In één kamer in het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag brandt 24 uur per dag, zeven dagen per week licht. Als Nederlanders in het buitenland in de problemen zitten, kunnen ze daar telefonisch terecht. Zo begint een verhaal van Hanneke Keultjes in het Algemeen Dagblad over de consulaire hulpverlening aan Nederlanders.

Het is een sfeerverhaal waarin medewerkers van  deze crisisdienst vertellen over hun ervaringen met bellers. Niet alleen rechtstreekse telefoontjes naar het ‘noodnummer’ komen hier binnen, ook alle consulaire afdelingen op consulaten en ambassades wereldwijd worden doorgeschakeld naar Den Haag

Elke iemand in Den Haag de telefoon opneemt, verschijnt op het computerscherm automatisch de pagina van het land van waaruit de beller belt in beeld, compleet met alle informatie over de ambassade en het consulaat.

Op de piekuren wordt het centrum bemand door zo’n dertig mensen, in de meest rustige nacht – vrijdag- op zaterdag – zijn dat er vier. Bij een calamiteit zijn er nog twee crisisruimten waar telefoontjes beantwoord kunnen worden door ambtenaren die normaal elders in het departement werken.

Lees het hele verhaal op www.ad.nl/

Ik ben wel benieuwd of er bloglezers zijn, die ervaring hebben opgedaan met deze crisisdienst en hoe zij deze service van de Nederlandse overheid beoordelen?

3 reacties op “De crisisdienst van het Ministerie van Buitenlandse Zaken”

  1. Rob V. zegt op

    Link werkt niet, er is een 9 weggevallen:
    https://www.ad.nl/politiek/ze-lag-in-haar-trouwjurk-in-de-kist-dat-vergeet-ik-nooit-meer~a97d30f9/

    Is een premium artikel voor abonnees maar gasten mogen gratis 3 artikelen per maand lezen.

    • Bedankt Rob, link hersteld

  2. Nicky zegt op

    Mijn familie heeft het geprobeerd met de aardbeving in Nepal. Mijn neef was daar met zijn vrouw op rondreis.
    Zijn vrouw is Nederlandse , dus haar familie belde op zaterdagmorgen. Kreeg een bandje met de mededeling dat er maandagochtend iemand zal antwoorden
    In Belgie daarentegen kwam er wel iemand aan de lijn en kon mijn neef als vermist opgegeven worden.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website