Een spannende dag voor mijn vriendin en haar familie
Maandag is een spannende dag voor de familie van mijn vriendin. Op deze dag doet het Internationale Hof van Justitie (ICJ) in Den Haag uitspraak over het conflict om de Hindu-tempel Preah Vihear. Thailand en Cambodja claimen beide een stukje grondgebied bij de tempel.
De familie van haar woont in een dorpje ongeveer een half uur rijden van Kanthalarak in de provincie Sisaket. Hemelsbreed ongeveer 35 km van de Cambodjaanse grens en slechts 38 km van de inmiddels beruchte Preah Vihear Tempel. Het land waar haar vader wat rijst verbouwt, ligt in het schootsveld.
Afgelopen week zijn de bewoners van het gebied al geïnformeerd over wat mogelijk komen gaat: wapengekletter. Ter voorbereiding heeft iedereen te horen gekregen dat ze alles in gereedheid moeten brengen voor een noodevacuatie. Wat geld klaar leggen, koffer met wat kleding inpakken en je ID-card bij je houden. Een aantal gezinnen en kinderen uit de grensstreek zijn al uit het grensgebied naar Kanthalarak gebracht. De schuilplaatsen worden in allerijl in gereedheid gebracht.
Rijstoogst
Nog een vervelende situatie is dat haar vader zijn rijst van het land moet halen. Als hij daar te lang mee wacht, gaat de oogst verloren. Hij kan in ieder geval maandag niet naar zijn rijstveld, dat ligt te dicht bij de grens met Cambodja en is daarom extra gevaarlijk.
Voor haar familie en de dorpelingen is deze situatie niet nieuw. Eind april 2011 ligt nog vers in de herinnering. Toen sloegen de granaten in vlakbij haar dorp. De grond dreunde en de doffe knallen waren een bevestiging van wat er zich afspeelde. Ook toen was er sprake van een mogelijke evacuatie, ook toen wilden de dorpelingen dat niet. Ze zijn bang om de toch al schamele bezittingen voorgoed kwijt te raken.
“Het dorp is alles wat we hebben. Velen zijn hier geboren en willen hier ook sterven. Als we vluchten, weten we niet hoe we ons dorp daarna zullen aantreffen. Misschien is dan alles verwoest. Waar moeten we dan wonen?”, dat waren haar woorden die ik opschreef in een posting (‘Geen angst om te sterven‘). Gelukkig is zij zelf nu niet in haar dorp, zij werkt elders in Thailand, maar haar familie en vrienden wel. Desondanks doet ze er nogal luchtig over, maar schijn bedriegt.
Al dit vervelende gedoe heeft te maken met ordinaire ruzie om een stukje land van 4,6 vierkante kilometer bij de tempel, dat door beide landen wordt betwist. Het ICJ kende de tempel in 1962 aan Cambodja toe; maandag beslist het Hof over het omliggende gebied. Ter voorbereiding op deze uitspraak zijn de spanningen in het gebied weer opgelopen.
Nu maar afwachten wat er gaat gebeuren…
Een heel herkenbaar verhaal Khun Peter.
Mijn vrouw haar familie woont in de zelfde regio als jou vriendin, ze is er zelf inderdaad erg luchtig over maar volgt al het nieuws een stuk meer als normaal en ook de gesprekken met mama duren een stuk langer als normaal.
We hopen dat het allemaal mee gaat vallen mijn persoonlijke mening is dat het allemaal een hoop sterke taal is en dat er vandaag niet al te veel zal gaan gebeuren (in deze regio) of ben ik nu te optimistisch……
We wachten het (weer) af.
Zoals verwacht, is de uitspraak nadelig voor Thailand. Cambodja heeft gelijk gekregen. Nu afwachten wat de reacties van Thaise zijde zullen zijn. In ieder geval sterkte voor iedereen in dat gebied.
Uw conclusie is voorbarig. Zie Breaking News onder Nieuws uit Thailand van vandaag.