Wan di, wan mai di (deel 4)

Door Chris de Boer
Geplaatst in Chris de Boer, Column
Tags:
7 augustus 2016

De condo heeft ook een klusjesman, Tjet geheten. Hij is – schat ik – een jaar of 40 en voor de tweede keer getrouwd. Waarom het de eerste keer fout is gegaan, weet ik niet en ik vraag er hem ook niet naar.

Tjet doet alle reparaties, kleine klusjes in de appartementen (zoals nieuwe deuren inzetten, douches opnieuw betegelen) en het schilderwerk aan de buitenkant.

Hij is wel erg handig met de boormachine, de slijptol en de hamer, maar van schilderwerk heeft hij weinig kaas gegeten. (Ik schat dat hij ook – net als meer Thai – geen kaas lust). De nieuwe deur die ik tenslotte na negen maanden vragen heb gekregen, heeft hij er netjes ingehangen. Als compensatie voor het lange wachten (tenminste dat denk ik dan maar) kreeg ik ook een hordeur in de voordeur waarom ik niet gevraagd had.

Vorig jaar heeft hij ook een nieuw afdakje voor mijn buitendeur gemaakt en bevestigd. Ook daar had ik niet om gevraagd maar het is wel aardig van grandmother. Het vorige afdakje was zo klein dat het maar een beetje regen tegenhield.

Nu kan ik – als het regent – droog de sleutel in het slot steken, zelfs droog buiten een sigaartje roken (terwijl het regent) en een beetje was kan ook nog buiten hangen om te drogen. Als bijkomstigheid vangt het grotere afdak ook wat meer rotzooi op die door de bewoners van de hogere etages naar buiten wordt gegooid.

Tjet is een ‘good guy’ voor zover ik kan oordelen. Een beetje luidruchtig en elke dag een biertje drinken voordat hij naar huis bromt, maar oké. Hij verdient bij grandmother 300 baht per dag (alleen als er werk is) en op voorspraak van mijn vrouw (die wel een goede verstandhouding heeft met haar) krijgt hij nu vast 12.000 baht per maand.

Op dit moment speelt Tjet meer nachtwaker (voor hetzelfde salaris) omdat de nachtwaker (van origine een Indiër) ontslag heeft genomen. En als er dan overdag veel klusjeswerk is voor Tjet komt de Indiase nachtwaker een nachtje overnemen van hem.

De brommer van Tjet is gefinancierd en hij vertelde met enige trots een paar weken geleden tegen mijn vrouw dat de volgende maand de laatste termijn moest worden afgelost. Niets bleek echter minder waar. Zijn (tweede) vrouw, die de financiën beheert, moest bekennen dat zij de afgelopen vijf maanden niet had afbetaald. Op de vraag van Tjet waar zij het geld dan wel aan besteed had, bleef zij het antwoord schuldig. Misschien aan haar familie gegeven, misschien vergokt: wie zal het zeggen.

Voor Tjet was dit echter de druppel die de emmer deed overlopen. Hij had blijkbaar al meer problemen met zijn vrouw. Tjet wil van haar scheiden maar zal haar wel 2000 baht per maand betalen voor de opvoeding van de zoon die ze hebben. Voorlopig heeft Tjet zijn intrek genomen in een kamer op de begane grond die voorheen als strijkkamer dienst deed. Sinds de vrouw die de was deed en de strijk met de noorderzon is vertrokken, stond deze ruimte leeg. Een geluk bij een ongeluk. Voor Tjet tenminste.

Chris de Boer

Het condominiumgebouw waar Chris in woont, wordt gerund door een oudere vrouw. Hij noemt haar grandmother, omdat ze dat zowel naar status als naar leeftijd is. Grandmother heeft twee dochters (Doaw en Mong) waarvan Mong op papier de eigenaresse is van het gebouw.

5 reacties op “Wan di, wan mai di (deel 4)”

  1. Gerrie Q8 zegt op

    Iedere keer weer leuke verhaaltjes Chris. Jij vertelt uit de stad en ik vanuit het platte land. Uiteindelijk niet zo veel verschil, we zijn tenslotte allemaal mensen met onze hebbelijk- en onhebbelijkheden. En daar doen ze in Thailand niet voor onder.

  2. Albert van Doorn zegt op

    Chris, leuk jou verhalen, dat zijn leuke dingen voor de mensen, ik zelf woon aan de ramkhamheang 24, maar daar is niets leuks te beleven dan de trafic die op bepaalde tijden alles en nog wat verstopt, het enige wat je dan goed mee krijgt zijnde snerpende politie fluitjes die je bijna het trommelvlies doen scheuren, verder zijn de voor mij de alle daagse bekenden waar ik dan in mijn beste houtje touwtje thais mee praat zo in de ochtend uren, want verder op de dag wordt het mij te heet, om heerlijk uit je naad te zweten, ne chris hier zijn niet van die leuke grappige zaken. in afwachting van je volgende verhaal, misschien kan je ze bundelen tot een leuk boekje.

  3. Irene zegt op

    Hallo Chris,

    Mooi en opmerkelijk verhaal. Zo gaat het nu eenmaal in Thailand.
    Tot de volgende verhaal.
    Groet,
    Irene

  4. danny zegt op

    beste Chris ,

    Een verhaal uit het leven gegrepen…mooi om te lezen .
    Misschien houdt het afdakje ook de sigarenlucht tegen voor de bovenburen ): ?
    een goede groet van Danny

  5. timker zegt op

    Weer een leuk verhaal uit “de grote stad” dat ving ik hier in de Isan altijd leuk om te lezen! Maar ik zou er niet willen wonen… anderen willen niet in de Isan wonen, maar dat is een ander verhaal 😉


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website