TB Immigration Info Brief 019/19 – Kanchanaburi Immigration

Het was weer tijd voor mijn jaarlijkse verlenging. Gezien onze verhuis naar LatYa, moest ik daarvoor naar Kanchanaburi Immigration. Ik zou tijdelijk, i.v.m. de bouw, bij Thaise vrienden verblijven op een 200 meter van de werf. Mijn vrouw blijft voorlopig nog ingeschreven in Bangkok op ons oude adres. Het zou mijn tweede bezoek worden aan dit immigratiekantoor.

1. TM30 melding.
Het eerste bezoek was in januari voor de TM30 melding. Geen probleem om de auto te parkeren op de binnenplaats. Bij aankomst de trappen op en de hoofdingang binnen. Buiten enkele Birmezen (vermoed ik), geen andere bezoekers.
Voor je zie je vier balies.
– TM30 melding
– 90 dagen melding
– Extension
– Re-entry /Certificate of Residence
Verder staat er ook een toestelletjes om een volgnummer te nemen, een tafel met voldoende formulieren om meldingen of aanvragen in te vullen en wat stoelen. Ik wil een nummer nemen, maar een vrouwelijk immigratieofficier vraagt me al voor wat ik kom. Ik zeg haar voor de TM30 melding en wijs naar de betreffende balie. Sorry zegt ze, maar we hebben die verplaatst naar een ander gebouw. Ze legt me uit dat als ik hier buiten kom, ik naar rechts moet gaan en dan is het een 30 tal meter verder. Dat kleine gebouwtje op de linker kant. Ik dus zoals beschreven naar dat gebouw. Onderweg kom ik nog een vrouwelijk immigratie officier tegen en toon mijn formulieren en zeg TM30. Ze lacht en wijst me het gebouwtje aan. Binnen zitten twee mannen in burgerkledij achter hun bureau. Verder geen bezoekers. Een ervan neemt mijn documenten in ontvangst, vult een strookje in en geeft het aan mij. Klaar. Jammer dat het niet aangegeven is (of ik heb het misschien niet gezien) dat je voor de TM30 meldingen in een ander gebouwd moet zijn. Maar zelf dan nog was ik eigenlijk klaar in 10 minuten.

Documenten nodig:
– TM30 formulier
– Kopie paspoort bladzijde persoonsgegeven
– Kopie paspoort “Arrival” stempel
– Kopie TM6
– Kopie ID van diegene die je onderdak verschaft.
– Kopie bladzijde Tabien Baan met adresgegeven en eventueel naam van diegene die je onderdak verschaft.

2. Extension
Deze week was het dan ook weer tijd voor mijn jaarlijkse verlenging. Terug naar het immigratiekantoor. Wederom geen problemen om de auto te parkeren op de binnenplaats. Terug de trappen op en de hoofdingang binnen. Binnen zit één “Farang” met zijn vrouw/vriendin te wachten, verder nog enkel Birmezen. Achter twee van de vier balies zitten vrouwelijke immigratieofficieren. Ik neem een volgnummer. Nog voor ik wil gaan zitten op één van stoelen (15-tal) die er staan, krijg ik mijn nummer al te zien. Ik overhandig mijn documenten. Ze kijk ze na en vraagt ook achter mijn bankboekje. Als ze op dat ogenblik ook mijn “Affidavit” van de Belgische ambassade ziet, ziet ze ook onmiddellijk haar vergissing in en zegt “Sorry no need bankbook, you have income letter from Embassy”. Dit “Affidavit” hoeft hier niet vertaald te zijn of gelegaliseerd door Thaise Buitenlandse Zaken. De geldigheidsduur was ik even bevreesd voor. Normaal is een “Affidavit” 6 maand geldig, maar sommige immigratiekantoren eisen niet meer dan 1 maand. Ik had dit “Affidavit” in januari nog gehaald voor onze verhuis, zodat ik niet speciaal terug naar Bangkok moest en het was dan ook ouder dan een maand. Maar dat bleek geen probleem voor dit immigratiekantoor. Ik heb ook altijd aan dat “Affidavit” een Engelse verklaring van de pensioendienst hangen (kan je gewoon opvragen via mail en dient speciaal om in het buitenland te gebruiken). Hoeft niet echt en ik Bangkok krijg ik dat terug, maar hier werd het toch bij gehouden.

Dan toch nog even een hapering in het proces. Het huurcontact. Had ik niet aan gedacht natuurlijk omdat ik, als getrouwd zijnde, het ook nooit nodig had. Maar mijn situatie is nu tijdelijk even anders en dat kon ik geweten hebben. Ik verblijf tijdelijk bij Thaise vrienden en hoef daar geen huur voor te betalen (compenseer dat natuurlijk wel op een andere manier, want ik wil niet dat mijn verblijf hun op kosten jaagt). Toch wil men een huurcontract zien voor een verlenging als je niet getrouwd bent en/of niet in je eigen woning verblijft. “Dat zijn de regels van de baas” zei ze. “Maar maakt anders snel een op, dan hoef je niet speciaal terug te komen.” Onze vrienden zijn dan achter zo een formulier gegaan, ingevuld, takszegels erop en klaar. Ze heeft er dan zelf een kopie van gemaakt, bij de documenten gevoegd, het origineel teruggegeven en klaar. Over klantgerichtheid gesproken. Top. Dan nog even wachten tot alle stempels en handtekeningen gezet zijn en klaar. Als je alles op orde hebt ben je op pakweg 20 minuten klaar. Bij het overhandigen van mijn paspoort zegt ze me nog dat ik misschien ook nog bezoek mag verwachten van immigratie. Dit omdat ik aangegeven had dat ik maar tijdelijk bij die vrienden woon. Als je verhuist gewoon even komen melden laat ze me nog weten. Ze lacht en wens ons nog een prettige dag. Ik kijk in mijn paspoort en zie dat de verlenging is toegestaan tot 10 april 2020. Geen “Under consideration” stempel. Nu ja goed. In mijn paspoort zit ook het ontvangstbewijs van de 1900 Baht en een kaartje dat mijn 90 dagen report datum 13 april is. 90 dagen na mijn laatste binnenkomst.

Benodigde documenten en bewijsstukken (alhoewel getrouwd ga ik steeds voor de “Retirement” verlenging en met een “Affidavit” van de Belgische ambassade):
– 1900 Baht (voor de verlenging)
– TM7 – Extension of stay. Ingevuld en ondertekend.
– Paspoort
– Pasfoto
– Kopie paspoort bladzijde persoonsgegevens
– Kopie paspoort visa pagina
– Kopie paspoort laatste extension pagina (indien van toepassing)
– Kopie paspoort laatste “Arrival” stempel
– Kopie TM6
– Affidavit Belgische ambassade
(Voor Nederlanders is het dan de Visumondersteuningsbrief)
– Kopie huurcontract
– Kopie ID kaart van de persoon die je onderdak verleend en ondertekend door die persoon.
– Kopie Tabien Baan en ondertekend door de persoon
– Kopie TM30
– Kopie 90 dagenmelding (indien van toepassing)
– Tekening van de weg naar je verblijfplaats (ten opzichte van een gekende plaats. Hoeft dus niet vanuit immigratie, maar van een gekende lokale plaats zoals een hoofdweg, ziekenhuis, gemeentehuis, brug, tempel, etc…)
– Alle kopieën moeten ondertekend worden

3. Bezoek van immigratie
Zoals ze gezegd had kon ik bezoek van immigratie verwachten. De dag nadien reeds telefoon. Immigratie en of we thuis waren vandaag. Nu dat was snel. Als ze aankomen stapt er een groep van vijf man personen uit. Mankracht genoeg dus. Heel vriendelijke en alles verliep heel gemoedelijk. Wat foto’s genomen, wat vragen wat ik vroeger deed, hoelang getrouwd, waarom we beide op verschillende adressen woonde (bouw dus), hoelang we onze vrienden al kende, etc.. De baas van het groepje zei me dat dat hij binnen enkele maanden ook op pensioen ging. Hij zou dan 35000 Baht pensioen krijgen. Dan vond ik best wel een goed pensioen voor Thailand. Voor Thailand is dit ook best goed vond hij. Hij had ook nog een klein Resort in Sai Yok, met een 4-tal bungalowtjes op voor 6 personen die hij dan verhuurde. Wat ik wel grappig vond is het gesprek van immigratie met de vriend waar ik verblijf. Hij is militair, maar gepensioneerd. Ik wist het niet, maar volgens een bepaalde wet mag immigratie, politie of wie ook, militairen niet ondervragen over wat ze doen of deden. Ze mogen dan alleen met ja/neen antwoorden of gewoon niet. Komt er dus op neer dat er in die verklaring niet meer staat dan dat ik als vriend in zijn huis verblijf in afwachting einde bouw. Wij elkaar al meer dan 20 jaar kennen via mijn vrouw, die haar vader ook militair was in hetzelfde kwartier. En dat hij (ex)militair is en er verder geen verklaring kon afgenomen worden over zijn verleden. Nu niet dat het een probleem was. In Kanchanaburi lopen er militairen genoeg rond. Je moet al pech hebben er geen tegen te komen en ze zijn met die situatie wel vertrouwd. Na een halfuurtje waren ze weg. Als je verhuist laat het dan weten en dan komen we nog even langs om wat foto’s zeiden ze en dat was het.

4. Algemene indruk van dit immigratiekantoor en de immigratieofficieren die er werken is bij mij uiterst positief overgekomen. Vriendelijk, rustig en klantgericht. Geen drukte. Wat me ook opviel, is dat bij dit immigratiekantoor geen personen rondhangen die je aanbieden om te willen “helpen” met je aanvraag. Blijken allemaal verdwenen sinds er een nieuwe baas is. Ook zie je overal borden die aangeven dat er “No tips” mogen gevraagd en/of aangeboden worden. Er werd mij niets medegedeeld over nieuwe regels die in voege zouden zijn. Misschien omdat het voor mij toch geen verschil uitmaakt omdat ik met een “proof of income” (“Affidavit” in dit geval) werk met voldoende inkomen en dat kon zowel bij de oude regels als bij de nieuwe regels. Maar eigenlijk verbaasde me dat ook weer niet, want een bloglezer die daar al een tijdje woont had hierover al info ingewonnen bij immigratie. Ze wisten hem te vertellen dat de baas daar beslist had om de regels uit te stellen tot begin volgend jaar. Dit om iedereen de kans te geven om zich op de nieuwe regels in te stellen. Indien ze dit zouden toepassen lijkt me dat een heel verstandige en een klantvriendelijke oplossing. Toch beter dan halsoverkop nieuwe regels in te voeren. Kan dus zijn dat zoals JVC al eerder schreef in een reactie, dat sommige immigratiekantoren de regels niet meteen op 1 maart hebben ingevoerd en ze zelf mogen beslissen wanneer ze dat wel doen. Uiteindelijk zullen ze dat natuurlijk wel allemaal moeten doen.

Samengevat. Kanchanaburi Immigration is een immigratiekantoor dan model mag staan voor de immigratiekantoren in Thailand

Note: “Reacties zijn zeer welkom op het onderwerp, maar beperk u hier tot het onderwerp van deze “TB Immigratie Infobrief. Heb je andere vragen, wil je graag een onderwerp behandeld zien, of heb je info voor de lezers, dan kan je dat steeds sturen naar de redactie.
Gebruik hiervoor enkel www.thailandblog.nl/contact/. Bedankt voor uw begrip en medewerking”

Vriendelijke groeten,

RonnyLatYa