Hook suas agus canadh le chéile
Fuair Sornkiri Sriprachuab ceart é. Fiche scór bliain ó shin bhí an ceann seo ag canadh Téalainnis amhránaí tíre i nguth cruatain: "A chailín, deir tú gur fearr tuile mhór ná seal tirim / Deirim leat, lig don triomach teacht agus ná lig do na huiscí ardú."
Le focail fháidhiúla, leanann an t-amhránaí ar aghaidh: “I mbliana cuireann an tuile eagla ar gach teach / Theith mé go dtí an díon, ach meascann an t-uisce le mo dheora.”
Gabh mo leithscéal. Tá an peann seo ró-thirim agus an meon seo ró-dhomhain chun cumhacht shaibhir agus inmheánach liricí Sornkiri a chur in iúl, chomh maith le filíocht dhochuimhne Paiboon Butrkhan, a scríobhadh 40 bliain ó shin, gach focal atá fós ábhartha inniu.
Má tá Froc – Frog Revolution Oh-la-la Crocodile – tar éis géilleadh don ráfla millteanach i gcruachás aoir, is féidir ár n-intinn a chur ar a suaimhneas tríd an amhrán seo a sheinm mar amhrán nua gach lá ag 6pm tar éis dúinn fíor-amhrán a dhéanamh. Ní hamháin go bhfuil liricí Paiboon thar a bheith álainn, ach freisin toisc go gcuimsíonn an t-amhrán “Nam Tuam” na caidrimh chasta a bhí ag ár dtír i gcónaí le tuilte, triomaigh, monsún, láib, aer, aeráid: uisce na beatha agus uisce na ndeor agus na n-eagla. San utopia talúntais seo, ciallaíonn uisce rís agus saibhreas, ach freisin lot agus bochtaineacht, agus inár n-intinn lionn dubh athraíonn sé seo ina fhilíocht. Le guth Sornkiri agus liricí Paiboon, fuaimeanna an t-amhrán cáiliúil Cry Me A River cosúil le rann naíolann.
Is foinse inspioráide é Nam – uisce – a thagann chun cinn i ngach áit i ndathanna fileata na Téalainne. Agus tá brí níos doimhne ag na tagairtí "uisce" i bhfuaimniú agus abairtí Siamese ná mar atá in aistriúchán simplí. Is féidir leat véarsaí Sornkiri a aistriú go teanga eile, ach níl an carachtar náisiúnta i bhfolach ann.
Is sampla iontach é ár bPríomh-Aire Madam den rud ar a dtugaimid “Nam tuam pak (go litriúil, “tuile sa bhéal”). Agus ár gcéilí comhraic leachtacha agus soladacha faoi léigear, bíonn claonadh ag ár PM bocht a bheith ag gabble le go leor umm...arrr...earr ...
Tá mo chomhbhrón ó chroí aici. Ach is é an rud atá fós ag teastáil uainn ó Froc ná an réiteach ar “Nam Ning Lai Luek” – thug Shakespeare an leagan Béarla dúinn, “Ritheann an t-uisce go réidh san áit a bhfuil an sruthán domhain”) – ach ina ionad sin is mó atá againn ná Nam Tuam Thoong Pakboong Rong Reng . Sin Shakespearean cheana féin, ciallaíonn an téarma literally "tá an réimse faoi uisce, ach níl mórán glóire sa todhchaí". Nascann an rá idir searbhas agus clúmhilleadh, le tagairt dhíreach don uisce ard, agus ina féidearthachtaí alegorical tá sé níos airde, níos orgánach ná "líonann caint aon poill" Nó mar a chuala mé uair amháin Texan rá "All hats ach none eallach. "
Is féidir linn dul i ngleic le níos mó seanfhocal a bhaineann le huisce ag lámh chrith Froc. Cuirfidh siad ceann amháin liom ar dtús: “Mue Mai Phaai Oa Thaao Ra Nam – “ní luíonn do lámh agus déanann tú moilliú ar an mbád le do chos san uisce”. Is dócha go bhfuil sé sin fíor, ach tá an chaint seo faoi bhád ar an uisce, ní carr ar an mbóthar nó eitleán sáinnithe ar rúidbhealach faoi uisce.
Agus in “Nam Chiew Ya Oa Rua Kwang” tá sé faoi uisce agus bád arís. Is cinnte go molfaidh Froc é seo, mar go gciallaíonn sé "Ná múch i gcoinne an tsrutha". Tá an fhealsúnacht seo sean agus soiléir agus is cosúil gur rugadh é as na céadta bliain de longbhriseadh agus stair fhada de chómhaireachtáil le tuilte: lig an t-uisce tríd, nó faigh bealach chun é a ligean tríd, mar níl aon phointe ag baint úsáide as a chuid. sliocht nádúrtha, dochúlaithe agus dochúlaithe.
Tá sé ró-dhéanach. I bhfad sula dtabharfar isteach na Málaí Móra chun an t-uisce a bhlocáil nó a atreorú, tá ár n-uirbiú restless bac cheana féin ar an sreabhadh le coincréit, bóithre, foirgnimh agus easpa pleanála spásúlachta i gcoitinne. Is gearr go mbeidh tromchúis na tubaiste seo soiléir “Nam Lod Tor Phud – “nuair a íslíonn an t-uisce, nochtfar na fréamhacha” – nuair a thiocfaidh go leor fadhbanna chun cinn, atá fós faoi uisce anois. Go deimhin, tá cuid de na hiarsmaí crann agus plandaí sin, faecas, nathracha, srl. le feiceáil cheana féin agus ní féidir le duine ach a mhian (i gcoinne ionchais) gur féidir iad a phumpáil amach in am,
Tá Sornkiri ceart, meascann an t-uisce fós lenár ndeora. Bígí linn agus bí ag canadh!
Colún le Kong Rithdee sa Bancác Post, (uaireanta faoi shaoirse) aistrithe ag Gringo
Léigh mé an píosa seo freisin. Is é an colúnaí seo Kong Rithee an scríbhneoir is fearr liom ar fhoireann BP. Téann an fear sin i bhfad agus scríobhann sé Béarla álainn. Aistriúchán álainn Gringo!!
Aontaím leat Cor. Tá súil agam gur Béarla é sin, a Bhéarla. Is léitheoir profaí é cara liom ag an Bangkok Post. Dúirt sé liom go bhfuil sé ar an bpárolla mar léitheoir profaí, ach go deimhin déanann sé beagnach gach ranníocaíocht a athscríobh. Ach b’fhéidir go ndúirt sé é sin le go mbeadh cuma mhaith air féin.
@Hans van den Pitak,
Béarla atá aige. Tá aithne agam ar an bhfo-eagarthóir Thirasant Mann ón BP agus dúirt sé liom go ndéanann Kong eagarthóireacht ar a phíosaí féin mar ní féidir le haon duine é a dhéanamh níos fearr ná é féin. Ní fiú foireann na Breataine.Is féidir leis an BP a bheith cúramach leis.
Is maith é sin a chloisteáil/a léamh agus is maith é sin a fhios. Go raibh maith agat.
Níor éirigh liom (fós) amhrán Sornkiri a aimsiú ar Utube. Rachaidh mé i dteagmháil leis an colúnaí faoi seo.
Gringo, is fear é Kong Rithee, coinnigh sin san áireamh i do ríomhphost 😉