Durian, het stinkende fruit (video)
Je komt ze nu overal tegen in Thailand: de durian. Deze bijzondere fruitsoort is geliefd bij veel Thai. Geliefd om de smaak maar gehaat om de penetrante geur.
De geur van de Durian zal nooit wennen, maar de smaak is voortreffelijk. Liefhebbers zeggen dan ook dat de smaak, de stank ver overtreft.
De vrucht van de Durian valt op door de eivorm en de zeskantige dikke stekels. De grote exemplaren zijn wel 30 cm lang en kunnen zelfs 8 kilo wegen. De vrucht bestaat uit een aantal vruchtkamers met daarin een grote harde zaad. De zaden zijn omgeven door dikke, crèmekleurige tot donkergele, puddingachtige zaadmantels. Deze zaadmantels die er wat vreemd uitzien, worden gegeten. Je ziet ze vaak liggen in plastic verpakt in kraampjes langs de straat.
De inheemse Durian is in Zuidoost-Azië niet alleen beroemd om zijn pikante smaak en geur maar er wordt ook verondersteld dat het eten er van werkt als een afrodisiacum. Oftewel een lustopwekkend middel dat daarnaast de seksuele prestatie vergroot.
Thailand is de grootste exporteur van durian ter wereld, met een wereldwijd marktaandeel van 93,3%. Dit blijkt uit gegevens van het Handelsbeleid en Strategy Office van het Thaise ministerie van Handel. In totaal exporteerde Thailand verse durian ter waarde van 3,219.42 miljoen Amerikaanse dollar. De voornaamste afzetmarkten zijn China, Hongkong en Taiwan. Deze informatie sluit aan bij gegevens van het Thaise ministerie van Landbouwbevordering. Uit deze gegevens blijkt dat Thailand in 2022 verse durians ter waarde van 110,144 miljoen baht en bevroren durians ter waarde van 14,943 miljoen baht heeft geëxporteerd.
Durian: koning van het fruit
Durian staat bekend als de “koning van het fruit” in Zuidoost-Azië, en in Thailand is het niet anders. Het land is één van de grootste producenten en exporteurs van durian ter wereld.
De durianboom groeit goed in het tropische klimaat van Thailand en het fruit is meestal rijp tijdens het regenseizoen, dat loopt van juni tot augustus. Verschillende soorten durian worden in het land verbouwd, zoals Monthong, Kan Yao en Chanee, elk met hun eigen unieke kenmerken.
Monthong, wat “gouden kussen” betekent, is de meest populaire variëteit in Thailand. Het heeft dik, romig vruchtvlees en een relatief milde geur vergeleken met andere soorten. Kan Yao, wat “lange steel” betekent, wordt beschouwd als de meest heerlijke vanwege zijn zoete en romige smaak. Chanee, wat “gibbon” betekent, is ook populair en heeft een sterke, zoete smaak.
Hoewel durian een gewaardeerd fruit is in Thailand, moet je wel weten dat het in veel hotels en op sommige openbare plaatsen, zoals het openbaar vervoer, verboden is vanwege de sterke geur. Het is ook de moeite waard te vermelden dat durian een aanzienlijke hoeveelheid calorieën en vet bevat in vergelijking met ander fruit, en het wordt aangeraden om met mate te consumeren.
In Thailand worden durians ook gebruikt in een verscheidenheid aan gerechten, waaronder desserts, curry’s en zelfs ijs. Een bezoek aan Thailand zou niet compleet zijn zonder het proeven van dit ongewone en iconische fruit.
Video: Durian ontleden en eten
In de video zie je hoe een durian wordt opengemaakt. Vervolgens worden de eetbare zaadmantels er voorzichtig uitgehaald en opgegeten.
Heb het regelmatig gegeten. De smaak is niet gemakkelijk te omschrijven. Wat opvalt, is de romige substantie en de diversiteit aan smaken die lijken te veranderen tijdens het eten. Het geheel smaakt vooral zoet en aromatisch. Je proeft er aspecten in van karamel, banaan en vanille. Maar de smaak is ook heel krachtig en scherp, te vergelijken met ui, kaas en knoflook. Ik vond het niet onsmakelijk maar ook niet overdreven lekker. Een beetje er tussen in. Het staat zeker niet bovenaan mijn lijstje van favoriete fruit.
Ik eet ze heel graag, en ook vind ik de stank niet MEER storend, iedereen zal me voor gek verklaren maar, ik proef er de tompoezen van de Hema in terug!!
De eerste keer dat ik ze at vond ik ze vreselijk, maar langzamerhand ben ik er gek op geworden, dit geld ook voor verse koriander in het begin liet ik het eten voor staan, nou gooien we het overal op, nog in de salades, heerlijk.
Inderdaad Peter de Durian smaakt enigzins naar tompoezen!
Tjaaa die lucht, jammer.
Gaat ook op voor sommige superlekkere Franse fameuze stinkkazen.
Dit is, tijdens mijn vakanties in Thailand, een verboden vrucht voor mijn vriendin. Ze is er gek op en nam er eens eentje mee naar onze hotelkamer. De hele kamer stonk en je rook het ook in de gang. Ik heb het kamermeisje een extra fooi gegeven en gelukkig rook het de volgende dag weer lekker fris. Maar sindsdien komt deze vrucht er bij mij niet meer in. Ik vond het trouwens ook niet echt lekker. Maar dat is een kwestie van smaak.
Bij de meeste hotels is het verboden om deze vruchten mee naar binnen te nemen.
Sommige zelfs op straffe van geldsom
In het Malaysian hotel in Bangkok krijg je een boete als je de vrucht mee de lift in neemt.
Er hangt een groot bord bij en in de lift, ben even het bedrag van de boete vergeten.
Doerian is een zeer gezonde en voor sommigen zeer smakelijk vrucht. Het bevat bijzonder hoge hoeveelheden proteïnen, vetten, mineralen en bv. de vitamines B1, B2, C en E. Doerian bevat ook hoge gehaltes van tryptofaan, wat de gehaltes van de opwekkende chemische stof serotonine in de hersenen verhoogt; daarnaast bevat de vrucht zwavel (sulfer). Zwavel reinigt de lever en huid, heeft antiseptische eigenschappen en helpt bij het opbouwen van het bindweefsel. Zwafelverbindingen in de vrucht (waterstofsulfide) zorgen voor een typische geur. De zaden zijn niet rauw te eten, maar vormen gekookt en geroosterd een lekkernij.
Durian behoort tot de tropische plantenfamilie van de Bombacaceae of wolboomachtigen, waartoe ook de apenbroodboom of boabab en de kapokboom behoren. Doerian wordt in Zuidoostaziatische landen bijzonder gewaardeerd, maar elders in de wereld slechts mondjesmaat gegeten vanwege de geur.
De Doerian is inheems en van origine van Maleisië en wellicht ook Borneo, maar wordt tegenwoordig in verscheidene Zuidoostaziatische landen op commerciële basis geteeld. Er zijn ongeveer tien variëteiten, met in begrip van een paar die in het Maleisische oerwoud in het wild groeien. De vruchten ontwikkelen zich aan bomen die 20 tot 40 m hoog kunnen worden. De donkergroene, glanzende bladeren zijn aan de onderzijde goudgeel of zilverkleurig; de grote, kwalijk riekende gele bloemen leven minder dan een dag: ze gaan ’s middags open en vallen de volgende ochtend af. De vermeerdering vindt plaats door middel van zaaien en enten.
In combinatie met alcohol kan Durian versterkend werken omdat een rijpe vrucht zelf alcohol aanmaakt. Geloofd wordt dat de Durian goed is voor de potentie. Thailandblog heeft haar lezersbestand hierover al eerder geïnformeerd: https://www.thailandblog.nl/eten-drinken/durian-stinkend-fruit-seks/
Een prima combinatie met Durian vormt de mangosteen. Deze iets zurige vrucht maakt de Durian wat minder zwaar om te eten. De rijke aromatische smaak is zeer wisselend met zwemen van custard, vanille, banaan, karamel….tot kaas en uien aan toe. Durian smaakt vooral erg lekker bij …..een kop koffie!
They smell like hell, but taste like heaven.
Naar mijn mening helemaal waar. De eerste keer dat ik durian rook werd ik al misselijk. Nu ben ik een grote liefhebber, vooral van de mong thong (gouden kussen) soort.
allemaal sterk overdreven dat je misselijk word van durian. Dit is allemaal massa hysterie. Er zijn in nederaland en belgie zoveel eetwaren die erg sterk ruiken maar daar spreekt men niet over. Ala ik moet kiezen tussen durian en bepaalde eetwaren (zoals camenbert,spruiten ,gebakken varkensdarmen enz) dan kies ik toch voor Durian. Men beeld het zich teveel in door de media die graag laat uitschijnen dat Durian stinkt. Vind dat een verkeerd woord gebruik. Dat het een fruit is met een aparte geur is valt niet te ontkennen , maar daar geraakt men snel aan gewoon.
Het meeste fruit heeft een zoete geur. Maar persoonlijk vind ik dat de mong tong Durian de beste geur heeft ,en eens open gemaakt ik niet kan wachten om het op te eten. Nochtans ben ik een zeer kieskeurige eter. Ik hou niet van haring ,de meeste gekookte groenten lust ik ook niet. ben ik blij dat er in mijn tuin 250 Durian bomen staan
De Thais zijn er gek op, echter ongeveer 95% gaat in grote containers (12 mtr. lang) over de weg naar China.
Als je teveel eet, krijg je een hele hete maag en krampen.
Het grootste nadeel is, dat je in de plantages bijna elke 14 dagen met zwaar gif moet spuiten tegen ongeveer alles wat beweegt, van rupsen zo groot als de middelvinger, eekhoorns etc. Tot overmaat van ramp worden 2 2 grote injectienaalden in de boom gezet met gif. In principe is de Durian een gifbom.
In het verleden was het levensgevaarlijk met oogst tijd op de Secumvitroad te zijn bij Chanthaburi in Durian tijd. De opkopers stonden dan midden op de weg om Durians te “vangen” van de pick-ups. Echter de handel is overgenomen door Chinezen met personeel uit China.
Het zal niet lang duren of de export naar Europa en Amerika zal verboden worden vanwege het gif. Het is niet alleen de Durian die vol met gif komt, echter de spuiters doen dit met een zakdoek voor de mond, dus deze komen ook vol gif.
Kortom, wees voorzichtig met eten en met in de buurt komen. Wij hadden ook in onze plantage tussen Salak, Durianbomen, maar de een na de ander gaat dood, wij spuiten NIET.
Interessante info van jou Rob, mijn dank hiervoor.
Jammer dat onderhand al het lekkers en ook gezonds ddoor de geldbeluste (on)mensen verkwanseld word omwille van hun winstbejag.
Vrijwel alles uit de zee en van het land blijkt tegenwoordig ongezond t/m levensbedreigend geworden!
Mijn remedie, eet/drink zo gevarieerd mogelijk zodoende het gezondheidsbedreigende gerotzooi hopelijk te beperken.
Als je teveel drinkt krijg je een slechte lever.Wij hebben ongeveer 200 durianbomen.Die worden zeker niet met gift ingespoten,dat zou nogal een werk zijn.Ze worden wel gesproeid maar dat zijn mestofen die door het blad word opgenoomen.Heb ook nog geen enkele eekhoorn gezien bij onze durianbomen .Maar al goed anders weer veel werk om deze dood te spuiten.
De Durian Thet is een kleinere versie van de Durian.
Het gedroogde blad van de plant wordt gebruikt om thee van te zetten, 3 x daags een glas, dat zou helpen om kanker te bestrijden.
NicoB
Drie keer heb ik het geprobeerd in Bali maar zag er van af toen het te dicht bij mijn neus kwam. De moeder van mijn vriendin in Thailand heeft een fruitplantage. Zij heeft een mooie voor mij uitgezocht, klaargemaakt en dusdanig voor mij neergezet dat de wind de geur niet in mijn neus liet komen. Zonder te ademen heb ik een stuk in mijn mond gestoken. Het was heerlijk. Het lekkerste fruit wat ik ooit heb gegeten. De geur is voor mij veranderd. Als ik op een markt loop en ruik het, loopt het water al in mijn mond.
Het is echter niet eenvoudig om een echt goede te vinden. Vaak zijn ze niet rijp genoeg en bitter, of overrijp en komt er een penetrante geur vrij. Ik ben blij dat mijn vriendin weet welke goed zijn en geniet er ontzettend veel van, zij met mate.
Vorig jaar was ik in Nong Kai. In Barstreet (niet de officiele naam) ontdekte ik ’n Italiaans restaurantje. De eigenaar is ’n sympathieke Italiaan,die niet vroeg wat we kwamen doen maar wat we wilden eten & drinken.
Als voorgerecht had hij wat Italiaanse (stink)kazen, twee soorten ham en stokbrood. Mijn Cambodiaanse vriendin bestelde wat anders. Aziaten eten geen kaas; ze vinden ’t stinken naar oude schoenen en zweetvoeten…..Zelfde reactie van wij, farang, op durian. Na maanden, Thai, Cambodiaans (die niet kunnen koken), Laotiaans (ook niet de beste koks), gegeten te hebben, vond ik dit ’n traktatie. Ik dacht dat ik achterlijk
werd, zo lekker!
“Darling, this is better than sex!” zei ik tegen haar.
Quasi bedroefd zei ze: “Than you do bum bum with cheese, OK?”
ik heb in thailand gewoond en 30 maal er naar toe geweest..maar tot mijn verbazing heb ik pas nu met mijn vriendin durian ontdekt…het stinkt wansmakelijk en toen mijn vriendin het dan ook nog in de ijskast legde opende ik de morgen daarop de ijskast en heel de kamer stonk ernaar…niet prettig…we lachen er nu nog meermaals om…dus ja het stinkt en toch…..heb ik het op aandringen van mijn vriendin eenmaal gegeten…het smaakt idd niet echt slecht ..en ik denk dat ik om het te eten eraan zou kunnen wennen…maar de geur…nee bedankt…………
“Smell bad, taste good”, is de leuze van menige thaise en dit geldt niet alleen voor durian.
Ze zijn er verzot op, zijn er in overvloed, maar als je de verkoopswijze bekijkt, 1,5 kg of meer durian, geeft maar een paar honderd gram vruchtvlees wat volgens mij een zeer dure vrucht is voor de minder bedeelde thai. Ik denk dat de prijs kunstmatig te hoog gehouden wordt.
De prijs wordt door de Chinezen opgedreven ,omdat zij bijna alles opkopen en daar verwerken in fabrieken…Zie ook een reactie hierboven
Ik moest jaren geleden van mijn vrouw een stukje geproefd hebben en heb mij later verleiden en wat dacht je wat, het smaakt zoals het ruikt, vies dus. Voor mij geen Durian meer. Ook is de vracht overdreven duur en schromelijk overtrokken. Een hype zou je het kunnen noemen. Al die Thai die het o zo lekker vinden. Maar inderdaad smaken verschillen. Ik heb gehoord dat het ook niet goed is voor mensen met een hoog cholesterolgehalte. Mijn vrouw moet er van afblijven volgens haar zelf, ondanks dat ze het erg lekker vindt.
Persoonlijk vindt ik de durian wel lekker om te eten,maar gezien de ook voor Thaise begrippen vaak hoge prijs,niet waard om er voor in de rij te gaan staan.
Als je de Kilo prijs van een durian vergelijkt met het gemiddelde Thaise minimumloon,sta je toch verbaasd over de enorme afname die deze vrucht bij de meeste Thais heeft.
Als je een durian koopt, eentje van 3 kilogram, kost je dat aan 120 baht de kg, 360 baht. Verwijder je de schil en de pitten, hou je 350 gr vruchtvlees over maximum.
Dus…durian het eetbare kost 1000 baht per kilogram!!!
Dit is de waarheid…teken zelf maar eens…en de vele thais weten dit niet eens. Wel heel lekker…na 6 jaar hier te wonen, ruik je de stank niet meer….arooi…maar te overprijst!
Ik ben zelf 100 bomen aan het planten….ga van die hype meegenieten!
Het filmpje kijkend vroeg ik mij af of de schil nog ergens voor gebruikt wordt.
Weet iemand dat?
Durian is voor mij verreweg de lekkerste vrucht die ik ke an Mangosteen is duidelijk op de tweede plaats, nummer drie id de rijpe mango. Durian heb ik voor het eerst gegeten in Bangkok en ik weet ook nog heel precies waar en hoe het stalletje eruit zag. Ik was meteen verkocht. Als ik durian ruik (ik vind de geur niet vies) dan loopt het water me in de mond. De geur is voor mij de voorbode van de fantastische smaak. Het vult flink. Maar een durian kan ik wel alleen aan. Er gaat het verhaal onder Thai dat het niet zo goed is voor je lever. Ik vind dat twijfelachtig met zoveel zwavel erin wat juist reinigend werkt op de lever. Maar super gezond of niet ik blijf het eten.