Maria’s Dagboek (deel 10)

Door Maria Berg
Geplaatst in Dagboek, Maria Berg
Tags: ,
30 september 2013

Maria Berg (72) liet een wens in vervulling gaan: ze verhuisde in oktober 2012 naar Thailand en daar heeft ze geen spijt van. Haar familie noemt haar een ADHD-bejaarde en dat beaamt ze. Maria werkte als dierenverzorger, leerling-ziekenverzorger, bestuurder op de dierenambulance, lady bartender, activiteitenbegeleider in de dagverzorging en en als verzorgende C in de particuliere thuiszorg. Erg honkvast was ze ook al niet, want ze woonde in Amsterdam, Maastricht, België, Den Bosch, Drenthe en Groningen.

Slangen

Het is al weer de tweede helft van september. Gisteren zowel op de heen- als ook op de terugweg, tijdens mijn dagelijkse fietstocht, heel wat slangen gezien. Ze zijn dun en ik denk tussen een meter en anderhalve meter en hebben bijna de kleur van het asfalt. Ze gaan heel snel zigzaggend van de ene kant van de weg naar de andere kant van de weg. Een mooi gezicht, ik heb ze nog niet eerder gezien en nu zoveel op één dag.

Lachen bij de dierenwinkel

Dit dorp heeft vier dierenwinkels. Bij elke winkel vindt men andere artikelen. De grootste is een winkel, speciaal voor de boeren uit de omgeving. Eten voor koeien, varkens, kippen en konijnen en alles wat er bij hoort.

Dan langs de grote weg een dure winkel voor katten en honden. In een van de smalle straatjes een winkel, ook voor honden en katten en hier hebben ze zelf ook twee mooie katten. Dan op weg naar de supermarkt, ook aan de grote weg, een heel klein winkeltje met allemaal bijzondere katten artikelen. In het kleine winkeltje was ik al eens geweest en had daar kattenkrabpalen gezien.

Ik wilde voor mijn kittens een krabpaal, dus naar het kleine winkeltje. Waar ik ook keek, geen kattenkrabpaal te zien. De jongen in de winkel sprak wel een paar woorden Engels en ik een paar woorden Thais, maar wat krabpaal was, wist ik in geen Engels of Thais, wat nu gedaan?

Ik ging miauwen en maakte krabbewegingen, de jongen lag helemaal dubbel van het lachen, toen ging hij mij nadoen. Daar moesten we toen weer samen om lachen en er ging een lichtje op. Hij wees naar een plank bijna bij het plafond, daar stonden ze, wel zes op een rij. Er werd een naar beneden gehaald, ik rekende af en buiten ging de krabpaal met een snelbinder boven op de fietsmand. Mijn moeite wordt beloond, de kittens maken er ijverig gebruik van.

Hondenwonder

Door de vele regen, waar Berta helemaal niet van houdt, liggen er ineens twee honden in mijn huis. Zowel Berta als Kwibus liggen gezellig aan mijn voeten, als ik op mijn laptop bezig ben of TV kijk. Berta is dus van buitenhond naar tuinhond, nu een huishond geworden, is dat geen hondenwonder? Als ze denken dat ik het niet zie, gaan ze ook stiekem op de bank of in de vensterbank.

Bedelaars

Meestal ga ik liever niet met mijn schoondochter naar de zaterdagmarkt bij de tempel. O ja, markten zijn erg leuk, alleen bij deze stikt het van de verwaarloosde zwerfhonden, waar ik slecht tegen kan en ook een paar verminkte bedelaars. Daar kan ik ook slecht tegen. Elke keer zie ik weer, hoe iedereen er voorbij loopt en de bedelaars nauwelijks iets geven. Ik geef ze dan wel wat, maar dit is natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat. Ik slaap er altijd een nacht slecht van en daar schiet ook niemand wat mee op. Droevig dat zoiets nog bestaat.

Visumprobleem

Net als iedereen die dat visum heeft, moet ik elke 90 dagen een verlenging aanvragen, dat is dus geen enkel probleem. Maar na mijn reis naar Nederland dit jaar, is er iets mis gegaan. In het vliegtuig heb ik braaf de kaart ingevuld, die bij de paspoortcontrole voor de helft in je paspoort wordt geniet. Ik heb hier helaas niet naar gekeken en kwam nu tot de ontdekking, dat hij er niet in zat, nog sterker: er waren ook geen gaatjes van een nietje te vinden.

Waarschijnlijk heeft de man van de paspoortcontrole de kaart niet in mijn paspoort gedaan. Zolang ik in Thailand verblijf, is dat geen enkel probleem,. Ik heb het visum ook gewoon gekregen, het wordt pas een probleem, als ik weer naar Nederland vlieg, ben benieuwd, wat me boven mijn hoofd hangt bij de paspoortcontrole.

Deel 9 van Maria’s Dagboek verscheen op 27 augustus

8 reacties op “Maria’s Dagboek (deel 10)”

  1. GerrieQ8 zegt op

    Weer een leuk verhaal Maria. Mochten ze je vastzetten wegens overstay, geen probleem, beloof je te komen opzoeken met een cake met een vijl in.

  2. pascal zegt op

    Heb het even opgezocht voor je. 3 mogelijkheden :
    1. Je moet naar het politiekantoor gaan en aangifte doen van verlies (bespaart je trip naar immigratie want daar sturen ze je door naar politiekantoor).
    Als je dan vertrekt bij immigratie moet je blad aangifte presenteren samen met je paspoort en vul je een nieuwe kaart in.
    2. Anderen gaan gewoon met paspoort en data van binnenkomst zonder document aangifte verlies en het kwam ook in orde.
    3. Je kan natuurlijk ook in 1 keer verlies van gans paspoort claimen dan is uiteraard ook je kaart verloren.

    Waarschijnlijk als je 100% zeker bent dat ze vergeten hebben hem terug te geven (vast te nieten, gebeurd ook maar als ze zin hebben precies) ligt hij daar en is het misschien zelfs al aangevinkt bij een vakje extra info – hangt er beetje vanaf hoe goed die mensen hun werk doen.

    • LOUISE zegt op

      Moderator: u bent aan het chatten.

  3. maria berg zegt op

    Bedankt voor de reacties. Van de cake van GerrieQ8 wil ik graag een keer proeven, maar dan in vrijheid, met een kopje koffie er bij.

    Pascal, ook bedankt. Het is te lang geleden om naar het vliegveld te gaan ( juni) Ik ga pas volgend jaar weer en oefen ondertussen op mijn meest schattige glimlach en dan moet het toch lukken.

  4. loe zegt op

    Maria: Vat de visumproblemen niet te simpel op. Je hebt bij binnenkomst in Thailand ook
    een stempel in je paspoort gekregen. Daar staat je uiterste verblijf datum op. Ga in ieder geval binnen 90 dagen na binnenkomst naar immigration. Een Amerikaanse vriendin van me, die het ook te nonchalant op nam, moest 20.000 baht (het maximum) betalen aan
    ”overstay” boete. Overstay is een misdrijf in Thaialnd.
    En blijven glimlachen is ook een goede taktiek 🙂

  5. maria berg zegt op

    Beste Loe,
    Ik ben me gaan melden en heb al weer 90 dagen van emigratie erbij, dat is dus in orde. Het gaat om de kaart die je invult in het vliegtuig, die moet er in zitten als je weer het land verlaat. Die heb ik niet.
    Lief dat iedereen zich om mij bekommert.

  6. René zegt op

    Maria,
    ik lees je verhalen met veel genoegen.
    Misschien kom ik je nog wel eens achterna.
    Huphuphup op latere leeftijd naar Thailand.
    Wie weet?
    En die latere leeftijd heb ik al of een jaar of 2, 3.
    Voorlopig alleen nog maar even fantaseren.

  7. lexphuket zegt op

    Een idee voor de volgende keer: hoe maak ik zelf een krabpaal? Het is zeer eenvoudig: neem een oude balk of een stuk boomstam en bekleed die met een restantje tapijt. Daar smeer je een beetje valeriaantinctur op. Dat vinden kitten heerlijk, vooral na een paar dagen als je het zelf niet meer ruikt


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website