Een eeuwig drama: het Thaise verkeersgedrag (video)

Helemaal eens.

Er is maar EEN goede houding hier op de weg: Iedereen is gek behalve ik. Blijf strak links rijden, vooral in bochten en rij vooral niet te hard. Vanaf een willekeurig karrepad komt er gewoon een kamikazepiloot dwars de weg over met 80, zonder zelfs naar links of recht te kijken. Schering en inslag.

Ja, wat je hier in het verkeer ziet grenst een beetje aan het ongelofelijke. Er is nog heel veel werk aan de winkel om de discipline naar een aanvaardbaar niveau te brengen. Niet voor niets kent Thailand een heel hoog aantal jaarlijkse verkeersdoden. In Cambodia is het nog slechter, daar weiger ik zelfs categoriek eender welk voertuig te besturen. Een rood licht staat daar enkel voor de show!

Ik rijd hier in Thailand zelf met een shopper, doe regelmatig lange afstanden, zowel langs de hoofd- als secundaire wegen. De hoofdweg ( A41 ) ligt in een staat welke op vele plaatsen een hel en marteling is voor een motorrijder, totaal om zeep gereden door het zware ( overladen ) vervoer en de secundaire wegen zijn levensgevaarlijk door ongedisciplineerde bestuurders. Ik ga de lijst van zware, levensgevaarlijke overtredingen niet opsommen want dit zou me te ver brengen en iedereen heeft hier zowat zijn ervaring omtrent. Kan maar één goede raad geven: rij voorzichtig, liever wat trager dan nooit aan te komen. Zorg voor een goede, geen carnaval verlichting en wees steeds op je hoede want het onverwachte loert hier overal achter de hoek.
Khap dee dee, khap cha cha.

Lung addie, fervent biker

Defensief rijden is de eerste vereiste. Nooit iemand verrtouwen bij het verwissellen van baan.
Motoren komen met een teringgang tussen de auto’s door. Op een kruizing altijd opletten. Gaat hij of gaat hij niet.. Ze kennen nu eenmaal niet rijden. Of ze rijden te langzaam op de rechterbaan of rijden als mafkezen. Bumberkleven normaal., Kop en staart botsingen elke dag.
Rekening houden met andere weg gebruikers. Niet dus. Langzaam rijden om ergens een plek te zoeken
geen probleem. Richtingaanwijzer hadden ze vanaf fabriek niet moeten plaatsen plaatsen.
De meeste gebruiken het niet.
Ik kan nog even doorgaan. Uiteindelijk is het ook een cultuur kwestie. Hoe sta je in de samen leving.
Hoe ben je in al die lange tijd als bevolking opgevoed.
Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Wij leven ruim 10000 Km hier vandaan.

Cor van Kampen.

Thai chauffeur kijkt alleen maar in 1 richting? (vooruit) …. Die kijkt dan toch nog tenminste!! Ik kan je vertellen dat ik telkens weer, tijdens de rit van de airport naar Pattaya, en omgekeerd, méér zweet laat tijdens die goed anderhalf uur durende rit, dan de ganse vakantie samen!
Vorige keer van hotel naar airport heb ik de chauffeur 2x moeten aanmanen om wakker te blijven, terwijl we tegen 140/u al bumperklevend aan het bollen waren … IN GIETENDE REGEN!!, met schokdempers die totaal naar de haaien waren, én kale banden natuurlijk…
“No problem, no problem, cha cha …., i not sleep, thai people close eye little bit for to much light’ ….. ja hallo!!!!! Kan er mij ’s iemand een tip geven om een goeie taxi-service te bekomen, met deftige wagen die in orde is, en deftige chauffeur??? Dat scheelt mij een bijna-beroerte.

Thanks, Peter

Niet de bestuurder van de auto maar de bromfietsbestuurder had alle geluk van de wereld. Als het tot een aanrijding was gekomen had een helm niet geholpen. De bestuurder van de auto had zich kei kapot moeten rijden. Achterlijke gladiool om zo te rijden.

Ik kan ook nog een hele boel toevoegen aan het lijstje, maar één ding heb ik hier geleerd: NOOIT met een motor voorsorteren. Dat is levensgevaarlijk. Nu kun je wel zeggen, dat de Thais zich aan ons moeten aanpassen, maar helaas, denk ik niet dat je dat mag verwachten.
Ik heb op weg naar huis altijd één oversteekpunt, waar het altijd kritisch is. Dus kijk ik zover mogelijk vooruit. Zie ik veel verkeer komen, ga ik (of blijf ik) links op de zijstrook wachten, totdat ik oversteken kan.
In andere gevallen ga ik al ruim van te voren met mijn scooter op de rechter zijstrook rijden, totdat ik naar rechts kan.
Maar voorsorteren is iets dat wij in Nederland kennen. Hier niet. Sowieso moet je hier meer tastend rijden. Je hebt gevallen, waar je voorrang kunt krijgen. Dat merk je ook wel. Je hebt het de ene keer op dezelfde kruising wel en de andere keer niet. Je moet toch het verkeer hier aanvoelen.
Op de Pethkasem Road ga ik nooit naast auto’s rijden. Of ik haal ze in, of ik laat ze me inhalen, maar ik zal niet met dezelfde snelheid naast zo’n auto rijden. Voor hetzelfde geld, maakt ie een zwenk naar links en dan lig ik met een beetje geluk alleen maar in de berm. Is er ergens een verkeersophoping, blijf ik er ver vandaan. Ik vermijd groepjes auto’s. Of ik ga snel voorbij of ik blijf er een flink stuk achter.
Dit heb ik ook altijd zo gedaan toen ik nog vier keer per maand naar Frankfurt moest rijden. Een stuk autobahn van 270 km, waar je iedere keer langs een ongeluk reed.

Ik bekeek nu pas het filmpje. Ja, het komt me erg bekend voor, dat soort rijgedrag. Zo te zien was de vrachtwagen de zwarte aan het inhalen, maar omdat ie niet zo snel kon, duurde het lang en de witte had dan weer haast. Zonder veel te kijken inhalen.
Dan de motorrijder. Wat deed die daar op dat stuk van de weg? Zo zou ik nooit en te nimmer rijden. Niet hier in Thailand, waar een middenlijn of een streep op de weg alleen maar voor de sier daar ligt. Maar zoals ik het zou doen heb ik al boven geschreven….
Helaas loopt het niet altijd zo goed af. Maar of iemand ervan leert?