Een man wordt gearresteerd, laten we zeggen verdacht van een schietpartij of een bomaanslag. De politie doet er 81 dagen over om zijn zaak te onderzoeken en het dossier aan de openbare aanklager te sturen; het duurt 32 dagen voordat de man in staat van beschuldiging wordt gesteld en het duurt 416 dagen – let wel dit zijn gemiddelden – voordat hij moet voorkomen. Al die tijd heeft hij in voorarrest gezeten en is vrijlating op borgtocht geweigerd.

Dit is in een notendop de juridische gang van zaken in het Zuiden, blijkt uit een onderzoek van het kantoor van de Procureur-Generaal. Het rapport dat eruit voortvloeide en een erg lange naam heeft, laat zich samenvatten met het bekende adagium: langzaam recht is geen recht, of in het Engels: justice delayed is justice denied’.

Het voorbeeld van de man heeft nog een staartje, want in veel gevallen worden de verdachten vrijgesproken: het bewijs is ontoereikend, gevolg van personeelstekorten bij het OM. Is het dan ook gek, dit alles overziend, dat het geweld maar niet ophoudt in het Zuiden van Thailand, vraagt Bangkok Post zich retorisch af in het hoofdredactioneel commentaar van dinsdag. Tweeduizend meest jongemannen brengen 2 jaar van hun leven in de gevangenis door en wordn dan plotseling vrijgelaten. En dan hebben we nog niet eens over de andere problemen, zoals marteling, bedreiging van families en nog veel meer.

Het rechtssysteem in het Zuiden is rot, schrijft BP. Het ontneemt herhaaldelijk recht aan deze en tal van andere zaken. Een simpele vingerwijzing kan een productief lid van een gezin jaren achter slot en grendel doen verdwijnen.

Het gebrek aan een behoorlijke rechtsgang is ontegenzeggelijk de belangrijkste bron van wrok, die op haar beurt de scheiding tussen het diepe Zuiden en de rest van Thailand voedt. De regering die in staat is deze scheiding te overwinnen, zal er bijna zeker in slagen het geweld te beëindigen.

(Bron: Bangkok Post, 10 september 2013)

Voor een special report over het onderzoek, zie: Justice held up in South, study finds, Bangkok Post, 8 september 2013.

3 reacties op “Rechtssysteem in het Zuiden is rot, schrijft Bangkok Post”

  1. Tino Kuis zegt op

    Rechteloosheid regeert in het Zuiden. Mede door het het uitroepen van de Noodtoestand (Martial Law) in 2004 kunnen de veilgheidstroepen, soldaten, politie en paramilitaire vrijwilligers straffeloos hun gang gaan zonder verantwoordelijkheid af te hoeven leggen voor hun wandaden. Willekeurige arrestaties, martelingen en verdwijningen zijn aan de orde van de dag. Op 10 augustus 2011 werd Suderueman Malae tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld omdat hij het lef had een aanklacht wegens marteling in te dienen tegen een politiegeneraal.
    Zonder opheffing van de Noodtoestand (Martial Law), waarin de speciale bevoegdheden van het gezag (leger en politie) en de straffeloosheid bij wandaden wettelijk zijn vastgelegd, zal er niets veranderen. De Thais-talige kranten schrijven zelden over deze kant van het probleem, alleen de wandaden van de rebellen worden uitvoerig besproken, terecht natuurlijk. Thais zijn nauwelijks geinteresseerd in dit Vergeten Conflict, ze halen hun schouders op als je er over begint.

  2. chris zegt op

    Het is echt te simpel geredeneerd dat het opheffen van de noodtoestand de situatie zal doen veranderen. Het conflict in het zuiden is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een bijna onontwarbare kluwe. Het begint te lijken op patstellingen die in deze wereld meer voorkomen, zoals bv in de tegenstellingen tussen Israel en Palestina.In het begin van het conflict wist men nog waar het over ging en waren er duidelijke partijen (met duidelijke leiders) en was er nog ‘gerechtigheid’. Nu is er eerder sprake van chaos, wanorde en vormen van guerilla en afrekeningen die meer te maken hebben met recente afrekeningen dan met het eigenlijke probleem.

    • Tino Kuis zegt op

      Te simpel geredeneerd, beste Chris? Voor bijna alle waarnemers is het duidelijk dat de ellende die de Noodtoestand veroorzaakt, de belangrijkste voedingsbodem is voor het conflict op dit moment. Ik zou het prettiger hebben gevonden als je zelf een (begin van) een oplossing had aangedragen.
      Een jaar of vijf geleden wandelde ik in de bergen van het Noorden met een aantal hogere Thaise gezagsdragers. Het gesprek kwam op het Zuiden. Ik stelde voorzichtig voor: ‘Waarom niet het Zuiden wat meer autonomie geven op bestuurlijk, godsdienstig, onderwijskundig en economisch gebied?’ Ik ben blij dat ik de bergen vervolgens levend heb kunnen verlaten. Daar zit hem de kneep. Het is een (semi)koloniale situatie.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website