Manach ar muin capaill in aice le teampall Wat Tam Pa Archa Thong, Chiangrai
Cheannaigh duine de na manaigh capall, láir. Agus lá amháin fuála sé an t-ainmhí sin. Chonaic an novice ar labhair muid cheana féin go ... Agus ba leanbh cunning é sin! Nuair a thit an oíche, dúirt sé leis an manach, 'A Aontroma, tabharfaidh mé féar don chapall.' 'Gabh mo leithscéal? Níl, ní tú. Caithfidh tú a bheith ag déanamh praiseach. B'fhearr liom féin é a dhéanamh.' Ghearr sé féar, chothaigh sé an capall, sheas sé taobh thiar de agus fuálaigh sé arís é.
D'innis an novice go léir dá athair. ‘Éist, a athair, an manach sin thall ansin, fuaigheann sé a chapall gach lá. I ndáiríre gach lá! Theastaigh uaim féar a ghearradh ach ní ligfeadh an manach dom.' “Maith thú é seo a insint dom, a mhic. Éist, caithfidh tú é seo a dhéanamh. Déan slat iarainn te dearg agus déan teagmháil ghearr le scoilt phoiblí an chapaill chun eagla a chur ar an ainmhí.'
Agus mar sin rinne an novice. Ansin dúirt sé leis an manach arís go raibh sé ag iarraidh féar a ghearradh don chapall. "Níl, beidh mé é a dhéanamh mé féin." Chuaigh an novice i bhfolach sa teampall agus lean sé ag faire. Agus cinnte go leor, tháinig an manach le armful féir chun beatha an capall agus ansin sheas taobh thiar di.
Ach nuair a rinne sé iarracht ... chiceáil an capall ar ais! Maith an trua! Thit an manach cothrom ar a aghaidh agus deifir go dtí an teampall. 'Novice! Téir abhaile agus abair le d’athair an capall sin a dhíol! An capall diabhal sin! Cothaíonn mé í gach lá ach fanann sí naimhdeach i leith mé. Chuir sí mé chun báis ar an bpointe boise, rinne sí i ndáiríre!' Chuaigh athair an novice ansin chun cainte leis an manach, ach d'fhan sé. ‘Díol an capall sin! Díol é agus tóg an chéad tairiscint a gheobhaidh tú. Roinnfimid an t-airgead níos déanaí.'
Mar sin dhíol an t-athair an capall. Agus ansin chuaigh go dtí an teampall, brónach agus trioblóideacha. 'A mhanach, cad a dhéanann muid leis seo anois? Níorbh fhéidir liom an capall a dhíol!' 'Cén fáth nach bhfuil?' "Bhuel, thug sé breith do leanbh, leanbh maol!" 'Spéartha maith! Ní féidir a bheith fíor!'
‘Fíor, manach! Bhí an leanbh go hiomlán maol, ní gruaig ar a cheann!' “A Fhlaitheas, ná habair leo gurb é mo chapall é! Níl mé ag iarraidh rud ar bith a dhéanamh leis sin. Just a dhéanamh cad a cheapann tú atá ceart. Do Chomhairle féin. Níl baint ar bith agam leis!'
Bhuel, agus mar sin choinnigh athair an novice an t-airgead go léir ón gcapall sin ina phóca. Níl le déanamh agat ach a bheith cliste!
Foinse:
Scéalta ó Thuaisceart na Téalainne saor in aisce,. White Lotus Books, An Téalainn. Teideal Béarla ‘The manach and the horse’. Arna aistriú agus curtha in eagar ag Erik Kuijpers. Is é an t-údar Viggo Brun (1943); féach le haghaidh tuilleadh mínithe: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
Sheezus. Cad ba cheart dom a dhéanamh leis seo anois?
manaigh falsa
Fearacht
Atá suite
Mí-úsáid ainmhithe
Backstabbing
Scam
Gullibility
Ar cheart go léireodh an scéal seo cultúr na Téalainne ‘THE’, Búdachas Theravada agus Téalainnis?
Theo,
Tá níos mó de na cineálacha scéalta béaloidis seo sa Téalainn.
Deir sé an oiread céanna faoi chultúr na Téalainne agus ár scéalta fairy Grimm curtha in oiriúint le himeacht ama.
https://historianet.nl/cultuur/boeken/verboden-voor-kinderen-zo-heftig-waren-de-sprookjes-van-de-gebroeders-grimm
TheoB, nuair a léigh mé an leabhar seo agus shíl mé go raibh sé rud éigin don bhlag seo, d'iarr mé ar na heagarthóirí cad a bhí ag teacht. Go dtí seo tá gach rud a chuir mé isteach suiteáilte agus chomh fada agus a bhaineann liom beidh sé 80 go 100. Ar an imeall anseo agus ansiúd? Sea, ach mhínigh mé é sin.
Ba mhaith liom an nasc faoi gach píosa a lua le cúlra an leabhráin seo agus cad as a dtagann na scéalta. Caint tíre i dteangacha áitiúla Thuaisceart na Téalainne. Caint shimplí, le cúlra stairiúil nó magadh faoi phearsana údaráis. Scéalta a stopann nuair a théimid isteach sa ghrúpa, is cuma cén teanga áitiúil nach dtuigimid.
Mar shampla: Sri Thanonchai agus a chomhghleacaí Laotian / thuaidh Xieng Mieng, a thaispeántar sa bhlag seo freisin. Sa leabhar is i gcónaí riarthóirí agus manaigh a fooled. Ar an imeall? Gnéas? Sea, ach thug mé rabhadh duit faoi sin.
An cultúr é seo? Tá. Is é an cultúr a chruthaíonn an duine. An é seo AN cultúr Téalainnis? Níl; Aontaím leat. Ansin cheilt ach é faoi thalamh? Ansin stop ach cuid de na torthaí peann Ollainnis faoi bhun leibhéal polder. Mar, chun an freagra a thabhairt chun críche, is cinnte nach dtaitníonn an chuid is fearr de litríocht na hÍsiltíre leat sa phort clúiteach seo: ‘O Barneveld, o Barneveld, conas atá do sicíní ar a dtréimhse. Aon uair a ghlaonn an rooster arís, tá sicín eile tógtha aige... 'Agus níl mé ag caint fiú faoin amhrán óil hoeperdepoep...
Ní raibh mo fhreagairt ina údar masla duit Erik. Is iad na scéalta cad atá siad.
Léigh mé iad go léir le spéis. Tugann sé le tuiscint ar bhéasa, nósanna agus mhoráltacht na ré atá thart, cuid acu fós ag baint a bheag nó a mhór leo.
Cad a bhuail mé faoin scéal seo:
Ní raibh manaigh Búdacha coimhthíocha leis an duine (sa scéal seo, mothúcháin lust). (Caithfidh go raibh an capall beag go leor nó caithfidh gur bhain an manach úsáid as stól céime.)
Ní raibh mí-úsáid agus droch-úsáid ainmhithe neamhchoitianta. (Fós.)
Ceadaíodh gnóthachan airgeadais a bhaint as dúracht duine eile.
Is é an mhoráltacht a fhaighim ón scéal seo:
1. go bhfuil manach a pheacaíonn trína ana-mhian a shásamh saor ó bheith á sciúradh.
2. Is féidir leat daoine dúr a sciúradh.