Frans Amsterdam is weer neergestreken in Pattaya en vermaakt ons, tot er geen ‘vind ik leuk’ waarderingen meer zijn, met zijn belevenissen in een vervolgverhaal.


Onlangs suggereerde iemand in de reacties dat ik te weinig lichaamsbeweging zou krijgen, want veel verder dan in de onmiddellijke nabijheid van hotel en stamkroeg leek ik niet te komen. Dat is volkomen juist.

Binnen een straal van 200 meter is zo ongeveer alles te vinden wat een mens nodig heeft. Diverse ontbijtgelegenheden om uit te kiezen, waarna er uitgebreid koffie kan worden gedronken in de Wonderful 2 Bar. Daar wordt met een paar vaste bezoekers de toestand in de wereld in het algemeen en die in Pattaya in het bijzonder besproken. Mijn verhaaltjes schrijf ik ook meestal hier in de middag, als het toch veel te warm is om wat anders te doen.

En waarom zou ik hier weggaan? Mijn asbak wordt drie keer per uur geleegd, van tijd tot tijd word ik met een ijswaterdoekje opgefrist, er wordt regelmatig gecontroleerd of er nog voldoende sigaretten in mijn pakje zitten, als ik een kater heb wordt er paracetamol gehaald, om de paar dagen worden mijn nagels bijgeknipt en gevijld, er komt iemand langs om mijn schoenen te poetsen, als er nieuwe meisjes komen worden die aan mij voorgesteld, wanneer ik de sluitingstijd van de laundry weer eens dreig te vergeten komt de man mijn wasje naar de bar brengen… Zelfs het wisselen van Euro’s in Bahts heb ik uitbesteed, mijn vertrouwen is rotsvast en nog nooit beschaamd. Nee, dit is niet zomaar een beetje ordinair barhangen, dit is geheel verzorgd loungen in optima forma! Op een barkruk, dat dan weer wel.

Aan het eind van de middag een paar biertjes, om de eetlust op te wekken en de benen te strekken. Veel verder dan Soi 13/1 of 13/2 kom ik dan ook niet. ‘Eten kun je op elke hoek van de straat’, is vervolgens een understatement. Mocht ik voor het diner toch iets in gedachten hebben dat tot het overbruggen van enige afstand noopt, dan is daar altijd wel een motorbiketaxi die het aandurft om mij achterop te nemen.

Twee of drie uurtjes uitbuiken op de kamer, al dan niet met een ontspannende massage. Voor dat laatste hoef ik ook de deur niet uit, een berichtje naar één van de bekenden via Messenger of Thaifriendly en even later wordt er zachtjes aan de deur geklopt.

Dan wordt het tijd om de voorbereidingen voor de jacht te gaan treffen. Als er tenminste geen kink in de kabel komt, in de vorm van hevige regen of wanneer zich via de tablet al een geschikte kandidaat heeft gemeld. Meestal wordt het een motortaxi naar één van de gebieden waar de beer bars in geconcentreerde mate aanwezig zijn, zoals Drinking Street, Soi 3, Soi 6, Soi 7 en 8, Soi Made In Thailand, Soi Buakhao, Soi Honey, Soi LK Metro, Soi Diana, Soi 13/2 en /3, of de barcomplexen langs Second Road, Beach Road en Walking Street. Soms heb ik een ‘doel’, bijvoorbeeld iemand waarmee ik op Thaifriendly contact heb, maar nog niet in het echt gezien heb. Als zo iemand in een bar werkt, dan ga ik er meestal eerst wat mee drinken, en dan kijken we wel verder. Of ik ga zomaar lukraak op pad. Het maakt allemaal niet zoveel uit. Ook hier moet u zich echter beslist geen afmattende avondvierdaagses bij voorstellen, het is op z’n hoogst barhoppen.

Zodra ik mijn slag geslagen heb, laat ik twee motorbiketaxi’s aanrukken en gaat het retour Wonderful 2 Bar. Mocht ik nog zaken nodig hebben voor de nacht, dan worden die boodschappen weer graag gedaan door het onvolprezen personeel daar. Ondertussen speelt de band een paar van mijn favoriete nummers, maak ik dankbaar gebruik van de ‘pay two, get three’-aanbieding, en is er meestal nog wel een eetstalletje dat de aandacht trekt. Een paar ladydrinks strooien wordt natuurlijk wel op prijs gesteld, dat is de investering dubbel en dwars waard, je waant je in minimaal de business class van een vliegtuig, waarbij je alle stewardessen persoonlijk kent en vaak nog wel beter. Ze kennen jouw wensen ook op hun duimpje en lijken er een regelrecht genoegen in te scheppen het je zo goed mogelijk naar de zin te maken.

Soms gaat er iets mis, zoals vorige week. Een meisje dat ik in Soi LK Metro had gebarfined was iets te enthousiast met het nuttigen van de alcoholische consumpties en ging tegen 01.00 helemaal ‘out’. Niets meer mee aan te vangen. Daar heb ik dan totaal geen omkijken naar, de patiënt wordt al opgevangen voordat ze van haar kruk lazert, door vier dames voorzichtig op de grond gelegd, kussentje onder haar hoofd, handdoekje en een emmertje erbij, plus iemand om de belangrijkste lichaamsfuncties in de gaten te houden (zie foto boven). Een uurtje later zat er nog niet veel leven in, maar de bar ging wel sluiten. De hulp van twee motorbiketaxiboys werd ingeroepen. Die namen het meisje letterlijk in hun midden op, voorzichtig de Soi oversteken, keurig tot in de hotelkamer. Gevolgd door één van de behulpzame dames zich nu over haar persoonlijke bezittingen had ontfermd.

Van de enige substantiële lichaamsbeweging die op het programma stond kwam zo natuurlijk ook niets terecht….

– Herplaatst ter nagedachtenis aan Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † april 2018 –

18 reacties op “Frans Amsterdam in Pattaya (deel 11): ‘Lichaamsbeweging’”

  1. Khun Peter zegt op

    Franssie heeft het wel mooi voor elkaar zo. Je lijkt wel een sjeik met een eigen harem. Alles binnen handbereik en ook nog eens door de dames verwend.
    Je zult iedere keer wel moeten janken als je weer terug moet naar de lage landen?

  2. Fransamsterdam zegt op

    Ja, en ik niet alleen, de meisjes ook! Het is vaak een lange en emotionele afscheidsronde. Daarom ben ik van plan deze keer een ween- en jammersessie in groepsverband te organiseren. Dat versterkt de onderlinge band en bovendien: ‘Gedeelde smart is halve smart.’ Ik zoek alleen nog een organisator… 🙂

    • Hans Struijlaart zegt op

      Ik wil die ween- en jammersessies graag voor je organiseren. Ik vang al doe gebroken hartjes wel op hoor. Ook een stukje eigenbelang natuurlijk. Ik heb niet zulke brede schouders om huilende meisjes op te vangen, maar ik verzin wel wat anders om ze te troosten. Ik ben erg vindingrijk op dat gebied. Laat maar even weten als je Thailand weer gaat verlaten.

  3. Pim zegt op

    Frans, je bent echt een baas. Meer van dit soort verhalen graag.

  4. Gert zegt op

    Het blijft prachtig om te lezen. Deze keer weer een ode aan het gezellige uitgaansleven / nightlife van Pattaya. Frans weet het zo te vertellen dat de lezer veel zin krijgt de locaties zelf te bezoeken. Ik ga dit zeker doen binnenkort…

  5. Leo Th. zegt op

    Ja Frans, als je zo in de directe nabijheid van je onderkomen in de watten wordt gelegd, op je wenken wordt bediend en al je wensen kunt realiseren dan snap ik wel dat de drijfveer voor wat lichaamsbeweging in feite ontbreekt. Mijn suggestie voor wat meer beweging kwam echter voort uit zorg voor jouw lichaamlijk welzijn/gezondheid. Een aantal lezers, waaronder ik en gezien de reacties op je verhalen zijn het er tamelijk veel, willen jou voorlopig nog niet missen en wat veel belangrijker is, veel Thaise dames die telkens halsreikend naar je uitkijken om van je gezelschap te genieten en jouw financiële bijdragen vanzelfsprekend bijzonder waarderen, willen uiteraard ook nog lang op jou kunnen rekenen. Lichamelijke inspanning is niet alleen goed voor je gezondheid maar geeft je na afloop ook een voldaan gevoel. Enige tijd geleden vroeg jij op Thailand Blog om tips voor hotels in Pattaya. Misschien ergens in je achterhoofd toch een verlangen naar enige verandering? Veel plezier verder Frans maar wees toch een beetje zuinig op je lichaam.

  6. Jan S zegt op

    Je verhalen Frans vind ik altijd heel leuk. Ook het feit dat je royaal bent en iedereen laat verdienen.
    Toch vind ik het onverantwoord om een meisje waar jij je over ontfermt zich half dood te laten zuipen.

    • NicoB zegt op

      Een al gebarfined meisje niet tegen zichzelf in bescherming nemen door zich plat te laten zuipen?
      Frans toch, je weet hoe de dames soms geen maat weten te houden, nou ja, hoefde je je verder ook niet druk te maken.
      Je verder genereuze opstelling siert je.
      NicoB

    • Fransamsterdam zegt op

      Zo veel had ze eigenlijk niet eens gedronken. Ik vermoed dat het hier een geval van alcohol-intolerantie betreft. Dat komt vrij veel voor in Thailand. Ik ben daar een keer door een lezer op dit blog op attent gemaakt, na een vergelijkbaar voorval met Het meisje uit Naklua. Sindsdien houd ik er – ook uit eigenbelang natuurlijk – rekening mee en zal nooit meer aandringen om ‘er voor de gezelligheid nog eentje te nemen’. Maar als je het van iemand niet weet, en die persoon wil toch graag de flinke jongen uithangen, dan kan het doek zomaar vallen zonder dat je er veel aan kunt doen.
      Misschien dat het als algemene tip narigheid kan voorkomen: Meisjes in Thailand (en de rest van Azië) die liever geen of weinig alcohol drinken doen dat meestal niet omdat ze niet gezellig zijn, maar omdat ze er doodziek van worden. Probeer ze dus niet over te halen!
      .
      https://www.alcoholinfo.nl/publiek/veelgesteldevragen/resultaten/antwoord/?vraag=2919

  7. Slagerij van Kampen zegt op

    Wat katers aangaat zijn ze niet zo deskundig. Brufen is beter. Op een “pijncongres” van medici werd ter inleiding eens schertsend gezegd: Last van een kater? Brufen bruis werkt het best!

  8. Cornelis zegt op

    Weer een mooi stukje wij gaan met jan 2018 weer naar SOI 4 Mike beach en waar is jou bar precies graag een stukje van je waar het is wij houden wel van gezellig heid
    Fam sier

    • Fransamsterdam zegt op

      De Wonderful 2 Bar zit op de hoek van Soi 13 en Second Road. Een klein wandelingetje van 25 minuutjes.
      .
      https://photos.app.goo.gl/IrdvtDZL0QWnj4GJ3

  9. Mark zegt op

    Moet je 9.000 km ver reizen om een sedentair bestaan te gaan leiden (lijden?) 🙂

  10. jean zegt op

    Ik wens je een goede gezondheid zoals je leeft…..als dat het is…zou ik als een gek stoppen met roken…maar ja ieders verantwoordelijkheid. Proost.

  11. Hans Struijlaart zegt op

    Sorry Frans. Ik vind je een hele leuke kerel, kom zelf ook uit Amsterdam en ik geniet van je verhalen, maar er is toch wel meer in deze wereld dan soi 13.1 en soi 13.2.?
    De manier waarop jij het beschrijft zit je eigenlijk al gevangen in een soort verzorgingstehuis met een aanleunwoning en vele extra’s. Ben je daar niet nog een beetje te jong voor? Ik ben zelf 61 jaar, maar op een manier te gaan leven zoals jij doet zou ik misschien gaan doen als ik 80 jaar ben. Lijkt mij persoonlijk erg saai na 2 weken al denk ik. Ik wil er toch nog wel iets meer uithalen uit het leven zolang het kan. Ik heb nog zoveel dingen op mijn bucketlist staan, dat ik de komende jaren daar nog wel even mee bezig ben. Of heb jij al je hele bucketlist afgewerkt? Dat kan ook natuurlijk ook. En dan begrijp ik je levenswijze beter.
    P.s. Ik heb ook wel eens een bardame gehad die zo straal bezopen was en niet eens veel had gedronken. Die neem ik dan niet meer mee hoor. Die laat ik lekker achter in de bar. Geef mijn telefoonnummer en zeg call me tomorrow when you feel better. Ik ben geen verpleegster die haar kots om moet gaan ruimen als je haar toch meeneemt omdat je al een barfine hebt betaald. Dan ga ik toch nog even verder kijken. Want ook ik heb mijn lichaamsbeweging hard nodig.

    • Fransamsterdam zegt op

      Dank voor uw uitgebreide reactie. Ik heb inderdaad al een prachtige bucketlist, vind ik zelf, en vrees dat als ik 80 ben er voor mij geen mogelijkheden meer zijn om deze levenswijze er van tijd tot tijd op na te houden. Tien jaar geleden was mijn grootste wens dit in ieder geval één keer in mijn leven meegemaakt hebben, en de rest voelt als cadeau gegeven, mede gelet op mijn mogelijkheden.

      • KLAUS HARDER zegt op

        Mooi geschreven. Gezien mijn (gevorderde) leeftijd heb ik mijn bucketlist zo goed als afgewerkt ! Alleen sommige plekken in Thailand en Vietnam nog eens opzoeken. Ik vind het persoonlijk ook altijd gezellig om een beetje rond te wandelen in de Pattaya-area, rondkijken, dan door de temperaturen gedreven ergens een ijskoude Tiger consumeren. Er is altijd iemand om een gezellig praatje mee te houden, of de dame achter de bar of een andere ” grijze duif “. Dus een ouder iemand, ook met grijze haren boven op zijn hoofd. Heel vaak met een collega-toerist iets ondernomen ….. busje gehuurd, er zijn altijd wel wat bardames die s’ochtends vroeg opstaan en mee willen …. en dan ergens naar een toeristische plek. Daar een beetje rondkijken en s’avonds weer terug. Tenslotte willen de dames geld verdienen. De dames trouwens zijn geen gezelligheids-drinkers zoals ik, ze doen het voor de verdienste, aan elke lady-drink verdienen ze. Dus, hoe meer ze drinken, hoe rijker worden ze. En dan zijn er sommige, die slecht tegen alcohol kunnen, ook zelf mee gemaakt, en er zijn die, die drinken U en mij onder tafel, desnoods. Lang verhaal kort, ik doe niet echt iets spectaculairs in Pattaya, gewoon een beetje op een prettige en amusante manier door de dag leven, vind ik heerlijk ! (Sorry) ;O)

  12. kees zegt op

    Inderdaad lekker doen waar je zin in hebt Frans. Zelf bezoek ik vrijwel alles al wandelend. Vanuit soi 7 zijn de meeste barcomplexen binnen 15 minuten te doen. Bij zo`n brommertaxi ga ik niet achterop. Hooguit een bahtbusje terug. Nog veel plezier , maar dat is je wel toevertrouwd.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website