Ooh, ooh is am cóisir é

Rugadh Ning 46 bliain ó shin in Isaan, réigiún tuaithe a chlúdaíonn oirthuaisceart na Téalainne. Tagann an chuid is mó bargirls as seo. Is ó thalmhaíocht go príomha a mhaireann daoine, cé nach bhfuil an ithir chomh hoiriúnach dó sin. Bíonn bochtaineacht mar thoradh air seo agus ansin cathracha mar Bancác agus Pattaya beckon.

Ní Téalainnis iad i ndáiríre ar dtús. Tá níos mó cleamhnais leis na Laotians. Tá siad (fós) beagán níos lú ná an Téalainnis, labhraíonn siad a dteanga féin - chomh maith leis an Téalainnis - agus is minic a bhíonn casta níos dorcha orthu. Ní mheastar go hiomlán go hiomlán iad go fóill, ach tá cead acu páirt a ghlacadh.

D'fhoghlaim Ning maireachtáil leis

Ní ócáid ​​​​áthas iomlán a bhí i breith Ning. Ní go raibh sé chomh deacair sin breithe, ach d'fhéach sí beagán aisteach. Ní raibh aon ghruaig amháin ar a ceann. Agus d'fhanfadh sé mar sin. Ní raibh airgead, 500 baht ag an am, le haghaidh wig, go dtí go raibh sí trí bliana déag. Ó shin i leith, tá Ning imithe tríd an saol adorned.

Níl a fhios agam an bhfuil cláir frithbhulaíochta sna scoileanna anseo, ach b’fhéidir nach raibh sé éasca i gcónaí. D'fhoghlaim Ning maireachtáil leis. Níl sí buartha a thuilleadh agus tá sí sásta lena wig. Ar a laghad má tá cuma néata air.

Agus bhí sin beagán de fadhb. Bhí sé thart ar thrí bliana d'aois cheana féin agus léirigh sé roinnt comharthaí úsáide. Sin an fáth go raibh ceann nua á dhéanamh aici a d’fhéadfadh sí a phiocadh suas an tseachtain seo caite. Múnla céanna leis an gceann roimhe seo, ach anois d'fhéach sí flawless arís. San iomlán chosain siad thart ar 17.000 baht (€ 420). Agus bhí a coigilteas imithe arís.

Thóg sí lá saor an lá roimh inné. Bhí sí go Bancác ag lorg éadaí, rud a rinne sí praiseach de. Tá sé beartaithe siopa a oscailt i Bancác. Ar ndóigh, ní féidir é sin a dhéanamh ach amháin tar éis an tséasúir ard, abair i mí Aibreáin, toisc nach bhfuil airgead ann anois.

Úsáideadh an 1500 baht a fuair sí uaim an uair dheireanach chun íoc as uisce agus leictreachas, 800 baht; bhí cuid, 500, imithe lena teaghlach agus 200 baht a choinnigh sí di féin.

Bhí sé níos fearr ag Ning roimhe seo

Bhí sé níos fearr aici roimhe seo, nuair a bhí sí fós pósta go sona lena fear céile. Bhí jab deas aige, bhí teach deas acu agus fiú carr. Tháinig an sonas seo chun críche cúpla bliain ó shin nuair a tháinig mo fhear céile tinn agus fuair sé bás tar éis tinneas roinnt míonna. Ní raibh aon ioncam níos mó. Fágadh Ning ina haonar le billí ospidéil de 180.000 baht, agus íocann sí 3000 baht gach mí anois. Agus uaireanta ní ar feadh míosa.

Fanfaidh an siopa éadaí i Bancác ina bhrionglóid de thuras na huaire agus ag 46 bliain d'aois, níl ag éirí níos éasca le hobair i Pattaya. Mar sin féin, níor fhulaing a meon agus a díograis faoi deara mar gheall air seo agus ós rud é nach bhfuil a suathaireacht ar aon dul le haon duine eile an turas seo, chuaigh mé go Só 7 inné timpeall a cúig a chlog chun í a bharfáil arís.

Cóisir mhór sa bharra Sonais 1 agus 2

Chonaic mé ó fad é: balúin. Bhí barraí Happiness 1 agus 2 maisithe go saibhir le balúin, bhí stáitse curtha le chéile le haghaidh ceol beo agus bhí dhá bhord mhóra socraithe. Chiallaigh sé sin go raibh sé lá breithe duine éigin. Ní duine de na cailíní, ná na Maidhmeanna, ach an príomhfheidhmeannach mór, úinéir na mbarraí. Mar sin cóisir mhór. Thosódh sé ar a hocht a chlog, thuig mé ó Ning.

Ní raibh sé chomh déanach sin fós. Is cinnte go raibh na cailíní tosaithe ar iad féin agus a chéile a dhéanamh go hálainn don ócáid ​​seo. Bhí cuma níos mó cosúil le sciamhlann air ná le barra beorach. Ghabh Ning a leithscéal, bhí uirthi dul go dtí a seomra in aice láimhe le héadaí a athrú, cithfholcadh a dhéanamh agus breathnú ar an bhféile freisin. Thógfadh sé sin leath uair an chloig, bhí orm fanacht i mo shuí agus is cinnte nach raibh cead agam imeacht. gheall mé.

Tar éis leath uair an chloig, tháinig ceann de na cailíní eile suas chugam le fón póca ina lámh. Teileafón. Do Poepie. Mar sin domsa. Ning a bhí ann. Cúig nóiméad déag eile, fiche nóiméad. Ná fág le do thoil. Níl. Idir an dá linn, shíl mé go mb'fhéidir go mbeadh sé an-tábhachtach go mbeadh Ning i láthair ag an gcóisir seo agus nach mbeadh sé spraoiúil dá gcuirfinn í ar bhárr anois. Mar sin féin, níor thaitin an smaoineamh liom suí anseo tráthnóna ar fad ach an oiread.

Bhí sé beagnach a sé a chlog nuair a rinne Ning a cuma arís i gúna Fhéile, bróga nua agus le gcuacha fada ina wig virginal.

- "Ba cheart cóisir deas a bheith agat anocht, níl mé chun tú a bhualadh anois," a dúirt mé léi, tar éis dom mo mheas a léiriú dá cuma.
- "Is féidir linn dul anois freisin agus teacht ar ais níos déanaí," a dúirt sí, ionas nach gcuirfí díomá iomlán orm.
Ní raibh ansin ach leathréiteach, rud nár thaitin liom.
– 'Tá smaoineamh níos fearr agam: beidh mé ag ithe rud éigin go luath, ansin beidh mé ag codladh ar feadh cúpla uair an chloig. Tiocfaidh mé ar ais ansin féachaint an bhfuil sé ina chóisir spraíúil, agus ansin feicfimid cad a tharlóidh.'
Bhreathnaigh sí orm le hiontas taitneamhach, léim isteach san aer agus bhí mé ar an Poepie is milse ar domhan ar fad.

Bhain mé taitneamh as an dinnéar buffet ag óstán Lek. Dhá phláta lán, bonn soladach. Ag mo scíth a ligean sa leaba agus le BVN ar an teilifís, d'éirigh mé as go luath. Nuair a dhúisigh mé bhí sé a deich a chlog. Am don bhricfeasta? Ní hea, bhí sé dorcha amuigh. Mar sin caithfidh sé a bheith tráthnóna. Go mall thit na píosaí ar ais i bhfeidhm. Bhí cóisir eile ag teacht suas, mar sin bhí orm éirí.

Roghnaíodh na shorts is faide, T-léine measartha. Nó ar chóir dom léine fad-sleeved a chur orm? Shíl mé go raibh sé sin beagán áibhéil, agus mar sin d'fhág mé é le T-léine nach raibh ró-scaoilte i ndath dorcha, gan prionta geal. Agus shave breise agus cíor an ghruaig go néata. Ní raibh meas éigin ar bhuachaill lá breithe níos sine míchuí domsa.

Garland nótaí bainc

Ag leathuair tar éis a deich bhí an cóisir, mar a bhí amhras orm, faoi lán seoil. Bhí go leor ar siúl. Fíor-amhránaí, grianghrafadóir proifisiúnta, tábla lán go hiomlán le babhlaí móra de shóiteáin – dóthain do leath dílleachtlann – agus buicéid lán de dheochanna measctha do na cailíní. Rinne siad rince go sona sásta. Ina n-aonar, le custaiméirí nó lena chéile, ní raibh sé cuma. Nuair a bhí siad i mbaol a bheith sáraithe ag an teas, sheas siad os comhair duine den lucht leanúna mór chun anáil aer úr a fháil.

Bhí an dara tábla leath líonadh le bronntanais agus dhá cáca lá breithe. De réir dealraimh, ‘oifigeach’ amháin agus ceann eile nach raibh chomh oifigiúil, ach is cinnte go raibh dea-rún ag baint leis. Ar an leath eile, bhí suíocháin cruthaithe don bhuachaill nó don chailín lá breithe agus don chuid eile den teaghlach, a bhí i láthair ó óg go sean. In ainneoin seo go léir, thug cúpla cailín cead dóibh féin a bheith barfed, ach ba chosúil go raibh sé ar intinn ag an gcuid is mó acu an cóisir a fheiceáil go dtí an deireadh.

Ar ndóigh, b'éigean do Ning a ghrianghrafadh go forleathan. Aonair, liomsa, lena comhghleacaithe, leis na Maidhmeanna agus leis an gCeannaire Mór. Bhí mé ceart go leor leis, chliceáil go sona sásta, d'ith mé cuid de na sneaiceanna blasta agus bhronn mé dhá nóta 100 baht chun an gnáthchlóthach nótaí bainc a bhí ar crochadh thart ar mhuineál an chailín lá breithe a dhéanamh níos faide fós. Thug mé dornán de nótaí 20 baht do Ning, a úsáideadh chun na críche céanna. Am eitil, bhí sé ina neamhord ócáideach, taitneamhach.

Bualadh bos agus chanadh gach duine le 'Happy Birthday'

Níor bhain sála arda bhróga nua Ning go dtí deireadh an tráthnóna. D'aistrigh siad go péire spártha. Shuigh nó luigh cúpla cailín ann amhail is nach dtiocfadh siad go dtí deireadh an tráthnóna. Is cosúil go raibh níos mó alcóil sa deoch mheasctha ná mar a bhí sna deochanna mná.

I dtreo mheán oíche d'athraigh an radharc beagán chaotic go nádúrtha go íomhá beagán níos struchtúrtha. Chuaigh na cailíní i líne go néata i bhfoirm cóilis chun cór amhránaíochta a chruthú. Chuaigh na soilse amach, lasadh na coinnle ar an gcíste oifigiúil – ón teaghlach is dócha.

Ba choinnle freisin na litreacha a chruthaigh na focail ‘Happy Birthday’, agus iad ina seasamh i leathchiorcal ar an gcíste. A náire, mar d'fhéach siad an-bhlasta. B’éigean dochar a dhéanamh freisin do na coinnle ar an gcíste dea-intinn – ón bhfoireann, tá amhras orm –. Bhí glow draíochta mar thoradh air. Ghlac an cailín lá breithe agus a teaghlach suíochán taobh thiar de na cácaí. Bhí gach duine ag bualadh bos agus ag canadh leis an leagan de 'Happy Birthday', a bhfuil an-aithne air anseo anois, a bhfuil tóir air anois.

Ag deireadh an amhráin bhí sé díreach a dó dhéag a chlog. Shéid an buachaill lá breithe na coinnle faoi dhó agus ghlac sé le comhghairdeas ó bhaill an teaghlaigh ar dtús. Scaip na cailíní chun dul i ngleic leis na céadta balúin. Anois bhí sé ina pléascadh fíor! Gearradh na cácaí. Anois bhí sé ag na cailíní comhghairdeas a dhéanamh. Drag Ning mé chomh maith, bhí mé mar chuid de freisin.

Ina dhiaidh sin tháinig deireadh leis an gcuid foirmiúil den tráthnóna agus de réir a chéile thosaigh gach rud ar a ghnáthchúrsa. Shuigh mé ar ais síos ag an mbarra, ag téarnamh ón exertion beag. Bhreathnaigh mé ar na grianghraif agus físeáin a ghlac mé agus bhí mé sásta go leor. Na cailíní a d'fhéach thar mo ghualainn - ag breithiúnas ag na frithghníomhartha - rinne freisin.

Bhí mé tapped ar an ghualainn agus d'fhéach sé suas. Ba é an t-úinéir féin a thairg píosa den cháca ceiliúrtha oifigiúil dom! Ar ndóigh ní raibh mé in ann é sin a dhiúltú. Ní raibh an cáca chomh mór sin, ar éigean go leor don teaghlach ar fad, mar sin bhraith mé an-onóir. Cé nach minic a dhéanaim é sin go hiondúil – eagla orm é a úsáid go mícheart – bhí sé de mhisneach agam anois wai a íoc le mo lámha go hard os comhair m’aghaidh. Chuaigh sé go maith. Níor ith mé an leathlitir a bhí ar an gcíste, is cuma cé chomh tempting a bhí sé. Shuigh Ning in aice liom. Bhí an cóisir thart. Bhain sí taitneamh as.

Caithfidh go raibh Ning traochta

– 'Tá sé in am anois aire a thabhairt duit,' a dúirt sí agus í ag gáire.
D’imigh muid le chéile ar chúl gluaisrothair go dtí an barra Wonderful 2 chun comhrá a dhéanamh agus muid ag baint sult as an gceol. Ar leathuair tar éis a dó chuamar go dtí mo sheomra.
– ‘Tógann tú cithfholcadh ar dtús?’ a d’fhiafraigh mé.
Bhí sé sin go maith. Caithfidh go raibh sí traochta. Is iad a huaireanta oibre rialta ná óna hocht a chlog ar maidin go dtí a sé a chlog tráthnóna inniu, agus ansin an cóisir iomlán tráthnóna ina dhiaidh sin. Nuair a bhí showered mé freisin, bhí sí ina luí ar an leaba. Leagan mé síos in aice léi.
– ‘An bhfuil tú tuirseach?’ a d’fhiafraigh mé de.
Sea, bhí sí.
- 'Beagán.'
– 'Tá suathaireacht uait?', a d'fhiafraigh mé.
Theastaigh uaithi sin. Rinne mé mo dhícheall agus bhí mé gnóthach ó cheann go ladhar ar feadh leathuaire. Ghlac sí anáil dhomhain agus sheas sí suas.
– 'Anois tá suathaireacht uait?'
- 'Ní hea, tá sé ceart go leor. Is fearr duit dul a chodladh anois', a dúirt mé.
– 'Níl borradh ar bith ann?'
- 'Is féidir linn a dhéanamh amárach. Anois latiswat nolafandee (oíche mhaith).'
– 'Ceart go leor, ní mór duit a rá.'
Fuair ​​​​mé póg mhór. Chuachta sí suas i mo choinne, tharraing mo lámha thart ar a waist agus thit ina chodladh gan fuaim.

– Athlonnú i gcuimhne ar Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † Aibreán 2018 –