Toerisme: van ‘caring’ naar ‘sharing’ (interview 3)

Nana Plaza (TK Kurikawa / Shutterstock.com)

Int:      Hallo Kuhn Pipat. Ik heb u uitgenodigd hier in de Rendez-vous bar van de Landmark op Sukhumvit Road omdat dat toch wel wat gemakkelijker praat dan aan de telefoon. En misschien hebt u daarna nog even tijd om een kijkje te nemen in Soi Nana, hier om de hoek om wat op te snuiven van het bruisende nachtleven in Bangkok.

Pipat:   Het kan inderdaad geen kwaad dat een minister eens incognito kennis maakt met de sector waarover hij de scepter zwaait. Altijd die formele bijeenkomsten, zwarte geblindeerde auto’s en opgepoetste ontvangsten is ook niet alles. En laten we eerlijk zijn: de Thais praten meestal negatief over Soi Nana maar zijn er zelf nog nooit geweest. Dat geldt ook voor mij. Bij voorbaat mijn dank daarvoor.

Int:      Graag gedaan. Als expat heb ik mij de Thaise woorden ‘take care’ in een paar jaar wel eigen gemaakt.

Pipat:   Dat is leuk dat u daarover begint. Met de steun van mijn familie hebben we op het ministerie een nieuwe campagne bedacht om het voor de buitenlanders in dit land, expats en toeristen, leuker te maken. In eerste instantie vroegen we ons af wat er nu zo AMAZING is voor buitenlanders aan Thailand. Als je al die blogs leest zou je zowaar de indruk krijgen dat er in dit land niks deugt. Toch wonen er duizenden expats hier en komen er elk jaar meer toeristen. We doen dus iets goed, denkt u niet?

Int:      U bedoelt dan dat Thais heel erg goed zijn in ‘take care’?

Pipat:   U slaat de spijker op zijn kop. U kunt toch niet ontkennen dat de medewerksters in de uitgaansgelegenheden in sois zoals Nana en Cowboy wel weten waar de buitenlandse mannen om verlegen zitten. Zij kijken niet naar leeftijd, nationaliteit, politieke voorkeur (een rode, oranje of gele polo), handicaps en uiterlijk. Wij controleren (jaarlijks of aan de grensovergangen) of die buitenlanders genoeg geld hebben en het belangrijkste is dat zij hun geld delen met ons.

Int:      Ja, ‘sharing’ schijnt het nieuwe modewoord te zijn.

Pipat:   U heeft weer gelijk. Vandaar het plan van mijn familie, sorry mijn ministerie, om in het nieuwe voortvarende beleid ‘caring’ structureel te vervangen door ‘sharing’ en om dit samen delen positief te benaderen. Eigenlijk gaat het niet om vervangen maar om uitbreiden. Wij delen eigenlijk al een heleboel met toeristen.

Int:      Ik begrijp dit niet zo goed. Kunt u daarvan een voorbeeld geven?

Pipat:   Natuurlijk. Het voorbeeld ligt werkelijk om de hoek hier in Sukhumvit. Thaise mannen delen hun vrouwen nu al decennia lang met buitenlanders. U denkt toch niet dat al die vrouwelijke medewerkers in de uitgaanscentra vrijgezel zijn, ook als zeggen ze dat? Menigeen wordt door de echtgenoot, vriend of gig afgezet om 5 uur ‘s middags en ‘s nachts om 2 uur weer netjes met de brommer of auto opgehaald. Geen onvertogen woord valt dat de vrouw in kwestie soms intiem was met een buitenlander. Geld vergoedt veel. En dat geld komt vervolgens in de Thaise economie terecht. Waar dacht u dat de plastisch chirurg in Yanhee van leeft? Niet iedereen heeft de kans om voor een totale make-over naar Korea te gaan zoals mijn dochter. Een goede investering trouwens want haar sin sod is nu 5 miljoen Baht tegen de huidige koers. In dezelfde horeca zijn de dames niet te beroerd om op dagen dat er in Thailand geen alcohol mag worden geschonken de aanwezige alcohol in donkere glazen te schenken of anderszins te verdoezelen dat er alcoholhoudende drankjes worden verkocht. Omdat dit niet langer strookt met het gangbare gedrag van de Thais zelf (die helemaal niet zo Boeddhistisch meer zijn), ben ik er voorstander van dat wij dat alcoholverbod ongedaan maken. Kunnen de Thais samen met de buitenlander hun biertje of whisky delen, 365 dagen per jaar. Zelfs op verkiezingsdagen want nader onderzoek toont aan dat dronken Thais net zo stemmen als nuchtere. Biedt ook nieuwe mogelijkheden om kandidaten te laten sponsoren door Chang of Leo. Niet door Heineken natuurlijk want dat zou buitenlandse inmenging betekenen in de Thaise verkiezingen.

Int:      Daar zullen de buitenlanders echt blij mee zijn, denk ik. Alcohol schijnt vandaag de dag tot de eerste levensbehoefen te behoren, bij Thais en buitenlanders.

Pipat:   Inderdaad. Na de wekelijkse kabinetsvergadering in Bangkok maken de generaals ook menige fles Mouton Cadet soldaat. Sommige collega’s houden niet van die vergaderingen up country, zeker in het Zuiden, omdat er na aflloop niet altijd champagne is.

Int:      Ik begrijp nu dat er sprake kan zijn uitbreiding van het al bestaande samen delen. Hebt u ook een voorbeeld van een complete nieuw vorm van delen?

Pipat:   Ja hoor. Wij hebben na 10 seminars geconcludeerd dat de buitenlanders, naast de Thaise vrouwen, erg verzot zijn op Thaise gerechten, marijuana en Khao San Road. Daar moesten we wat mee zeiden de experts ons. Wij hebben daarom besloten om alle kookcursussen Thaise gerechten gratis te maken voor buitenlanders. Om dit alles een beetje orderlijk te laten verlopen moeten buitenlanders die hiervan gebruik willen maken zich tenminste 90 dagen tevoren via een website aanmelden via formulier TFC (Thai Food Class) 90. Vervolgens krijgt men een voucher (een soort kook-visum) opgestuurd per email die men in zijn/haar paspoort moet plakken. Voor deelname aan de cursus is dan voldoende om een copie van deze pagina te maken, te ondertekenen en te overhandigen. Een special DSI unit zal zorg dragen voor correcte uitvoering.

Int:      Gaat die unit ook toezien op het samen delen van marijuana?

Pipat:   Nee, dat is niet de bedoeling. U weet dat wij werken aan het verstrekken van marijuana op medische gronden. U weet waarschijnlijk ook dat het uitermate gemakkelijk is om – als buitenlander – een medische verklaring te kopen, sorry, te verkrijgen voor zaken als rijbewijs en werkvergunning. Tot nu toe verklaarde de dokter (voor een minimumbedrag van zo’n slordige 100 en een maximumbedrag van 300 Baht) dat u kerngezond bent. Dat gaat veranderen. De dokter zal nu verklaren dat u zolang u in Thailand verblijft zo ziek bent dat u in aanmerking komt voor marijuana op medische gronden. Simpeler kan het niet, denk ik. Als u door een overladen reisprogramma geen tijd hebt om naar de dokter te gaan, kunt u – net zoals decennia geleden – elke taxi-chauffeur vragen dit formulier voor u te maken en te stempelen. Voor de verstrekking zijn wij in onderhandeling met de 7Eleven-keten. Het zou wel eens de doodsteek voor de yaba-handel in ons land kunnen betekenen, dus niet iedereen is blij met mijn plan. Minder boeven betekent minder werk voor sommige collega’s.

Int:      Ben nu erg benieuwd wat voor plannen u hebt met Khao San Road. In het recente verleden zijn allerlei plannen gelanceerd maar niet met veel vreugde ontvangen.

Pipat:   Ja en dat komt omdat men niet goed nadenkt, met excuses voor mijn voorgangers. Hadden wellicht geen briljante kinderen zoals ik.

Int:      Die opmerking laat ik graag voor uw rekening.

Pipat:   Khao San Road is deel van een jeugdcultuur (misschien nu van oudere jongeren), van chaos, van complete vrijheid, van anarchie, van alles kan en alles mag. Een soort van Woodstock maar dan in Bangkok. De afgelopen regeringen zijn daar niet goed mee omgegaan. Die wilden van alles en nog wat regelen, reguleren en verbieden: de straatverkoop, de drugsscene, openbare dronkenschap, de verkoop van allerlei fake documenten en produkten en ga zo maar door. Dat was en is vechten tegen de bierkaai en de enigen die er baat bij hebben zijn de criminelen, of ze nu uit Thailand komen of uit het buitenland; al dan niet gesteund door corrupte Thais. Khao San Road was een belangrijk ontmoetingspunt waar voornamlijk jonge Thais en buitenlanders hun leefstijl deelden en dan moeten we herstellen. Sterker: we moeten in elke Thaise stad (te beginnen bij Phuket, Udonthani, Chiang Mai) een copie maken van Khao San Road: een vrijplaats waar alles kan en alles mag. Een behoorlijke muur er omheen, niet zoals in de ideen van Donald Trump. Binnen het gebied zullen de politie en de immigratiedienst niet optreden. Iedereen mag doen en laten wat hij/zij wil. Dan kunnen we de echte goedheid van de mensheid ontdekken en kunnen de Thais delen met de buitenlanders wat zij willen. Ik verwacht geen “Walking Dead”. ‘Take care’ moet in zeer korte tijd worden: ‘take share’. Maar natuurlijk niet mijn aandelen in het resort in de Cayman Eilanden. Die wil ik graag zelf houden. Dat begrijpt u toch wel, hoop ik.

Int:      Ambitieuze plannen, dat zeker. Dank voor dit interview. Gaat u nog naar soi Nana nu?

Pipat:   Denk het wel ja. Ik kan de verleiding niet weerstaan nu ik er zo dichtbij ben. Heb nog nooit een ladyboy van dichtbij gezien. Vandaag heb ik de kans.

Int:      Veel plezier dan. U kunt me altijd bellen als u nieuwe plannen hebt.