De prijs van de East Economic Corridor (EEC)
Er wordt veel gepubliceerd over de plannen in Oost Thailand om dit tot een nieuw groot industriegebied te ontwikkelen met hoogwaardige producten. Echter de negatieve gevolgen, nodig voor de ontwikkelingen, worden niet of nauwelijks gepubliceerd of zelfs onder het tapijt geschoven.
Veel Thai in de provincies waar deze plannen gepland staan, worden het slachtoffer van een onrechtvaardige onteigening van de grond. Ontwikkelaars zoeken naar plekken om investeringen en industriële projecten mogelijk te maken. Zo kan een pachter van een stuk land van de ene dag op de andere verzocht worden te vertrekken. Ondanks het feit dat generaties lang dit stuk grond met rijst bebouwden. De grond was aan een makelaar verkocht, die het verder nodig had voor het industriepark van de EEC. Thai raken zo niet alleen hun inkomen kwijt, maar ook hun huis! Mensen weigeren te vertrekken, omdat zij niet weten waar zij naar toe moeten gaan. Bulldozers zijn intussen al begonnen het land te bewerken. Tot nu toe heeft de overheid geen enkele toezegging gedaan! Dit geldt voor meer dan tien families met een boerenbedrijf in de omgeving van Khao Din.
Hoewel de grondspeculanten de grond tegen een hogere prijs proberen te verkopen aan een fabriek, die accu’s vervaardigt, is er een probleem waarmee de speculanten geen rekening mee hadden gehouden. Dit gebied heeft volgens de provincie Chachoengsao een agrarische bestemming en de ontwikkelaars hebben verzuimd een milieurapportage onderzoek te laten plaatsvinden, waardoor het plan in een ander daglicht is komen te staan. Soortgelijke problemen doen zich eveneens voor in de overige provincies Rayong en Chonburi binnen het EEC verband. Kennelijk heeft de NPCO zich dat onvoldoende gerealiseerd toen ze deze grootse plannen wilde realiseren.
De situatie in Chachoengsao is dramatisch omdat 94 procent van de boeren pachters zijn en geen eigendomsrechten bezitten op het land vertelde Pornpana Kuaycharoen, coördinator van het Land Watch Working Group. Zodoende kunnen de boeren slachtoffer worden van deze landroof vanwege de EEC. Het gaat om de boerengemeenschappen Yothaka in het district Bang Nam Priew en Khao Din in het district Bang Pakong.
Intussen is de grondprijs sterk gestegen en proberen grondspeculanten deze tegen hogere prijs te verkopen aan industriële ontwikkelaars.
Veel steun kunnen de getroffen boeren niet van de overheid verwachten en zo zal een nieuwe groep in de problemen raken door deze “industriële vooruitgang”.
Bron: Wochen Blitz
Volledig mee eens. Als je als overheid iets wilt ontwikkelen, dan moet je er ook voor zorgen om de mensen die moeten wijken voor zo een project op een behoorlijke wijze te compenseren. Maar ja, het gaat om geld verdienen en er zullen ook wel politici zijn die het nodige toegeschoven krijgen voor aantrekkelijke voorwaarden voor grote bedrijven. Waarschijnlijk hebben we het dan niet over een horloge.
Een andere negatieve bijkomstigheid is de vervuiling die het mee brengt. Chonburi staat al op de lijst van provincies waar de luchtverontreiniging de normen overstijgt. Pattaya wordt weer ongezonder. Chonburi heeft veel fabrieken, de eastern seaboard breidt maar uit. Rayong heeft al veel industie. Nu komt daar de EEC bij en ook het industrie gebied bij Laem Chabang bij. Al met al zal de luchtkwaliteit nog verder achteruitgaan in de hele regio en zullen er nog meer mensen doodgaan aan luchtverontreiniging. Ook meer land met vuilstort plaatsen met schadelijke stoffen zullen explosief groeien. Misschien zijn we hier het nieuwe China met meer fabrieken en gaan we pas wat aan het millieu doen als, net als in China, fabrieken stil gelegd worden en auto’s niet de weg opmogen omdat de luchtvervuilings normen 100 keer overschreden worden. Thailand zou moeten leren van China en niet dezelfde fouten maken en pas wat aan het millieu gaan doen als er teveel mensen doodgaan of de economische kosten van vervuiling te hoog worden.
Inderdaad, Lodewijk. Het is triest voor de mensen die daar wonen. Jammer dat er zo weinig betrokkenheid is met de bewoners daar.
Pachters zijn geen eigenaren, men huurt de grond om er iets te verbouwen. Rechtmatige eigenaar kan na het aflopen van de pachttermijn, jaarlijks, besluiten om de grond te verkopen. In plaats van alleen naar de pachters te kijken kijkt men beter eerst naar de eigenaren. Velen bezitten hooguit enkele tientallen rai aan grond verkregen door hard te werken en/of familiebezit. Indien men besluit om het te verpachten ontstaat er gewoon een overeenkomst. Het geklaag van pachters vind ik nergens op slaan, er is genoeg landbouwgrond elders in Thailand te huur o.a. door vergrijzing van de bevolking en meer en meer kinderen van boeren willen niet in de landbouw maar liever in bijvoorbeeld een fabriek werken. Het eigensdomsrecht van de eigenaren wordt nergens genoemd. Stel zoals de meesten met een tiental rai grond krijgt een aantrekkelijk aanbod om te verkopen dan is het logisch dat men daarop ingaat. Van wie is anders de grond ?
En dan van de luchtvervuiling is wel waar maar als men in Thailand na tientallen jaren nog steeds niets ervan begrijpt dan heeft het toch geen zin om je er druk om te maken want er zal niets veranderen. Vergelijk het met de motorslachtoffers, elke dag 75, eenvoudig te voorkomen maar men doet er niets aan. En dit zijn slachtoffers die men elke dag gewoon op straat ziet liggen, of uitgebreid in de media worden getoond. En er volgt geen actie hierop. Laat staan dan met slachtoffers van luchtvervuiling, verwacht geen actie.
De luchtkwaliteit hier in Pattaya is al heel bedenkelijk. Ik vrees dat het hier erg ongezond gaat worden en het tourisme zeker niet ten goede zal komen.