Gabhadh ó bheatha Oileánda (cuid 3)
Cad atá á dhéanamh ag expat den sórt sin i Isaan? Uimh compatriots timpeall, ní fiú chultúir na hEorpa. Gan caiféanna, gan aon bhialanna san iarthar. Gan siamsaíocht. Bhuel, roghnaigh The Inquisitor an saol seo agus níl sé leamh ar chor ar bith. Go laethúil, tógtha ón saol ar feadh seachtaine. I Oileán.
Dé Céadaoin
Dúisíonn an Inquisitor suas go han-luath. Níl ach a cúig a chlog, buachaill. D’fhéadfadh saol ró-leisciúil a bheith mar chúis leis, tá an corp agus an intinn ar fostú. Ar feadh nóiméad tá sé sáraithe ag an fonn fiú an cailín a mhúscailt, ach cuireann a gnás gnúise síochánta cosc air é sin a dhéanamh.
Tosaíonn sé a dheasghnátha maidine go ciúin. Cith agus tosaíonn an caife ag suanbhruith. Is é an chéad chupán sin an lae is fearr, agus nuachtáin á léamh ar an idirlíon. Is gnách go mbíonn sé seo ina chúis le siamsaíocht éadrom nó uaireanta le crá tromchúiseach. Arís agus arís eile, feiceann an Inquisitor an dearbhú seo ar a chinneadh 12 bliain ó shin airgead a dhéanamh ar gach rud agus bogadh go dtí an Téalainn. Cé go bhfuil mellowed sé thar na blianta. Toisc go bhfuil na meáin ró-dhírithe ar achrann, tá siad ag iarraidh aird a tharraingt, fiú turraing. Agus braitheann sé ar an gclaonadh atá sna meáin sin - a imríonn tionchar ar a dtuairisciú agus déanann siad breithiúnas láithreach, rud a fhágann go bhfuil sé deacair go leor do thuairim féin a dhéanamh.
Uair an chloig ina dhiaidh sin osclaíonn an siopa agus mar gheall ar dúiseacht go luath, socraíonn The Inquisitor a ghrá a thaispeáint trí chuidiú le freastal.
Sea, i ndáiríre cosc, na srianta inimirce sin agus gach rud, ach ní préacháin éinne faoi sin anseo in Isaan. Os a choinne sin, is féidir leo an rud a mheasann siad a bheith ina fharang fhuaimneach a fhulaingt anois go bhfuil a gcuid cúthail agus mímhuiníne imithe. Cuireann an ‘maidin mhaith’ ghreannmhar, an aisteach ‘go raibh maith agat go mór, feicim arís thú’, gáire orthu. Níl tuairim ar bith ag nócha faoin gcéad cad a chiallaíonn sé, braitheann siad ar theanga choirp. Agus is mór ag na páistí an candy saor in aisce. Agus tá an feirmeoir sásta leis an méid barrachais de uachtar reoite a thugann an Inquisitor ar 10 baht.
Ar an mbealach seo is gearr go n-éireoidh sé a naoi a chlog, agus nuair a bhíonn gach duine ag obair sna páirceanna áit éigin, déanann an bhean béile blasta agus The Inquisitor fós leisciúil sa siopa. Cluichí a imirt ar soghluaiste. Gan aon agóidí choinsiasach a dhéanamh. Fiú tar éis dó a bheith ag ithe leanann sé ar aghaidh, ní bhraitheann sé a bheith gníomhach inniu. Just a bheith beagán leisciúil. Ag tabhairt aire do na madraí, an marc síoraí sin. Ag tabhairt aire do fhionnaidh na gcait, rud a ligeann dóibh an siopa a iniúchadh agus an t-úinéir ag coinneáil na madraí lasmuigh. Ní chuireann sé tuirseach tú.
San iarnóin, cinneann an Inquisitor an gluaisrothar a ní tar éis an tsaoil. In ainneoin go bhfuil siopaí acu anseo a dhéanann é seo ar bhealach níos críochnúla ar feadh daichead baht. Láithreach aire a thabhairt ar an rothar, gach rud faoi scáth foscadh. Ansin tástáil ar an rothar agus a chur ar turas tríd an sráidbhaile agus máguaird. Tá sé sin go maith do chaidreamh poiblí an tsiopa, go maith do chomhtháthú an farang. Ach beidh comhtháthú dul as lámh.
Áit éigin ar imeall an tsráidbhaile tá feirm mhór ina gcoimeádann siad muca. Is daoine deasa, dícheallacha iad na húinéirí, fear céile agus bean chéile le triúr iníonacha, a bhfuil dearcadh beagán níos saolta acu ná an chuid is mó de mhuintir an bhaile. Fostaíonn siad thart ar sheisear freisin. Ach go léir i stíl mall, Isan ar ndóigh. Agus toisc go dtagann farang chomh maith, tagann siad amach as an closet. Ní mór don Inquisitor a bheith ar an mbord, cibé acu is mian leis nó nach dteastaíonn. Déantar na sneaiceanna is aisteacha a sheirbheáil air, cuid acu inite, cuid acu nach bhfuil - rud a chuireann an-áthas ar gach duine mar go bhfuil na fostaithe tar éis dul isteach leo freisin. Thairis sin, tá na daoine seo saibhir go leor do mhuintir na tuaithe Oileánda. Agus cuireann siad duine de na fostaithe chuig ár siopa chun beoir a cheannach, ní ólann an farang, tá a fhios acu, lao kao. Tá a fhios ag an mbean láithreach cá bhfuil a fear céile agus cad atá á dhéanamh aige.
Agus tá sé sin ag ól. Agus dicks. I meascán de Téalainnis / Béarla / Isaan a dhéanamh linn go maith go leor, go háirithe tar éis cúpla buidéal Chang. Ní fhaigheann tú an deis do ghloine a chríochnú, bíonn siad á n-athlíonadh i gcónaí. Bhuel, tá an Inquisitor buíoch as sin toisc go bhfuil sé an-te inniu agus go bhfuil sé ina shuí go compordach faoi scáth crann, ar bhinse adhmaid ar féidir luascadh. Agus tá an chuideachta spraoi, go háirithe nuair a shuíonn beirt iníonacha go leor in aice leis an farang agus é a leanúint ar chomhairle cúram gan náire le wipes fliuch, athlíonadh beorach, massaging ghualainn agus ar ais. Is cailíní iad thart ar fiche bliain d'aois, d'fhéadfadh siad tosú go héasca ag obair i Pattaya nó limistéar comhchosúil dá gcaithfeadh siad éadaí beagán oiriúnach.
Ach tá a fhios ag The Inquisitor go bhfuil sé neamhchiontach, níl siad ach fáilteach, tugann siad aire dá gcuairteoirí. Is éalú deas é ó rialtacht aontaobhach a saoil...
Leanann an beoir ag sileadh go dtí go dtugann an tInquisitor faoi deara go bhfuil an ghrian ag tosú ag titim íseal cheana féin. Wow, cad a déarfaidh an bhean? Téann sé isteach ar an rothar shaky chun áthais na ndaoine eile. D’iompaigh na trí chiliméadar abhaile isteach i gcúig chiliméadar ar a laghad toisc nach i gcónaí a bhíos ag tiomáint díreach ar aghaidh... .
Agus sa bhaile, aon fhadhb, iontach. Uimh whining, gan fearg. Ní hea, tá an bhean chéile suairc freisin faoi riocht The Inquisitor, chomh mór sin go n-osclaíonn sí dhá bhuidéal eile. Toisc gur mian léi beoir a bheith aici í féin freisin….
Ar bhealach éigin d'éirigh leis an Inquisitor an reoiteoir a oscailt, rud éigin inite a ghlacadh agus é a chur sa mhicreathonn.
Agus a devour. Ina dhiaidh sin, le tacaíocht ó bhean álainn, tóg cith eile agus ansin titim ina chodladh mar log.
Le leanúint ar aghaidh
Tarlaíonn sé go deimhin gur féidir le duine a bheith ina théitheoir ar chostas duine eile. Ach de ghnáth is farang difriúil é sin. Má thugtar cuireadh dom áit éigin, is gnách go mbíonn daoine ag súil go gceannófar beoir ar mo chostas. Ansin téann leanbh eile ar a ghluaisrothar chuig an siopa áitiúil le 400 baht uaim. Arís níos déanaí. Ó bhuel, dar liom, cad é 400 baht? A lán airgid i Isaan. Uair amháin thug duine éigin le fios dom go n-íocfainn as an deoch agus go maródh sé ansin eiseamal den éanlaith chlóis ar a mhaoin. Ar a laghad is cosúil go fóill 1/50.
Tarlaíonn a mhalairt freisin. Áitíonn Thais le hairgead íoc as gach rud. Chaith mé 2 lá le grúpa Thais uair amháin. D'íoc 1 díobh sin Thais gach rud. Nuair a mhol mé dom rannchuidiú a dhéanamh freisin, cuireadh deireadh leis sin. Dealraíonn sé freisin go bhfuil baint éigin aige le stádas.
Uaireanta éilíonn siad go hard go gceannaím deochanna dóibh. Plandálaithe ríse i bpáirc, mar shampla Thuig mé cad a bhí á rá acu lena chéile.Tagann Farang le carr an-mhór. Tá a lán airgid. Ní liomsa an carr sin, a dúirt mé go fírinneach. Níor chabhraigh rud ar bith. Coinníodh whining. Daoine deasa!
D’éiligh príomhfheidhmeannach an tsráidbhaile freisin go gceannóinn Lao Khao dó. Tiocfaidh mé ar ais le mála plaisteach. Ní raibh sé ag iarraidh sin. Bhuel, ar ais go dtí an siopa: Tabhair dom buidéal. Siopadóir: ach tá dhá cheann aige cheana féin, tá sé ag fáil bháis! Mise: Cad is cúram dom! Tabhair buidéal! Tá sé fós beo.
Ní raibh taithí agam riamh ar Téalainnis ag caitheamh agus ag íoc as an áit ar fad. Is mise an duine a íocann an bille i gcónaí (fiú mura n-ordaigh mé mé féin fiú). Ceapann mo mhuintir agus mo chomharsana sa sráidbhaile gur fear iontach mé. Bíodh sé mar sin.
Iontach.
Dia duit, sin píosa deas gearr téacs ón saol
coinnigh suas é, is maith liom na cineálacha seo scéalta saoil a léamh
beannachtaí ón mBeilg
Tar éis tréimhse iomaíoch tháirgiúil iomaíoch an Iarthair den saol atá lán de haste agus hecticness, seo mar a ligfidh tú do scíth. Céim nua den saol i mód go hiomlán difriúil. I ndáiríre scoite agus moilliú síos, ní ar feadh nóiméad i roinnt seisiún saorga.
Ní bheidh gach duine in ann é a láimhseáil. Níl cinneadh déanta againne, mo bhean chéile Téalainnis agus mé féin, ar cheart dúinn é seo a iarraidh nó an bhféadfadh sé seo a bheith ina rud éigin dúinn. Dealraíonn sé tempting agus freisin contúirteach, ní amháin le haghaidh mé féin, ach freisin le haghaidh ár gcaidreamh.
Tugann Am comhairle. Cuidíonn scríbhinní The Inquisitor agus na frithghníomhartha leo beagán 🙂 freisin
I do chónaí i mbaile réasúnta mór in Oileán Í, tá cuid den dá cheann agat. Ar thaobh amháin, tá an tuath in aice láimhe, ar an láimh eile, tá na buntáistí uile a bhaineann le cathair mhór. Tá mé i mo chónaí i gcathair Korat, ach sna bruachbhailte. Timpeall an tí tá páirceanna, páirceanna agus go leor glasra. Chomh maith leis sin gar do gach taitneamhachtaí, margaí, bialanna, áiseanna spóirt, zúnna, siopaí agus níos mó ach cúpla ciliméadar ar shiúl.
Inquisitor
Scríofa go deas, ag fanacht leis an seicheamh cheana féin
Aithním an scéal, tarlaíonn sé dúinne freisin.
Níl gach Téalainnis ag iarraidh leas a bhaint as.
Taitneamhach spraoi a léamh, is é seo an saol mar atá sé.
Ní hé gur chuir mé ceist faoi, ach bhí oícheanta deasa agam fós ar chostas Téalainnis chairdiúil, gan míniú ná iarmhairtí breise.
Go deimhin, níl aon aistriúchán riachtanach tar éis na piontaí riachtanacha, insíonn an teanga choirp go leor.
Tá sé de nós ag mo chailín anois mé ag scairteadh i mo theanga dhúchais ar na daoine sa chomharsanacht. I dtús báire ní thuigeann siad thú, déanann tú neamhchinnte iad, ach idir an dá linn tá a gcuid freagairtí don fharang aisteach sin tar éis éirí spraíúil freisin. Is é an rud is tábhachtaí ná gur féidir gáire a dhéanamh ar na cásanna.
Tá na 3 chuid ar fad díreach léite agam agus ní féidir liom fanacht go dtí gur féidir liom dul ar imirce go hIsaan. Tá teach stilt agam féin agus ag mo bhean chéile Téalainnis cheana féin i Ban Wang Tong, baile beag idir Roi-et agus Selaphum le thart ar 50 teach (d'fhéadfadh a bheith níos lú freisin).
Sníonn an abhainn “Shi” gar dár dteach agus is féidir liom glacadh leis go dtéim ag iascaireacht ann ar feadh cúpla uair an chloig gach lá ar maidin.
Ní dóigh liom go mbeidh mé leamh ar feadh soicind ansin. De thuras na huaire, ba mhaith liom teach deas a thógáil ansin ar an láthair ina bhfuil an teach stilt anois, mar ní fheicim mé féin ag dul suas agus síos na staighre sin ar feadh 30 bliain eile (?).
Tá píosa talún againn freisin de heicteár go leith, atá go hiomlán fiáin. Tógfaidh sé roinnt mhaith ama gach rud a chur in ord arís, ach níor mhaith le hÁise go dtógfadh sé mórán ama orm é sin a dhéanamh. Is teicneoir cothabhála mé i mo shaol laethúil, agus mar sin is féidir liom a rá go bhfuil mé sách áisiúil san innealtóireacht leictreach agus meicniúil. Sílim go mbeidh siad buíoch as sin i mo sráidbhaile. Ach ar fad in am trátha heh…. Tóg éasca é mo mana.
Is fearr.
Tá na tithe stilt sin ann ar chúis, uaireanta is féidir leis an abhainn “ShI” a teorainneacha a shárú.
Ansin beidh do theach nua faoi uisce, díreach cosúil le mo theach i Bancác (2011).
Is féidir liom a chinntiú go bhfuil tú aon spraoi. Mar sin tóg teach níos airde ar aon nós.
Beannachtaí Gerrit
Modhnóir: doléite mar gheall ar úsáid mhícheart na marcanna poncaíochta.
Tá sé go deas má tá idirlíon agat sa bhaile le gach rud atá uait (nuacht, teilifís, Facebook, ríomhphost, blag Téalainn, srl.). Cuir i gcás nach bhfuil sé sin agat... éiríonn an saol i bhfad níos aonrónta...
Ní cheadaítear, farang gan cead oibre a bheith ag obair. Ach cad is brí le hobair? Ní dóigh liom gur cheart duit obair a dhéanamh chun airgead a thuilleamh duit féin.
Ach cad a dhéanann The Inquisitor? Cabhraíonn sé lena bhean chéile (uaireanta) sa siopa. An bhfuil sé toirmiscthe cabhrú le do bhean chéile féin? Sílim nach bhfuil fadhb ar bith leis sin. Dhéanfainn é freisin. Tar éis an tsaoil, ní thuilleann sé aon airgead 'breise' uaidh. Agus mar a deir The Inquisitor féin: tá gach duine sásta faoi sin, baineann gach duine taitneamh as. Sanuk, ceart? 😀
Má tá neart ama agat, is cosúil go ndéanfaidh tú go huathoibríoch na rudaí úsáideacha ‘nach bhfuil am’ agat ina leith anseo... Is maith liom a léamh go dtógann an tInquisitor tionscnamh uaireanta chun ‘rud éigin úsáideach’ a dhéanamh .
Ach deoch chomh fada agus nach bhfuil an ghloine folamh? Hhhmmm… ní dhéanfainn é sin. Go pearsanta, ólaim go heisceachtúil. Ní féidir liom cuimhneamh fiú ar an uair dheireanach. Agus ní hea, ní raibh mé riamh ar meisce! Sa sráidbhaile ina bhfuil cónaí ar mo thuismitheoirí céile, tugadh cuireadh dom arís agus arís eile le linn mo siúlóidí beoir a bheith agam le chéile. Táim beagán amhrasach faoi sin agus gabhaim buíochas leis i gcónaí go cineálta as sin. Mai duum (na) khrap, Khoop khun (déan) khrap. Go deimhin tá muintir an bhaile ann a bhfuil cáil amhrasach orthu as a bheith ar meisce go minic. Le déanaí fuair duine éigin ann (arís) bás roimh am mar gheall ar an iomarca óil. Ar ámharaí an tsaoil, ní bhaineann sé ach le ‘cúpla’ daoine aonair.
Níl a fhios agam cad a cheapfadh mo bhean dá nglacfainn leis an gcuireadh chun ól. Tar éis an tsaoil, tá aithne aici orm mar dhuine nach n-ólann nó a chaitheann tobac (beagnach). Mar sin é an cineál fear a bhí uaithi go hiomlán.
Sanoek daai, teih tong rawang thang weelaa na khrap!
( ceadaítear spraoi, ach bí cúramach i gcónaí 😉 )
Bain taitneamh as!
Daniel,
An-ciallmhar duit an oiread fad agus is féidir a choinneáil ó dheochanna alcólacha.
Gabh mo leithscéal as do thuairim:
“Fuair duine éigin bás (arís) ró-luath le déanaí mar gheall ar an iomarca óil. Ar ámharaí an tsaoil, ní bhaineann sé ach le ‘cúpla duine’.”
Is trína locht féin atá an té a fuair bás. Ar an drochuair, rinne tú dearmad freisin a lua gur dúnmharfóir féideartha é Téalainnis ar meisce sa trácht. Tá sé ina chontúirt do chomhúsáideoirí bóithre.
Agus cad a deir tú leis an iliomad othar ae in ospidéil stáit?
Mar sin ní bhaineann sé ach le cúpla duine.
Ach fós meas a bheith ort as gan a bheith tempted chun deoch (mí-)úsáid.
Scríobh Daniel M:
Níl a fhios agam cad a cheapfadh mo bhean dá nglacfainn leis an gcuireadh chun ól. Tar éis an tsaoil, tá aithne aici orm mar dhuine nach n-ólann nó a chaitheann tobac (beagnach). Mar sin é an cineál fear a bhí uaithi go hiomlán.
Ní bheidh agat ach bean chéile mar sin.
Bain sult as a scríobh “The Inquisitor”.. Go hálainn le léamh..
Pieter a chara,
“Is fearr bean chéile mar sin a bheith agat”??
Le bheith soiléir, is liomsa an cinneadh sin, ní le mo bhean chéile. Tá an-mheas agam air sin mar táimid araon mar sin. Ní raibh sa cheist a chuir mé ach smaoineamh ormsa agus ní féidir aon rud a bhaint as. Agus is dócha go nglacaim le cuireadh den sórt sin, inseoidh mé amhlaidh di, díreach mar a dhéanann The Inquisitor. Is dócha nach ndéanfaidh mo bhean chéile fadhb mhór de. I ndáiríre, is dóigh liom go bhfuil argóintí The Inquisitor agus siúinéir (ag glacadh páirte sa saol sóisialta) an-mhaith. Ach ar an mbealach a deir Timker ina fhreagra.
Is aoibhinn mo bhean chéile. Bhí sí tiomanta i gcónaí dá teaghlach. Ní raibh caidreamh in aon chiall aici riamh roimhe seo. D'fhan sí i ndáiríre go dtí gur bhuail sí an ceann ceart. Tá meas tuillte ag sin, ceart?
A Chander: go raibh maith agat as do mholadh 🙂
Níl sé ar intinn agam comhrá a dhéanamh faoi seo. Ní raibh uaim ach é seo a rá arís. Mar sin fágfaidh mé faoi seo é.
Daniel M a chara,
Bhí an tuairim chéanna agam faoi obair a dhéanamh le fada an lá, ach ní oibríonn sé sa Téalainn mar a dhéanann sé san Ísiltír nó sa Bheilg. Chabhraigh cara liom lena bhean chéile trí thuáillí a iompar ó pharlús suathaireachta go dtí a trucail. Dhéanfaí na tuáillí seo a ní ina theach. Tháinig na póilíní faoin tráthnóna sin agus níor theastaigh uathu ach barra, atá suite in aice leis an parlús suathaireachta, a sheiceáil le haghaidh an t-airgead tae riachtanach. Chuathas i dteagmháil le mo chara agus é ag dul thar fóir agus dúradh leis nárbh é sin an rún. Dá dtarlódh sé ina dhiaidh sin ar an mbealach seo, dhéanfaí a áit chónaithe a chúlghairm agus d’fhéadfadh sé dul go dtí an Ísiltír. Ní raibh cead aige oibriú agus sa chás seo ní raibh cead aige aon seirbhísí a dhéanamh. Cibé an bhfuil sé seo ceart agus an baol a ghlacadh, ní ghlacfainn an cearrbhachas.
Quote: “Ní dóigh liom gur cheart duit obair a dhéanamh chun airgead a thuilleamh duit féin.”
A Daniel M, a chara, is cosúil go ndéanann tú léirmhíniú ar dhlí na Téalainne mar is cuí leat. Ach tá tú mícheart go hiomlán. Mar sin scríobhann an Inquisitor go soiléir:
“Sea, i ndáiríre cosc, na srianta inimirce sin agus gach rud, ach níl aon duine ag caoineadh faoi sin anseo in Isaan. Os a choinne sin, is féidir leo an rud a mheasann siad a bheith ina fharang tortach a fhulaingt anois go bhfuil a gcuid cúthail agus a n-easpa muiníne imithe.” Tá a fhios aige go maith cad iad na rioscaí atá á nglacadh aige leis na gníomhartha seo agus tá a fhios aige go maith: a fhad agus a ghlaonn an choileach anseo in Íseáia...
Tá cosc ar fiú obair dheonach do Farang gan ceadúnas oibre. Is cuma cé acu an bhfuil obair íoctha nó neamhíoctha, is obair í an obair agus níl baint ar bith aici le luach saothair ar bith. Is é seo an Téalainn agus is fearr gan an reachtaíocht a léirmhíniú de do rogha féin, ach de réir litir na reachtaíochta.
Ní féidir fanacht ar an Déardaoin...
Ar ndóigh tá an “Dé Céadaoin” seo an-aitheanta arís!!!
Agus ní óltóir é “Daniel M” freisin (agus ní duine a chaitheann tobac), ach ní dhiúltaíonn mé don chuireadh “ól” mar ní chiallaíonn sé ach spraoi íon agus socraíonn tú do luas óil (neamh) féin. Is minic a mhaireann gloine amháin (beoir Chang tá súil agam) ar feadh tréimhse an-fhada. Bain sult as, gáire, ithe, ól agus blaiseadh Isaan i ngach gné de agus tá an saol an-mhaith. Tugann gach duine a léirmhíniú féin ar a saol “ciúin”, ach domsa is mór an náire é a líonadh le go leor teagmhálacha farang.
Gan dul i muinín na comhrá, ní mór míthuiscint a ghlanadh i ndáiríre. Díreach mar a bhreathnaíonn líon mór Téalainnis ar áitritheoirí Isaan le trua, is cosúil anois go bhfuil an chinniúint chéanna ag fulaingt ag na farangs a shocraigh anseo.
Cruthaíonn an fhéinfhírinneacht agus na ráitis dúr atá le feiceáil san imoibriú thuas sin.
Le bheith soiléir, ní raibh mé meallta, scoite nó draenáilte ó thaobh airgeadais de!
Is dócha go bhfuil frustrachas roinnt daoine an-ard!
Ní fhéadfaidh a saol taithí a bheith ar siúl ach amháin i glitter na barraí agus pléisiúir saolta eile. Guím sin go mór orthu !!!
Déanta na fírinne, táim cinnte nach raibh aon duine riamh aonraithe, meallta nó draenáilte ó thaobh airgid de. 🙂
Ag magadh ar leataobh: ar an ámharaí an tsaoil is féidir le gach duine a rogha féin a dhéanamh!
An nglacfaimid agus an measfaimid rogha a chéile mar rogha chothrom?!
Feictear dom gur fearr an smaoineamh é an blag seo a úsáid chun taithí a mhalartú lena chéile gan solas na gréine a cheadú dá chéile nó gan a chéile a chaitheamh amach mar chladaí.
Nach bhfuil an léiriú seo níos réadúla ná an sourness ciniciúil a léigh mé sa fhreagra thuas?
Do gach duine, cibé áit sa Téalainn, san Ísiltír nó sa Bheilg, guím dea-uair agus go leor spraoi sa chéad chlár eile den inquisitor ó Isaan.
Jan
“Is tú féin a shocraíonn do luas óil (neamh).” Is cosúil go bhfuil sé seo ag ól go fonnmhar domsa. Toisc gurb é pointe an alcóil go gcaillfidh tú an smacht sin, agus mar gheall ar imthosca (comhtharlaitheacha) ansin ní thagann deireadh leis go dona. Ní chuideoidh an Téalainnis leat leis sin, mar caithfidh siad é a athlíonadh nuair a bhíonn an ghloine ar tí éirí folamh. Bíonn an-spraoi acu nuair a thiteann tú de do rothar, agus OH bhuel, buailtear isteach i gcarr iad, ach b’fhéidir go bhfuilim ag cur an Téalainnis i láthair mar rud beagáinín ró-lacónach? Ach ní maith liom a rá ní hea, mar sin is mór an trua é seo dom, ar thit mé isteach roimhe seo, gan aon fhadhb, ach ar an ábhar sin seachnaíonn mé uaireanta cuireadh a fháil. ar bhealach spraoi, b'fhearr gan alcól.
Bíodh cairde agat a chónaíonn timpeall pattaya agus tá cairde agat a chónaíonn in isaan agus tá cuid de mo phattaya
Ní thuigeann cairde i ndáiríre conas is féidir liom déileáil ansin in Isaan, ach an rud is tábhachtaí ná go bhfuil meas againn ar a chéile, a bhíonn ar siúl sa tír chéanna ach atá ar domhan óna chéile.
Is éard atá i gceist le bheith sásta mothú go maith, cibé acu faoin tuath nó i gcathair ghnóthach, is cuma i ndáiríre.
Mothaím sa bhaile ar an talamh réidh idir na páirceanna ríse tar éis mo shaoil sa Bheilg ar chósta gnóthach na Beilge, ach... seo mo thuairim agus mo thaithí.
Beannachtaí ó Meuang Pai
Canann gach éan de réir a ghob. Tá na frithghníomhartha éagsúil agus is minic a thagann siad le mothúcháin. Tá seanchnuacha ag go leor daoine agus is cinnte go mbíonn liricí tarraingteach mar thoradh air sin. Ach mar a luadh cheana, déan iarracht é a fheiceáil sa pheirspictíocht cheart. Níl taithí againn go léir ar an rud céanna. Tá daoine ann atá an-phríobháideach agus atá sásta le saol ciúin. Ansin d'fhéadfadh an tuath Isaan a bheith ina réiteach. Moltar é seo go háirithe má tá tú scothaosta. Uaireanta go sealadach, cé a fhios. Tá daoine ann freisin a thugann aghaidh ar aosú ar bhealach difriúil trí go leor mná óga a chur lena liosta conquests chomh maith le liosta mór beorach. D'fhéadfadh sé a bheith díreach tar éis tarlú duit, ach ní mór an smaoineamh taobh thiar de agus is minic nach dtéann smaoineamh air i bhfad níos faide duit. Ar maidin chonaic mé manach Falang, thart ar 55 bliain d'aois, ag siúl timpeall na ndoirse le haghaidh bia leis an dóiteán laethúil de siúl cosnochta. Ní bheidh sé ina shaol, ach beidh sé dó, mar tá mo bheannacht aige. Is é an rud atá á rá agam ná go mbeidh difríocht ann i gcónaí agus is rud maith é sin go pointe áirithe.
A Bram, a chara, cheadaigh mé mé féin a “mhealladh” d’Isaan freisin. Agus tá dea-am agam! Agus is cinnte nach samhlóinn ar bhealach ar bith eile é. Labhraíonn tú faoi “an chuid is mó expats”. Tá freagracht mhór ortsa, mar urlabhraí don ghrúpa seo! B’fhéidir go n-úsáidfidh tú an fhreagracht sin freisin chun a rá le “an chuid is mó expats” tar éis go leor taithí dhearfach a léamh i measc na nOileánach, go bhfuil an trua a bhraitheann “an chuid is mó expats” mícheart. Go hiontach má dhéanann tú é sin.
Dia duit, a Bram, a chara Ní gá go mbeadh brón ort ar chor ar bith, tá sé sin againn leis an gcuid is mó de Farangs i Pattaya agus na ceantair máguaird, go hiondúil daoine os cionn 65 a shiúlann thart mar peacock nuair a ghlaotar ina diaidh: Dia duit a dhuine dathúil, ní féidir liom Féach taobh istigh de thithe daoine eile, ach táim pósta le 20 bliain agus tar éis dom a bheith i mo chónaí san Ísiltír chuaigh mé go dtí an Téalainn le mo bhean chéile, agus cosúil le go leor eile, táim ag baint suilt as an tsíocháin agus na daoine cairdiúil go sona. ní raibh lured cinnte chomh maith.