Irakurlearen bidalketa: polita eta lasaia...
Isilik dago berriro. Bakea kasualitatez aurkitu nuen, nire emaztearen etxea hemen zegoen. Etxeak dauden patioa herritik kanpo samar dago, ez dago kotxerik ez ziklomotorik, gurea izan ezik.
Als ik s’ morgens opsta bij eerste licht, nou ja, het eerste licht wat ik zie als ik mijn ogen open doe, hoor je enkel het geluid van de huismussen. Vraag mij weleens af, was het toeval of voorbestemd dat hier nu ben? Maar dat is een heel ander verhaal.
Wat doe je hier als farang? Je kan niet hele dag naar de vogeltjes zitten luisteren. Om toch niet geheel vast te roesten, heb ik besloten om een fiets te kopen in Khon Kaen. Daar wil ik een goede fiets kopen waar ik met mijn ruim 180 cm goed op zit. Dat is moeilijker dan een brommer kopen. Toch een bizikleta gevonden. We zijn met de baht bus naar de stad gegaan. Mijn vrouw adviseerde mij om de fiets te laten thuis bezorgen, maar nee zeg ik trots, nu ik een fiets heb rij ik wel terug naar dorp. Die 30 km moet toch kunnen? ‘Up to you’, was haar reactie.
Moet zeggen, het is niet de afstand waar ik de meeste moeite mee had, maar de brandende zon. Na 10 km even een pauze ingelast bij een eetkraampje langs de weg. Daar even gezeten en dacht ik neem een biertje voor de dorst. Kijk beetje rond, er zijn meer mensen. Die eten en drinken wat. Na het biertje had ik helemaal geen zin meer om te fietsen. Vraag aan een andere gast of mijn fiets achterin de auto een stukje mee kan? Geen probleem, zo de laatste 20 km met de airco aan afgelegd. Ik wilde de behulpzame chauffeur 100 baht geven, maar die wilde die niet aannemen.
Is mij tien jaar geleden ook al eens keer overkomen dat een Thai geen geld wilde aanpakken. De eerste keer was ik verdwaald, al lopend langs de rijstvelden. Teruggebracht werd ik door een oude man achterop zijn brommertje.
Nu zit ik lekker thuis in alle rust te luistenen naar de vogels, met mijn biertje binnen handbereik. Mijn vrouw, die de baht bus heeft genomen, komt thuis. Ze vraagt een beetje verwonderd, viel het mee?
Ja hoor, een makkie….
Petek bidalia
Hallo Piet, waar woon je ergens in Khon Kaen, ik woon ook op een rustige plek tot hier toe in Baan Nong Hin tussen de rijstvelden, maar er is verandering op til, het zal niet rustig meer blijven meer en meer mensen proberen een plekje te vinden op den buiten zoals wij dat zeggen
groetjes georgio
Beste Piet, het is mij zelfs een keer overkomen dat een Thaise politieagent geen geld van mij aannam. Werd in South Pattaya op mijn motorbike voor een rijbewijs controle aangehouden onder de fly-over, vlak voor de bocht naar links naar Jomtien. Geen enkel probleem want ik had een geldig rijbewijs op zak. Althans dat dacht ik maar toen ik het uit mijn zak wilde pakken realiseerde ik mij dat ik een andere broek had aangetrokken en het rijbewijs stomweg vergeten was. De agent zag mijn oprechte verbazing en ik vertelde hem dat ik toch echt een rijbewijs had maar het nu dus niet bij mij had omdat het in een andere broek zat. Zag ondertussen onder de fly-over een mobiel kantoortje waar een flink rijtje stond van mensen die hun bekeuring direct konden betalen en ik vreesde dat ik achteraan kon aansluiten. Zei de agent dat ik eigenlijk geen tijd had, wat ook zo was, en of ik direct met hem kon afrekenen. Zijn voor mij totaal onverwachte reactie was dat hij mij geen bekeuring gaf omdat hij mij geloofde. Ik stond perplex, wilde hem in mijn verbijstering nog 2 briefjes van 100 Baht geven maar die nam hij niet aan en hij gebaarde mij mijn weg te vervolgen. Hoop dat jij veel plezier van je fiets zal hebben! Onderweg maar geen bier meer drinken, des te lekkerder smaakt dat als je na een mooie tocht weer thuis bent.