In een vorige bijdrage stond ik stil bij een aantal van mijn favoriete eethuizen in en rond Chiang Mai. Vandaag wil ik u de brede regio rond de hoofdstad van het noorden laten ontdekken. Graag begin ik in het ongeveer 70 km ten noorden van Chiang Mai gelegen Chiang Dao.
De bosrijke omgeving van Chiang Dao wordt beheerst door de gelijknamige berg Doi Luang Chiang Dao – een deel van de Daen Lao-keten – die, met een hoogte van 2.285 meter, de op twee na hoogste berg van het land is. Onder de berg bevindt zich Tham Chiang Dao, een 14 kilometer lang grottenstelsel waarvan een deel publiek toegankelijk is. Chiang Dao is bovendien interessant omdat het op de grens ligt tussen het door de Thai gedomineerde laagland en de bergachtige streek van de etnische bergvolkeren, die in deze regio vooral bestaan uit Lhisu, Karen en Hmong.
Allemaal goede redenen om de rit naar Chiang Dao, die overigens een paar erg mooie plaatjes oplevert, te ondernemen maar ik rijd ze meestal om te gaan eten in wat ik één van de meest interessante restaurant van heel Thailand ben gaan noemen, Bird’s Nest. Vanaf het eerste ogenblik dat Bird’s Nest 1 in 2002 als een bescheiden resort met eethuis opende zette de in Engeland opgeleide chef Wicha (ze heeft ook nog een tijdje in Nederland gewerkt) alles op alles om een kwaliteitsvolle fusiekeuken uit te bouwen. Ze werd tot ver buiten de landsgrenzen bekend door haar creatieve fusiekeuken die het beste van Oost en West verenigde. Haar Angus Rib Eye in rode wijnsaus zorgt telkens weer voor een onvergetelijke eetervaring. Wicha is overigens, bij mijn weten, de énige Thaise chef-kok die haar frietjes terecht als Belgian Style Chips op de menukaart heeft gezet. Helemaal in stijl, dus niet van die miezerige, kleffe dunne French Fries maar flink uit de kluiten gewassen, bonkig gesneden Vlaamse friet die volgens de regels van de kunst krokant werden gebakken in ossenwit en geserveerd met dagverse huisgemaakte mayo. Alleen hiervoor is de trip naar Chiang Dao al de moeite meer dan waard.
Kung Kratiem
In het nabijgelegen Nest 2 zwaait zus Som de scepter. Hier vindt u vooral het beste uit de Thaise keuken. Wat dacht u van een succulente Tom Yum Sei Klong Moo Toonh, langzaam in een bouillon van citroengras gesmoorde Spare Ribs, Kung Kratiem, reuzengarnalen in een knoflook- & zwarte pepersaus met ananasringen en komkommer of van haar signature dish Pla Sauce Som, een visfilet in een sinaas-& gembersaus opgediend met kraakverse gestoomde groentjes. Verrukkelijk met een grote V….
Een écht Bird’s Nest vind je in The Giant Treehouse (Baan Pok Village, Huaykaew in Mae On). Geloof me vrij wanneer ik stel dat dit een hoogst aparte eetervaring is. Via loopbruggen kom je op een eet- en drinkeiland terecht dat rond een enorme boom in de jungle is opgebouwd, een soort van mega-boomhut van het meer indrukwekkende soort dus. Voor wie het begrip al fresco eten eens een héél andere invulling wil geven of zich in het diepst van z’n gedachten Tarzan dan wel Jane waant is dit the place to be. Alleen jammer dat de prijzen van het in omvang beperkte menu bijna even hoog als de locatie zijn. Blijkbaar staan de uitbaters op het principe voor wat hoort wat… Je kan aan de voet van de heuvel parkeren en met een songthaew naar boven of zélf naar boven rijden maar ik moet toegeven dat dit pad erg steil is en – zeker wanneer het net geregen heeft – enige rijvaardigheid vereist. Gelet op het beperkte aantal zitplaatsen is het, zeker in het weekend, aangeraden te reserveren…
Voor een andere, heel aparte setting kan je terecht bij Brandnew Field Good (210, Tambon Ban Pong in Hang Dong). Vlonderpaden tussen de rijstvelden leidden je naar verschillende rustpunten waar je van een fijne selectie aan snacks en desserts kan genieten. Een plaats waar je vooral voor de bijzondere sfeer naar toe moet. Allemaal een beetje New Age zeker wanneer ’s avonds de lampjes aangaan… Al even bijzonder vind ik Sepsil Glin Cafe Bannok (Tambon Nong Kwai in Hang Dong). Het aangeboden menu is eerder als beperkt en nogal ‘basic’ te omschrijven maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd door het poepsimpele maar geniale concept – zeker op hondswarme dagen- om te eten, drinken en relaxen in een rivier. De eenvoudige plastic tafels en stoelen en parasols staan kris kras in een overdonderend groene setting in het kabbelende water. Schoenen uit en relaxen maar…
Thai Pomelo Salad
Voor wie niet genoeg kan krijgen van water nog deze tip. Ga eens eten naast de Wachirantan waterval in het Nationaal Par Doi Inthanon. Tussen de parking en de waterval bevindt zich een bescheiden eethuis, ik meen zelfs dat het geen naam heeft. Je vindt er een beperkt menu met een paar van de lokale klassiekers – probeer eens de in een zoutkorst gesmoorde vis – en, als de spreekwoordelijke kers op de al even spreekwoordelijke taart, een adembenemend panorama.
The Ironwood (592/ / 2 Soi Nam Tok Mae Sa 8 Mae Ram in Amphoe Mae Rim ) is een mix van een theesalon, pub, bistro en eethuis. De uitbaters zelf omschrijven het als een English countryside garden café en daar is wel wat voor te zeggen. De weg naar The Ironwood volgt op zijn zachtst gezegd een hobbelig parcours maar dat kan gelukkig niet van de keukenploeg gezegd worden. Vooral de desserts werden door iedereen zichtbaar gesmaakt. Voor wie rustiek en sfeervol, wég van de stad wil lunchen is dit een aanrader. Let wel op: Deze zaak sluit om 18.00 u.
Yam Pla Duk-fu
Afsluitend een buitenbeentje qua prijszetting maar zonder twijfel één van de beste eetgelegenheden in Noord-Thailand zijn de restaurants van het Four Seasons Resort (502 Moo 1 in Mae Rim). Alleen al de schitterende setting – dit luxueuze resort neemt een flink deel in van een mooie vallei bij Mae Rim – maakt een bezoek de moeite waar. Ik heb zowel in Khao by Four Seasons als in Rim Tai Kitchen mogen eten en was telkens erg onder de indruk van datgene wat ons gezelschap voorgeschoteld kreeg. De Australische chef Liam Nealon en de uit Chiang Mai afkomstige sous-chef Anchalee weten beslist hoe hun gasten te verwennen. Four Seasons is evenwel, naar Thaise en zelfs Westerse maatstaven, niet echt goedkoop maar kwaliteit heeft nu eenmaal een prijs…
Ik werd vooral gecharmeerd door één van hun signature dishes. De Yam Pla Fu is een salade van kraakverse sojascheuten en viseitjes, getopt met krokante Catfish in een mandarijnsausje. Maar ook de authentieke, artisanale bereidingen uit de Lanna-keuken kregen hier een nieuw leven. Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan de aromatische Thai Pomelo Salad, de Khao Soi Kai of de krachtige soep van traag gekookte varkenspoot maakten eten in dir resort telkens tot een unieke culinaire ervaring.
Ingezonden door Lung Jan
Oh oh wat lijkt me dat een belevenis om in dat prachtige stuk Thailand te genieten van alle aspecten van de culinaire Thaise keuken. Ik zal het voor mezelf allemaal eens op een rijtje zetten om te dromen van zo’n geweldige reis.
Ik heb het geluk en genot gehad om vorig jaar 3 nachten te verblijven in Chiang Dao Nest1 in een van de recent bijgeplaatste luxe bungalows, zij beschikken nu ook over een zwembad en kan alleen maar beamen wat hierboven geschreven staat . Je wordt hier culinair verwent van ontbijt tot en met avondmaal en wij zijn uiteraard ook een avond gaan dineren in nest2 waar het aziatisch restaurant op hetzelfde hoogstaand niveau staat .Chiang Dao is uiteraard ook de moeite waard om enkele mooie dagutstappen te maken dus je verveelt je hier echt niet. Dus voor zij die Chiang mai al uitgebreid gezien hebben zeker een aanrader. Eigen vervoer is wel een aanrader daar nest 1 en 2 een beetje afgelegen zijn.
En ook aan het Restaurant van 4 Seasons heben we al een bezoekje gebracht en zoals je van 4 Seasons verwacht de setting is inderdaad buitengewoon en uiteraard ook de prijzen maar een keertje gaan lunchen in deze prachtige setting is naar europese normen nog betaalbaar. Dus foodflovers je weet waar te gaan 🙂
Ken Wicha nog vanaf het prille begin toen ze samen met haar Engelse partner een zestal zeer eenvoudige huisjes exploiteerde. Vogelspotters wisten deze mooi gelegen en zeer rustige plek destijds al te vinden en wellicht is daardoor de naam Birds Nest ontstaan. Haar partner gaf destijds Engelse les aan de kinderen van de lagere school in Chiangdao. Wcha etaleerde in een zeer primitieve setting haar bijzondere kookkunsten. Heb er destijds vaak eenvoudig maar heerlijk gegeten.Het was in de tijd dat er vanwege de onbekendheid weinig gasten waren. De ligging en met name de sterrenhemel bij avond zijn onvergetelijk. Bij het lezen van dit artikel van Lung Jan moest ik met genoegen aan die tijd terugdenken.
Ik had het geluk om vele jaren enkele dagen bij wijlen vriend Carl en Amporn te mogen overnachten, dichtbij de ThamChiang Dao grotten. ’s Avonds gingen we dikwijls eten bij Wicha en James. Telkens een overheerlijke maaltijd onder de betoverende sterrenhemel. Ik herinner me nog een vreemd voorval.
We zaten rond 23u55 na te genieten van een koude Singa toen vriend Carl zei: “Over 4 minuten zul je de kreten horen van de PIi, het zijn spookachtige figuren die even uit de grotten komen en hun voedsel halen in de omtrek. Mijn echtgenote werd al blauw en zwart van de schrik.
Inderdaad: klokslag 12 uur steeg een afgrijselijke kreet uit de omliggende bossen. De twee medewerkers van Whicha doken doodsbang weg in de achterkeuken. Wicha bleef er kalm bij en zei dat het loslopende honden waren. De volgende dag precies hetzelfde. Maar de derde morgen kwam de vermoedelijke oplossing.
We zagen langs de weg een schreeuwende Thai lopen met enkel een versleten onderbroekje aan, en een soort tulband rond zijn woeste haren.Volgens Carl was dit een gestoorde of krankzinnige man die telkens ook de kreten verzorgde om 24 uur. Wie er gelijk heeft weet ik nog niet!
In ieder geval is Chiang-Dao en zijn Doi Luang met een verblijf in Birds Nest meer dan de moeite waard.