Column: Het bed delen met een Thaise
In de boekbespreking, die Piet van de Broek onlangs maakte van “The last Siamese”, wordt het leven van Prins Bira enigszins toegelicht. Mij viel vooral op, dat de prins, ondanks getrouwd te zijn, met wel honderden vrouwen had geslapen.
Dat was natuurlijk niet geheel correct uitgedrukt, want de dames werden gehaald en gebracht en tijdens hun bezoek werd er beslist niet geslapen. Goed, het is weliswaar netjes het zo te zeggen, maar Piet had beter kunnen zeggen, dat de prins met honderden vrouwen “het bed gedeeld had”.
Ja, want dat doen voorname mensen, het bed delen. Zij gaan niet vreemd, piesen niet naast de pot, maken geen slippertjes, het zijn geen butterflies, maar zij delen het bed. Van slapen komt meestal niets, want na het plezier worden de dames bedankt, betaald en teruggebracht naar hun woon- of logeeradres. Het heeft ook niets met liefde te maken, seks is immers een lichamelijke behoefte, terwijl de liefde emotioneel is, die alleen met je eigen partner wordt bedreven.
Maar kunt u zich voorstellen… honderden vrouwen! Ik moet er niet aan denken steeds maar weer met een andere vrouw het bed te delen. Ik word al moe als ik weer eens in een bierbar aangesproken wordt met “what is your name, where you come from, where you stay, you buy drink for me? I love you too much” (for 10 minutes). Zou die prins ook steeds weer een dergelijke gesprekje hebben met een nieuwe dame?
Nee, dat totaal van honderden dames haal ik zelf bij lange na niet. Ga maar na, heel lang trouw geweest in mijn huwelijk in Nederland, toen als weduwnaar naar Thailand verhuisd en voordat ik hier weer een vaste relatie had, wel enkele dates. Als ik het allemaal bij elkaar optel, kom ik misschien aan 20 à 25 dames met wie ik geslapen heb, eh, sorry, het bed gedeeld heb in mijn leven. Vraag mij niet naar verdere bijzonderheden over die dames, want ik enigen, die ik mij echt herinner, zijn mijn eigen (overleden) Nederlandse vrouw en mijn huidige Thaise vrouw.
De meesten van mijn “veroveringen” hebben wel in Thailand plaatsgevonden.
Ik meen gelezen te hebben dat tot 1935 Thai mannen officieel getrouwd konden zijn met meer dan 1 vrouw. Dat is nog niet zo lang geleden. Daarnaast kunnen moslim mannen ook meerdere vrouwen hebben. Van vreemdgaan of slippertjes maken was en is soms geen sprake.
Vreemdgaan of slippertjes maken is natuurlijk niet beperkt tot de getrouwde groep.
Het is niet omdat je niet getrouwd bent dat je niet kan vreemdgaan of slippertjes maken.
Van zodra iemand een vaste partner heeft kan men spreken van vreemdgaan of slippertjes maken.
Voor de getrouwde groep zou ik het eerder een buitenechtelijke relatie noemen.
Als man die in Nederland 2x gehuwd is geweest ,die meer dan 200 vrouwen het bed deelde kan ik je dit zeggen:Het is geen vreemd gaan,want ik stelde me altijd netjes voor aan de dames.En als ik me voorstelde en de dame wilde met mij het bed delen zei ik altijd oke ,maar niet voor de houwes en dat werkte althans voor mij en die vrouw ook uitstekend.
En mijn ervaring is dat er niks mis is als een man buiten zijn huwelijk iets doet meestal tijdelijk met een andere vrouw.Zo lang hij thuis komt om te eten en goed voor zijn eigen vrouw zorgd is daar niks mis mee.
Jan
Jan Geluk , Ja gelukkige Jan ,
Ik sluit me helemaal bij jou aan .
Genieten en laten Genieten .
Groet …. Roland .
Moderator: geen chatsessies svp.
Moderator: Svp niet chatten.
Mijn kennis op dit gebied komt uit het prachtige boek van Kukrit Pramoj, Four reigns, het verhaal van prinses (zo noem ik haar maar) Mae Ploy. Biedt vele inzichten: zo blijkt haar ware liefde een waardeloos figuur terwijl de man die haar ouders voor haar uitzoeken, een wijs en liefhebbend echtgenote wordt. Scene: na twintig jaar huwelijk zit Ploy’s man wegens penopauze-achtige verschijnselen in een dip en dan stelt zij hem voor een minor wive of een jong meisje voor hem uit te zoeken. Maar hij moet alleen maar vreselijk lachen. En dan neemt hij Ploy in zijn krachtige armen. Een heel leerzaam en ook mooi boek. Wie het niet gelezen heeft, moet het maar eens in huis halen (let op: enorme pil). Bestaat de Asia Bookshop nog?
Ja, dat is een prachtige scene. Ploy doet het voorstel van die mia noi zo voorzichtig en omslachtig dat Prem, haar echtgenoot, het eerst helemaal niet begrijpt. En dan ‘O, wil je me misschien een mia noi aansmeren? En dan moet hij vreselijk lachen.
De eerste huwelijksnacht begint ook mooi. Mae Ploy is verschrikkelijk nerveus als ze voor het eerst samen de slaapkamer betreden. Prem, haar echtgenoot, zegt: ‘Ga eens zitten Mae Ploy en vertel me, ben je wel eens in de Phraputtabaat tempel geweest?’
Dat boek zou iedereen moeten lezen. Karakters die je nooit meer vergeet.
Toen waren er ook al diepe politieke conflicten. Een van Mae Ploy’s zoons doet mee aan de royalistische (Boworadet) opstand van 1933 en beland in de gevangenis.
Beste Gringo,
Soms bleven ze slapen, soms niet, maar ik ben het direct met je eens dat het om de sex ging, niet om de nachtrust. Ik heb alleen maar de prudente formulering van Teddy overgenomen (“Bira had slept with hundreds of women”) omdat ik tenslotte een samenvatting gaf van zijn verhaal over de prins.
Wat het aantal dames betreft : Teddy spreekt van honderden, dus dat zijn er meer dan 200 en minder dan 2000 (want dan had hij over duizenden moeten spreken), in een periode van 22 jaren. Dat betekent per jaar ergens tussen de 10 en de 100. Het kon minder maar er zijn ook nog veel extremer aantallen bekend, zoals het verhaal over de acteur Warren Beatty, die met meer dan 10.000 vrouwen het bed gedeeld zou hebben.
Casanova was er een sukkel bij: die kwam niet verder dan 132 dames….
Je gaat ervan uit dat de dames betaald werden, maar dat is zeer de vraag. Prins Bira was een knappe, rijke en exotische prins met een mooie villa en een zeiljacht in Cannes, in de kracht van zijn leven en ook nog eens beroemd als coureur. Mijn vermoeden is dat er zleden of nooit sprake was van betaalde liefde. Teddy vermeldt daar niets over.
Met vriendelijke groet,
Piet van den Broek
Ligt er een beetje aan wat je onder de definitie van betaalde liefde verstaat.
Een bardame welke betaald word na de daad dat is betaalde liefde uiteraard. Zwart/wit.
Maar bij een ‘gewone’ dame kom je er ook niet mee weg zonder dat het je wat kost, etentje of wat drinken in een duur restaurant, af en toe kadootje enz.
Bij de mia noi of de gik is er ook lang niet altijd sprake van een financiele afhandeling, maar het kost je uiteraard altijd wel iets aan dat soort dingen. Beetje een grijs gebied zeg maar 😉
Ha ha Hans,
Vind dit wel een leuke uitspraak.
Is dit wetenschappelijk bewezen of een voortvloeisel uit jouw pen?
Heb hier nog nooit van gehoord.
Nu zullen er best wel meer dingen waarvan ik nog nooit gehord heb……….
Maar ga door, want ik geniet altijd van jouw stukjes.
LOUISE