The Ramayana and the Ramakien – μέρος 4

Η Ραμαγιάνα είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο επικές ιστορίες της Ινδίας, οι ρίζες της χρονολογούνται περίπου 2500 χρόνια πίσω. Από την Ινδία, διάφορες παραλλαγές του έπους εξαπλώθηκαν σε όλη την Ασία, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊλάνδης, όπου έγινε γνωστό ως Ramakien (รามเกียรติ์). Μπορείτε να δείτε αναφορές στο έπος σε κάθε είδους μέρη, αλλά τότε πρέπει φυσικά να γνωρίζετε την ιστορία. Ας βουτήξουμε λοιπόν σε αυτό το μυθικό έπος αυτής της σειράς. Μέρος 4 σήμερα.

 Το τέχνασμα του Χάνουμαν

Ο Χάνουμαν ήταν περήφανος που η αποστολή του ήταν επιτυχής, αλλά θεώρησε σοφό να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να εξερευνήσει περαιτέρω την πόλη, τότε θα μπορούσε να μάθει πόσα ρακσάσα στεγάζονταν εκεί και να μεταδώσει αυτές τις πληροφορίες. «Αν χτυπήσω σοβαρά αυτόν τον κήπο, ο Ραβάνα πιθανότατα θα στείλει όλα του τα στρατεύματα εναντίον μου». Και έτσι έβγαλε ολόκληρα δέντρα από το έδαφος και έσπασε ολόκληρα περίπτερα σε κομμάτια, κάθε λογής αντικείμενα πέταξαν στον αέρα. Έφυγε από τον κήπο όπου η Σίτα ήταν ανέγγιχτη, αλλά τίποτα δεν έμεινε από τα υπόλοιπα. Ο Ραβάνα έστειλε όλους τους φρουρούς του ενάντια στον μεγάλο πίθηκο και στρίμωξαν γύρω από τον Χάνουμαν σε μεγάλους αριθμούς. «Είμαι ο Χάνουμαν, ο θεός της καταιγίδας, καταστροφέας των εχθρών μου» και με ένα μεγάλο ραβδί σκότωσε πολλούς ρακσάσα. Ο Ραβάνα έστειλε τον γιο του Ιντρατζίτα εναντίον της μαϊμούς και έγινε μεγάλη μάχη. Ο Χάνουμαν πήδηξε εδώ κι εκεί, ξανά και ξανά τόσα βέλη του εκτοξεύτηκαν. Τότε ο Ιντρατζίτα άπλωσε ένα θεϊκό όπλο που του χάρισε ο Μπράχμα. Ένα μαγικό λάσο τυλίχθηκε γύρω από τον Χάνουμαν, ο οποίος δεν μπορούσε πλέον να υπερασπιστεί τον εαυτό του και έπεσε σωριασμένος στο έδαφος. Ο Χάνουμαν πέρασαν χειροπέδες και τον πήραν.

Οι φρουροί παρουσίασαν τον Χάνουμαν στον βασιλιά Ραβάνα και εκεί η μαϊμού είπε ότι ο Ράμα ήθελε πίσω τη γυναίκα του και η Ραβάνα καλύτερα να την ελευθερώσει. Με κόκκινα λαμπερά μάτια, η Ραβάνα μίλησε: «Ποιος τολμά να μπει στην πόλη μου, από πού είσαι; Ποιος είσαι?!". «Έρχομαι για λογαριασμό του Σουγκρίβα, του βασιλιά των πιθήκων, ω βασιλιά. Είμαι ο Χάνουμαν, γιος του Βαγιού του θεού του ανέμου. Να ξέρεις ότι είναι ακατάλληλο να διεκδικείς τη γυναίκα του άλλου, αυτή η πράξη θα είναι η καταδίκη σου. Η θηλιά είναι ήδη στο λαιμό σου. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην οργή του Ράμα και της Λακσμάνα. Πιστεύεις ότι κανένας θεός ή δαίμονας δεν μπορεί να σε νικήσει, αλλά ο Ράμα είναι άνθρωπος. Να το θυμάσαι καλά, ω βασιλιά, και άσε τη Σίτα να φύγει». Ο θυμός του Ραβάνα αυξήθηκε ακόμη περισσότερο όταν άκουσε αυτά τα βάναυσα λόγια: «Κόψε του το κεφάλι! Αποκεφαλίστε αυτόν τον αναιδή μαϊμού τώρα!».

Αλλά ένας νεότερος σοφός αδελφός του Ραβάνα επεσήμανε ότι οι αγγελιοφόροι δεν πρέπει ποτέ να σκοτώνονται. «Κράτησε τον εαυτό σου ω κατακτητή των κόσμων. Θυμηθείτε, ένας αγγελιοφόρος δεν πρέπει ποτέ να σκοτωθεί. Μιλάει εξ ονόματος αυτών που τον έστειλαν και αυτοί είναι που πρέπει να σκοτωθούν. Αφήστε τον να επιστρέψει και μόλις αυτοί οι πρίγκιπες πατήσουν το πόδι τους στη Λάνκα θα συναντήσουν τον θάνατο». «Έχεις δίκιο, αδερφέ μου», είπε η Ραβάνα, «δεν θα σκοτώσω αυτόν τον πίθηκο, αλλά θα τον τιμωρήσω ούτως ή άλλως. Ένας πίθηκος δίνει πολλά στην ουρά του, έτσι δεν είναι; Διατάζω, λοιπόν, να πυρπολήσουν την ουρά του και να τον οδηγήσουν στην πόλη με αυτόν τον τρόπο, και θα επιστρέψει βαθιά ταπεινωμένος και παραμορφωμένος!».

Και έτσι έγινε, η ουρά του Χάνουμαν τυλίχτηκε με πανιά εμποτισμένα με λάδι και πυρπολήθηκε. Η ουρά καίγεται και όλα αυτά, ο ρακσάσα οδήγησε τη μαϊμού μέσα στην πόλη, όπου όλοι οι ρακσάσα κορόιδευαν τον Χάνουμαν. Όμως ο Χάνουμαν εκμεταλλεύτηκε αυτή τη στιγμή για να παρατηρήσει από κοντά την πόλη. Η πορεία πέρασε από διάφορους δρόμους της πόλης. Ο Χάνουμαν εξεπλάγη που δεν ένιωθε ακόμα πόνο: «Ο θεός της φωτιάς πρέπει να μου έδωσε την ευλογία του, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αλλά δεν μπορώ πια να με ταπεινώσει αυτή η ρακσάσα. Είναι ώρα για εκδίκηση». Ο Χάνουμαν συρρικνώνεται έτσι ώστε τα δεσμά του έπεσαν και μετά πήδηξε σταυρωμένα πάνω από τις στέγες των σπιτιών, τα σπίτια ολόκληρων γειτονιών πήραν φωτιά. Αυτό έδωσε αμέσως στον Hanuman μια καλή εικόνα ολόκληρης της πόλης. Ιδιαίτερα ικανοποιημένος, ο Χάνουμαν έσπευσε στην ακτή για να σβήσει την ουρά του, αφήνοντας το ρακσάσα σε χάος και πανικό. Αφού έσβησε την ουρά του, ο Χάνουμαν έτρεξε σε μια ψηλή βουνοκορφή και πήδηξε από εκεί στα δικά του στρατεύματα στη βόρεια ακτή. Τα στρατεύματά του ήταν πολύ χαρούμενα που τον είδαν ξανά και τους είπε: «Είδα τη Σίτα» και οι πίθηκοι του ήταν περήφανοι για αυτόν. Αμέσως ο στρατός επέστρεψε στην πρωτεύουσα για να φέρει τα καλά νέα στον Ράμα. Μετά από ένα πλούσιο ταξίδι, έφτασαν πίσω στην πρωτεύουσα, ο Χάνουμαν ένωσε τα χέρια του και είπε στον Ράμα, «Είδα τη Σίτα σου και της μίλησα, μου έδωσε αυτό το κόσμημα». Ο Ράμα, φυσικά, χάρηκε εξαιρετικά όταν έμαθε ότι η Σίτα του ήταν ακόμα ζωντανή. Πήρε το κόσμημα που είχε λάβει ο Χάνουμαν από τη Σίτα και ήθελε να μάθει όλες τις λεπτομέρειες: «Ω Χάνουμαν, πες μου όλα όσα σου είπε η αγαπημένη μου γυναίκα. Πώς αντέχει εκεί ψηλά; Πες τα μου όλα!"

Πομπή στη Λάνκα

Όλοι άκουσαν προσεκτικά τον Χάνουμαν και ο Ράμα μίλησε: «Κανείς εκτός από τον Χάνουμαν δεν θα μπορούσε να είχε ολοκληρώσει αυτή την επικίνδυνη πράξη με τέτοια επιτυχία. Τι κουράγιο και δύναμη! Δυστυχώς, είμαι ερημίτης αυτή τη στιγμή και δεν μπορώ να σε ανταμείψω με τίποτα εκτός από αυτό…» και μετά αγκάλιασε σφιχτά τον Χάνουμαν. Έπειτα γύρισε στον βασιλιά Σουγκρίβα και είπε: «Τα αστέρια είναι ευνοϊκά, ω βασιλιά, ας φύγουμε αμέσως». Ο Ράμα και οι μαϊμούδες άρχισαν αμέσως να κάνουν ένα σχέδιο για να σώσουν τη Σίτα. Οι τεράστιες στρατιές των πιθήκων που είχαν έρθει από όλες τις κατευθύνσεις ετοιμάστηκαν και περίμεναν με ανυπομονησία τη δόξα που ήταν σίγουρο ότι θα ήταν δική τους. Με επικεφαλής τον Ράμα και τον βασιλιά Σουγκρίβα, ο τεράστιος στρατός ξεκίνησε. Ήταν μια πραγματική θάλασσα από μαϊμούδες, με τον Ράμα και τον Λακσμάνα να κάθονται στους ώμους του μεγάλου Χανουμάν. Φτάνοντας στην ακτή, ο Ράμα ρώτησε τους πιθήκους, «Μόνο ο Χάνουμαν και μερικές άλλες μαϊμούδες μπορούν να κάνουν τη διάβαση, πώς θα πάμε ολόκληρο τον στρατό στη Λάνκα;». Για την ώρα έφτιαξαν στρατόπεδο και προσπάθησαν να κάνουν περαιτέρω σχέδια.

Συνάντηση με τον ρακσάσα

Στη Λάνκα, ο βασιλιάς Ραβάνα πραγματοποίησε μια συνάντηση. Κάθισε στο θρόνο του, περιτριγυρισμένος από υπουργούς, αδέρφια, γιους και πολεμιστές για να συζητήσει τι να κάνει. «Η μεγαλύτερη οχυρωμένη πόλη μας πυρπολήθηκε και αναποδογυρίστηκε από έναν μόνο πίθηκο, και τώρα μαθαίνω μέσω των κατασκόπων μου ότι ο Ράμα έχει στρατοπεδεύσει στη βόρεια ακτή του ωκεανού μαζί με έναν στρατό πιθήκων, τι πρέπει να κάνω τώρα; Πες μου!". Αρκετοί ρακσάσα μίλησαν για το πόσο πολύ θα ήθελαν να σκοτώσουν τον Ράμα και τους πιθήκους με κάθε λογής επώδυνους και διαβολικούς τρόπους. Ένας άλλος ρακσάσα πρότεινε ένα τέχνασμα: "Αφήστε τα στρατεύματά μας να πάρουν ανθρώπινη μορφή και να ντυθούν στρατιώτες από την Ayodhya, τότε ο Ράμα θα σκεφτεί ότι ο αδερφός του έχει έρθει σε βοήθεια και μπορούμε εύκολα να τον νικήσουμε αιφνιδιαστικά!" Τότε ο Vibhishana άνοιξε το στόμα του και είπε: «Ω βασιλιά και αδερφέ μου, πρέπει να σου υπενθυμίσω ότι ο Ράμα είναι πλήρως εντός των δικαιωμάτων του. Άλλωστε, απήγαγες τη γυναίκα του. Οι θεοί είναι στο πλευρό του. Ο πίθηκος που κατάφερε να πηδήξει εδώ είναι το σημάδι αυτού. Ο Ράμα δεν θα μπορούσε ποτέ να είχε συγκεντρώσει στρατό τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα, αν δεν είχε την υποστήριξη των θεών. Επομένως, σας παρακαλώ, αφήστε τη Σίτα να φύγει. Μην χύνετε άσκοπο αίμα που θα κοστίσει τη ζωή σε πολλούς από εμάς. Ζητήστε συγγνώμη από τον Ράμα. Κάνεις λάθος, λέω την αλήθεια εδώ για το καλό σου!». «Δεν θα την παρατήσω ποτέ!» Η Ραβάνα φώναξε πίσω θυμωμένη. Ένας άλλος ρακσάσα έσπασε στη Βιμπισάνα, «Τι φοβάσαι; Κανένας δαίμονας δεν θα έλεγε αυτό που μόλις έκανες. Τι είναι τώρα δύο θνητοί;». «Είναι μόνο επειδή δεν έχουμε έρθει ακόμη πρόσωπο με πρόσωπο με το τόξο του Ράμα, είμαστε όλοι ακόμα ζωντανοί. Ούτε ο Ραβάνα ούτε κανένας μας μπορεί να τον νικήσει. Αλλά με το καύχημά σου φέρνεις τον βασιλιά στην καταδίκη του, όταν πρέπει να τον τραβήξεις πίσω από αυτό το λάθος μονοπάτι από τα μαλλιά του. Ξαναλέω, δώσε πίσω τη Σίτα». Ο Ραβάνα δεν μπορούσε πια να σκεφτεί καθαρά και πέταξε απότομα τον αδερφό του, «Δεν σε εμπιστεύομαι, Βιμπισάνα. Μάλλον ελπίζεις ότι θα συναντήσω την πτώση μου για να έχεις αυτό που επιθυμώ. Είναι ότι είσαι αδερφός μου, αλλιώς θα σε σκότωνα για τα προδοτικά σου λόγια. Φύγε από τα μάτια μου, μην ξαναγυρίσεις!». Η Vibhishana πληγώθηκε βαθιά από αυτές τις οδυνηρές κατηγορίες, «Ήταν μόνο για την ευημερία σου, αλλά αν το θέλεις θα πάω. Να ξέρεις ότι αντιμετωπίζεις τη μοίρα αδερφέ μου!». Τότε ο Vibhishana πέταξε μακριά από τη Λάνκα, κατευθυνόμενος προς την ακτή όπου είχε συγκεντρωθεί ο στρατός των πιθήκων.

Η συμμαχία

Οι πίθηκοι είδαν τον ρακσάσα να πετάει προς το μέρος τους και πήραν αμέσως τα όπλα. Ο Vibhishana προσπάθησε να τους πει ότι δεν ερχόταν να πολεμήσει και οι πίθηκοι του έδωσαν την ευκαιρία να μιλήσει: «Είμαι ο μικρότερος αδερφός του Ravana, με λένε Vibhishana. Προσπάθησα να τον πείσω να φέρει πίσω τη Σίτα αλλά δεν άκουσε και με έβρισε και με έδιωξε. Επομένως τώρα αναζητώ καταφύγιο στον Ράμα, θέλω να του μιλήσω». Οι πίθηκοι ήταν καχύποπτοι, γιατί είχαν να κάνουν με μια ρακσάσα. «Πρέπει να είναι ένας κατάσκοπος που έρχεται να βρει τις αδυναμίες μας», είπε ένας πίθηκος και ένας άλλος είπε, «Ας προσέχουμε, αν όντως έχει εγκαταλείψει τον αδερφό του, ποιον άλλον θα προδώσει;» Ένας τρίτος πίθηκος είπε: «Ας μιλήσουμε μαζί του, μόνο αφού έχουμε μιλήσει εκτενώς με κάποιον και τον γνωρίσουμε και τον δούμε, μπορούμε να προσδιορίσουμε ποιος είναι ο χαρακτήρας του». Ο Ράμα επέτρεψε στη Vibhishana να μιλήσει, «Δεν θα αρνηθώ κανέναν που λέει ότι θέλει να μιλήσει ως φίλος, ακόμα κι αν είναι ο εχθρός μου που μου εμφανίζεται με σταυρωμένα χέρια. Φέρτε αυτόν τον ξένο εδώ». Ο Vibhishana ήρθε, γονάτισε και άγγιξε τα πόδια του Ράμα: «Έρχομαι να ζητήσω την προστασία σου, ω προστάτης του κόσμου, άφησα τη Λάνκα και ό,τι κατέχω και αφήνω τη ζωή και την ευτυχία μου στα χέρια σου». Ο Ράμα τον κοίταξε ερωτηματικά και είπε: "Πες μου αλήθεια, ω Βιμπισάνα, ποια είναι τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του Ραβάνα;" και ο Vibhishana του είπε τα πάντα για τον βασιλιά Ραβάνα και τη σύνθεση των στρατών και των άμυνων των ρακσάσα. Αυτές οι πληροφορίες ήταν σύμφωνες με όσα είχε ήδη πει ο Hanuman για τη Λάνκα. Έτσι ο Ράμα ήξερε ότι μπορούσε να εμπιστευτεί αυτό το ρακσάσα και υποσχέθηκε στον Βιμπισάνα την κυριαρχία της Λάνκα μόλις η Ραβάνα θα ηττηθεί. «Όσο δυνατοί κι αν είναι ο Ραβάνα και οι στρατηγοί του, θα νικήσω αυτόν και τα στρατεύματά του. Τότε θα σε κάνω βασιλιά της Λάνκα, ω Βιμπισάνα, σου υπόσχομαι». «Και εγώ, με τη σειρά μου, θα σε βοηθήσω με κάθε τρόπο, ω Ράμα», είπε η Βιμπισάνα και μετά οι δυο τους αγκαλιάστηκαν υπό τις δυνατές επευφημίες των πιθήκων.

Τώρα το ερώτημα ήταν ακόμα πώς να πάει ολόκληρος ο στρατός των πιθήκων στη Λάνκα. Ο Vibhishana πρότεινε να ζητήσει βοήθεια από τον θεό της θάλασσας και ο Ράμα το έκανε. Τρεις μέρες καθόταν σαν ερημίτης στην παραλία, με το μυαλό του να παρακαλούσε τον θεό της θάλασσας για βοήθεια, αλλά δεν έγινε τίποτα. Ο Ράμα έχασε την ψυχραιμία του, τράβηξε θυμωμένος το τόξο του, έβαλε ένα ειδικό βέλος Μπράχμα πάνω του και απείλησε να κάνει βία στη θάλασσα. Τότε μαζεύτηκαν σκοτεινά σύννεφα και αστραπές έριξαν στον ουρανό, συνοδευόμενες από νάγκα, εμφανίστηκαν από το νερό ο θεός της θάλασσας. Με αξιοπρέπεια πλησίασε τον Ράμα και είπε: «Ράμα, όλα τα στοιχεία έχουν τις ιδιότητές τους, η θάλασσα είναι αμέτρητα βαθιά και ακόμα κι αν το ήθελα, δεν θα μπορούσα ποτέ να την ηρεμήσω εντελώς. Αλλά μπορώ ακόμα να σε βοηθήσω, αν φτιάξεις ένα φράγμα, θα φροντίσω να συντηρηθεί και να φτάσεις στη Λάνκα». Και έτσι ο στρατός των πιθήκων άρχισε να χτίζει ένα τεράστιο φράγμα, ρίχνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα δέντρα και ογκόλιθους στη θάλασσα και το μήκος του να μεγαλώνει σταθερά. Μετά από πέντε μέρες έφτασαν στη Λάνκα και έτσι όλος ο στρατός των πιθήκων μπορούσε να κάνει το πέρασμα. Καθώς πλησίασαν τη Λάνκα είδαν τα χρυσά τείχη της πρωτεύουσας και τις μεγάλες πύλες να προχωρούν προς το μέρος τους: «Τι εντυπωσιακή πόλη» είπε ο Ράμα στον αδελφό του. «Χτίστηκε πραγματικά από τους θεούς».

Η Πολιορκία της Λάνκα

Χοντρές σταγόνες αίματος έβρεξαν από τον ουρανό στη Λάνκα, ένας δυσοίωνος οιωνός. Ο βασιλιάς Ραβάνα έστειλε λίγο ρακσάσα με το πρόσχημα των πιθήκων για να παρατηρήσει τον εχθρό αόρατο. Πόσους στρατιώτες, πόσο δυνατά και τι είδους όπλα μετέφερε ο στρατός των πιθήκων; Κανένας από τους στρατιώτες του Ράμα δεν παρατήρησε τους κατασκόπους εκτός από τη Βιμπισάνα, που ήταν ένας ρακσάσα που μπορούσε να δει μέσα από τις μεταμφιέσεις. Άρπαξε τους κατασκόπους και τους έφερε στον Ράμα. Έπεσαν στο έδαφος με σταυρωμένα χέρια και είπαν: «Ω δυνατός πρίγκιπας, έχουμε σταλεί από τον βασιλιά Ραβάνα για να καθορίσουμε τη δύναμη του στρατού σου». «Όταν έχετε δει αρκετά για να αναφέρετε, επιστρέψτε στον αφέντη σας. Εάν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες, η Vibhishana θα σας δείξει. Μη φοβάστε, ως αγγελιοφόροι του βασιλιά σας, δεν θα σας βλάψω. Φέρτε του αυτό το μήνυμα εκ μέρους μου: «Ελάτε και πολεμήστε με, ο κατακριτέος των δαιμόνων! Δείξε μου όλη σου τη δύναμη και το κουράγιο. Θα εξαπολύσω την εκδίκησή μου πάνω σου και σίγουρα θα πέσεις, ω Ραβάνα». Οι κατάσκοποι έδωσαν σεβασμό στον Ράμα και επέστρεψαν στο παλάτι. Εκεί είπαν στον Ραβάνα το μήνυμα του Ράμα λέγοντας ότι ο στρατός του ήταν πολύ μεγάλος και αδύνατο να νικηθεί. Η συμβουλή τους λοιπόν ήταν να επιστρέψουν τη Σίτα στον Ράμα και να αποφύγουν έναν περιττό καυγά. Ο Ραβάνα ήταν έξαλλος που οι σύμβουλοί του θα πρότειναν ακόμη και κάτι τέτοιο και έστειλε μια νέα ομάδα κατασκόπων. Αλλά αυτές οι περαιτέρω αναφορές επιβεβαίωσαν επίσης την εικόνα: Ο Ραβάνα δεν θα μπορούσε ποτέ να κερδίσει αυτόν τον αγώνα. Ο Ραβάνα είδε μια πιθανή διέξοδο: θα μπορούσε να προσπαθήσει να κάνει τη Σίτα γυναίκα του τελικά εξαπατώντας την. Ένας ρακσάσα δημιούργησε το κεφάλι και το τόξο του Ράμα και πήγε τον Ραβάνα στη Σίτα. Της έδειξε το ματωμένο κεφάλι και το όπλο του Ράμα και είπε: «Χθες το βράδυ τα στρατεύματά μου αιφνιδίασαν τον Ράμα και σε εκείνη τη μάχη σκοτώθηκε». Αυτό έμοιαζε με μαχαίρι στη Σίτα: «Αν σκότωσες τον Ράμα μου, σε ικετεύω, σκότωσε με κι εμένα». Θυμωμένος, ο Ραβάνα γύρισε πίσω και στη συνέχεια το κεφάλι και το τόξο του Ράμα εξαφανίστηκαν επίσης στον αέρα. Η Σίτα μπερδεύτηκε, τι πονηρό τέχνασμα ήταν αυτό;

Ο στρατός των πιθήκων προχωρά στη Λάνκα (Εκδοτική Έκδοση: nicepix / Shutterstock.com)

Οι στρατοί του Ράμα πολιόρκησαν και τις τέσσερις πύλες της πόλης: βόρεια, ανατολική, νότια και δυτική. Βλέποντας την περικύκλωση της πρωτεύουσάς του, ο Ραβάνα διέταξε τα στρατεύματά του να επιτεθούν αμέσως. Με ένα δυνατό χτύπημα από τρομπέτες και τύμπανα, η ρακσάσα άνοιξε από όλες τις πύλες και κατευθύνθηκε κατευθείαν προς τις μαϊμούδες. Ακολούθησε αιματηρή και βίαιη αντιπαράθεση. Το αίμα κύλησε παντού, το πεδίο της μάχης δεν άργησε να γεμίσει νεκρούς και τραυματίες. Καθώς πλησίαζε το ηλιοβασίλεμα, δεν υπήρχε ακόμα νικητής και η μάχη συνεχίστηκε μέχρι τη νύχτα. Κύμα μετά κύμα ρακσάσα επιτέθηκε στους στρατούς των πιθήκων και ο Ράμα εκτόξευε τα βέλη του ασταμάτητα.

Τότε ο μεγαλύτερος γιος του Ραβάνα μπήκε στο πεδίο της μάχης, ψηλά από τον ουρανό έριξε μαγικά βέλη στον Ράμα και τη Λακσμάνα και τους πιθήκους. Οι στρατοί των πιθήκων κατατροπώθηκαν και πολλοί έπεσαν στο χέρι του Ραβάνα, γιου του. Ναι, ακόμη και ο Ράμα και η Λακσμάνα έπεσαν στο έδαφος, βαριά τραυματισμένοι και ακίνητοι. Ο γιος επέστρεψε θριαμβευτικά στον πατέρα του για να αναφέρει ότι είχε νικήσει την ηγεσία του εχθρού με την αιφνιδιαστική του επίθεση. Ο Ράμα και η Λακσμάνα μπορεί να έπεσαν νοκ άουτ αλλά δεν έχουν πεθάνει ακόμα. Ένας πίθηκος με γνώσεις ιατρικής είπε στον Hanuman ότι μπορούσε να βρει ειδικά φαρμακευτικά βότανα στα βουνά με τα οποία ακόμη και όσοι είναι τόσο καλοί όσο νεκροί θα μπορούσαν να ξαναζωντανέψουν με περισσότερη δύναμη στο σώμα τους από ποτέ. Ο Χάνουμαν πήδηξε εκεί που μπορούσαν να βρεθούν τα βότανα και γρήγορα επέστρεψε στο πεδίο της μάχης. Έτσι κατάφερε να κάνει τον Ράμα, τη Λακσμάνα και τους πολλούς πιθήκους να σταθούν στα πόδια τους ως εκ θαύματος γρήγορα και δυνατά. Όλοι οι πίθηκοι επευφημούσαν δυνατά. Ο ήχος των πιθήκων διαπέρασε το παλάτι και έφτασε στο αυτί του βασιλιά Ραβάνα. Έξαλλος έστειλε όλους τους γιους και τα αδέρφια του εναντίον του Ράμα. Ολόκληροι ογκόλιθοι, μαγικά βέλη και πολλά άλλα χρησιμοποιήθηκαν για να παρενοχλήσουν τον Ράμα, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να υποτάξει τον στρατό των πιθήκων. Ο Ράμα και οι σύντροφοί του κατάφεραν να νικήσουν όλους τους εχθρούς έναν προς έναν.

Η Ραβάνα μπαίνει στον αγώνα

Ο Ραβάνα φώναξε με μανία: «Μέχρι στιγμής δεν έχω ριχτεί στη μάχη, αυτός ο κατώτερος στρατός δεν ήταν άξιος της ενέργειάς μου, αλλά τώρα που οι στενοί μου σύντροφοι και οι συγγενείς μου έπεσαν, θα τους εκδικηθώ!». Συνοδευόμενος από πολλά ρακσάσα, και τον ήχο των τυμπάνων και των τρομπέτων, ο Ραβάνα μπήκε στο πεδίο της μάχης με το άρμα του. Μαύρα σύννεφα και πολλές αστραπές γέμισαν ολόκληρο τον ουρανό και με τον Ραβάνα να οδηγεί το ρακσάσα κατάφερε να κάνει ένα μεγάλο ρήγμα. Ο Ravana με υπερβολική αυτοπεποίθηση προχώρησε και νίκησε μαϊμού μετά από μαϊμού με το τόξο του. Ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Λακσμάνα και οι δυο τους προκάλεσαν σοβαρά τραύματα ο ένας στον άλλο. Ακολούθησε μια συναρπαστική μάχη, οι δύο πολεμιστές ταιριάστηκαν πολύ ομοιόμορφα. Ξαφνικά, ο Ραβάνα πήρε το πάνω χέρι και έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στη Λακσμάνα. Το σώμα του έπεσε κάτω και ο Ραβάνα, που είχε χάσει πολλή ενέργεια, επέστρεψε στην πόλη πολύ ικανοποιημένος. Ο Hanuman άδραξε την ευκαιρία του και κατάφερε να ασφαλίσει το σώμα του Lakshmana. Το έφερε γρήγορα σε έναν ραγισμένο Ράμα. «Θα σε εκδικηθώ, αδερφέ μου, σε παρακαλώ!» βρυχήθηκε ο Ράμα. ΕΚΔΙΚΗΣΗ!

Συνεχίζεται…