Monnik te perd naby Wat Tam Pa Archa Thong tempel, Chiangrai
Een van die monnike het 'n perd gekoop, 'n merrie. En eendag het hy daardie dier vasgewerk. Die beginner waarvan ons reeds gepraat het, het dit gesien... En dit was 'n slinkse kind! Toe dit nag word, het hy vir die monnik gesê: Eerwaarde, ek sal gras vir die perd bring. 'Verskoon my? Nee, nie jy nie. Jy maak seker 'n gemors. Ek sal dit beter self doen.' Hy het gras gesny, die perd gevoer, agter hom gaan staan en dit weer vasgewerk.
Die beginner het dit alles aan sy pa vertel. 'Luister, pa, daardie monnik daar, hy werk elke dag sy perd. Regtig elke dag! Ek wou gras sny, maar die monnik het my nie toegelaat nie.' “Goed van jou om dit vir my te vertel, seun. Luister, jy moet dit doen. Maak 'n ysterstaaf rooiwarm en raak vlugtig aan die perd se skaamspleet om die dier bang te maak.'
En so het die nuweling gedoen. Toe sê hy weer vir die monnik dat hy vir die perd gras wil sny. "Nee, ek sal dit self doen." Die beginner het in die tempel weggekruip en bly kyk. En sekerlik het die monnik met 'n armvol gras gekom om die perd te voer en toe agter haar gaan staan.
Maar toe hy probeer … het die perd teruggeskop! Goeie genugtig! Die monnik het plat op sy gesig geval en na die tempel gehaas. 'Nieuwer! Gaan huis toe en sê vir jou pa om daardie perd te verkoop! Daai verdomde perd! Ek voer haar elke dag maar sy bly vyandig teenoor my. Sy het my omtrent doodgeskop, sy het regtig!' Die beginner se pa het toe met die monnik gaan praat, maar hy het volgehou. 'Verkoop daardie perd! Verkoop dit en neem die eerste aanbod wat jy kry. Ons verdeel die geld later.'
So het die pa die perd verkoop. En toe na die tempel gegaan, hartseer en ontsteld. 'Monnik, wat maak ons nou hiermee? Ek kon nie die perd verkoop nie!' 'Hoekom nie?' "Wel, dit het geboorte gegee aan 'n baba, 'n bles baba!" 'Goeie hemel! Kan nie waar wees nie!'
'Regtig, monnik! Die baba was heeltemal bles, nie 'n haar op sy kop nie!' “Hemel, moenie vir hulle sê dis my perd nie! Ek wil niks daarmee te doen hê nie. Doen net wat jy dink reg is. Jy besluit. Ek het niks daarmee te doen nie!'
Wel, en so het die beginner se pa al die geld van daardie perd in sy sak gehou. Jy moet net slim wees!
Bron:
Spannende verhale uit Noord-Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel 'The monk and the horse'. Vertaal en geredigeer deur Erik Kuijpers. Die skrywer is Viggo Brun (1943); sien vir meer verduideliking: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
Sheezus. Wat moet ek nou hiermee doen?
Valse monnike
Bestialiteit
Lê
Dieremishandeling
Rugsteek
Verneukspul
Goedgelowigheid
Moet hierdie storie 'DIE' Thaise kultuur, Theravada Boeddhisme en Thai-wees weerspieël?
Theo,
Daar is meer van hierdie soort volksverhale in Thailand.
Dit sê net soveel oor die Thaise kultuur as wat ons Grimm-sprokies mettertyd aangepas is.
https://historianet.nl/cultuur/boeken/verboden-voor-kinderen-zo-heftig-waren-de-sprookjes-van-de-gebroeders-grimm
TheoB, toe ek hierdie boek lees en dink dit is iets vir hierdie blog, het ek die redaksie gevra wat kom. Tot dusver is alles wat ek ingedien het geïnstalleer en wat my betref sal dit 80 tot 100 wees. Hier en daar op die randjie? Ja, maar ek het dit verduidelik.
Ek wil graag die skakel onder elke stuk uitwys na die agtergrond van hierdie boekie en waar die stories vandaan kom. Volkspraatjies in die plaaslike tale van Noord-Thailand. Eenvoudige praatjies, met 'n historiese agtergrond of bespotting oor gesagsfigure. Stories wat ophou wanneer ons by die groep aansluit, ongeag die plaaslike taal wat ons dalk nie verstaan nie.
As voorbeeld: Sri Thanonchai en sy Laotiaanse/noordelike kollega Xieng Mieng, word ook in hierdie blog gewys. In die boek is dit altyd administrateurs en monnike wat geflous word. Op die rand? Seks? Ja, maar ek het jou daaroor gewaarsku.
Is dit kultuur? Ja. Kultuur is wat die mens skep. Is dit DIE Thaise kultuur? Geen; Ek stem saam met jou. Steek dit dan net ondergronds weg? Stop dan net 'n deel van die Nederlandse penvrugte onder poldervlak. Want, om die antwoord aan jou af te sluit, jy hou beslis nie van die beste van die Nederlandse letterkunde in hierdie bekende deuntjie nie: 'O Barneveld, o Barneveld, hoe is jou hoenders op hul maandstonde. Wanneer die haan weer kraai, het hy nog 'n hoender grootgemaak... 'En ek praat nie eers van die drinklied hoeperdepoep nie...
My reaksie was nie vir jou 'n verwyt nie Erik. Die stories is wat hulle is.
Ek lees hulle almal met belangstelling. Dit gee 'n indruk van die maniere, gebruike en sedes van 'n vervloë era, waarvan sommige nog in 'n mindere of meerdere mate resoneer.
Wat my opgeval het van hierdie storie:
Boeddhistiese monnike was ook nie vreemd aan mense nie (in hierdie verhaal, gevoelens van wellus). (Die perd moes redelik klein gewees het of die monnik moes 'n trapstoel gebruik het.)
Mishandeling en mishandeling van diere was nie ongewoon nie. (Steeds.)
Om finansiële voordeel uit iemand anders se onnoselheid te maak, was toegelaat.
Die moraal wat ek uit hierdie storie kry is:
1. dat 'n monnik wat sondig deur sy begeerlikheid te bevredig, verbied word om geskroef te word.
2. Jy kan dom mense moer.