Een gesprek tussen twee heren in Washington DC

Door Chris de Boer
Geplaatst in Chris de Boer, Column
29 oktober 2019

(Kyle Mazza / Shutterstock.com)

Tr:       Hallo Kuhn Too. Ik mag toch wel Kuhn Too zeggen of niet? Leuk dat je in deze drukke periode, zo vlak voor Loy Katong, de Barge Ceremony en Kerstmis, toch nog tijd hebt gevonden om mij hier in het Witte Huis te komen bezoeken.

To:      Geen probleem. Ik heb dan wel niet mijn eigen vliegtuig zoals jij maar Thai Airways is niet te beroerd om een paar honderd klanten in de kou, nee hitte natuurlijk in Bangkok, te laten staan en een vliegtuig voor mij gereed, dat wil zeggen leeg te maken als ik dat wil. Uiteindelijk betaalt de regering alles, of eigenlijk de Thaise belastingbetaler. Maar die snapt dat toch niet.

Tr:       Ja, sorry nog dat ik het komend weekend niet naar Cambodja kan komen voor de ASEAN-top. Druk, druk, druk, druk. Tv kijken, golfen, twitteren met mijn kinderen en ex-en over allerlei staatszaken en ja, ook nog die toestand in Syrië. Ik dacht dat we klaar waren nu we die Baghdadi hebben vermoord maar iedereen zegt dat er nog meer ISIS in de wereld is. Gelukkig niet in de USA. Anders zou Fox News het wel gemeld hebben. Ik bouw gewoon een muur om ze tegen te houden, misschien wel langs de Turks-Syrische grens. Netanyahu vindt het een goed idee als de Joden het mogen bouwen, heeft hij getwitterd. Je kunt zeggen van die Joden wat je wilt maar je kunt wel een deal sluiten met ze.

To:      Beste Donald, Bangkok ligt niet in Cambodja maar in Thailand.

Tr:       Mijn all-time gig en minister van onderwijs Betsy de Vos had me toch bezworen dat ik naar Cambodja moest voor ASEAN. Maar ja, ze is niet zo intelligent als ik dus ik heb er maar niks van gezegd. Maar nu je hier toch bent, heb ik een vraag voor je. Waarom wil je stoppen met het kopen van al die prachtige chemicaliën die zo goed zijn voor jullie rijst en mango’s? Ze werken hier uitstekend tegen zwarte en Mexicaanse insecten. Je gaat me, als rechtgeaard topmilitair en pseudo-dictator toch niet vertellen dat je ineens zo begaan bent met het lot van al je Thaise onderdanen? Hahahahahaha.

To:      Nee, natuurlijk niet. Daarin lijk ik wel een beetje op jou trouwens. Maar je weet ook dat je soms een paar lastposten te vriend moet houden door ze iets te geven waar ze al jaren om vragen. Des te gemakkelijker wordt het om hun steun te krijgen voor dingen die ik graag zie zoals orde en gezag, minder verkeersdoden, up-to-date investeringen in militair materieel en meer mensen met een uniform en kortgeknipt haar. Ik heb de oppositie hard nodig want ik heb – net als jij – de cijfers van de meerderheid van het volk een beetje moeten manipuleren. Zonder Russen en Facebook trouwens.

Tr:       Maar je begrijpt toch wel dat ik dat, als gekozen president van het machtigste en meest democratische land ter wereld, niet over mijn kant kan laten gaan. Ik denk er daarom over om per 1 Januari a.s. geen Thaise vis en visproducten meer toe te staan in de US. Ik schat in dat de Noord-Koreanen wel blij zullen zijn als je de vis naar hen stuurt. Ik zal Kim Jung-un morgen wel even bellen hoeveel geld hij ervoor over heeft. Is iedereen toch blij en ik verlies mijn gezicht niet. En Kim is slim genoeg om de Chinezen te laten betalen. De vis wordt duur betaald.

To:      Nu we het toch over communisten hebben. Wat vind jij van de recente uitspraken van mijn top-generaal Apirat? Die had een stevige boodschap voor al die opruiers die ik hem natuurlijk heb ingefluisterd.

Tr:       Nou, om eerlijk te zijn. Je moet wel oppassen met ze en een goed onderscheid maken tussen slechte en goede communisten. Ik bedoel: als ze naar je luisteren zijn het goede communisten; als ze niet naar je luisteren, zoals de Chinezen, zijn het slechte communisten.

To:      En wat moet ik dan met die protesten in HongKong? Jij hebt het al voor ze opgenomen en dat begrijp ik met die handelsoorlog met de Chinezen in het achterhoofd.  Maar alle Thaise captains-of-industry drukken me op het hart dat ik die oproerkraaiers juist moet veroordelen anders kunnen we de handel met Beijing wel vergeten. En als je geen vis meer van ons koopt, maak je jezelf niet echt populair in Thailand. Daar staat tegenover dat politieke leiders die eigenlijk in de gevangenis thuishoren, wel populair zijn in mijn land.  En dan speelt Thanathorn van de FFP nog een spelletje met me door met zo’n HongKongse protestleider op de foto te gaan.

Tr:       Ja, die Thanathorn moet je wel te vriend houden, zegt mijn CIA. Hij is jong, rijk en intelligent. Dat heeft hij allemaal voor op jou.

To:      En ook op jou, denk ik.

Tr:       We gaan toch niet katten, he. Laten we een afspraak maken voor begin volgend jaar. Kom ik gezellig naar Bangkok en Pattaya want ik wil wel eens met eigen ogen zien hoe wij Amerikanen hebben bijgedragen aan de welvaart van Thailand. Las vandaag (echt waar, ik lees wel eens wat) dat het grootste stadion van Bangkok niet groot genoeg is om de 70.000 christelijke volgelingen te herbergen voor een mis van de paus. Maar jullie betalen toch al die armoedzaaiers 500 Baht per dag om te demonstreren of met vlaggetjes te zwaaien? Misschien kun je dat ook doen als ik kom. Ik betaal 50% van de kosten. Deal? In plaats van slapen in een luxehotel in Bangkok zou ik graag verblijven in een home-stay, niet voor een short-time als je me begrijpt. Een partijtje golven met jou lijkt me ook wel leuk. Ik heb me laten vertellen dat veel Thaise militairen hun conditie op peil houden door in diensttijd golf te spelen, net als ik. Maar doe me een genoegen. Op de golfbaan alleen mannen. Ik wil niet verliezen van die Thaise jongedame…. hoe heet ze ook alweer?

To:      Ariya Jutanugarn zul je bedoelen

Tr:       Ja, die naam klinkt me bekend in de oren. Verliezen van haar kan natuurlijk niet. Dat tast mijn goede en mannelijke reputatie aan. En ze is ook niet bepaald mijn type. Ik reken op je.

10 reacties op “Een gesprek tussen twee heren in Washington DC”

  1. Alex Ouddiep zegt op

    Deze somtam smaakt naar meer!

  2. Daniël M. zegt op

    Hmmm….

    Hoe wist Tr. dat Pattaya in Thailand ligt?

    Goede herinneringen vergeet je nooit natuurlijk!!
    Hij heeft er zijn vrouw Me. voor het eerst zien rondlopen in een strakke bikini op het strand voor een fotoshoot. Vraag mij niet waarom Tr. daar toen was!

    Toen zijn dochter Iv. volwassen geworden is, zijn ze terug naar daar gekeerd om haar uit te leggen hoe ze elkaar ontmoet hadden. Beide dames in een strakke bikini, deze keer naast het zwembad van het duurste hotel. De naam van dat hotel mocht niet vrijgegeven worden. Daar werden ze toevallig gespot door een groep mannen: een Amerikaan en een Rus op zakenreis.

    Iv. is gekend om haar intelligentie en haar kwaliteiten voor zaken doen. Beide knappe (?) mannen zijn haar niet ontgaan. Ze hebben daar ’s avonds afgesproken in een bar. Het is niet geweten welke bar. Vermoedelijk was het geen gogo-bar. Teveel Chinezen toen daar?

    Iv. moest het natuurlijk uitleggen aan haar vader. Zij heeft hem kunnen overtuigen door de relaties met de Russen en de nieuwe mogelijkheden die zich aanboden…

    Hij liet die Amerikaan trouwen met Iv., zodat hij betere banden had met de Russen. En daar zijn zijn politieke tegenstanders natuurlijk niet blij mee…

    Waarom wilt Tr. dan terug met To.?
    Dat is voorlopig een geheim om beiden niet in gevaar te brengen…

  3. Bob bekaert zegt op

    prachtig!

  4. Leo Bossink zegt op

    @Chris de Boer
    Geweldig leuk geschreven stuk Chris. Gelukkig weer wat humor hier.
    Wat mij betreft geef je er een vervolg aan.

  5. Tino Kuis zegt op

    Heerlijk om dit te lezen. Ik ben gek op deze twee figuren. Echte, eerlijke, intelligente en sterke mannen. Bedankt dat je dit gesprek met ons hebt gedeeld! Komt er nog een gesprek tussen V. en S.?

    • Chris zegt op

      er komen meer gesprekken……..

  6. Jacques zegt op

    Voor een goed lezer komt het op het zelfde neer. Feiten en omstandigheden gebracht op een ludieke wijze maar daarom niet minder waar. Hoe hou je het volk er onder en gelukkig. Geef ze brood en spelen is al lang niet meer genoeg. Als je het beschouwend bekijkt is het een paar apart, maar ze trekken wel de kaart met alle gevolgen van dien. Toch zijn er veel Thaise mensen die op de hand van Prayut zijn. Men voelt zich aangevallen door Trump en zijn aangekondigde maatregelen. Zij vinden dat de gastarbeiders tegenwoordig goed behandeld worden in Thailand. Veel mensen uit Myanmar verdienen net zoveel als menig Thaise persoon. Ik denk hier wat genuanceerder over, want het is afhankelijk van wie ze werk verschaft en hoe die persoon in elkaar steekt. Maar er zijn weldegelijk verbeteringen waar te nemen. Ook krijgen die groep buitenlandse arbeiders een goede behandeling in het ziekenhuis voor weinig. Wij hadden een schoonmaakster uit Birma die zwanger was en bevallen in Pattaya en al haar kosten werden vergoed door het ziekenhuis, ook de nazorg voor de baby daar hoefde ze niets voor te betalen.

  7. TheoB zegt op

    Het verbaasd me dat Tr. niet het laatste wereldnieuws betreffende het baasje van Too-Too ter sprake heeft gebracht. Lijkt mij dat dat onderwerp ook Tr’s persoonlijke interesse heeft.

    • chris zegt op

      Daar heeft Tr geen belangstelling voor omdat er geen deals te sluiten zijn. En Tr heeft zelf geen hond omdat er geen hond te vinden is die van hem houdt.

  8. rene luyendijk zegt op

    Fantastisch geschreven. Eindelijk een heel leuk verhaal met veel humor.
    Er kunnen geen genoeg verhaaltjes volgen.
    Ik ben een grote fan.

    Rene L


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website