Column: Een Thais-Cambodjaans Akkefietje

Door Ingezonden Bericht
Geplaatst in Column
Tags: ,
20 april 2013

Ondergesneeuwd door het nieuws over Boston Bombers, de aanstaande troonsbestijging van Prins Willem A. te W. en de daarmee gepaard gaande toeters en bellen en niet te vergeten het smalende gelijkspel van Ajax, waardoor Feyenoord eindelijk weer eens kampioen van Nederland wordt (mag een mens niet meer dromen soms?) speelt zich een Cambodjaans/ Thai akkefietje af binnen de muren van het Internationaal Gerechtshof in de stad van het Haagse bakkie, Den Haag.

Het akkefietje betreft een oude Hindu tempel, Preah Vihear, ooit door de Khmer gebouwd, lang geleden, in de tijd dat Willem van Oranje nog niet geboren was.

Die tempel, inmiddels verworden tot een onaanzienlijke ruïne, bevindt zich op de grens tussen Thailand en Cambodja en er is in de afgelopen twee jaar heibel ontstaan over welk land nu eigenlijk aanspraak mag maken op deze tempel.

Om een heel lang verhaal kort te maken, de twee landen, die wat betreft taal en cultuur zoveel met elkaar gemeen hebben, raakten in 2011 op voet van oorlog met elkaar over de 4,6 vierkante kilometer grond bij de tempel. Troepen werden gestationeerd in het gebied, er vielen schoten over en weer, er vielen doden, er werden mijnen gelegd en de bewindvoerders van beide landen, Hun Sen (Cambodja) en Abhisit (destijds premier van Thailand) rechtvaardigden de acties van hun legers met het aloude kinderspeelplaats/zandbakexcuus: “hij begon”.

Het lullige van dit soort politieke spelletjes – want dat zijn het, alleen met bloed aan de muur – is dat degenen die het hardst schreeuwen “aanvallen!” vaak in een comfortabele Lagerhuis stoel zitten.

Ik vroeg destijds aan mijn leerlingen wat ze nu dachten over de hele affaire. Ze waren het er allemaal over eens dat Cambodja “sucked” (De Thaise propagandamachine werkte kennelijk).

Toen ik vroeg (16 en 17-jarige leerlingen) of ze bereid zouden zijn hun eigen kinderen naar het front te sturen in een oorlog over een ruïne.

“Nooit!”

Er viel een ongemakkelijke stilte toen ik stelde dat de gesneuvelde Thaise en Cambodjaanse soldaten ook kinderen waren van vaders en moeders en dat er dus nogal wat mankeerde aan hun liefde voor het vaderland.

Gelukkig zijn de geweren nu opgeborgen en speelt de strijd zich af in een gebouw in Den Haag waar beide partijen elkaar met landkaarten om de oren slaan en waar de Hongaarse advocate de rechter fijntjes wees op het feit dat de door Cambodja gebruikte kaart door geen enkel land erkend is (op mijn FB pagina honderden reacties van leerlingen waarin opgeroepen wordt om de advocate te benoemen tot Premier van Thailand, de Thaise propagandamachine werkt dus nog steeds).

Wat ik zelf vind van deze hele affaire? Het meest praktische zou zijn, wanneer beide landen de handen ineen zouden slaan, de tempel tot een toeristische attractie zouden opwaarderen – na het nodige restauratiewerk – en de opbrengsten eerlijk zouden verdelen. Geen getandhak meer over een ruïne en een paar voetbalvelden.

Maar wie ben ik?

Geen politicus, en dergelijke praktische oplossingen waar beide partijen baat bij hebben, hoeven we dus ook niet te verwachten in de nabije toekomst…

11 reacties op “Column: Een Thais-Cambodjaans Akkefietje”

  1. Cor van Kampen zegt op

    Cor,
    Als rechter zou je een goed figuur slaan.
    Ik denk trouwens ook dat het samen beheren en de inkomsten verdelen, de beste oplossing is. Maar je moet tegenwoordig oppassen met een mening te geven.
    Je word al gauw als onwetende in de hoek gezet. Niet genoeg op de hoogte van de situatie en niet genoeg verstand van internationaal recht.
    Cor van Kampen.

  2. cor verhoef zegt op

    @Cor, juridisch is het ongetwijfeld een ingewikkelde kwestie, temeer er in de geschiedenisboeken gedoken moet worden voor een inzicht, dat voor de ene partij acceptabel is en voor de andere partij niet (en andersom 😉
    Ik heb Thaise geschiedenisboekjes gelezen en die waren werkelijk kolderiek. Ik vroeg me af hoe lang de neus van de schrijvers van deze werkjes was. (ik schrijf daar later nog een blog over)
    Aan de andere kant geloof ik niet dat de Cambodjanen nu zo’n onbevooroordeelde spiegel voor hun neus krijgen betreffende de geschiedenis van het land. En in Nederland lezen we ook nergens dat Jan Pieterszoon Coen in feite een massamoordenaar was die op een dat de hele bevolking van de Banda Eilanden heeft laten uitroeien door Japanse huurlingen om het specerij monopolie in handen te krijgen. Er zijn in Nederland straten naar die kerel genoemd.

  3. Siamees zegt op

    Ooit gebouwd door de Khmers, dat zegt toch wel genoeg aan wie deze tempel toebehoort, denk ik dan bij mezelf.

    • Jos zegt op

      Hi,

      Weet ik niet. Is het wel zo duidelijk?
      Als het gebeid daarvoor Thai gebied was?
      of als ik ongevraagd een huis op jou land bouw? Hoe zijn dan de regels?
      of, of , of, het kan best heel ingewikkeld zijn.

      Grt Jos

  4. Jacques zegt op

    Ik stel voor Cor1 en Cor2 voor te dragen bij het Internationale Hof van Justitie in Den Haag, als extra rechters in deze casus. Ze hebben er al 12 dus daar kunnen er nog wel 2 bij.

    Het stuk van Cor1 moet nog wel in het Frans en Engels vertaald worden. Andere talen spreken ze daar niet. Als dat is gebeurd moet de zaak toch snel op te lossen zijn:

    Tempel op Cambodjaans grondgebied, omgeving Thais. Speciale Thais/Cambodjaanse toeristenpolitie instellen voor het gehele gebied. En de beide Cor’s benoemen tot tempelwachters. Die kaartjesverkoop aan toeristen kan behoorlijk wat opleveren.
    Denk er maar eens over na.

    • cor verhoef zegt op

      Als voorwaarde voor duo-exploitatie van de tempel stel ik wel voor om Cambodja de toiletten toe te wijzen. Anders krijg je dit soort prijzen:

      TOILETS

      Thai : 5 baht
      Farang: 50 baht
      Khmer: 500 baht

      • Khun Peter zegt op

        Lol, die kans is groot ja!
        Ik stel voor deze er aan toe te voegen:
        Farang met Singha shirtje, matje in de nek en gouden ketting: 5.000 baht

  5. danny zegt op

    Als de Russen of Afrikanen morgen het Leidseplein in Amsterdam opeisen om een historische redenen dan zou ook heel Nederland in opstand komen(denk ik ), terwijl het maar een klein pleintje is.
    Het gaat dus wel zeker om de geschiedenis van deze tempel.
    Natuurlijk ben ik het met iedereen eens dat dit nooit een oorlog moet worden omdat daarvoor de verhoudingen tussen het kleine stukje grond van dit conflict en aan de andere kant de vrede tussen twee landen totaal buiten proporties wordt bevochten.
    De oplossing ligt bij internationale grensafspraken en daarvoor is een uitspraak van het hof in Den Haag een goed voorbeeld van rechtspraak. Echter moeten beide partijen wel van te voren aangeven dat ze deze uitspraak erkennen voordat ze om een uitspraak vragen.
    Ik mis in het artikel van Cor Verhoef de geschiedenis van dit conflict(met daarbij de internationale afspraken die over dit gebied al gemaakt zijn in de jaren 60 ) zonder deze geschiedenis is het wel makkelijk om af te geven ,dat het onzin is ,,dat mensen om zo n tempel in conflict komen,maar dit zou om die redenen (volgens mij) ook om het Leidseplein kunnen gebeuren.
    Het conflict in en om Israël is alleen te begrijpen als je de geschiedenis kent en alleen op te lossen door internationale afspraken om de erkenningen van gebieden.
    De uitspraak om de tempel in Den Haag zal breed ( door veel landen ) worden gedragen,maar ondanks dat ,vrees ik,, dat vooral Thailand een negatieve uitspraak niet zal accepteren.(opvallend genoeg dit keer door de geelhemden)
    Het probleem van Israël is veel groter , omdat het ontbreekt aan een breed draagvlak dat is ontstaan in de geschiedenis van Israël. Internationale afspraken met een groot draagvlak zijn voor Israël en zijn omgeving dus zijn veel moeilijker te maken.
    Internationale afspraken die breed worden gedragen zijn altijd de beste oplossingen voor dit soort conflicten mits er ook sancties oftewel er moet worden opgetreden als de minderheid er zich niet aan houdt.
    Ik vrees dat de tempel ook na de uitspraak door een minderheid niet wordt erkend er zou dan dus internationaal kunnen worden opgetreden …en dat gebeurt vaak niet of te weinig ,waardoor een minderheid de baas kan gaan spelen.

    danny

  6. cor verhoef zegt op

    Beste Danny,

    De achtergronden en geschiedenis rondom de tempel zijn de afgelopen dagen al uitvoerig beschreven in de artikelen van Dick van der Lugt en Tino Kuis. De lengte van een column moet wel een beetje te behappen blijven.

  7. chris zegt op

    Beide landen, Thailand en Cambodja, hebben op dit moment grote behoefte om de aandacht van het publiek af te leiden van de echte interne problemen. En dan komt een tamelijk ridicule discussie over een aantal vierkante kilometers waardeloze grond (zonder goed beheer en management van de toeristische attractie, de ruine) wel erg goed uit. Het komt ook nog eens goed uit dat dit – naar het zich laat aanzien – het enige ‘beleidsitem’ is waar de regeringspartijen en de oppositie het met elkaar eens zijn.
    Ik schat in dat het hof in Den Haag haar uitspraak uit 1962 nog eens zal bevestigen en zich – net als in het verleden – niet zal uitspreken over het grensconflict. Waarmee de zaak hetzelfde is als voor de rechtzaak. Gelet hierop, op de verloren levens van Cambodjanen en Thai in het grensgebied en gelet op de kosten van de rechtzaak (een goede advocaat op dit niveau kost al gauw 2.500 Euro per UUR = 100.000 baht) zijn er alleen maar verliezers…………

  8. Garry zegt op

    Beste Khun-Peter wat istoch jullie probleem met een shingha shirt en tatoo,’s . Zijn jullie van het jaar 1880 en dragen jullie een rokkostuum of tropenpak uit 1920 of zijn Jullie van huis uit zo kortzichtig . Doe eens een keer gek en koop een Tshirt schrik niet mischien zie je er dan wel leuker uit Gr. G


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website