Voor Pon zijn haar planten heilig en niet zomaar een beetje. Op de vensterbank aan de voorkant van ons huis staan meestal orchideeën. Ze zijn mooi, dat mag gezegd worden. Mensen staan vaak bewonderend te kijken en vragen Pon of ze echt zijn.
Ze heeft ook een stel van die rotplanten met stekels; Christusdoorn heten ze. Daar komen af en toe van die lullige rooie bloempjes aan. Naar gelang het aantal bloempjes in de plant gaan we weer een hoop geluk krijgen: een prijs in de staatsloterij of zo. Ik wacht geduldig af, al 36 jaar.
Er staan nog wat soorten waarvan ik de naam niet weet. Er hangen slingertjes in en hier en daar ligt er een stuiver in de pot.
Ze verzorgt ze alsof het haar kinderen zijn. Kom niet aan Pon’s planten. Is het een beetje cultuur of is het iets van Pon? Ik weet het niet. Een beetje van beide. denk ik dan maar. Ik vind het wel leuk; ik ben immers met een Thai getrouwd. Dat wil ik weten ook. Nou dat heb ik geweten.
Voor die mooie dame doe ik er nog 1 bij
Het is zaterdag, Pon gaat naar de markt. Ze moet straks werken van 2 tot ‘s avonds 11 uur. Op onze markt in Hilversum staat altijd een plantenboer. Er staan altijd een hoop mensen. Hij staat achterop zijn vrachtwagen te schreeuwen met een plant in zijn handen. ‘Kost een knaak’, schreeuwt hij.
En daarna schreeuwt hij: ‘Omdat jullie er zo leuk uitzien, doe ik er nog 1 bij. En dat allemaal voor die knaak.’ Hij kijkt Pon aan (hij kent zijn klanten). Hij wijst naar haar en schreeuwt: ‘Voor die mooie dame doe ik er nog 1 bij. Dat zijn er 3 voor een rijksdaalder.’
Dus jullie begrijpen het al: Pon kwam thuis met drie planten. Ze moet zo naar haar werk. De planten worden in de tuin in een grote bak water gezet. Pon gaat naar haar werk.
Een ijzige stem zegt: Ik mis een plant
Pon en ik waren die dag uitgenodigd door een kennis. Zijn vrouw was jarig, ook een Thaise. Aangezien Pon moest werken, had ik er geen zin in om alleen te gaan. Om 8 uur ging de telefoon. Een goede vriend van mij is op de verjaardag van die kennis en vraagt mij om ook te komen. Hij is een fijne gozer. Ik besluit te gaan.
Ik bel Pon even, zodat ze weet waar ik ben. Ik vind het een beetje lullig om met lege handen aan te komen en kijk even of ik iets kan vinden om cadeau te geven. Ik kan niks vinden. Dan zie ik die drie planten staan. Bingo, denk ik, daar neem ik er één van mee. Koop ik er maandag wel weer één bij. Even een papiertje er om heen en klaar is Kees.
Ik naar die kennis. De plant aan haar gegeven; ze was er blij mee. Thai zijn gek op planten. Het is gezellig. Om kwart over 11 gaat de telefoon. Het is voor mij, Pon, zegt de kennis. Ik pak de hoorn en zeg: ja. Een ijzige stem aan de andere kant zegt: ‘Ik mis een plant.’ Ik zeg: ‘Ja dat klopt die …’ en voor ik uitgesproken was, had ze de hoorn er al op gegooid.
Dit zit fout Kees, goed fout
Ik ken mijn Thai en weet: dit zit fout Kees, goed fout. Het was aan mijn gezicht af te lezen. Mijn vriend vraagt of er wat is. Ik zeg nee. Waar ik zat, is ongeveer 10 minuten lopen naar ons huis. Tien minuten later gaat de deurbel. Het huis zit vol met visite. Ik wist het: dat is Pon.
De kennis doet de deur open en Pon dendert zo langs hem heen de woonkamer in. Ze kijkt de kamer rond en ziet haar plant, loopt er naar toe, pakt de plant, draait zich om en weg was ze met haar plant. Niemand dorst te lachen; ik al helemaal niet.
Er zaten nog een paar mannen met een Thaise partner. Die keken mij vol medelijden aan zij begrepen het en dachten: die Kees kan straks lachen als hij thuis komt.
Ik ben tot een uur of 4 blijven zitten. Wist ik in ieder geval dat Pon sliep. Om haar boosheid nog eens extra te laten voelen aan mij had ze de Thaise rol uit de kast gehaald en hield hem stevig vast. Jullie kennen hem vast wel, zo’n rol schuimrubber met een overtrekje erom heen, 20 cm in doorsnee, 150 cm lang.
Ik kon de slaap niet vatten. Ik kan jullie vertellen dat ik op mijn sodemieter heb gehad. Niet te weinig. Sindsdien zijn Pon’s planten ook heilig voor mij.
We hebben het er nog wel eens over en kunnen er hartelijk om lachen. Ze kijkt me dan aan met zo’n typische Thaise blik, die zegt: je kan wel een grote vent zijn, maar dat kleine vrouwtje is de baas. Ze staat achter me en leest mee. Ik kijk haar aan en weer die blik. Het is leuk om met een Thaise getrouwd te zijn.
Ik herken veel dingen in het verhaal, maar als ik een plant van mijn Pohn weggeef is ze daar heel blij mee!
Beste Wallie
Wat voor mijn vrouw heilig is hoeft voor jou vrouw natuurlijk niet heilig te zijn.
Zoek eens uit wat voor jou vrouw heilig is. En geef er dan iets van weg.
Garandeer ik je dat jij er ook een stukje over kan schrijven.
Bedankt voor je reactie. en ook alle andere reageerders Bedankt.
Ik had gehoopt wat meer Bloggers een glimlach te kunnen ontloken.
Niet gelukt volgende keer beter
Met Vriendelijke Groet Kees
Mooi verhaal, Kees, heerlijk om te lezen. Ik hoop dat je dit soort gebeurtenissen/ervaringen met ons blijft delen!
Haha, leuk verhaal. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik ben nog niet zo heel lang getrouwd maar ik weet nu waar ik rekening mee moet houden. Ik kijk uit naar je volgende anekdote. Eindelijk eens iets leuks om te lezen.
Hihihihihihihi (sorry) Ja dan is het maar goed dat blikken uit die mooie donkere ogen niet kunnen doden, want dat zou niet goed zijn voor ons mannen.
Hallo Kees,
Ik ken dit als geen ander, ben ook met een Thaise getrouwd en ook wij hebben Christusdoorns en orchideeën. Nu heb ik een vraag? mijn vrouw heeft een auto-immuunziekte waardoor het voor haar gevaarlijk is als zij zich met deze doorns prikt i.v.m. ontstekingen. Zij zoekt al een tijdje iemand die haar planten wil hebben en met liefde verzorgt, het liefst natuurlijk iemand uit Thailand omdat die weet welke betekenis deze planten hebben. De meeste komen uit Thailand en er zitten veel bloemen in. Als ze interesse heeft laat het ons dan s.v.p. even weten, mijn mailadres is bij de redactie bekend. Ik kan dan eerst even wat foto’s sturen zodat je kunt zien hoe ze eruit zien. Mijn vrouw hoopt je vrouw er een plezier mee te kunnen doen, en ze zijn gratis. Het plantje wat ze heeft teruggehaald kan dan misschien toch nog naar jullie kennis. (grapje)
Met vriendelijke groet, Winnie en Herman Joosten
Dick: Ik heb Kees uw reactie en emailadres gestuurd.