De Tourism Authority of Thailand (TAT) laat weten dat UNESCO, Doi Chiang Dao in Chiang Mai, heeft benoemd als biosfeerreservaat.

Een biosfeerreservaat is een door de UNESCO aangewezen gebied dat een ecosysteem representeert waarin de biodiversiteit en de genetische waarden beschermd worden. De aanduiding komt voort uit de “Biosphere Conference” van 1968, de eerste intergouvernementele conferentie die als doel had de conservering van natuurlijke bronnen en ontwikkeling met elkaar in evenwicht te brengen.

UNESCO’s Man and the Biosphere (MAB)-programma heeft op 15 september 2021, 20 nieuwe locaties in 21 landen, toegevoegd aan het World Network of Biosphere Reserves, dat nu 727 biosfeerreservaten telt in 131 landen, waaronder 22 grensoverschrijdende locaties.

De prestigieuze notering van Doi Chiang Dao bracht het totale aantal biosfeerreservaten in Thailand op vijf, na de noteringen van Sakaerat in Nakhon Ratchasima in het noordoosten in 1976, Huai Tak Teak in Lampang en Mae Sa-Kog Ma in Chiang Mai, beide in de Noord in 1977, en Ranong in het Zuiden in 1997.

Ingang van de Chiang Dao-grot (sasimoto / Shutterstock.com)

Volgens de UNESCO-lijst  is de Doi Chiang Dao Biosphere Reserve de enige regio in het land die bedekt is met subalpiene vegetatie, die ook voorkomt in de Himalaya en in het zuidelijke deel van China. In het biosfeerreservaat van 85.909,04 hectare leven veel zeldzame, bedreigde of kwetsbare soorten; zoals de Lar Gibbon (Hylobates lar), bladaap (Trachypithecus phayrei), Chinese Goral (Naemorhedus griseus), tijgers (Panthera tigris) en de nevelpanter (Neofelis nebulosa).

Chiang Dao-grot

Het landschap is rijk aan grotten gevormd door de infiltratie van regenwater door kalksteenformaties. De grootste en belangrijkste hiervan is de Chiang Dao-grot, waaraan het biosfeerreservaat zijn naam ontleent. De grot wordt geassocieerd met de legende van Chao Luang Chiang Dao, de koning van alle geesten, waarvan wordt aangenomen dat hij in de torenhoge berg Doi Chiang Dao woont; beide worden vereerd als heilige plaatsen. Een boeddhistische tempel in Lanna-stijl markeert de ingang van de grot. De grot en de berg trekken jaarlijks veel bezoekers en er werd een model voor bezoekersimpactbeheer geïmplementeerd. Ecotoerisme, vogels kijken en sterren kijken zijn de lokale toeristische attracties.

Landbouw met behulp van een traditioneel op zwaartekracht gebaseerd irrigatiesysteem genaamd Maung Fai is een opmerkelijke activiteit op de site, waar lokale gebruiken en kennis gedurende bijna 800 jaar in stand zijn gehouden.

Er zijn geen reacties mogelijk.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website