Frans Amsterdam in Pattaya (deel 10): ‘De Thaise Tien Geboden’
(byvalet / Shutterstock.com)
Frans Amsterdam is weer neergestreken in Pattaya en vermaakt ons, tot er geen ‘vind ik leuk’ waarderingen meer zijn, met zijn belevenissen in een vervolgverhaal.
Cat is aan het recupereren bij haar ‘auntie’ in Bangkok. Ze moet vooral herstellen van haar mislukte escapade naar Bahrein. Om dat proces te bespoedigen en te intensiveren gaat ze binnenkort voor een periode van drie dagen als non door het leven, in een tempel.
In Thailand kunnen vrouwen officieel niet toetreden tot een Boeddhistische orde. Natuurlijk zijn daar creatieve oplossingen voor gevonden, maar een langdurig leven als non is niet zo eenvoudig. De meeste privileges zijn aan monniken voorbehouden, hun status is onvergelijkbaar met die van de monniken en de ondergeschikte positie van de vrouw in het Boeddhisme leidt ertoe dat ze veelal als bediende worden gebruikt.
Ze zijn geheel in het wit gekleed, vandaar ook wel de naam ‘witte nonnen’.
In plaats van aan de vijf voorschriften waar gewone leken-Boeddhisten zich moeten houden, zijn het er als (tijdelijke) Mae Chi acht.
Ze luiden, vrij vertaald in de stijl van ‘De Tien Geboden’, als volgt:
- Gij zult geen levende wezens doden.
- Gij zult niet stelen.
- Gij zult geen seksuele activiteiten ontplooien.
- Gij zult niet slecht spreken.
- Gij zult geen verdovende middelen gebruiken.
- Gij zult vanaf het middaguur tot de volgende zonsopkomst niet eten.
- Gij zult geen gelegenheden van vermaak bezoeken en sieraden dragen/parfums gebruiken.
- Gij zult geen hoog en comfortabel bed gebruiken.
De regels 6 t/m 8 gelden dus in aanvulling op die voor de gewone gelovigen, en regel 3 is aangepast, leken hoeven zich alleen te onthouden van seksueel wangedrag. Er zijn ook leken die zich boven het niveau van de massa uit willen tillen zonder in een tempel te verblijven, en één dag per week de 8 voorschriften in acht nemen, of telkens wanneer zij daar behoefte aan gevoelen. Dat kan heel goed gewoon op eigen kracht thuis gebeuren.
Mijn vertaling ‘Gij zult’ is in zoverre niet correct, dat de voorschriften niet als opgelegde regels worden gezien, maar als manier van leven waar je uit vrije wil zelf voor kiest.
De korte georganiseerde periodes van ‘bezinningsdagen’ winnen volgens mij de laatste jaren sterk aan populariteit onder de dames. Alleen de afgelopen twee weken heb ik al drie bekenden in het wit gespot op Facebook. Het hoofdhaar en de wenkbrauwen horen eigenlijk afgeschoren te worden, maar in de praktijk doen alleen sommigen die voor een langer verblijf kiezen dat. Dat zijn meestal wat oudere vrouwen, die bij gebrek aan familiair netwerk op deze ‘opvang’ zijn aangewezen.
Voor mannen, jongens, is het veel gebruikelijker om een tijdje – doorgaans een paar maanden – als monnik door het leven te gaan en is het een fase in de volwassenwording.
Cat omschrijft het zelf als een periode van goed doen, goed denken en niet zuipen. Ze liet me weten dat ook ik desgewenst voor enkele dagen mijn leven kan beteren, maar ik heb vooralsnog geen plannen om me aan te melden.
Wat mij het altijd opvalt is hoe ongecompliceerd het Boeddhisme met veel dingen omgaat. Bij Christelijke kloosters en kerken is het eerste wat we ons afvragen: ‘Hoe streng zijn ze in de leer?’, om vervolgens – zoef! – het hazenpad te kiezen. Of het zijn juist van die schijnheilige piefen die naar buiten de schone schijn ophouden en ondertussen alles doen wat God verboden heeft. Ik moet van alle twee niks hebben.
Er er wordt zo weinig flexibel met nieuwe ontwikkelingen omgegaan.
Nog niet zo lang geleden was het in huis hebben van een TV ten strengste verboden, en er zijn nog steeds tal van gemeenten waar op zondag tijdens Studio Sport vrijwel alle gordijnen gesloten zijn. Men heeft moeite om de moderne behoeften een plaats te geven in het oude geloof, met een fatale leegstroom tot gevolg.
Tijdens de plechtigheden van zo’n Boeddhistische retraite gaat het in mijn ogen betrekkelijk losjes toe, de foto’s verschijnen ‘as it happens’ op Facebook, en de selfie-stick mag gewoon mee.
Wat ik verder nooit zal begrijpen is hoe volkomen vanzelfsprekend het voor de dames is om de ene dag in een beer bar hun centjes te verdienen, en zich de volgende dag vol devotie geheel over te geven aan de spiritualiteit. Aan de ene kant zo krom als een hoepel natuurlijk, maar ergens lijkt het er ook op dat op deze manier de cirkel weer gesloten is. Het Boeddhisme zal gelet op regel 3 de prostitutie niet aanmoedigen denk ik, maar er is ook geen heilige heksenjacht op hen die wel in die branche werkzaam zijn. Veel Christelijke organisaties vinden het ‘helpen’ van zulke verdorvenen zogenaamd hun belangrijkste taak, maar en passant worden de geredde zielen feitelijk wel min of meer gedwongen zich te bekeren. Dat is nogal dubbel, zacht gezegd.
Persoonlijk heb ik helemaal niets met godsdienst, geloof of religie, maar als ik nou per se zou moeten kiezen, dan denk ik dat het Boeddhisme misschien het minst schadelijk is. Ik heb me zelfs wel eens laten vertellen dat het Boeddhisme de enige religie is die nooit is gebruikt om een oorlog te beginnen. Maar misschien weet ik er gewoon veel te weinig van om het net als alle andere religies fel te veroordelen.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † april 2018 –
Nou is het boeddhisme geen religie, maar meer een levensfilosofie volgens het leven van de Boeddha.
Misschien heeft het boeddhisme niet direct aangezet tot een oorlog, maar wat er in Myanmar gebeurt heeft toch wel agressieve uitingen tov de medemens.
Het Boeddhisme is volgens mij meer een levensovertuiging dan een godsdienst. Vandaar ook dat er volgens mij geen oorlogen zijn begonnen vanwege het Boeddhisme. Oorlogen omwille van het geloof, zoals christenen en islam, zijn niet meer te tellen. Walgelijk.
Hoewel er een legende bestaat dat er omstreeks het jaar 800 een vrouwelijke paus bestaan heeft,staat ook in katholitisme de status van de vrouw op een geheel ander niveau in vergelijk tot de man. En zo ik dit meermaals gelezen heb,is dit ook in de Islam niet anders,waar de vrouw niets te melden heeft,en ze alleen haar man volgen mag. Ook als je de geboden van deze laatst genoemde relegies vergelijkt,zie je veel overeenkomsten. Het menselijke aan de naleving van deze geboden is,dat ze net zoals de Boedhistische geboden,op grote schaal overtreden worden,waarbij de straf van deze overtredingen bij de Islam veel groter is,als bij het katholitisme en vooral het Boedhisme. Bij het Boedhisme heb ik altijd het gevoel,dat ze erg humaan zijn,en nog sneller vergeven kunnen,als andere geloven. Als ik de 5 Boedhistische geboden bekijk, waar de normale sterveling zich officieel aan houden moet,zie ik hier in het dorp haast geen mens die dit serieus neemt. Als je een Thaise Boedhist hier op attent maakt,moet ik altijd lachen over de vaak rijke fantasie aan verontschuldigingen, en dubbele moraal die ze dan toepassen. Veel meer als in andere geloven denken velen dat deze geboden te vormen zijn,en zo te handhaven zijn,zo het hun persoonlijk past. Daarom hebben veel vrouwen die in het nachtleven werken,geen probleem half naakt op klantenvang te gaan,terwijl ze een farang vrouw die overdag in een kleine bikini over het strand gaat veroordelen. Niet zelden zie je een bardame alvorens ze met een klant het bed delen,dat ze een kaarsje aansteken bij een Boedhabeeld,terwijl ze een ongehuwde farang vrouw,die met haar vriend in het bed gaat verafschuwen. Wat hun doen,is niets anders als financiële noodzaak,en zien alles wat deze farang vrouw voor niets doet,als vulgair. De volgende dag gaan ze in de tempel,vragen de zegen van de monnik,en belonen hem met een grote emmer levensbenodigheden/tambun,en hopen dat ze s’avonds nog meer klanten krijgen.
Boeddhisme is geen religie maar een overtuiging heb ik wel eens gelezen..Boeddhisme is de enige overtuiging die andere godsdiensten toestaat en omarmd
Kijk even bij de buren in Birma…. Toch niet helemaal denk ik.
Lijkt mij ook iets te stellig Piet. De Boeddhistische meerderheid in Myanmar moord de islamitische Rohingya minderheid uit, die massaal op de vlucht slaan. Zelfs Nobelprijswinnaar Aung San Suu Kyi kijkt de ander kant uit en doet net of er niets aan de hand is. Ik heb zelfs een filmpje gezien van hoge Boeddhistische monnik die in een interview zegt er geen moeite te hebben met het geweld ten Rohingya. Zorgelijk allemaal.
Het geweld van beide kanten moeten we ten strengste afkeuren!
Maar ik heb ook begrepen dat de moslim minderheid elke keer met geweld begint, en dat de Boeddhistische meerderheid daarop keihard wraak neemt.
Niet goed te praten, maar eens houdt het op.
Of het nu een relegie,of zo sommigen het noemen een levensbeschouwing is,maakt eigenlijk niet zoveel verschil. Bovendien staat ook bij Wikipedia geschreven,dat het Boedhisme tot de 5 grootste relegie’s van deze wereld hoort. Daarom kan ik goed begrijpen,dat ook Frans Amsterdam hier niet van afgeweken is,te meer het geen enkel verschil maakt,in datgene hij beschrijft.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldreligie
Volgens mij is alleen ‘godsdienst’ echt onjuist, want Boeddha is geen god. Hoewel theologen – godgeleerden – vast wel in het Boeddhisme geïnteresseerd zijn. ‘Geloof’ kan denk ik wel, want je kunt ook in een levensovertuiging geloven. Religie lijkt me het meest omvattende begrip waar je het Boeddhisme zonder problemen onder kunt laten vallen. Laten we elkaar er maar niet de hersens over inslaan…
De chinezen zeggen: iedere religie is vergif.
Hoewel ik het natuurlijk helemaal niet eens ben met het geweld wat nu in Myanmar plaats vindt,is de situatie toch iets anders als sommige media ons willen doen geloven.
De Rohingya zijn voor een groot deel zelf schuld aan de huidige situatie, en spelen nu de slachtoffersrol.
De waarheid zal in het midden liggen,je kunt niet verwachten dat de boedistische meerderheid zich aan gaat passen aan de moslim minderheid.
Beste Geert,het gaat eigenlijk bij veel bovenstaande reactie’ om het feit en de vraag, of het Boedhisme in staat is geweld,of zelfs een oorlog te beginnen.
Zelfs al zou het zo zijn zoals jij schrijft,dat de Rohingya zelf schuld is aan hun lot,dan geeft dit zeker een Boeddhist nog steeds geen vrijbrief om over te gaan tot massale verkrachtingen en moorden.
Het Boedhisme pocht op zijn vredelievende instelling,en die is hier ook van hun kant nergens te vinden.
De waarheid zal zeker in de midden liggen,maar heb toch het gevoel dat alleen om het feit dat deze minderheid hoofdzakelijk uit moslims bestaat,dat deze z.g.n. midden door vele vooroordelen verschoven zal worden. Veel mensen op deze wereld,vooral in Europa hebben nog steeds niet begrepen,dat veel Extremisten moorden in de naam van de Islam,hoewel dit niets,maar ook helemaal niets,met dit geloof te doen heeft.
http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/3247202/2017/08/31/Ergste-geweld-in-jaren-in-Myanmar-Vrees-voor-etnische-zuivering-met-massamoord-en-verkrachtingen.dhtml
Beste John,het is ook helemaal geen religieus conflict.
Omdat er een boeddhistische monnik de boel opstookt, wordt dat nu zo uitgelegd.
De Rohingya zijn gewoon Bengalen die illegaal in Myanmar verblijven, en daar voor flink wat overlast zorgen.
Dat iemand niet graag in Bangladesh wil blijven kan ik begrijpen, ik ben er geweest en kan je vertellen dat het land niet geschikt is voor menselijke bewoning.
Maar als je dan illegaal in een ander land min of meer te gast bent, dan kun je je op zijn minst proberen te gedragen.
En daar is het fout gegaan, als je de was nog niet te drogen kunt hangen, dan gaat het op een gegeven moment escaleren.
Dus geen religieus conflict, maar een ordinaire burenruzie.
Beste Geert,als je mijn reactie nog een keertje goed zou lezen,zou je zien dat ik helemaal niet schrijf over een religieus conflict. De Boeddhistische relegie/levensbeschouwing staat bekent als vredelievende/geweldloze relegie,terwijl ze in Myanmar het averechtse laten zien. Als het vredelievende Boeddisme,waarin de meerheid van het volk gelooft, zo dominerend voorhanden is,dan moeten ze zelfs bij het grootste wangedrag van deze 2% Rohingya bevolking andere middelen hebben als het massale verkrachten,en moorden van mensen die zowiezo reeds op de vlucht zijn om het land te verlaten.
Geert, je praat de propaganda van de regering van Myanmar precies na, die het (met Aung San Suu Kyi) verbiedt het woord ‘Rohyngia’ in de mond te nemen, maar ze als Bengali betitelt, waarmee ook hun z.g. illegale aanwezigheid in Myanmar wordt gesuggereerd.
Zelfs kreeg Aung San Suu Kyi gedaan,dat de vertegenwoordiger van de VN voor Myanmar in een recent rapport alleen het woord ‘Bengali’ gebruikte, en daarmee dus eigenlijk al collaboreerde met de regering.
De vader van Aung San Suu Kyi heeft als president van Myanmar de Rohyngia, waarvan de meesten al generaties lang in Birma (later Myanmar) woonden, alle burgerrechten gegeven die de boedhisten ook al hadden.
Dictator Ne Win heeft in de 80-er jaren hen die burgerrechten weer afgenomen en werden zij dus tot heden toe statenloos, zonder recht op onderwijjs, gezondheidszorg, bewegingsvrijheid enz.
Op het terrein van de Wat Yansangwararam nabij Pattaya zijn een aantal kleine onderkomens voor vrouwen, die een aantal dagen of langer zich willen bezinnen.
’s Morgens 5 uur opstaan, ontbijt, de rest van de dag een zeer sobere levenswijze gevuld met meditatie.
Er zijn veel mensen van hun pad af en doen dan de vreemdste dingen. Deels ingegeven door de armoede maar dat is te kort door de bocht in mijn optiek. Het ontbreken van een balans, de juiste waarden en normen ligt hieraan ten grondslag. Zo ook bij deze dame Cat. Zoals ik al eerder aangaf voer voor een psychiater. Zo’n boeddhistische tempel periode zal haar niet verder helpen, wel enig tijdverdrijf en wat rust in haar hoofd. Daarna business als gebruikelijk. Het sexueel behagen van hen dit dat behoeven en hiervoor op deze wijze ontvankelijk voor zijn en natuurlijk tegen betaling. Zij is duidelijk al te ver heen. Jammer genoeg want ik zou zo graag zien dat alle mensen het goed hebben en gelukkig zijn op een gangbare wijze die niet op latere leeftijd zo zijn sporen achterlaat. Voor het leven getekend.
Een aantal jaren geleden was er al een aflevering op de Nederlandse TV over de problematiek tussen moslims en Boeddhisten in Myanmar. Dit was dacht ik niet in Rohingya gebied, maar ergens in het binnenland bij een fanatieke tak van de boeddhisten. De verslaggever kon daar niet normaal verslag doen zonder de nodige omzichtigheid te gebruiken. Uiteindelijk is de bom gebarsten tussen twee bevolkingsgroepen die weinig met elkaar uitstaande hebben. Het was altijd een moslim enclave die gedoogd werd maar uit zijn voegen is gegroeid. De Rohingya nooit erkent en voorzien van documenten dus altijd illegaal verbleven. Bengali mensen. Tweede rangs burgers, maar niet thuishorende in Myanmar.
Iedere bevolkingsgroep behoort te zijn voorzien van een eigen land, dat zou het beste zijn. Kijk naar de koerden die in drie landen leven maar nooit erkent zijn als zodanig. Worden ook gediscrimineerd door de Turken. Komt uiteindelijk alleen maar nare omstandigheden en geweld van. Ja ja de mensheid is lekker bezig zo met elkaar en waar dit verder toe leidt als er geen compassie is. Ik moet er niet aan denken.
Het NOS-journaal is nogal laf door na te laten enig inzicht te geven in een etnische zuivering van Rohyngia moslims, die al decennia lang aan de gang is met goedvinden van Aung San Suu Kyi.
Het enige dat in het NOS journaal te beluisteren viel de laatste dagen is, dat Aung San Suu Kyi waarschuwt voor het zich uitbreidend moslim-jihadisme en voor het verspreiden van nepnieuws.
En zij houdt tegen dat er journalisten en zelfs een vertegenwoordiging van de VN het gebied, waar al dat geweld plaats vindt, betreden.
Honderdduizenden moslims zijn al op de vlucht. Eerst gebeurde dat als bootvluchteling naar Thailand, Maleisië en Indonesië, waar ze ook niet welkom waren. Er werden zelfs massagraven ontdekt van hen in het grensgebied van Maleisië en Thailand. De grootste stroom probeert nu naar Bangladesh te ontkomen, waar ze evenmin welkom zijn.
Ach, het tragische lot van deze mensen is al zo lang een onderwerp van internationaal niewus, maar het NOS journaal doet alsof het pas recent is los gebarsten oiv het, jawel hoor, het ‘internationaal moslimterrorisme’.
Leuk verhaal
en weer een onderhoudende kijk op religie in het algemeen en het boeddhistische in het bijzonder en ik moet bekennen dat ik je mening deel.
Allereerst : hét boedhisme bestaat niet. En zijn twee belangrijke stromingen, nl. het Theravada boedhisme, dat erg nationalistisch is en zelfs racistisch tot oorlogszuchtig toe kan zijn zoals de boedhistische stroming in Myanmar toont olv Aung San Suu Kyi, monniken en het leger in hun vervolging van de Rohyngia moslims.
En er is het meer meditatief Zen-achtig boedhisme waarvan de Dalai lama, Nepal en India getuigen.
Daarbij komt dat het Thais boedhisme in de praktijk hoofdzakelijk animistisch is, zeer tot ongenoegen van belangrijke Thaise ‘scholars’ (zoals Budhadasa), die dat flauwe kul vinden.
Dat is dan misschien de reden, dat boedhisme in Thailand nogal opportunistisch wordt gepraktiseerd; het gaat immers om de geestenwereld, die veel belangrijker en meer bepalend voor het leven zou zijn dan enige boedhistische leer.
En laten we de discussie maar niet uitbreiden naar de vraag of in al die ‘z.g. religieuse oorlogen religie de hoofdoorzaak is, wat wordt tegengesproken in een wetenschappelijke studie van Karen Armstrong: ‘Fields of Blood, Religion and the history of violence’, in haar historische studie van een groot aantal z.g. ‘religieuse’ conflicten in de wereldgeschiedenis.
Voor propaganda doeleinden worden conflicten vaak ‘geframed’ als religieus, zoals Netanjahu dat doet met zijn eeuwige dreiging van ‘Islam-terror’, waarmee hij zijn gewelddadige uitbreiding van zijn eigen ’territory’ legitimeert in Israel. En een recent voorbeeld is ook Aung San Suu Kyi, die ondanks de decennia lange etnische zuivering van moslims in Rakhine state, die inmiddels genocidaire vormen heeft aangenomen, daarvan de schuld geeft aan moslim-jihadisten. En ze doelt daarmee op dat groepje mensen, dat ten einde raad gewapend verzet biedt aan de moordpartijen, brandstichting, massale verkrachtingen door soldaten.