“Een dag uit het leven van………”

Beste redactie,

Ik heb een voorstel voor een nieuwe rubriek. Misschien is het aardig als lezers of medewerkers van Thailandblog zomaar eens een dag van hun leven in Thailand beschrijven. Liefst een recente dag. Het hoeft niet spannend of buitensporig te zijn. Persoonlijk ben ik best wel nieuwsgierig hoe een farang zijn dagen doorbrengt in Thailand.

Ik denk dat dit wel leuke artikelen opbrengt. Als de redactie er niets in ziet, vind ik dat ook prima., dan mag mijn schrijfsel zo de prullenbak in. Wel zou ik dan graag een reactie ontvangen.
De rubriek zou ik willen noemen: “Een dag uit het leven van……….”

En uiteraard begin ik zelf met “Een dag uit het leven van…… Jacobus”

Afgelopen zondag ben ik aangekomen in Bangkok, na 3 maanden in Nederland te hebben verbleven. Mijn partner komt me ophalen van het vliegveld Suvarnabhumi. We gaan niet gelijk naar ons huis in Prachin Buri, maar blijven even hangen in Bangkok. Maar dinsdag zijn we dan toch thuis.
“Heb je mijn auto nog laten repareren?” vraag ik haar. “Ja”, zegt ze, “de battery was leeg, daarom startte hij niet, de workshop even verder op in de straat heeft hem opgeladen en weer teruggeplaatst”.

De volgende dag, woensdag, gaat Pam vroeg de deur uit want ze moet voor haar werk naar een of andere vergadering in Chonburi. En ze komt ’s avonds ook niet naar huis, want de volgende dag moet ze naar haar kantoor in Bangkok. Ze blijft dus ergens in een hotel overnachten.
Dan heb ik dus mooi de tijd om me op mijn gemak te installeren. Koffer uitpakken, alles netjes opruimen, wat boodschapjes doen, een lekkende gootsteen repareren. ’s Middags stap ik in mijn auto (een oude Toyota Corolla van 2009, maar nog goed) en draai het sleuteltje om om te starten. Niets, helemaal niets. Er brandt zelfs geen lampje op mijn dashboard, de starter motor geeft geen kick.

Verdomme, is mijn eerste binnenmondse reactie. Ik bel Pam, gelukkig neemt ze gelijk op. “Hij doet het niet”, roep ik door de telefoon. “Wat doet het niet?” Mijn auto natuurlijk. “Wacht”, zegt Pam,” Ik regel wel iets”, en ze sluit af. Ze regelt altijd van alles en is daar erg goed in. Even later word ik door Ann gebeld, een goede vriendin van ons. “Pam heeft me zojuist gebeld en je hebt een nieuwe accu nodig. Over een uurtje of 2 ben ik bij je.” Uhhhh….. is het enige dat ik kan uitbrengen.

Maar ongeveer 2 uur later stopt er een auto voor mijn deur en Ann en haar dochter Pim stappen uit. Hartelijke begroeting, want ik heb ze 3 maanden niet gezien. Pim opent de kofferbak en probeert daar de nieuwe accu, die ze zojuist gekocht hebben, er uit te tillen. Ik schiet te hulp en neem het van haar over.
De motorkap had ik al geopend en ik plaats de accu naast de auto. Vervolgens rommel ik wat in mij gereedschapskist. “Sleutel nr. 10”, zegt Ann. En lachend staat ze met sleutel nr. 10 in haar hand naast me.

En inderdaad, nr. 10 past op alle moertjes die losgedraaid moeten worden om de kabels los te maken en de beugel te verwijderen. Ik installeer de nieuwe accu en start de motor. Lopen als een jekko.

Vaak zijn Thaien zo behulpzaam, praktisch en effectief.

*****

Oproep: Stuur ook jouw verhaaltje in voor deze nieuwe rubriek.