Gearrscéal faoi fhear gan dídean

le Tony Uni
Geplaatst isteach Ina gcónaí sa Téalainn
Tags:
19 Bealtaine 2020

Sa bhliain 2007 timpeall 1 am chonaic mé an fear seo gan dídean ina luí ansin agus mé ag iarraidh siúl timpeall Pháirc Lumphini, ach d'athraigh sin! Chomh fada agus is féidir liom a insint, bhí an fear ann ar feadh níos mó ná dhá sheachtain.

Hij kreeg drinken van de politieagenten van de verkeerspost tegenover Lumphini. Meer dan twee weken werd er niets voor hem gedaan en hij bleef daar liggen. Het is daar vrij druk en er kwamen vele voorbijgangers langs!

Ik liep naar het King Chulalongkorn Memorial Hospital waar men (natuurlijk) niet geïnteresseerd was! Het Rode Kruis aan de overzijde van de straat informeerde mij dat ik contact kon opnemen met een medisch kantoor in Bangkok. Ik ben daar naar toe gegaan en iets meer dan twee uur later ging ik met drie mensen van dit kantoor naar de plek en drie kwartier later kwam er een ziekenwagen!

www.antoniuniphotography.com/p366643798

7 reacties op “Het korte verhaal van een dakloze man”

  1. Rob V. a deir suas

    Netjes hoor! Ik hoop dat ze deze man kunnen helpen.

  2. René Máirtín a deir suas

    Goede actie ! Het blijft natuurlijk triest dat dit kan gebeuren……..

  3. eanáir a deir suas

    Het lokale Rode Kruis heeft een behoorlijke steek laten vallen i.e. met de handen in de zakken en doorverwijzen.
    Het zou mooi zijn de naam te vermelden van het ‘medische kantoor in BKK’.

  4. l.low méid a deir suas

    Een keihard land Thailand ondanks de 20 soorten glimlachen!

    Ik heb dit ook op andere plekken waargenomen.
    De enige soorten Samaritanen zijn de farangs, die moeite doen om te helpen.
    Leg dat maar eens uit aan de minister van “gezondheidszorg” Anutin met oogkleppen
    ter grootte van olifants oren!

  5. Frank H Vlasman a deir suas

    weet je ook hoe het verder met hem vergaan is ?? HG.

  6. Cor van Lievenoogen a deir suas

    Wat moet deze man meegemaakt hebben, te triest voor woorden. Gelukkig zijn er nog mensen die zich om een ander bekommeren.

  7. Tony Ollscoil a deir suas

    Ik kon helaas niet achterhalen hoe het verder met hem ging! Ik was overigens zeer kort in Thailand en wist me nog niet zo te roeren. Ik was zeer dom om het adres van de faculteit niet te bewaren, ik was trouwens ook erg over mijn toeren! Het is inderdaad zeer triest hoe het vergaat met de acties van de ziekenhuizen: geld, geld, geld! In het algemeen zijn de mensen keihard, behalve voor hun familie. Kijk ook eens hoe het in het verkeer toegaat! Het is nu eindelijk dat de ambulances wat meer ruimte krijgen! Alleen de “hogeren” kunnen zich met politie begeleiding makkelijker verplaatsen!

    Er zal nog heel veel moeten gebeuren om het land wat “socialer” te maken.

    https://www.antoniuniphotography.com/p731527079/hd858a5dc#hd858a5dc


Fág trácht

Úsáideann Thailandblog.nl fianáin

Is fearr a oibríonn ár suíomh Gréasáin a bhuíochas le fianáin. Ar an mbealach seo is féidir linn cuimhneamh ar do shocruithe, tairiscint phearsanta a dhéanamh duit agus cabhrú linn cáilíocht an tsuímh Ghréasáin a fheabhsú. Léigh níos mó

Sea, ba mhaith liom láithreán gréasáin maith