Onbekende bestemming Thailand

Door Joseph Jongen
Geplaatst in Column, Joseph Jongen
Tags: ,
29 december 2014

Verslonden heb ik ze de reisboeken van Lonely Planet. Aandachtig luisterde ik naar het toeristische radioprogramma van de VARA: ‘Op reis met dr. L. van Egeraat’. Later volgden Tv-uitzendingen als ‘Kent gij het land?’ en ‘Op reis.’

Van Egeraat was een begrip bij reislustige lieden en werd onder meer de eerste directeur van het Nederlands Wetenschappelijk Instituut voor Toerisme in Breda. Naar aanleiding van een van zijn radiopraatjes belandde ik in de zestiger jaren met mijn tentje in een klein plaatsje in Italië waar in die tijd nog geen mens ooit van had gehoord. Mooie omgeving, leuk klein meertje en …. veel, heel veel landgenoten. Ben er niet lang gebleven en ben nimmer meer naar een door van Egeraat gepromote plek gegaan.

Lonely Planet

Er is heel wat veranderd sinds die tijd. De aanvankelijke oprichters van de Lonely Planet, Tony en Maureen Wheeler, verkochten 75 % belang van hun geesteskind in 2007 aan BBC Worldwide en deden vier jaar later hun resterende belang eveneens aan BBC over. Voor dat laatste restant mocht het echtpaar nog 50 miljoen euro op hun toch al niet onaanzienlijke bankrekening bijschrijven. In 2013 deed BBC Worldwide het aangekochte bedrijf Lonely Planet voor omgerekend 55 miljoen euro over aan het Amerikaanse NC2 Media. De conclusie is dat BBC een aardig verlies moest afboeken en dat het echtpaar Wheeler zich heel wat luxueuze vakanties kan permitteren.

Vakantieplannen

Binnenkort, om precies te zijn op 15 januari, sta ik met een goede vriend op Schiphol om na ongeveer elf uur vliegen in Bangkok te arriveren. Eerlijk gezegd is het mijn gewoonte om een reis goed voor te bereiden. De heer van Egeraat is al lang overleden en de Lonely Planet behoort evenmin tot mijn naslagwerken. Internet en Google zijn mijn maatjes want bijna alles wat je wil weten kun je daar vinden. Toch betrap ik mij er op dat ik ditmaal de reisvoorbereiding toch een beetje laconiek heb opgenomen. De vele bezoeken aan Thailand hebben mij een beetje lui gemaakt en denk dat ik op heel wat ervaring kan bogen.

Waar gaan we heen?

Mijn metgezel noch ik zijn echte strandaanbidders; dus de voorkeur gaat weer naar het noorden uit. Pattaya is voor mijn goede vriend een onbeschreven blad en daarom wil ik het hem ditmaal niet onthouden. Laten we eerlijk zijn, na Bangkok tref je er de beste hotels en restaurants van het hele land aan. Pattaya heeft echt wel wat meer te bieden dan enkel en alleen a go-go’s en bars. Dus na aankomst even acclimatiseren in Bangkok en daarna enkele dagen Pattaya proeven. Met AirAsia vliegen we vervolgens naar Chiangmai huren er een auto en dan begint het avontuur.

Op avontuur

Het plan is om vanuit Chiang Mai naar Mae Sariang te rijden en vandaar naar Mae Sam Laep te gaan. Meer dan twintig jaar geleden ben ik er ooit slechts enkele uren geweest. Met een vrachtwagen die vanuit Mae Sariang er wekelijks goederen bracht mocht ik meerijden. Mijn mooiste trip die ik ooit in Thailand heb gemaakt. Jammer dat ik tot op de dag van vandaag er niet achter kan komen of we er met een doodgewone auto heen kunnen gaan. Google bracht in dit geval geen uitkomst. De hotels die ik in Mae Sariang mailde omtrent de mogelijkheden waren zo klantonvriendelijk om niet te reageren. Thais trekje? Hoop op dit blog in een later stadium een enthousiast verhaal over Mae Sam Laep te kunnen publiceren. Mae Sot, waarvan ik moet bekennen er nooit eerder te zijn geweest, is het volgende doel. “Er zijn maar weinig plaatsen in Thailand waar ik liever een paar dagen doorbreng dan in Mae Sot, de wervelende districtplaats aan de grens met Myanmar in de provincie Trat” schrijft, Thailandkenner en publicist Sjon Hauser.

Google geeft verder heel wat informatie waarop we ons nu al verheugen. Hoe lang we daar blijven? Weten we niet en is ook onbelangrijk. Het enige dat we hebben vastgelegd is ons hotel in Chiangmai waar we vrijdag 6 februari willen zijn. Daags daarna trekt het fameuze jaarlijkse bloemencorso door de stad en dat mogen we niet missen. Heb het vele malen mogen aanschouwen en kan er telkens weer intens van genieten.
Maar alvorens in Chiangmai te belanden hebben we ook nog Sukothai bezocht, althans als we niet teveel zijn opgeslokt door al het moois dat Mae Sam Laep en Mae Sot ons te bieden heeft.

Een vurige wens

Twee jaar geleden bezochten we samen het olifanten trainingscenter in Chiangmai. Mijn goede vriend was helemaal hotel de botel omtrent de vertoonde schilderskunsten van de olifanten. Met regelmaat heb ik het verhaal moeten aanhoren hoeveel het hem nog steeds spijt destijds niet een dergelijk ‘kunstwerk’ te hebben gekocht. Van dat gejammer en intense spijt wil ik hem nu gaan verlossen dus ….
En om hem helemaal in de zevende olifantenhemel te brengen rijden we daarna richting Lampang om er een bezoek te brengen aan het olifantenziekenhuis. In mijn gedachten blijven we een nachtje in Lampang en gaan ’s avonds heerlijk eten in een van mijn favoriete restaurantjes aan de rivier. Lekker uitslapen en dan richting Phrae en omgeving.

Niets is vastgelegd, alles kan en niets moet, dus gewoon op de bonnefooi. Moet op het einde van het jaar weer even terugdenken aan de oudejaarsconference van Wim Kan; “Waar we heen gaan, Jelle zal wel zien.”

6 reacties op “Onbekende bestemming Thailand”

  1. wilbert zegt op

    Dat zijn de mooiste reizen . Gewoon gaan en kijken waar het schip strandt
    Wel uitkijken met de auto (de mensen zijn nogal onberekenbaar daar met rijden ). Een goede verzekering en internationaal rijbewijs is geen overbodige luxe
    Fijne vakantie

    • Peter zegt op

      Helaas horen we bij de oude garde als we spreken van en over L.van Egeraat, en in die tijd was reizen nog niet zo gewoon als het nu is. Bij van Egeraat kon je heerlijk weg dromen en nu kun je het zelf beleven.
      Kan me niet herinneren of dHr. van Egeraat het ooit over Thailand heeft gehad, maar het is tenslotte al zo’n 50 jaar of meer geleden, maar als bewoner van “Thailand” kan ik er iedere dag van genieten.
      Een vraagje aan Wilbert, ben jij de Wilbert uit Fang, Noord Thailand? zonder verder in details te gaan, indien ja, dan kun je ook heel veel over Thailand vertellen, als reisleider.
      Met vriendelijke groet,
      Peter

  2. Khun Jacques zegt op

    beste Joseph,

    leuk om samen oude plekken nog eens te bezoeken. goed “los” doel in je reis. wens je veel plezier. ik ga straks 3 maanden naar CM… om te overleven 😉
    nog een suggestie om te overwegen: de tour afsluiten met een mahoutcursus in Lampang? wordt je 3 dagen opgenomen in het kamp met een eigen bungalow. dik aan te raden. ik heb het 10 jaar geleden gedaan en het was een indrukwekkende ervaring. op hetzelfde terrein zijn de Koninklijke Stallen en het olifantenziekenhuis. alleen al het ’s morgens vroeg met z’n allen ophalen van de olifanten in de bossen is een waanzinnige ervaring. check deze link maar: http://www.tripadvisor.nl/ShowUserReviews-g303911-d450820-r21104831-Thai_Elephant_Conservation_Center-Lampang_Lampang_Province.html

    groetje,

    Khun Jacques

  3. chris zegt op

    Beste Joseph
    Hoewel je op zich gelijk hebt dat Van Egeraat de eerste directeur van het NWIT in Breda werd, in 1966, nam hij al in 1967 ontslag vanwege grote meningsverschillen met de andere directieleden en het bestuur. Zijn collega Pierre Huilmand volgde hem op.
    Van Egeraat startte daarop zijn eigen, meer beroepsgerichte opleiding (en alleen toegankelijk voor vrouwelijke studenten), ook in Breda. Maar nadat hij deze school aan een andere eigenaar had overgedragen (verkocht) braken er ook toen conflicten uit.
    Omdat hij zelf weinig reisde (alleen naar Vlaanderenen naar Italie) werd hij van plagiaat verdacht bij zijn boeken en programma’s. Dat is echter nooit bewezen.
    Ik heb van Egeraat zelf nooit ontmoet (Pierre Huilmand overigens wel) maar ik werkte als stageaire en daarna als medewerker jarenlang in het toeristisch onderzoek in Breda, bij het NRIT, de onderzoekstak van het NWIT.

    http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn5/egeraat

  4. Laas Mooi zegt op

    Ben een jaar of 2 geleden voor de laatste keer in Mae Sam Laep geweest. De toegangsbrug tot Mae Sam Laep was nog altijd niet gerepareerd c.q. vervangen. Dus moesten we door de rivier ploeteren wat verder geen probleem was (geen regen seizoen, laagje water van 30cm). Ook wel met een brommertje die kant op geweest, geen enkel probleem. Hoe de aktuele situatie is. kan ik geen zinnig woord over zeggen.
    Ik wens jullie veel plezier!

  5. H. Slot zegt op

    Inderdaad waren het altijd goede verhalen van van.Egeraat. Heeft de nieuwsgierigheid voor reizen aangewakkerd. Vorig jaar heb ik heel Thailand rondgereden met een auto, 8000 km. De trip Chiang Mai naar de grens van Birma is mij het meest bijgebleven, heel mooi met de nodige hoeveelheid spannende stukken. Chiang Mai naar Pai met de nodige hoeveelheid bochten door een bergachtig gebied is prachtig, verblijf in Pai is altijd leuk, heerlijk relaxed. Daarna door naar Mea Hong Song, oernachten en daan naar Mea Sariang, prachtige rit door National park, weg is slecht doch goed te doen, Mae Sariang naar Mae Sot, ook weer een mooie rit langs de grens met de vele vluchtelingen kampen, weg is slecht maar te doen. De drie genoemde plaatsen zijn echt Thais en leuk om te zien en natuurlijk het vebied er tussen.
    Wens je een goede reis.
    Hessel Slot


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website