Een nieuwe lente, een nieuw geluid: de Future Forward Partij

In maart 2018 konden nieuwe partijen zich registreren voor de komende verkiezingen, die mogelijk in februari 2019 zullen plaatsvinden. Wij hebben het aantal nieuwe partijen niet helemaal bijgehouden maar het zijn er rond de 70. In april zullen de oude, bestaande partijen zich bij de Kiesraad moeten vervoegen om te laten zien dat zij aan de nieuwe, door de wet gestelde criteria voldoen. Omdat deze hele procedure nogal tijdrovend en omslachtig is, heeft een aantal oude partijen ervoor gekozen de partij een zachte dood te laten sterven en hun partij onder een nieuwe naam te registreren.

We hebben geen duidelijk inzicht in wat al die nieuwe partijen inhouden en wat ze willen. Een paar partijen steunen Prayut als buitenparlementaire premier na de komende verkiezingen, er is een ‘Commoner’ partij die wil opkomen voor de ‘gewone man en vrouw’ en de ‘Grin’ (zoiets als ‘hofnar’) partij die wat meer humor wil brengen in het komende parlement.

Hier bespreken we de partij die tot nu toe de meeste aandacht trok. In het Thais is het พรรค อนาคต ใหม่ phák ànaakhót mài , letterlijk ‘partij toekomst nieuw’, de Nieuwe Toekomst Partij, in de Engelstalige pers de ‘Future Forward Party’ genoemd, een – ons inziens – niet erg gelukkige vertaling.

De achtergrond van de twee oprichters van de nieuwe partij

De twee oprichters van de partij zijn Thanathorn Juangroonruangkit, vice-president van Thai Summit Group, een internationaal auto-onderdelen bedrijf, extreme sporter en sociaal activist, en verder Piyabutr Saengkanokkut, hoogleraar recht aan de Thammasat Universiteit en lid van de Nitirat groep die een herziening wil van de majesteitsschennis wetgeving in Thailand. Thanathorn (nu 39 jaar oud) is al vanaf zijn twintigste in intellectuele kringen bekend om zijn steun aan de sociale bewegingen zoals ‘The Assembly of the Poor’, en zijn kritiek op de politieke elite.

Het logo van de partij

Het logo (zie boven) bevat een omgekeerde pyramide. De betekenis daarvan is, zegt een grondlegger van de partij, Wiphapan Wongsawan, aan te geven dat de partij niet de belangen van de top van de pyramide, de elite, willen bevorderen maar juist de belangen van hen aan de onderkant van de maatschappij. Hun motto is: ‘Een mooie toekomst is mogelijk. Iedereen heeft de kracht van het denken. Creativiteit berust bij een ieder van ons.’

De standpunten van de FF partij

Het is veel te vroeg om een volledig beeld te geven van het politiek programma van de nieuwe partij. Een van de redenen is dat het tot op heden niet toegestaan is om (in het openbaar) met 5 of meer mensen een politieke discussie te voeren. Daarom is de partij terughoudend met het ventileren van ideeën. Een paar zijn er toch al in de publiciteit gekomen:

1. De partij wil in alle kiesdictricten meedoen en gaat voor de absolute meerderheid in het parlement;
2. Het wegnemen van alle belemmeringen voor bedrijvigheid in Thailand;
3. Het afschaffen van de dienstplicht;
4. Het terugdringen van de rol van het leger in het bestuur van het land en verlaging van het defensie-budget;
5. Het uitwissen van een aantal erfenissen van het huidige regiem;
6. Het oppeppen van de nationale economie;
7. Gelijke rechten voor homosexuelen en transgenders;
8. Bouwen aan een high-tech maatschappij;
9. Afschaffen van de majesteits-schennis wet in de huidige vorm;
10. Introductie van een vorm van verzorgingsstaat;
11. Vrijlating van alle politieke gevangenen;
12. De staat moet zich losmaken van de bescherming,  begunstiging en bevoogding van het Boeddhisme.

Wat de Thais-talige media zeggen

Deze nieuwe partij krijgt veel aandacht in de Thaise media en meestal in positieve zin. Redelijk progressieve kranten als Matichon en de Bangkok Post, en de televisiezender ThaiPBS prijzen de standpunten van de partij.

Op Facebook verschijnen vele kortere en langere interviews met Thanathorn. Centraal in die gesprekken staat Thanathorn’s mening dat er een einde moet komen aan de militaire invloed op het politieke proces in Thailand, anders zijn positieve veranderingen niet mogelijk. Maar er zijn ook negatieve berichten die zich vooral richten op het andere prominente lid van de partij Piyabutr Saengkanokkul, hoogleraar rechten aan de Thammasat Universiteit. Hij is lid van de Nitirat groep die pleit voor grondwettelijke veranderingen en vooral voor een aanpassing van de wetgeving rond majesteitsschennis, artikel 112 van de Strafwet. Meer rechtse media, zoals het dagblad Naewna, staan daarom negatief tegenover de nieuwe partij. Het heeft er zelfs toe geleid dat op Facebook al door een aaantal mensen met geweld en zelfs moord wordt gedreigd tegen mensen van deze partij. Anderen kritiseren de nieuwe partij vanwege hun linkse ideeën over een verzorgingsstaat en een inclusieve maatschappij. Verder ligt hun gebrek aan politieke ervaring onder vuur.

De gezichten van de nieuwe partij

Wij noemen tien namen van de twintig die de partij hebben opgericht, met enige informatie over hun achtergrond:

Nalutporn Kraiririksh (25 jaar). Zij lijdt aan amyotofische lateraal sclerose en zet zich in voor gehandicapten. Zij wil een maatschappij waar iedereen vrij en onafhankelijk is.

• Klaikong Vaidhyyakarn (40 jaar). Hij is een internet expert. Hij pleit voor een meer open regering waar burgers beter geïnformeerd worden, mee kunnen praten en beslissen.
• Prempapat Plittapolkranpim (23 jaar). Hij pleit voor een verzorgingsstaat waar ook zij die zonder eigen schuld gevaar lopen achter te blijven, kunnen worden geholpen.
• Alisa Bindusa (23 jaar). Zij wenst te leven in een land dat diversiteit omarmt en niet mensen uitstoot. Ze wil gelijkwaardigheid en een belastingstelsel dat aan de behoeften van iedereen tegemoet komt.
• Sastarum Thammaboosadee (33 jaar). Hij vindt dat een belangrijke functie van de overheid het opzetten en onderhouden van een universele verzorgingssysteeem is. Hij zegt dat onderzoek uitwijst dat zoiets in Thailand nu mogelijk is.
• Wiphapan Wongsawang (25 jaar). Zij is een ontwerpster van websites en andere grafische zaken. Ook zij dringt aan op een redelijk sociaal vangnet.
• Kritthanan Ditthabanjong (20 jaar). Hij is vrijwilliger bij een groep die jongeren met HIV helpt. Hij wil een gelijke toegang van iedereen tot de gezondheidszorg.
• Didtita Simcharoen (24 jaar). Zij is een schrijfster, onafhankelijk vertaalster en democratie-activiste. Zij gelooft dat het internet jongeren kan helpen hun dromen waar te maken en de maatschappij ten goede te veranderen.
• Taopiphop Limjittrakorn (29 jaar). Hij zou graag zelf tapbier willen maken maar regels van de overheid verbieden dat. Hij wil versoepeling van regels zodat meer mensen hun droom waar kunnen maken.
• Phuwakon Sinian (45 jaar). Hij is een televisie persoonlijkheid en democratie activist. Belangrijk voor hem is decentralisatie van macht zodat meer mensen mee kunnen praten en besluiten.

Geen zwarte luipaarden, maar beren op de weg

Op zichzelf zijn wij positief over het feit dat er een nieuwe politieke partij komt met andere en – naar het lijkt – minder puur populistische denkbeelden dan de de twee grote politieke blokken van rood en geel. Er valt wat te kiezen voor de Thais. Maar we hebben ook wel enige kanttekeningen bij het initiatief en de gestelde doelen:

1. Het nieuwe kiesstelsel maakt het zeer onwaarschijnlijk dat een partij de absolute meerderheid behaalt. Dat geldt voor de twee grote bestaande poltieke partijen maar zeker ook voor deze nieuwe partij. Dit nog afgezien van het feit of je als nieuwe partij dezelfde machtsstrategie moet voeren als rood en geel in het verleden. Juist deze strategie (‘alles of niks”, “the winner takes it all”) roept terecht weerstand op bij de verliezers;
2. De nieuwe partij heeft geen echte partijcultuur (lokale basis, vergaderingen, democratische besluiten, kiezen van lokale bestuurders, een partijcongres) en een systeem om kandidaten (voor elk district) goed te screenen. Je hoeft maar naar de Nederlandse parlementaire geschiedenis te kijken (Boerenpartij, LPF, PVV) om te zien welke imagoschade de opportunisten die graag in de politiek willen kunnen veroorzaken;
3. De FF heeft ook geen netwerk in de (top-)ambtenarij. Bij het ontbreken van een echt regeerakkoord zijn het heel vaak de topambtenaren (aangesteld door de nieuwe minister) die de politieke lijnen uitzetten en met denkbeelden komen. Een nieuwe partij die (mee) wil regeren moet niet alleen voldoende zetels in het parlement hebben maar ook een partijcultuur opbouwen en een netwerk van deskundigen die (als topambtenaar) willen gaan werken op de verschillende ministeries om ander, nieuw beleid ook daadwerkelijk te realiseren. In het bureaucratische Thailand is dat geen sinecure;
4. Als het gaat om aantallen stemmen zijn de arme regio’s cruciaal in de verkiezingen. De nieuwe partijbonzen zijn vooral stedelijke jongeren met een goede opleiding. Het is nog maar de vraag of zij de zwakkeren in de Thaise samenleving aanspreken. Tot nu toe gaat het in verkiezingen namelijk niet alleen om denkbeelden (die daadwerkelijk wat moeten opleveren, ook in financiële zin) maar wel degelijk ook om de persoonlijke populariteit die wordt opgebouwd via patronage. Die op te bouwen kost tijd en geld;
5. De FF laat zich tot nu toe wel uit over de rol van het leger, de democratie, gelijke rechten voor iedereen maar tot nu toe niet of nauwelijks over zaken als landbouwbeleid, watermanagement en onderwijs om maar een drietal hete hangijzers te noemen die de zwakkere Thais veel meer zullen aanspreken. De idee van een vorm van verzorgingsstaat zal de zwakkeren natuurlijk wel meer aanspreken als dat meer concreet vorm krijgt.

We zullen zien waar dit allemaal toe leidt. In elk geval is er dynamiek te bespeuren in politiek Thailand.

Dit artikel is geschreven door Tino Kuis en Chris de Boer