Standplaats Bangkok: Niet in de camera kijken!
Vorig jaar om deze tijd schreef ik een berichtje over de overstromingen die Thailand jaarlijks, aan het einde van de regentijd teisteren. Dit jaar is het allemaal nog veel ernstiger dan in voorafgaande jaren.
Normaal gesproken zijn de provincies in het platte centrale gedeelte van het land de pineut, aangezien het het stroomgebied is van vele rivieren, maar dit jaar is ook een groot gedeelte van de 12 miljoen inwoners tellende hoofdstad Bangkok, de sigaar.
Nu zult U, oplettende lezer, zich ongetwijfeld afvragen; wanneer het elk jaar weer een waterballet is daar in die delta’s, waarom wordt er dan geen structurele oplossing gezocht? Wij hebben na februari 1953 toch ook niet met onze leuter zitten spelen? Cees Chamuleau zeker niet.
Dat is een zeer goede vraag. De Thai hebben ook niet met hun leuter zitten spelen de afgelopen decennia. Er zijn wel degelijk dijken gebouwd, waterbarrieres opgeworpen, sluizen geinstalleerd en wat dies meer zij. Probleem bij ons is dat de verantwoordelijken vaak op cruciale momenten zitten te slapen.
Sinds begin juli heeft Thailand te maken gehad met drie tropische depressies, die een uitvloeisel waren van cyclonen die jaarlijks de Filippijnen geselen. De eerste depressie bracht een enorme hoeveelheid regen in het noorden en noordoosten van Thailand en daarvan werd een groot deel opgevangen in stuwdammen. Tijdens deze bijbelse regens was er al een tweede tropische depressie voorspeld. In plaats van het water in deze reservoirs meteen geleidelijk te lozen in de Ping, Nan en Pasak rivieren om zodoende de capaciteit van de reservoirs te waarborgen, deed men niets en wachtte tot de dammen tot aan de rand toe gevuld waren. Enter depressie nummer drie, de dammen werden open gezet, de rivieren zwollen en waar de Pasok en de Nan samenkomen en de Chao Praya rivier vormen die dwars door bangkok stroomt, was de situatie onhoudbaar geworden met alle huidige ellende van dien. Had men twee maanden geleden naar de weersvoorspellingen geluisterd, waar drie depressies werden aangekondigd, dan had men adequaat kunnen handelen en hadden we nu niet in de shit gezeten, want in de shit zitten we.
Maar, trouwe lezer, daar gaat dit blog niet over. We kunnen allemaal fouten maken nietwaar? Dit blog gaat over hoe politici noodsituaties misbruiken voor politiek gewin. De master of all bastards is natuurlijk George W. Bush wiens approval rate op een absoluut dieptepunt stond VOOR 9/11 en wiens populariteit als een meteoriet de lucht in schoot na de aanslagen. Bekijk voor de gein dit stel eens hieronder:
Dit is nu een schoolvoorbeeld van een ‘photo-op’ oftewel een photo opportunity. De man links is de voormalig premier van Thailand, Abhisit en de dame rechts is zijn opvolgster, premier Yingluck Shinawatra. De man in het midden is de perschef. Abhisit heeft een bul politieke wetenschappen in zijn broek zitten en Yingluck is afgestudeerd op de universiteit van Kentucky in een marketing segment.
“Horen daar geen waterbouwkundig ingenieurs en andere experts rond die kaart te staan?” hoor ik een twaalf-jarige oplettende brugsmurf al appelleren. Tuurlijk, maar de foto is genomen en staat op alle voorpagina’s van alle kranten om de gemiddelde oplettende krantenlezer de indruk te geven dat we hier met ‘leidinggevenden’ te maken hebben, wat natuurlijk niet zo is. Die twee politici -leuk stel best he?- hebben eerst ruggespraak gehouden met civil engineers en zijn daarna rondom de tafel gaan staan met een nietszeggende kaart op tafel en de fotograaf riep”
“DON’T SMILE!” (klik)
En dan kan iedereen weer gerust gaan slapen. Het land is in ferme handen…
Mooi vak toch, politicus. Je steekt eerst iets in de fik, wat niet opgemerkt wordt om je daarna al blussend met brandweerhelm te laten fotograferen met een suffe grijns op je smoel…
Beste Cor, vergeet die waterbouwkundige ingenieurs en experts. Uit het eerste deel van je verhaal maakt deze oplettende brugsmurf op dat jij bij die kaart had moeten staan 2 maanden geleden!
Helemaal eens Robert, een hoop ellende op dit moment voor niets, want als men even naar Cor geluisterd had, was er niets gebeurd. Wat is de wereld toch simpel, nietwaar Cor?
Yes! Cor for president. Yes, he can.
Ik wacht ook met smart op de volgende droogte periode, waarbij we hele blogposts en reacties van leunstoeldeskundigen gaan hebben die zeggen ‘hoe heeft men zo stom kunnen zijn al dat water al zo vroeg te lozen’.
Ik geloof ook best dat Cor gelijk heeft en dat de ellende voor een groot deel voorkomen had kunnen worden. Ik vind alleen het ‘photo-op’ stukje een beetje gezocht. Ik zie simpelweg twee bestuurders die zich informeren over de laatste stand van zaken, of er nu even geposeerd werd voor deze foto of niet.
Over naar de orde van de dag. Doneer gul aub!
http://english.redcross.or.th/home
Gul doneren?@ Robert. Schrijft u over 6 mnd weer hetzelfde, en over 12, 18, 24 mnd? U moet zich wat meer verdiepen wat Nederland heeft MOETEN doen om Nederland veilig te maken tegen wateroverlast en NOG steeds mee bezig is. Nederland is veilig tot 2050! Nederland heeft zelfs rekening gehouden met n waterstand die maar 1x in de 1250 jr voorkomt! Zelfs daar zijn we tegen gewapend. Zou Thailand moeten doen….. De luchthaven van Bangkok,nu al te klein. Het is bekend dat er al lang met de bouw van een nieuwe terminal begonnen had moeten worden. Nee, ze liggen alweer jaren achter. Kort samen gevat: Dit zijn structurele gevallen en daar helpt doneren niet bij, want met doneren worden de problemen niet opgelost!
Vreemde reactie. Dat het structureel veel beter kan weten we allemaal wel. Daar hebben de mensen die nu alles verloren zijn alleen niet zo heel veel aan.
Ik heb een ander probleem met donaties. Er blijft veel te veel aan de strijkstok hangen bij acties voor Haïti en andere rampgebieden. Vraag eens naar het inkomen van de directeur van het Rode Kruis in Nederland? En hoeveel geld is niet overgebleven van het totaal aan inzamelingen na de tsunami? En wat is er van terecht gekomen bij de getroffenen? Overigens wilde Thailand destijds niets hebben omdat het zelf de zaak kon regelen. Geef gul, maar dan direct aan een getroffen gezin en niet aan wereldwijde megalomane instellingen.
@ robert en hans. Ieder zijn eigen mening. Jullie moeten de kern beetnemen en dat is waarom zijn die mensen alles kwijt?? Heb genoeg commentaren gelezen over waarom dat is op de verschillende blogs. Wat hebben jullie liever?NU geld sturen en volgend jaar WEER tot de kniën in het water en het jaar erop WEER of niks sturen en de mensen hebben over 5 jaar bijna nergens meer last van? Komt mij bekend voor NU,NU. Ik kijk liever lange termijn!
ik zou heel graag de commentaren eens willen lezen als dit in nederland gebeurde?dit blog was te klein,want we snapten dr niks van in nederland en schande dat er niks aan gedaan werd etc. etc.
Toevallig (nou ja, niet zo toevallig) heb ik in 1995 een deel van een boekje geschreven over de overstroming van de Maas. Ook toen gaf iedereen elkaar de schuld, inclusief de Belgen. Niets menselijks is Thai en Nederlanders vreemd. Alleen hebben wij een ander gezicht te verliezen.
@Marcos – ik denk dat ‘kijken’ naar de lange termijn inderdaad de juiste benaming is. Tenzij je, afgezien van zelfgenoegzaam toekijken en hopen voor het beste, je wel iets doet wat structureel en op lange termijn effect heeft. In dat geval hoor ik graag van je.
Of iemand doneert is een persoonlijke keuze en moet ieder voor zich weten. Maar om niks doen het etiket van structureel bijdragen op te plakken geeft mij een wat vreemd gevoel.
Ben het met je eens dat iedereen persoonlijk uit moet maken of die geld wil doneren ja of nee. Ik erger mij gewoon aan dat lakse, aan het er niets aan doen op lange termijn terwijl men weet dat men in de gevarenzone leeft met het water. Men heeft nu weer geen zandzakken genoeg, vraag hulp en laat ze invliegen. Maar zo lees je iedere keer meerdere dingen waar het lood je in je schoenen van zakt. Zijn ze te trots op zo? Ze snappen dr helemaal niks van, maar echt hulp of expertise vragen ho maar. De problemen stapelen zich alleen maar op,in plaats dat ze afnemen. Ze roepen maar wat, maar daden ho maar. Het ene gat moet nu met het andere gat gedicht worden want men loopt zo achter de feiten aan dat men a la minute met oplossingen moet komen.Als ik nu tegemoet kom aan jou en Hans zijn oproep om een gezin te helpen die hun inboedel helemaal verloren zijn. Ik ga nu ff overdrijven, maar ik zeg: “ik help jullie, we gaan nu naar de winkels en kopen alles nieuw ( 500.000 bht ). Mensen blij,ik blij, iedereen blij. Maar omdat de overheid niks doet is dat zelfde gezin volgend jaar bij tegenslag weer zijn hele inboedel kwijt. Houd in dat ik mijn geld ook kwijt ben en de mensen weer niks hebben. Sorry, maar dan zet ik dat geld liever op de bank van mijn zoontje of pomp het in de Thaise economie ( in dit geval bij mij de toeristen sector ). Ik vind gewoon dat er in dit geval gewoon maar 2 keuzes zijn: Of men lost het echt op of men blijf maar aanklooien met ieder jaar dezelfde beelden op het netvlies? Als men echt wil oplossen en men kan zien dat men er ook echt iets aan doet, zal ik de eerste zijn om te doneren. Als men zich zo blijft opstellen zoals nu doneer ik geen enkele eurocent, sorry. Maar misschien kunnen mensen mij hier antwoordt op geven: Thailand is een democratie, men kan naar de stembus gaan! Is er geen van de 2 partijen die iets over het aanpakken van de wateroverlast in zijn verkiezingsprogramma heeft staan, is er niemand die hier over praat in de media? Men kan daar dan toch op stemmen als men dit thema belangrijk vindt, of zie ik dat nou verkeerd? Weet de gemiddelde Thai uberhaupt wel iets van het verkiezingsprogramma of vind men soaps belangrijker dan het nieuws wat de partijen van plan zijn op infrastructuur, gezondheidszorg, bezuinigingen etc. etc.?
Ik ben het helemaal je eens Marcos. Ben 30 jaar geleden al gestopt met het geld geven aan dit soort instellingen. Directe hulp aan de mensen zelf geeft ook meer voldoening omdat je het resultaat ook ziet. Soms kan je de hulp dan zo inrichten dat men er ook economisch wat aan heeft. Er wordt vaak niks structureels gedaan door dit soort regeringen. Men steek te vaak hun hoofd in het zand (in dit geval in de modder) en gaan gewoon weer verder waar men mee bezig was.
Hellup! Om de een of andere reden kan ik niet reageren op mijn eigen post. Wanneer ik op de pagina komt waarp die post prijkt staat de lezersteller op 45. Zonder reacties. Hoe kenda? Ik ben een cybermaagd, roepend in een waterwereld
Ik moet elke keer mijn naam en e-mail adres intypen op de pagina waar mijn bericht staat. Op andere pagina’s is dat niet zo. Zou het Thaise ministerie van Informatie en Technologie hier achterzitten? Of zal ik gewoon het advies volgen van elke cybermaagd. “Toss your laptop out of the window and hope for the best.”
@cor
i hope it can swim.
Het maakt mij niet zoveel uit of ik opnieuw mijn gegevens moet inbrengen.
Ik ben altijd goed geweest voor de Thai die voor mij werkten ook vaak voor de arme
mensen in mijn omgeving. Maar elk jaar voor een jaarvisa als een stuk vuil behandelt
worden terwijl alle gegevens die je meebrengt gewoon correct zijn.
Wij zijn naar Thailand gekomen voor een goed leven. Wij brengen geld mee.
Wij leven niet van de samenleving. Ik wil graag een groot deel bijdrage aan alles
wat dat land in rampspoed moet ondergaan, Maar dan eerst zelf een grote schoonmaak
maken onder alle figuren die te kort zijn geschoten in alles wat ze de laatste tijd hebben
gedaan. Ik hou van dit land. Ik hoop dat het eens nog een keer goed zal komen.
Cor van Kampen.
Ik neem aan dat dit welkom nieuws zal zyn,
Korat heeft geen problemen met water overlast,
Heb gesproken met enkele voor my bekenden daar woonachtig,
en verzekerden my dat het daar normaal is.
goed nieuws is nu zeer welkom.
Gr. Jo.
Op het nieuws meld men wel overstromingen in Korat. Op sommige plaatsen zijn ook daar huizen en wegen ondergelopen. Zal misschien niet zo ernstig zijn als elders.
Waar ik nu heel benieuwd naar ben is de mening van de echtgenotes/vriendinnen van alle bloggers. Wat vinden zij? Wat zeggen zij over de huidige situatie? Is het de fout van de regering, van de Thai of maakt het ze niet uit? Moet manlief geld geven? Zo ja, aan het rode kruis of aan hun familie?
Mijn vrouw vindt de ramp natuurlijk verschrikkelijk, maar zegt wel, ik moet ook hard meewerken voor de opvoeding van mijn kinderen. Als het nodig is helpen we haar familie.
(Ik zeg “we” want dat beslis ik niet alleen). En als er een oplossing moet komen moeten de Thai zelf eerst iets structureels bedenken, of onze regering moet maar meebetalen.
Ik moet wel bekennen dat haar familie in een uithoek van de Isaan nog wel redelijk droge voeten heeft. Tenminste, gisteren nog.
Sorry, maar ik houd wel van zo een koele uitspraak !!! Mooi man,5555
Vind dit wel een heel goedkoop antwoord. Omdat het elders ook niet goed gaat hoeft het bij haar ook niet?? Wat zal je vrouw zeggen als elke keer haar huis onder water staat omdat jij de afvoer of de waterleiding niet goed heb gemaakt????
Je geef geen antwoord op mijn vraag! En je kunt niet praten over “de Thai” als of elke Thai hetzelfde doet als jouw vrouw. Ik ken er die niet zo reageren als je vrouw. Ik heb geleerd eerst denken dan doen. En kijk nooit naar de ander.
@ Ger, ik spreek er dagelijks over met mijn vriendin. Zij zegt steeds: “We must accept”. Voor mij onbegrijpelijk en onacceptabel. Thai kijken anders tegen zaken aan dan dat wij doen.
Ik spreek met heel veel Thaise mensen hier. Voor vele is het onacceptabel wat er gebeurd.Thailand heeft een bevolking van van ongeveer 68 miljoen. Zij zullen allemaal niet de zelfde mening hebben als die van jouw vrouw en die van John.
Wat ik hier op het blog soms lees is niet het Thailand wat ik ken. Blijkbaar kom ik toch andere mensen hier tegen. Als je alleen onder de Thaise bevolking leeft is het blijkbaar toch anders.
@ Ger, mijn vriendin heeft nog nooit een overstroming meegemaakt. Dus voor haar is het ‘ver van mijn bed’. Dat zal er mee te maken hebben.
Toch is het jammer dat een simpel verzoek om te doneren – met alle respect voor degenenen die daar de zin niet van inzien – uitmondt in een oeverloze discussie over de voor en nadelen daarvan. Dat kan toch ook alleen maar op een Nederlands blog! Met excuses voor de ongelukkige woordspeling.
Maar @Robert hoe denkt jouw vrouw over dit alles?