The Owners of Paradise, gearrscéal le Khamsing Srinawk
Tá tiarna na déithe go léir, an t-arddia Indra, ina chónaí ar urlár uachtarach na Paradise, ar bharr Shliabh Meru, 460.000 míle os cionn dromchla an domhain. Cónaíonn an dia uachtarach seo i bpálás le doirse órga maisithe le GEMS lómhara agus a thugann rochtain ar cheol álainn.
Is féidir le neacha diaga na ríochta seo a bheith ar aon fhoirm a roghnaíonn siad; is féidir leo a bheith chomh beag le barr gruaige agus itheann siad bia de na déithe. (Ar a laghad, sin mar a dhéantar cur síos ar Paradise sa Téalainn.)
1. I bparthas thuas
I láthair shady, ar lá geal, i dtimpeallacht diaga órga, blinked péire súl. "Hóra a mhac!" a chréatúr adeir an corp puny duine shuffling ag. 'Agus cé hé tusa a thabharfaidh 'joh' orm?' bhí an freagra. 'An bhfuil i gceist agat dom?' "Sea, cé eile?"
"Bhuel, ba chóir duit a fhios is fearr: Is é an áit seo mianach."
"Agus cé a mhúin tú a bheith chomh haughty?"
"Ach tá sé." "Agus conas mar sin?"
"D'ordaigh an t-ardaingeal féin gur sa áit chónaithe bhreá seo a rugadh mé."
"Bhuel, sin ceann maith!" Lean sos.
"Más é sin go léir is féidir leat a rá, ciallaíonn sé go bhfuil amhras ort faoin fhírinne." Stop an dara créatúr ar feadh nóiméad agus an tríú guth ag gáire, agus ina dhiaidh sin bhí carn de chuckles. 'Agus anois? Agus anois? Cé atá ionat, dar leat?' D'éirigh an chéad ghuth géar agus giúmarach.
"Díreach cosúil leatsa," scoffed siad go léir spitefully. 'Bhuel, tá tú ag rá go mícheart. Ba cheart duit a bheith iarrtha: Cé a cheapann tú WE bhfuil ? Féach leat féin. An bhfeiceann tú aon difríocht eadrainn?'
Tháinig laghdú beag ar an argóint agus tháinig ceol ard ó thuas. "Bhuel, an bhfeiceann tú difríocht?" 'Ní hea.' "An raibh a dúirt tú aon?" "Níl aon difríocht ar chor ar bith."
An diadhacht Indra
Tagann an Dia uachtarach chun féachaint ar an bickering
D'fhás an ceol neamhaí níos láidre. D'éirigh an grúpa ar fad as a gcuid bíogaí láithreach agus d'fhiafraigh siad le súil sceitimíní aníos áit ar scoilteadh cuirtíní na bhflaitheas oscailte ag cuma an dia uachtarach, agus a lucht freastail iontach ar gach taobh. Shliocht sé go mall i dtreo an ghrúpa.
“Is oidhrí sibh ar thuillteanais saolta carntha! A dhaoine cearta, cén fáth an othras seo?'
“Tá fadhb mhór againn,” a dúirt an chéad ghuth as a stuaim féin.
"Labhair!"
‘Ar dtús ghlaoigh mé ‘joh’ ar dhuine acu ansin agus chuir sin olc air. Agus nuair a dúirt mé leis gur leis an áit seo mé mar gheall ar mo chumhacht roimhe seo, thosaigh siad go léir ag magadh orm. I mbeagán focal, ní aontaímid cé muid féin i ndáiríre.'
Chuir an t-uasal a bhosa le chéile amhail is dá mba ag smaoineamh agus d'fhreagair sé. "Inár n-uile-eolaíocht, sea, cheapamar amhlaidh. Caithfidh gach duine agaibh a bheith feasach go maith go bhfuil tú anseo mar thairbhí, mar oidhre, ar shaol éirimiúil do sinsear." "Agus cad a chiallaíonn sé sin?" d'iarr siad go léir.
'Anois, lig dúinn a chríochnú. Tháinig sibh go léir go dtí an áit naofa seo trí thorthaí tuillteanais daoine eile.'
Ach choinnigh siad ag fiafraí. 'Cén fáth naofa áit?'
‘Tugann muid rabhadh duit gan cur isteach orainne. Is é seo an Paradise na righteous, daoine virtuous. Tá gach rud anseo naofa.'
"Má tá, an gciallaíonn sé sin go bhfuilimid naofa freisin?"
"Bhuel, más mian leat é a fheiceáil mar sin."
'Dia dhuit! Haha! Tá mé naofa, tá tú naofa, táimid go léir naofa…' thug siad amadán ar a chéile go sona sásta. Agus d'fhiafraigh duine acu den dia uachtarach 'Agus cé tusa mar sin?'
‘Dá mba rud é gur thug tú beagán airde fiú, bheadh aura Ár Duine tar éis a rá leat. Ah, ach a dhaoine nua... Inseoidh muid duit. Is sinne Indra, dia uachtarach an áit chónaithe seo.'
'Ó, is mór an onóir a Thiarna Indra, maith dúinn ár n-amaideacht.' Nuair a stop an slua naofa de labhairt, thosaigh a sheirbhísigh ag labhairt agus sheinn ceol neamhaí. D'impigh na daoine nua ar an ard-Dhia cur síos a dhéanamh ar a gCathair Naofa.
A saol naofa
D'aithris an Tiarna Indra. “Tá an domhan seo comhaimseartha, comh- aimseartha, le saol an duine, agus luíonn sé, má thosaíonn tú san aer, ach dhá chuach ar dhá shamhail faoi dhromchla an domhain. Tá an chuma ar gach rud, mar a fheiceann tú, go bhfuil sé déanta d'ór agus tagann gathanna na gréine a bhuaileann an domhain isteach tríd an achar fada ionas nach ndéanfaidh teas ná fuacht dochar duit. Tá an saol anseo míchúramach agus nuair a bhíonn ocras ort, tagann miasa blasta ó neamh. Is sonas gach rud anseo.'
Ina dhiaidh sin, tháinig amhráin buíochais thar na spéire. Rinne grúpa na Naomh rince agus chuaigh siad fiáin le háthas.
2. Ar an talamh thíos
Go déanach ar maidin, d’fhág fear an leithreas ramshackle ar imeall na páirce le canna a bhí sáite d’fheithidicíd. ‘Diabhal, níos mó de na cuileoga fuilteacha sin gach lá! Go breá. Níor éalaigh ach an bastard glas ramhar sin.' (*)
(1962)
Míniú ar an téacs (*)
Seo figiúr cainte nár mhínigh an t-údar riamh. Creidtear, mar a scríobhadh go gairid roimh dheireadh chumhacht iomlán an deachtóra Field Marshal Sarit Thanarat - a chuir coup ar siúl i 1957 agus a fuair bás i 1963 - b'fhéidir gur tagraíodh dó sna focail 'bastard mór glas', saill, bastard glas.
Úinéirí Paradise, dúpholl, ó: Khamsing Srinawk, An Polaiteoir & Scéalta Eile. Aistriúchán agus eagarthóireacht: Erik Kuijpers. Ceann de na scéalta a bhí cúisithe go polaitiúil as a raibh cosc ar a chuid oibre sa Téalainn ar feadh roinnt blianta.
Chun míniú a fháil ar an údar agus ar a shaothar féach: https://www.thailandblog.nl/achtergrond/verhaal-khamsing-srinawk/