Vissen in Pai
Naar aanleiding van een eerder op het blog verschenen verhaal eens neergestreken in het Bueng Pai Farm resort.
Het is even zoeken geblazen om het te vinden maar met behulp van een vriendelijke politieagent en verdere bewegwijzering lukte dat toch aardig. Weliswaar moet je over eigen vervoer beschikken om er te komen. Het complex bevat 14 zeer idyllisch aan een grote vijver gelegen bungalows die bijna allemaal direct aan de waterkant zijn gesitueerd.
Het enige nadeel is dat de loopafstand naar Pai toch vrij ver is en zeker drie kwartier in beslag neemt. Het ontbijt is keurig verzorgd, maar voor de avondmaaltijd moet je elders je heil zoeken. Verder niets dan lof over de ligging, de vriendelijke bediening en mooi aangelegd geheel. Je kunt -als je dat zou willen- er zelf kokkerellen in het kleine voor gasten geoutilleerde keukentje. Het complex bezit enkele leuke plekjes om te luieren in een hangmat of om in de bibliotheek een boek ter hand te nemen.
De omgeving straalt rust uit en vanaf de bungalows heb je een mooi uitzicht over de grote vijver en berghellingen.
Een hengel uitgooien
Wil je eens een hengeltje uitgooien dan kun je voor honderd baht per dag al het benodigde materiaal huren. Het resort bestaat inmiddels vier jaar maar de vijver moet, afgaande op het formaat vissen die je hier aan de haak slaat, al heel wat jaren langer bestaan. Je hoeft echt geen behendige of zeer geoefende visser te zijn om een flinke vis te verschalken. Als je nog nooit eerder een hengel hebt uitgegooid zal Run de eigenaar je wegwijs maken. Heb echter niet de illusie dat, hoewel er een keuken voor algemeen gebruik aanwezig is, je de gevangen vis kunt verorberen. Volgens goed sportvissergebruik zet je de gevangen vis weer netjes in het water terug. Als je hier beet krijgt dan is het beslist geen klein grut en ga je het ‘gevecht’ aan met een vis van behoorlijk formaat. Vissen van vijftien kilo zijn geen uitzondering. Een schepnet behoort tot de vaste visuitrusting.
Uit eten
Zoals reeds gesteld kun je er alleen ontbijten, maar dat is dan ook grote klasse. Je kijkt op het menu en schrijft daarna alles wat je graag wilt eten op het bijbehorende bestelformuliertje. Eitjes in velerlei uitvoering, bacon, gebakken tomaat, muesli of heerlijke yoghurt met honing. Je hoeft het maar kenbaar te maken en even op te schrijven.
Restaurantjes zijn er te kus en te keur voor elke portemonnee in Pai te vinden. Volgens insiders –en ik kan dat beamen- is een van de allerbeste het Baan Benjarong restaurant dat de originele Thaise keuken voert. Het is recht tegenover de kleine politiepost gesitueerd als je Pai binnenkomt, dus niet te verwarren met het hoofdpolitiebureau dat meer in het centrum is gelegen.
Gastvrijheid zoals het hoort
De gastheer Run en gastvrouw Orn zijn toonbeelden van gastvrijheid en het lijkt er op dat zelfs hun de kwispelende honden daar iets van hebben meegekregen. Orn straalt, ondanks de vele nare operaties die zij de afgelopen jaren heeft moeten ondergaan om een ernstige ziekte te bedwingen, veel genegenheid en geluk uit. Bij mijn vertrek krijg ik nog een in bananenblad gewikkeld aardigheidje mee. Even later informeert ze nog of ik in het pakje heb gekeken. Nee, dat heb ik volgens goed Nederlands gebruik nog niet gedaan en open het snel. Er zit een mooi T-shirt in met reclame van het huis. Mocht de kleur mij niet bevallen dan kan ik het ruilen. Alleen de zon gaat voor niets op, dat besef ik terdege, maar dit stel straat warmte en genegenheid uit en na een verblijf van een paar dagen neem je hier bijna met tranen in de ogen afscheid. Als ik in de auto stap zwaaien beiden mij en mijn metgezel uit en laten de hond met een pootje hetzelfde gebaar maken. Zeker weten dat ik hier nog eens terugkom.
Voor een impressie kijk je maar eens naar de site: www.paifarm.com.
PAi, mooi plaats, vanuit chiangmai, met een busje gezamenlijk te doen, motorscooter te huur met motorrijbewijs, veel backpackers, te zien grandcanion van thailand, grote witte boedha, apen show, kun een rondrit boeken, of zelf met de scooter, ongeveer 200 baht lekkere eetgelegenheden en van 7 euro per avond voor backpackers, in een hutje met bladeren tot een mooie resort met zwembad, en dan nog niet duur en s, morgens ontbijt, kun daar wel een week vermaken, zou er zo weer naar toe gaan, rustig en relaxen, in het mooie Pai, en dit is ook een mooi resort, volgende keer maar daar naar toe, er gaat niets boven PAI
Wel misschien voor een volgende keer. Heb wel een keer een visje gedaan rond Chiangmai, ergens buiten af. Is alweer 6 jaar gelee, tjee tijd gaat snel.
Bij Lana hotel Chiangmai, kon ik dat boeken. Eigenaar kwam me ophalen bij hotel met dikke SUV en bracht me naar vispond.
Bleek een Duitser te zijn, die blij was dat hij ooit was verhuisd naar Thailand. Al vond ik hem niet overdreven enthousiast. Maar vertelde hoe lichamelijke klachten verdwenen (stres?).in Thailand.
Aangekomen was er een Thai begeleider, sprak totaal geen Engels, maar was de erg behulpzame hand.
Hengel met klomp vruchtenpasta eraan, gooide in, bang hit. Kreeg de hengel terug en mocht aan de strijd beginnen. De Asian carps zijn zeeeeeer vechtlustig.
Ze bleken ook erg hongerig te zijn, want het ging aan de lopende band door.
Ik zag ook wel anderen daar vissen, maar daar ging het toch niet zo snel. Aas de doorslaggevende factor?
Was verder niet echt veel in de vorm van eettentjes of zo. Je kon wel water, limonade kopen en wat simpel food. Dat was maar goed ook, want als dat zonnetje (gelukkig vrij veel bewolking die dag) weer door kwam, gutste het zweet uit je poriën.
Aan het einde van de middag kwam de Duitser weer en bracht je terug.
Doe maar een oud shirtje en broek aan, want dat komt onder zweet en slijm te zitten. Je wil natuurlijk ook een foto met zo’n Asian carp. Naarmate de dag vorderde werden ze ook wat groter.
Heel de dag was het een feest tot ik er uit zag als een beest. Nee, niet naar de speeltuin geweest, maar wel lekker stoeien met deze krachtige beesten.