bheathú - agus a deartháir beagán níos sine. Téann laethanta thart nuair a fhaigheann na leanaí rud éigin le hithe, ach ní fhaigheann athair agus máthair.

Go Bancác

Tar éis tamaill – ní fios dátaí – bhog an teaghlach go Bancác. Is féidir le hathair dul ar ais ag obair ansin agus is féidir leis na páistí dul ar scoil. Rugadh deartháir eile anois. Ní páiste scoile í an cailín, ní fada go scipeann sí an scoil chun bia a bhailiú anseo agus ansiúd di, ach go háirithe don chuid eile den teaghlach. Tosaíonn cúram an teaghlaigh go luath. San iomlán, téann an cailín ar scoil ar feadh 5 bliana, leis na laethanta riachtanacha neamhláithreachta.

Nuair a bhíonn sí 9 mbliana d'aois, téann sí ag obair don chéad uair. I ngan fhios do na tuismitheoirí, tosaíonn sí ag obair do “bhean”, glantacháin agus obair tí. Ar maidin téann sí ar scoil go néata san éide scoile, athraíonn sí a gnáthéadaí áit éigin ar an mbealach agus téann sí ag obair. Faoi dheireadh an lae scoile téann sí ar ais abhaile agus tá 20 Baht (0,40 Euro) tuillte aici.

Faigheann a hathair amach ar aon nós agus tógann sé í ón bhean sin ionas gur féidir léi dul ar scoil arís. Ní thógann sé sin fada, tá an toil oibre ró-mhór agus, ina theannta sin, ní féidir leis an athair na táillí scoile a theastaíonn a íoc. Nuair a bhíonn sí dhá bhliain déag d’aois, fágann sí an baile don chéad uair. Tá obair aimsithe ag duine le dochtúir i Chiang Mai, 8 n-uaire ar bhus. Faigheann sí áit codlata sa teach agus oibríonn sí gach lá ó 6 am (bricfeasta) go dtí go déanach san oíche (tá gach duine sa leaba) ar feadh 600 Baht (12 Euro) in aghaidh na míosa (móide seomra agus bord, áfach). Ní fhágann sí an teach sin, is obair, obair, obair é. Bíonn sí ag obair ann ar feadh roinnt míonna, ach nuair nach bhfuil aon airgead faighte aici le trí mhí, ritheann sí uaidh agus tógann sí an bus ar ais abhaile go Bancác.

Airgead a fháil ar iasacht le haghaidh na sochraide

Leanann “turais” eile, téann sí go Trad (6 huaire ar bhus) san oirdheisceart, go Krabi (12 uair ar bhus) sa domhain ó dheas agus arís go Chiang Mai. I ngach áit déanann sí tascanna tí, uaireanta fada agus is beag a thuilleann sí. Idir an dá linn agus ina dhiaidh sin oibríonn sí freisin i Bancác, uaireanta sa bhainistíocht tí, ach níos déanaí freisin ar feadh trí bliana i monarcha bróg. Bhog an t-athair agus a mháthair go Nakong Ratchissima, 300 km soir ó Bancác, ach tá iallach ar na leanaí fanacht i Bancác. Cónaíonn an triúr acu i “seomra beag” agus don chuid eile is obair, obair, obair é. Ith rís nó núdail ar feadh laethanta, gan feoil, gan glasraí, gan torthaí.

Téann an méid a thuilleann siad go mór ar ais isteach sa “phota teaghlaigh”. Bíonn gach cineál post corr ag Athair chun airgead a thuilleamh, déanann sé trádáil torthaí agus glasraí, tiomáineann sé pedicab. Tá pota an teaghlaigh ag dul i bhfeabhas agus níos fearr agus le himeacht ama beidh a ndóthain airgid acu le bogadh go Nong Phok, 70 km soir ó Roi Et. Ceannaíonn siad trí bhó agus faigheann siad teach gann ón teaghlach, ach dóibh pálás i gcomparáid leis na háiteanna a raibh cónaí orthu roimhe seo. Méadaíonn líon na mbó gach bliain agus is cosúil go bhfuil an ghrian ag taitneamh go figuratively don teaghlach.

Ach ar an drochuair, tá an cailín 24 bliain d'aois anois nuair a fhaigheann a hathair bás go tobann. Bhí an chuma ar an scéal go raibh gach rud ag dul go maith, ach anois níl na hábhair imní (airgead) ag dul i méid. Leis an bpearsantacht, is í an bhean óg atá anois níos lú ná ceann an teaghlaigh. Faigheann sí airgead ar iasacht do shearmanas sochraide “siorc iasachtaí” ag 20% ​​(!) in aghaidh na míosa.

Ag iompar clainne

Filleann an bhean óg go Bancác tar éis cúpla mí agus faigheann sí post mar fheighlí do mhná scothaosta in ospidéal. Tuilleann sé sin go maith, 2000 Baht (40 Euro) in aghaidh na míosa. Téann an chuid is mó den airgead chuig a máthair. Is cosúil go bhfuil daoine ag téarnamh beagán, tá an bhean 26 bliain d'aois anois agus tá sí ag dul chuig cóisir foirne don chéad uair ina saol. Bíonn spraoi aici, ólann sí (an iomarca) alcóil agus ligeann sí buachaill in éineacht lena teach.

I ngan fhios dó (díreach ró-ólta), bíonn caidreamh collaí aici – don chéad uair ina saol freisin. Ina focail féin, rinneadh í a éigniú go simplí agus ansin coinníodh an buachaill i seomra ar feadh trí lá, agus ina dhiaidh sin éiríonn léi teitheadh. Gan a bheith ag obair ar feadh trí lá, rud a chiallaigh láithreach gur chaill sí a post. Téann sí chuig a máthair agus tar éis tamaill tagann sé amach go bhfuil sí ag iompar clainne. Níl aithne aici ar an athair, níl sí ag iarraidh aithne a chur air ach an oiread. Ní rogha é ginmhilleadh, dá mbeadh airgead ar bith ann. Beirtear mac.

Ach ní mór airgead a dhéanamh arís agus téann ár bhean amach arís, agus tugann a máthair aire don leanbh go grámhar. Faigheann an bhean óg post sealadach i Sattahip, cathair chabhlaigh na Téalainne. Cloiseann sí ansin freisin faoi Pattaya don chéad uair agus nuair a ghabhtar buíochas léi as a cuid oibre i Sattahip, tugann sí an bus go Pattaya. De réir mar a théann an bus trí Pattaya, tá sí faoi léigear ag mórgacht agus éirim agus soilse Pattaya atá ag dul as oifig. Mo Dhia, a cheapann sí, cad atá á dhéanamh agam anseo!

Pattaya

Tá seomra mímhaiseach ar cíos aici agus téann sí timpeall Pattaya ag lorg oibre (teaghlaigh). Ní oibríonn sé sin agus murar féidir léi an cíos a íoc a thuilleadh, díshealbhaítear as an seomra í freisin. Agus 100 Baht (2 Euro) ina póca, suaite, tugann sí aghaidh ar bhean i mbeár beorach. Is mór an t-áthas a bhíonn uirthi, is féidir léi oibriú ann agus, ina theannta sin, socraítear áit codlata di. Níl focal Béarla aici, ach dúirt an bhean léi nach raibh le déanamh aici ach siúl timpeall agus meangadh gáire a dhéanamh ar na custaiméirí eachtracha, gan ach meangadh gáire. Labhraítear léi, ach coinníonn sí ag miongháire, fiú nuair a insíonn eachtrannach di éirí as.

barra Pattaya

Tar éis cúpla mí tá roinnt focal Béarla roghnaithe aici agus ina theannta sin tá súil aici ar cad is féidir a tharlóidh i ndáiríre sna barraí sin. Má tá tú deas le “farang” (eachtrannach) b’fhéidir go dtabharfaidh sé chuig an óstán thú agus íocann sé sin go han-mhaith.

Fiú sula dtarlaíonn sé sin, tugtar cuireadh di ar thuras speisialta. Téann sí féin agus roinnt ban amach chun farraige i mbád chun an criú a mhaslú ar long lastais Rúiseach (go hiondúil). Bíonn siad ag ithe, ag ól agus ag ól arís agus faoi dheireadh críochnaíonn na mná tí sna botháin. Ní thagann sé ó ghnéas i gcónaí, go simplí toisc go bhfuil na mairnéalaigh sin ar meisce nó go bhfaigheann siad druga ina ndeoch, ionas go dtiteann siad ina chodladh beagnach láithreach a luaithe a fheiceann siad an leaba. Tugann gach turas $100 isteach, rud iontach do na cailíní sin.

Seans ar éigean

Buaileann droch-ádh arís. Titeann sí tinn agus is cosúil go bhfuil appendicitis uirthi, rud a éilíonn máinliacht. Tugann an bhean chéanna, a thug an chéad saothar di, na costais chun cinn (7000 Baht). Tar éis téarnamh, beidh sí ag lorg oibre arís. Tagann sí chun oibre mar fhreastalaí i mbeár beorach a bhfuil an-tóir air, agus í ag saothrú 2.000 Baht (40 Euro) in aghaidh na míosa chomh maith le leideanna agus b'fhéidir airgead breise as a cuid seirbhísí d'aoi eachtrach ina óstán. Téann an chuid is mó den airgead – mar a bhí roimhe seo – chuig a máthair. Cónaíonn sí le ceathrar cailíní eile i seomra simplí, triúr sa leaba agus beirt ar an urlár ar a seal.

Ansin – cúpla bliain ó shin anois – cuireann sí aithne orm. Tar éis di dul go dtí an t-óstán liom faoi dhó, cúthail agus an-chiallmhar, scoireann sí den phost seo ar m'iarratas. Ba fuath léi an post go fóill agus ba é sin an deis éirí as. D’fhás rud éigin an-álainn as ár gcaidreamh, ní i gcónaí gan fadhbanna ar ndóigh, ach ní mar sin atá an scéal.

Níor theastaigh uaim ach pictiúr a phéinteáil de chailín Téalainnis a fhásann aníos i dteaghlach an-bhocht, nach bhfuil aon oideachas aici, a bhfuil níos mó ainnise aici ná mar a d’éirigh liom cur síos a dhéanamh air anseo agus ar éigean a tugadh deis di saol réasúnta a thógáil.

Isaan

An scéal ar leith é? Ní hea, ag obair anseo i Pattaya, measaim 25-30.000 cailín, as Isan don chuid is mó, agus tá cúis mhaith ag go leor acu leis an obair a dhéanann siad a dhéanamh. Ar ndóigh airgead a thuilleamh, ach is minic a cúlra chomh olc agus chomh bocht sin gur féidir an chéim deacair go Pattaya a chosaint.

Labhair leo, gáire leo, ól leo, i mbeagán focal, déan cibé rud is mian leat leo agus ansin féach uirthi nuair a thógann sí sos ón othras. Imíonn an meangadh gáire agus le aghaidh bhrónach smaoiníonn sí ar a baile, sa sráidbhaile san Isaan, ar a teaghlach agus b’fhéidir a leanbh. Bíodh spraoi agat, ach bí go maith leo agus thar aon rud eile déan gach rud le meas ar an duine eile nach bhfuil chomh-ádh leat féin.