Geluk in de Thaise staatsloterij
Ik ben nooit een grote gokker geweest. Ik heb nog nooit in mijn leven een casino van binnen gezien. Oké, ik speelde in Nederland maandelijks mee in de staatsloterij en ook in de postcodeloterij. Maar ik was een luie gokker.
De staatsloterij schreef maandelijks een bedrag van mijn bankrekening af en als ik prijs had, werd het prijzengeld automatisch op de rekening gestort. Soms had ik niet eens in de gaten dat ik mijn eigen inzet had teruggewonnen.
Ik deed eigenlijk aan beide loterijen mee om de goede doelen te ondersteunen, niet omdat ik dacht dat ik ooit een grote prijs zou winnen. En dat is dan ook nooit gebeurd.
Wellicht speelde in mijn gedachten onbewust mee dat ik – opgeleid tot onderzoeker en dus ook met een behoorlijke hoeveelheid statistische kennis – eigenlijk wel wist dat de kans op een grote prijs statistisch gezien ontzettend laag is (maar niet nul).
Winnen en blijven winnen
Toen ik mijn Thaise vrouw ongeveer drie jaar geleden leerde kennen, was ik dan ook niet zo bijster geïnteresseerd in het feit dat zij tweewekelijks loten koopt in de staatsloterij. Ze heeft een heel goed salaris en koopt elke keer voor ongeveer 2.500 baht loten. Bij een prijs van 100 baht per lot zijn dat dus tweewekelijks 25 loten. Of om precies te zijn: het zijn geen 25 loten maar 50 loten want elke loterijpapiertje bestaat uit twee delen met hetzelfde lotnummer.
Dat bedrag is te overzien en daarnaast is het haar geld. Naast de staatsloterij gokt ze niet. Wie ben ik om daar dan wat van te zeggen? Ik kon ook nauwelijks woorden uitbrengen toen ze me vertelde dat zij nagenoeg elke keer een prijs wint in de staatsloterij. De grootste prijs die ze ooit won was 400.000 baht.
Met mijn Westerse nuchterheid en met mijn statistische kennis geloofde ik natuurlijk niet dat je met het kopen van 25 loten (soms met dezelfde eindcijfers) ELKE KEER prijs kan hebben.
Dat is gewoon te veel geluk (of toeval) voor één persoon en dus onverklaarbaar volgens de Westerse (wiskundige) wetenschap. Die heeft het altijd over aselecte trekkingen. Maar was/is de trekking van de Thaise staatsloterij wel zo aselect?
Elke trekking (live op tv) heeft winnende nummers: een prijs van 2.000 baht op alle loten met dezelfde twee eindcijfers, vier prijzen op nummers met drie dezelfde eindcijfers (ad 4.000 baht) en dan prijzen op loten met zes cijfers waarvan één de hoofdprijs van 4 miljoen baht (zes cijfers en de goede groep; vergelijkbaar met de Nederlandse staatsloterij).
Truc of niet?
Er moest volgens mij een truc achter zitten. Had ze op de een of andere manier voorkennis van de trekking? Wist ze de nummers van het kenteken van de nieuwe auto of mini-van van oud minister-president Yingluck (nummers die de afgelopen maanden om onverklaarbare redenen vaak in de prijzen vielen), en zo ja, hoe dan? Heeft ze bepaalde eigenschappen (een zesde zintuig) waarmee ze in de toekomst kan kijken? En zo ja, waarom wint ze dan niet elke keer de hoofdprijs? Vragen, vragen, vragen.
En die vragen werden alleen maar prangender omdat het winnen van de loterij sinds ze bij mij introk gewoon doorging. Oké, niet elke keer.
Maar in de drie jaar dat we nu samenzijn en er dus bij benadering (3 jaar x 12 maanden x 2 trekkingen) 72 trekkingen zijn geweest heeft ze zeker in 65 daarvan een prijs gewonnen: meestal kleine (minstens genoeg om de inzet van 2.500 baht terug te verdienen), soms een wat grotere (30.000 tot 45.000 baht) en een enkele keer een grote prijs (128.000 baht).
Als ik op trekkingsdagen (altijd de eerste en de zestiende van de maand, met uitzondering van 1 mei, een feestdag, thuiskom van mijn werk om een uur of 5 is mijn aanvankelijke vraag ‘En: hebben we gewonnen?’ in enkele maanden veranderd in ‘En: HOEVEEL hebben we vandaag gewonnen?’. Soms kan ik al zien dat we een groter bedrag gewonnen hebben. De Lao werksters en de klusjesman van de condo genieten van de pizza die mijn vrouw aan heeft laten rukken.
Geluksnummers
Ik ben er inmiddels achter gekomen dat er bij mijn vrouw geen truc in het spel is, maar dat ze wel een bepaalde systematiek toepast om een prijs te winnen. Ik zal deze hier beschrijven omdat het geen geheim is en ze het ook aan andere Thai vertelt. De systematiek bestaat uit a. het verzamelen van geluksnummers en b. het kiezen uit deze geluksnummers.
Het verzamelen van de geluksnummers gebeurt op basis van het analyseren van cijferreeksen uit het verleden (zo analyseert mijn vrouw voor de trekking van WOENSDAG 16 juli 2014 alle winnende nummers van dezelfde 16 juli in de afgelopen 10 jaar en daarnaast de nummers van alle WOENSDAGEN in de maanden juli van de afgelopen 10 jaar; daarvan zijn boekjes in de handel die voor 20 baht te koop zijn) en het analyseren van haar dromen.
Mijn vrouw kan zich – ik denk door training – haar dromen herinneren in de morgen; ik niet. Die dromen corresponderen met geluksnummers. Die corresponderende nummers kun je opzoeken in boekjes. Zo verzamelt ze in twee weken tijd (de tijd tussen twee trekkingen) 35 tot 40 nummers.
Goed gevoel bij een nummer
De keuze van de nummers die ze werkelijk koopt, is zeer arbritair. Als ze een goed gevoel heeft bij een nummer (bijvoorbeeld de tijdreeksanalyse correspondeert met een van haar dromen-nummers) koopt ze daarvan een of zelfs meerdere loten om er zeker van te zijn dat dat nummer nog te koop is in de handel. Overigens koopt ze nagenoeg altijd bij dezelfde leveranciers.
De ‘echte’ reden dat zij zoveel geluk heeft in de staatsloterij is volgens mijn vrouw dat wij goede mensen zijn: wij helpen (goede) mensen in nood, drinken niet of matig, houden er geen ‘gigs’ op na, houden ons aan de regels van de Boeddha en gaan regelmatig naar de tempel. Andere Thai die dit allemaal niet doen, kiezen uit de geluksnummers altijd de verkeerde. Mijn vrouw deelt ze namelijk met iedereen die ze wil hebben, maar niet iedereen wint.
Soms vraagt ze mij welk nummer ik een ‘leuk’ nummer vind. Ik geef dan een nummer maar daar valt nooit een prijs op. Twee maanden geleden echter had ik een setje van vijftien dezelfde loten (samen 1.500 baht) gekocht van de man die altijd langskomt bij mijn condo. Hij verzekerde mij dat nummer 79 het winnende nummer zou zijn. Ook mijn vrouw had al een lot met nummer 79 gekocht. En wie schetst mijn verbazing? Prijs. Op een lot van 100 baht won ik 2000 baht. In totaal dus 30.000 baht.
Mijn moeder speelt maandelijks in de Nederlandse staatsloterij met mijn zwager. Ze wint nooit. Ach, zegt ze dan, ik ben gelukkig in de liefde. Ik ook, met zo’n Thaise vrouw.
– Herplaatst bericht –
de hoofdprijs met het hele nummer is veranderd het is 3 miljoen geworden dus er staan op 1 lot 2 nummers dus je wint 2x 3 miljoen bath en dat voor 80 bath per lot
o ja wat vergeten er staat op een lot nr altijd nog 2 nummers in een wit rondje en als je die ook nog goed hebt dan kun je nog eens 20 a 32 miljoen meer winnen. Dit is hetzelfde als bij de staatslotterij als je de eerste 2 letters goed heb dan win je de jackpot en je de 2 letters niet goed win je …………..
Maak het mij niet moeilijk hee!
Ik heb zonet in een ander artikel gereageerd (Veiling van GSM-nummers) en geschreven dat ik niet op de Lotto speel.
Maar nu ik hier dit artikel gelezen heb, wordt de verleiding groot om volgende keer in Thailand wel loten van de staatsloterij te kopen. Wat zal mijn vrouw blij zijn zeg!
Is dit verhaal echt of verzonnen? Ik zou eerder aan het laatste denken. Maar het is toch zo overtuigend geschreven.
Chris, is het waar of niet?
Ja, het is echt waar. Geen grapjes. In de soi waar ik met mijn vrouw woon in Bangkok weten ze dat zeker ook. Op de 1e en de 16e van de maand eten de Thai in de soi gratis. Dat wil zeggen: wij betalen het eten en het bier.
Vreemd dat jouw loten 100 baht kosten. Heeft dat iets met dat ‘geluk’ te maken. De vastgestelde prijs is 80 Baht en wee degene die meer vraagt.
Dit is een herplaatst bericht.
Hahaha, Leuk verhaal, heel herkenbaar, ik heb genoten.
Zij is gewoon een geluksvogel, meer niet. Ik heb een Hongaar gekend, in Nederland, die altijd en eeuwig won. In het casino, loterij en trekkasten in het cafe. Ik heb er bijgestaan dat de kastelein de stekker uit de trekkast trok omdat hij die helemaal leeg haalde en dus ‘stuk’ was. In de loterij had hij altijd prijs. Dus jouw vrouw heeft gewoon hetzelfde geluk. Ik ben ook iemand die nooit wat wint. Pech gehad zeg ik maar.
We zijn van Chris heel mooie en met de werkelijkheid strokende verhalen gewoon. Chirs is een weldenkend mens en zal wel begrijpen dat het praktisch onmogelijk is om telkens te winnen, ook al koopt uw vrouw telkens voor 2500THB aan loten. Dat zou teveel “geluk” bij elkaar zijn. Er zal daar regelmatig wel prijs tussen zitten maar de winst zal de uitgaven meestal niet overschrijden.
Ik ga eerder van de veronderstelling uit dat je vrouw wel ergens een heel goede kennis heeft die lotjes verkoopt …. je weet toch wel Chris dat je sommige lotjes ook NA de trekking kan bekomen. Wat de tegenprestatie is, dat moet je zelf maar eens uitzoeken.
Als er iemand is die absoluut tegen elke vorm van gokken is, hoe onschuldig het ook lijkt, ben ik het wel. Ik heb heel wat gezien in Thailand en de belangrijkste reden van ’n scheiding was de gokverslaving.
Als ik iemand op ’n fiets zie komen met een plank op het stuur vol met loten die verkocht moeten worden, zou ik ze bijna hun huid vol willen schelden en ze vertellen dat ze maar ‘echt werk’ moeten gaan doen. Het gaat heel erg ver in Thailand! Mijn ex-schoonfamilie is het huisje kwijtgeraakt wat ik voor ze bouwde, het verwonderde mij al dat ze zeiden boeren te zijn maar waarom hadden ze geen land in eigendom of gebruik want dat had iedereen, hun niet.
Let eens op hoe vaak de gokkende persoon de tempel bezoekt en hoeveel giften er gedaan worden voor het verkrijgen van ’the lucky number’? Er zijn tempels waar het alleen maar lijkt te draaien om dat soort handeltjes en uiteindelijk zijn er maar weinigen die er hun ‘voordeel’ uit halen maar des te meer mensen die er berooid en dus armer van worden. Er is zo’n gezegde ‘hoop doet leven’ maar hoevelen blijven steken bij ‘valse hoop’. De vrouw in kwestie (in het verhaal) werkt en heeft een goed inkomen dus kan er niemand enige opmerking over maken. Bovendien is het voor haar minimaal ‘kosten dekkend’ en zal ze wel de een of andere gave hebben en is het meer een hobby te noemen dan een verslaving met de hoop om ooit schatrijk te worden. Wat zij doet lijkt verantwoord te zijn.
Ik ben even ’n paar jaar in Nederland geweest en zie hoeveel sport-teams gesponsord worden door Loterijen. Of het de krant of TV is, overal zie je reclames over loterijen en alle z.g.n. goede doelen die ze helpen, zijn bedoeld om het stimuleren van gokken acceptabeler te maken. Ik vindt dat gokken, welke vorm dan ook, op geen enkele manier gestimuleerd mag worden. Dus reclame maken moet verboden zijn zo ook de sponsoring binnen sport. Gokken brengt een mentaliteitsverandering met zich mee. Het werkt zoals bij elke verslaving, die met de hoop van winnen leven maar zich het meedoen eigenlijk helemaal niet kunnen permitteren, die kunnen in criminaliteit vervallen, doodgewoon om aan geld te komen om maar te kunnen gokken. Om het verwerken van verlies en daarbij ontstaan van andere problemen denken gemakkelijker te kunnen verwerken met wat alcohol, ’n jointje of ’n snuifje en om dat te kunnen financieren in winkeldiefstal en fietsen stelen vervallen en zo wordt de cirkel rond waar men zonder hulp niet uit komt. Er zou een Wereldwijd algemeen verbod moeten gelden.
Er zijn maar weinig mensen die zichzelf in de hand kunnen house en ‘gecontroleerd gokken’en weten wanneer ze moeten stoppen.