Raakt het Thaise geluk ooit op?
Thailand heeft een passieve en bijgelovige cultuur, gebaseerd op geloof, het lot en puur geluk, met de ingebakken overtuiging, dat alles altijd prima verloopt. Immers, karma bepaalt ons lot en zo nodig helpen we het lot een handje, dus mai pen rai!
Dit is natuurlijk nogal generaliserend, er zijn veel uitzonderingen, maar toch niet genoeg om te zeggen, dat generaliseren niet deugt.
Bijna elke dag lezen wij nieuws over de dood van toeristen, of zij worden verkracht of opgelicht. Bijna elke dag is er nieuws over dubbele prijsaanduidingen, corrupte politie, vreemdelingenhaat, onbeholpen ambtenaren, veranderende of verouderde regels voor visa. Maar het maakt niet veel uit, toeristen zullen blijven komen, het aantal buitenlandse residenten blijft groeien en bedrijven blijven geld investeren. Prima toch?
Watersnoodcrisis? Politieke crisis? Relatiecrisis? Persoonlijke crisis? Ja, die dingen gebeuren, maar het is niet nodig om je voor te bereiden voor een volgende crisis. Karma helpt ons er wel doorheen.
Wat doen wij dan als dingen niet gaan zoals we willen?
Dan geven wij geld aan de monniken, doen een offerande in de tempel, hangen slingers in de shrine en prevelen een gebed. We verplaatsen het feng shui symbool thuis en op kantoor en hangen 15 amuletten om ons nek om het lot te sturen.
Wij kopen gekooide vogeltjes en gevangen vis en geven die weer de vrijheid. Wij doen zulke goede daden en karma neemt de zorg van ons over. Diezelfde vogeltjes en vissen worden dan weer gevangen om vervolgens aan de volgende weldoener te worden verkocht, die ook rekent op meer geluk. Zo lossen we de problemen des levens op en het is nog economisch ook.
Misschien gaan we zelfs als monnik of non een dag of drie het klooster in. Dat gebeurt nogal massaal, zodanig dat sommige tempels bepaalde tijden van het jaar overboekt zijn. Wij hoeven ons hoofd niet eens meer kaal te scheren, maar wij vergeten niet onze iPhones mee te brengen, zodat wij foto’s kunnen maken en onze Instagram kunnen bijwerken om onze vrienden te laten delen in onze heilige escapade. Allemaal goed voor ons en een betere toekomst en bovendien meer “like”-klikken dan normaal.
Dat zijn manieren, waarop wij onze problemen oplossen en het werkt, althans in onze gedachten. Kijk om je heen, ondanks natuurrampen, politieke crises, onbeantwoorde liefdes, straatgevechten en wat al niet, het gaat ons goed. Het leven gaat z’n gangetje.
Zelfs als wij diep gezonken zijn, wat je zou kunnen zeggen na zes jaren van politieke crises, de staatsgreep, de straatgevechten plus de grote watersnoodramp, weten we, dat het lot ons goedgezind zal blijven. Tragedies en calamiteiten komen en gaan, en als zodanig is er geen noodzaak om dingen te heroverwegen, te hervormen of te veranderen. De economie gaat gewoon door en het is “business as usual”
Veranderen? Waarom? Dit is Thailand, het is allemaal niet geweldig, maar slecht is het ook weer niet. Emergency protocol? Rampenplannen? Visie? Doelstellingen? Hebben wij niet nodig, we zien wel!
Thailand hoeft zich nergens op voor te bereiden. Waarom niet? Omdat wij altijd geluk hebben, uiteindelijk komt het altijd weer goed.
De hogere en middenklasse mogen eens klagen over corruptie, politieke crises en dergelijke, maar nog steeds gaat de zon ’s morgens op en gaan wij weer aan het werk. Wij discussiëren op de sociale media over moordenaars, terroristen en een gevluchte miljardair, kijken soaps, winkelen in Siam en feesten in Thong Lor. Het leven is goed. Ook degenen, die tot de lagere klasse behoren, klagen af en toe en discussiëren over dezelfde zaken. Wat we allemaal gemeen hebben, is dat het leven prima zal zijn zolang wij maar wat aalmoezen weggeven.
Wij zijn een gelukkig volk, ongeacht wat sommige buitenlandse onderzoeken ons proberen te zeggen.
Van rijk tot arm, alle Thais zijn voorzien van satelliet-tv, mobiele telefoons, Facebook-pagina’s en genoeg extra geld om te wedden op de Engels Premier League. Het leven hoeft niet geweldig te zijn, maar slecht is het ook niet. We geven geld, laten vogels los en geven vissen de vrijheid om ze daarna weer te vangen en weer los te laten en weer te vangen en weer los te laten. Het is de cirkel van het leven, letterlijk!
Als de monniken van Thailand rondrijden in Mercedessen en gebruikmaken van de nieuwste gadgets en software, is het alleen maar omdat de Thaise mensen een obsessie maken van donaties om hun karma te sussen en meer geluk af te dwingen.
Of het werkelijk gebeurt, weet niemand, maar ach, het is allemaal zo slecht nog niet. Ja, het gaat ons gewoon goed, dus gaan op dezelfde weg verder.
Echter, zoals wij in Thailand leven is als het spelen van Russisch roulette. Haal de trekker over en het kan lang of kort duren, maar eens krijg je de kogel. Maar ja, het geluk is altijd met de Thai, dus misschien is het pistool wel helemaal niet geladen of de kogel blijkt een blindganger te zijn.
Het is een culturele generalisatie – met veel, maar niet genoeg, uitzonderingen – dat geloof, het lot en puur geluk bepaalt waar we als samenleving staan. Waar zijn we? In het midden van het peloton van landen, gemiddelde en we blijven drijven en zullen nooit vervallen tot de minstbedeelde landen net zo min als dat wij ooit tot de top zullen behoren.
Dit is Thailand en alles gaat prima, in ieder geval tot nu toe. En om ervoor te zorgen dat we weten dat we goed zijn, lanceren we mooie PR-campagnes om ons te vertellen dat we niet, alleen prima zijn, maar zelfs uitstekend. Het is de kunst van het doen alsof, zodat ons waardegevoel stijgt.
Maar bedenk eens, als wij echt nadenken, hervormen en veranderen, als wij echt plannen maken voor de toekomst en ons voorbereiden op rampen, dat wij met hulp van een beetje geluk, het lot en het geloof we misschien wel in staat zijn om van een doorsnee land uit te groeien naar de top.
Misschien, als ik in het belang van Thailand een monnik een iPhone 5 geef, zal karma deze droom voor ons realiseren.
Redactioneel commentaar van Voranai Vanijaka in de Bangkok Post van 13 januari 2013
Een prima stuk waar ik me goed in kan vinden. Een voordeel is natuurlijk dat het leven op deze manier vol avontuur ziet en vaak met plezier, maar door een mentaliteitsverandering kan men inderdaad van “tevreden” doorstoten naar de top.
Het is een verhaal van een redationeel commentaar van iemand van de Bangkok Post,
wat jij vrij vertaald hebt neergezet. Moet ik als niet Thai daar commentaar op leveren.
Natuurlijk niet. Persoonlijk weet ik een ding zeker. Dat Thailand binnen 10 jaar naar de afgrond gaat is zeker. Dit kan zo niet door blijven gaan. Ontbossing. milieuvervuiling, afvalprobleem,kriminaliteit, corruptie, banken zwaar in het rood door alle kredieten en
internationaal geen controles daarop. Het is net als Japan vroeger. De mensen blijven ook niet langer voor een hap rijst werken. Die zien ook om hun heen dat de rijken steeds rijker worden en hun steeds minder te besteden hebben. Daar kan het boeddhisme niks aan veranderen. Die rijden tegenwoordig ook al in een mooie auto, drinken whisky en hebben dure mobiels.
Ik zal het wel niet meer echt meemaken. Maar het gaat gebeuren.
J.Jordaan.
“Thailand binnen 10 jaar naar de afgrond”
“Het is net als Japan vroeger.”
Een beetje inconsistent. Japan is nu een rijk land.
Moderator: de strekking van uw reactie ontgaat mij.
We lezen hier een mooie beschrijving van het Thailand zoals wij dat zien en zoals de betergesitueerde Thais het zouden kunnen zien als ze net zo zouden kijken als wij Farangs. Een land waar alles vanzelf gaat en de bomen tot in de hemel groeien. Echter de overgrote meerderheid van de Thais ziet een heel ander Thailand. Een Thailand waar ze weinig grip hebben op het lot dat ze toebedeeld hebben gekregen. Een Thailand waar ze lang of hard en soms allebei moeten werken voor een paar bahtjes. Een Thailand waar sociaal hoger geplaatsten de dienst uitmaken. Waar cynische rijke mannen de dienst uitmaken. Waar je altijd maar het beste kunt lachen om problemen te voorkomen. Terugvallen op bijgeloof of geloof, net hoe je het noemen wilt, is dan een goede bescherming tegen de narigheid van het bestaan. Alcohol en drugs helpen ook trouwens. Aan het ontwikkelen van een visie of ideeën over het milieu kom je dan niet erg toe. Zuerst kommt das Fressen und dann die Moraal”.
Jammer dat de bovenklasse in dit land weigert haar verantwoordelijkheid te nemen, want inderdaad dan zou het een topland kunnen zijn, met of zonder hulp van Boeddha.
mooi stuk Gringo en zeker een mooie en volgens mij een geheel ware en juiste reactie van Bram.