Thailand staat op een kruispunt van tijd, waar eeuwenoude tradities botsen en vermengen met de golven van modernisering. Centraal in dit culturele drama staat de diepgewortelde eerbied voor de monarchie en het boeddhisme, die samen de sociale en politieke ruggengraat van het land vormen, zelfs als het stem van de jeugd om verandering steeds luider wordt.
Zeg niet zomaar stupa tegen een chedi
Je kan er in Thailand gewoonweg niet naast kijken; de chedi’s, de lokale variant van wat in de rest van de wereld – met uitzondering van Tibet (chorten), Sri Lanka (dagaba) of Indonesië (candi), bekend staat als de stupa’s, de ronde bouwsels die Boeddhistische relieken bevatten of, zoals in sommige gevallen ook de gecremeerde stoffelijke resten van Groten van het Land en hun familieleden.
Phra Mae Thoranee: de vereerde Aardgodin
Phra Mae Thoranee of Nang Thoranee, de godin van de aarde uit de Theravada Boeddhistische mythologie. Ze wordt aanbeden en vereerd in Myanmar, Thailand, Cambodja, Laos en Sipsong Panna in Yunnan. In Thailand is ze vooral in Isaan, in het Noordoosten van Thailand, een bron van verering.
De Thaise nationale & andere bibliotheken
Het begon allemaal in de zevende eeuw voor onze jaartelling met de duizenden kleitabletten van koning Assurbanipal in Nineve. Een verzameling teksten die systematisch geordend én gecatalogiseerd was en het is intussen al achtentwintig eeuwen, zij het met vallen en opstaan, zo doorgegaan. De oudste bibliotheek was dus die van goeie ouwe Assurbanipal, de jongste nieuwkomer is het internet.
Dit korte verhaal speelt zich af in 1975 toen rechtse groepen met de kreet “Doodt de communisten!” de aanval openden op protesterende boeren, arbeiders en studenten. De schrijver maakte dat persoonlijk mee.
En daar duiken de goudgravers weer op!
Ik heb eerder al op Thailandblog geschreven over de Thaise versie van het Monster van Loch Ness; een hardnekkige mythe die met de regelmaat van een klok pleegt op te duiken. Zij het dat in dit concrete geval niet over een prehistorisch waterwezen gaat maar over een nog meer tot de verbeelding sprekende enorme schat die de terugtrekkende Japanse troepen op het einde van de Tweede Wereldoorlog zouden begraven hebben in de buurt van de infame Birma-Thai Spoorweg.
Moon Kwan, een leuk souvenir uit Thailand
Wie inspiratie zoekt voor een leuk en ook nog handig souvenir uit Thailand, kan een Moon Kwan overwegen. Dat is een 3-delig kussen/matrasje, ook wel driehoeksmatras genoemd, dat je voor meerdere doeleinden kan gebruiken.
De onbekende Railway of Death
Lung Jan werkt al een paar jaar aan een boek waarin het bijna vergeten verhaal van de romusha probeer te reconstrueren. Romusha was de verzamelnaam voor de vrijwillige én gedwongen Aziatische arbeiders die door de Japanse bezetter werden ingezet bij de aanleg en het onderhoud van de Thai-Birma – spoorlijn, die al gauw en geheel terecht bekend of beter gezegd, berucht werd als de infame Railway of Death, de Spoorweg des Doods….
Gringo heeft al eens uitstekend verhaal over sporten in Thailand geschreven en ook de redactie heeft zich niet onbetuigd gelaten. Dat ga ik natuurlijk niet overdoen maar ik wil wel één aspect wat verder uitdiepen, namelijk de kans op oververhitting. En oververhitting kan levensbedreigend zijn.
Het nieuwe verdrag tussen Nederland en Thailand ter voorkoming van dubbele belasting komt de pijplijn (nog?) niet uit. Het zou volgens sommigen op 1 januari jl. zijn ingegaan, maar er blijken nog te veel beren op de weg. Of het Thaise beren zijn of Nederlandse is niet duidelijk, maar wie de regelgeving in Nederland doorlicht, koestert de hoop dat het vaderland op zijn vroegst vanaf 1 januari 2026 of zelfs 2027 belasting gaat heffen. Niet onmogelijk is dat Thailand bij nader inzien toch ook een stuk(je) van de koek wil hebben.
Let’s go naar Lopburi
Onlangs stond er een leuke video op dit blog over de apen in Lopburi, die daar vrij in grote getale rondlopen. Een mooie gelegenheid om iets meer van deze provincie te vertellen. Want niet al te ver van Bangkok is het een goede plek om er een aantal dagen rond te trekken.
Een dissident is een individu of groepering die zich verzet tegen de overheersende opvattingen of beleidslijnen op politiek, religieus of sociaal gebied, en daarin veranderingen wil aanbrengen. Thailand kende in zijn geschiedenis heel veel dissidenten. Wat hebben zij tot stand kunnen brengen?
Thailand opent de deuren naar legale casino’s in een poging de ondergrondse gokcultuur te vervangen
Thailand staat op het punt een historische stap te zetten door casino’s te legaliseren, in een strategische zet om internationale investeringen te lokken en een einde te maken aan de wijdverspreide illegale gokactiviteiten. Met plannen om prestigieuze wereldwijde amusementsreuzen aan te trekken, richt Thailand zich op het transformeren van zijn toeristische landschap door het creëren van grootschalige recreatiecentra, gericht op het aantrekken van buitenlandse bezoekers.
De hubs van premier Srettha
De nieuwbakken premier heeft recentelijk zijn ideeën gespuid om Thailand er weer economisch helemaal bovenop te helpen. Naast het aanjagen van de particuliere consumptie middels de 10.000 Baht digitale portemonnee voor vele miljoenen minderbedeelde Thais (waarvan het nog maar de vraag is of dit ooit werkelijkheid zal worden; er zijn nogal wat politieke en wettelijke beren op de weg) denkt de premier aan het oprichten c.q. activeren van een aantal economische hubs in het land.
Over een wakende hond en een slapende prinses
Op heel wat met mythes omringde plaatsen in Thailand kan men vreemde, vaak fabelachtige rotsformaties vinden die de verbeelding prikkelen. Een groot aantal van die bizarre, zonderlinge verschijnselen valt te ontdekken in Sam Phan Bok, dat ook wel – en in mijn ogen zelfs niet geheel ten onrechte – de Grote Canyon van Thailand wordt genoemd.
De Garuda als nationaal symbool van Thailand
De Garuda is het nationale symbool van Thailand. In het Thais heet het Phra Khrut Pha, wat je letterlijk zou kunnen vertalen als “Garuda als het voertuig” (van Vishnu). De Garuda werd officieel aangenomen als het nationale symbool door koning Vajiravudh (Rama VI) in 1911. Het mythische wezen werd daarvoor al eeuwenlang als symbool van de royalty in Thailand gebruikt.
In de aanloop naar de Internationale Vrouwendag op 8 maart schreef de Bangkok Post in een recent hoofdartikel over het nog steeds ernstig tekort schieten van gendergelijkheid in Thailand.