Stelling v/d week: Blijf met je Thaise partner uit de buurt van andere Thaise dames met een farang!
Status is belangrijk in Thailand. Thai scheppen daarom nogal graag op over wat ze hebben of krijgen van hun farang echtgenoot of partner. Dikwijls wordt er ook glashard gelogen over zaken die met financiën te maken hebben.
De stelling is dan ook dat je jouw Thaise partner het beste maar uit de buurt kan houden van andere Thai omdat je ongetwijfeld vragen krijgt waarom Lek, Bee of hoe ze ook mag heten veel meer (geld) krijgt van haar vriend, dan dat zij van jou krijgt.
Wie in Nederland of in Thailand op feestjes komt waar westerlingen komen met Thaise partners, kent het patroon wel: De mannen zitten bij elkaar en spreken Nederlands en de vrouwen zitten als groepje bij elkaar en praten in het Thais.
Daar waar de kerels het hebben over voetbal, politiek, eten en andere interesses, gaat het bij de Thais dames vaak over geld en materiële zaken.
En of wij het nu leuk vinden of niet, veel Thai zijn materialistisch ingesteld. De status die daar bij hoort is bijna net zo belangrijk als ademhalen. Al snel gaat het dan ook bij de dames over geld en andere daaraan gerelateerde zaken. Het lijkt wel een sport om elkaar dan helemaal gek te maken. Zo wordt er zonder enige gêne aan jouw Thaise partner gevraagd hoeveel geld ze van je krijgt. Mocht dat in de ogen van de andere dames te weinig zijn, dan krijgt jouw partner te horen dat jij niet bijster veel van haar houdt.
Niet alle, maar toch veel Thaise dames leggen een verband tussen de financiële bijdrage aan haar en de mate hoeveel jij om haar geeft. Wie dat onzin vindt moet toch nog eens de begrippen van Nam Jai nalezen: www.thailandblog.nl/cultuur/de-betekenis-van-namjai/ Ook het boekje Thai Fever besteed er veel aandacht aan.
In gezelschap proberen de dames elkaar de loef af te steken en scheppen op over wat haar vriend haar wel niet allemaal cadeau heeft gedaan: sieraden, goud, de nieuwste iPhone/iPad, een motorbike, auto en natuurlijk een huis. Als klap op de vuurpijl wordt dan ook verkondigd dat madam per maand tienduizenden baht aan zakgeld krijgt om het leven wat draaglijker te maken. Jouw vriendin is onder de indruk van zoveel financieel geweld en vraagt zich af wat zij fout heeft gedaan, maar ook of jij wel voldoende van haar houdt.
Eenmaal thuis gekomen vraagt zij waarom jij zo gierig bent voor haar. Kortom je hebt de poppen aan het dansen.
Bij navraag blijkt het verhaal van Thaise dames over wat ze aan sponsorbijdrage krijgen van geen kant te kloppen en doen zij zich zo interessanter voor dan de werkelijkheid is. Het kost dan weer veel tijd en moeite om bij je eigen vriendin het verhaal te ontkrachten.
Kortom, bespaar je een hoop gezeur of gedoe en probeer je vrouw of vriendin uit de buurt te houden van andere Thaise dames.
Ben je het eens, oneens met de stelling of heb jij andere ervaringen? Geef een reactie.
Dat opscheppen en pronken was exact waar mijn Mali ook voor vreesde. Ze hield het dus bij een handjevol Thaise dames die uiteraard niet van het foute, opschepperige type waren. Dat zijn geen goede mensen die uit liefde of goedheid in een relatie zitten volgens Mali. Verder had ze liever een gemengde vriendenclub met mensen uit alle windstreken, dit ook ter bervoordering van haar integratie vond Mali. Als ik dan een nieuw Thais contact voorstelde was haar reactie bijna altijd afwijzend. Een paar landgenoten om je heen met vergelijkbaar karakter is leuk, maar het moet geen kliek worden. Als je als Thai of Nederlander je afzonderd in je eigen community van landgenoten ben je onverstandig bezig. De stelling gaat in die zin dus ook op voor Nederlanders in Thailand. Zoek een gemengde vriendenclub en blijf weg van hen die opschepperig pronken met rijkdom en status.
Gelukkig heeft mijn vriendin ook geen enkele behoefte om Thai in Nederland te ontmoeten op een vriendin na die in de zomer in Apeldoorn verblijft. Prima zo wat mij betreft.
Het gross inderdaad doet het mag blij zijn dat mijn partner een uitzondering hier op is. eenvoudig en ook geen behoefte om zich in bepaald Thais opschepperige landgenoten te begeven. wat dat betreft mag ik zeggen dat mijn echtgenote zichzelf is.
U heeft het weer over bardames in dit stukje. Thaise dames met een opleiding en die zelfstandig zijn en een leuke baan hebben die zijn niet zo gericht op geld maar op een leuke vriend. Wat verwacht je als je zelf 50 bent en je vriendin is 25, het enige waar zij aan denken is geld. Ik begrijp niet dat oude mannen echt denken dat ze hun grote liefde hebben gevonden in het land van de glimlach. Die glimlach verandert wel als je haar een tijdje niet sponsort. Dit geldt voornamelijk voor mannen die 25 jaar ouder zijn dan hun partner en de dame heeft geen opleiding en komt uit een of ander simpel dorp.
Hoezo bardames? Hoezo geen opleiding? Het mekaar afgunstig maken zit in alle gelederen. Zag je al veel KLEINE Japanse autootjes in Thailand rondrijden? Welstellende, hoogopgeleide dames met FIJNE gouden sierraden en MERKLOZE handtas? Huizen die van buitenaf nogal GEWOONTJES lijken maar binnenin met veel smaak duur bemeubeld en ingericht voor alle comfort? En niet van een ‘farang’ gezel, natuurlijk.
Ls,
Ja, er zit een kern van waarheid in de bovenstaande stelling. Het zal natuurlijk niet bij iedereen zo zij maar je kom het wel veel meer tegen bij de Thaise, oosterse dames. Waarschijnlijk komt dit doordat geld een [nog] grotere rol heeft dan bij ons. Je hoor wel eens voor de grap dat de liefde van de Aziaten via de portemonnee loopt maar dat zit een [grote] kern van waarheid in. Kom ongeveer 35 jaar in Zuid -Oost Azië dus ik wat ervaring.
Je hebt daar natuurlijk ook weinig sociale zekerheid dus het is ook een [logische] gedachte. Zoals Cruijff altijd zegt: “Achter ieder nadeel zit ook een voordeel.” Je zie daar nog wel eens rijke Chinezen die meerdere partners hebben, heimelijk natuurlijk. Gr. Rob
Nederlandse mannen praten minder over geld en Thaise vrouwen praten vaak over geld? Echt waar?
Op deze blog zag ik in de afgelopen paar weken verhalen voorbij komen over goedkope vliegtuigtickets, financiële ondersteuning van je vrouw, pensioenen en AOW, Wifi-tarieven en het overmaken van geld.
En ik vraag me ook altijd af hoe Nederlandse mannen, die bijna nooit de Thaise taal beheersen, precies schijnen te weten waar die Thaise vrouwen over praten. Ze praten alleen over lantarenpalen, hoorde ik een Nederlander ooit zeggen.
Bij gesprekken tussen Thaise vrouwen is geld nooit een hoofdonderwerp. Natuurlijk komt het wel eens langs en natuurlijk wordt er over opgeschept. Velen hebben geen andere zaken waar ze mee te koop kunnen lopen. Maar meestal gaat het over de dagelijkse beslommeringen van het leven: het werk, het leren, de omgang met Nederlanders, hun mannen, hun familie in Thailand, hun kinderen.
Ik woonde een jaar samen met mijn Thaise vrouw in Nederland en we gingen een paar keer op bezoek bij andere stellen. Ik ging altijd bij de vrouwen zitten (wat ze niet leuk vonden) want de mannen hadden het vaak over Thaise vrouwen, hoe inhalig ze waren, hoe slecht ze met geld omgingen en hoe wispelturig ze waren. In zoverre ben ik het geheel met de stelling eens hoewel het gepraat van de fárangs de reden is en niet dat van de Thaise dames……
En Nederlanders bevestigen hun status niet met geld en bezittingen? Mijn ervaring is een andere. Weet je hoeveel de huishoudschulden zijn in Nederland? Drie keer zo hoog als in Thailand, relatief aan het inkomen. Maar er wordt minder over opgeschept, wij doen het wat subtieler, dat is waar.
Een stuk gezelliger is als je als mannen en vrouwen gewoon samen zit, praat en het sanook maakt. Als er dan toch mannen en vrouwen clubjes ontstaan zou ik ook niet in het groepje pochende mannen gaan zitten maar aanschuiven tussen de dames. De paar keren dat ik tussen alleen maar (Thaise) dames zat was het overigens gewoon gezellig samen met geklets over van alles en nog wat. Mijn vrouw zou hetzelfde doen, want tussen pochende mensen ben je snel uitgepraat als dat je zelf niet aan staat.
Beste Tino,
met alle respect, maar ik heb de indruk dat jij van een andere planeet komt.
1) Bij gesprekken tussen vrouwen is geld altijd het hoofdonderwerp.
2) Als je Thaise vrouwen geeft wat ze vragen ga je regelrecht naar een faillisement.
3) De huishoudschulden in Thailand zijn gewoon schrikwekkend.
Ik heb niet de pretentie om te beweren dat ik vloeiend Thais praat, maar na 25 jaar onder de Thais weet ik wel behoorlijk mijn plan te trekken, en ik weet verdomd goed waar ze hoofdzakelijk in geinteresseerd zijn, geld, geld en nog eens geld. Mensen die je van haar noch pluim kennen zien er geen graten in om te vragen of je veel geld hebt, opmerkelijk is wel dat het steeds van het vrouwelijk geslacht komt.
De opschepperij onder Thaise vrouwen die met een farang zijn is om gek van te worden, over geld, goud en onroerende eigendommen wordt opgeschept alsof ze over boterhammekes zitten te praten.
Hoeveel dames doen mee aan het bekende “share” spelletje zonder dat hun partner hier iets van weet?
De stelling die gezet wordt klopt voor 100%, maar dat is niet alleen voor Thailand, ook in Nederland en in Belgie, enz.. , alles draait immers om geld , G – G – G weet je?
M.v.g.
Paul
Beste Paul,
Vijftig procent van de Thais verdient 10.000 baht of minder per maand. Het lukt de meesten om daarvan rond te komen.
Als kinderen blijven zeuren om weer een snoepje of een koekje ligt dat aan de opstelling van de ouders. Zo is dat ook bij veel Thaise vrouwen met hun buitenlandse man. Die man kan die vrouw alleen veroveren met de belofte van (veel) geld. Dat gaat in het begin goed, die man geeft bijna altijd toe totdat….vul maar in. Dat is mijn ervaring. Het probleem ligt dus evenzeer bij die mannen als bij die vrouwen. Ik heb mij daar ook schuldig aan gemaakt, mea culpa. Geef dus niet alleen die vrouwen de schuld, dat is wat ik wil zeggen.
De huishoudschulden in Nederland zijn de hoogste in de wereld: bijna 300 procent van het bruto nationaal product. In de rest van Europa, ook in Griekenland, is dat tussen de 100 en 150 procent, en in Thailand is het 85 procent. Nederlanders maken die schulden voor een mooi huis etc. Nederlanders zijn net zo happig op geld als Thais maar ze praten er wat minder over.
Dit is helemaal waar en ik krijg er een punthoofd van.
We hebben dan ook steevast enige wrijving in onze relatie, wanneer ze weer eens met zo’n dame gepraat heeft.
En iedereen geeft altijd heel veel geld aan boeddha, gek wordt ik ervan
Daarnaast ben ik van mening dat ‘nam jai’ niet betekent dat je bakken met geld moet uitgeven. Als je als koppel samen gewoon normaal doet door elkaar liefde, aandacht en geborgenheid te tonen ben je al nam jai. Je doet samen leuke dingen, koopt een geschenk(je) voor elkaar, helpt daar waar nodig ook de (schoon)familie met niet al te gekke kosten of hand en span diensten. Gewoon een gezonde relatie waar geld of materialisme niet op de eerste plaats komt. Van je partner verwachten dat deze je dure geschenken geeft, alsmaar meer, méér, méér willen, is geen nam jai meer maar uitbuiten van je partner voor eigen gewin. Dat is geen gezonde relatie. Wat dat betreft moet je met je partner best naar een Thai’s feest kunnen, als jouw partner dan zich gek laat maken en achteraf met allerlei wensen komt moet je toch vraagtekens bij het karakter van je partner stellen evenals de oprechtheid/prioriteiten in de relatie. Stel je voor dat je Thai bent en je Nederlandse partner zich afzondert tussen allen maar Nederlanders/farangs en zich helemaal in je sas voelt met tegen elkaar opscheppen wat het Thaise vrouwtje allemaal wel niet doet in huis en in de slaapkamer, en achteraf dan terug komt met nog meer wensen: “ja de vrouwen van de andere mannen doen wel dit en dat in de slaapkamer, hou je soms niet van me dat jij dat niet voor mij doet?”. Dan zou je toch meteen je partner aan de kant zetten?
Dus nee, wat dat betreft ben ik het oneens met de stelling. In een gezonde relatie met respect voor elkaar en het gevoel van samen één zijn laat je je niet gek maken door pochende landgenoten. Dat hoort je partner dan lachend aan, wetende dat de helft waarschijnlijk bluf is. En zelfs als dat niet zo is, dat je Thaise lief dat niet hoeft van jou daar jullie elkaar hebben. Die pochende landgenoten wil je dan ook niet in je vriendenclub. Ik zou dus zeggen, ontwijk de andere Thai vooral niet, laat je Thaise partner maar haar of zijn vriendenclub uitkiezen. Als je partner zich helemaal senang voelt in zo’n Thaise kliek met gepronk dan weet je denk ik voldoende… REN! Is je partner een beetje boos dat je haar/hem naar een heksenketel hebt meegenomen dat weet je ook genoeg… lach!
18 jaar getrouwd met mijn vrouw,heeft in Nederland altijd hard gewerkt,en ook nooit die boom kunnen ontdekken waar volgens vele hier het geld aan groeit,nuchter gebleven,tevreden met wat zij heeft en niet jaloers,en al die Thaise dames die in hun eigen zak liegen,zij lacht erom,en ik nog harder.
Schitterend, bij mij gebeurde dat vorige week nog, vraagt mijn vrouw aan de kinderen; waarom hun van mij alles krijgen en zie niets (heeft een huis + Iphone enzo) zegt de oudste; omdat jij geen kind bent.
ha, ha, je had haar gezicht eens moeten zien.
Ik woon met mijn vrouw in Nederland en het komt wel eens voor, dat zij met andere Thaise dames in contact komt en dat het onderwerp uit de stelling ter sprake komt.
Mijn vrouw probeert, zoals ze mij verteld, dit onderwerp altijd te vermijden. Helaas lukt haar dat niet altijd en als ze dan toch de vraag krijgt, is haar antwoord heel simpel;
“Wij zij getrouwd en ik geef mijn man zakgeld”.
Daarna gaat het onderwerp altijd over iets anders…haha.
Daarnaast is het ook wel leuk dat de Nederlandse of Belgische partner van de Thaise die wij ontmoeten of sporadisch eens langskomen, allen denken dat ik niet begrijp waar zij over praten. Wij laten dat dan ook maar zo, maar ondertussen moet ik wel vaak lachen om de verhalen die ze vertellen aan elkaar en die ik aanhoor van de partners.
Laat ik het zo zeggen, dat de verhalen van de Thaise vrouwen geloofwaardiger overkomen dan de verhalen van hun Nederlandse of Belgische partner.
Ooit las ik ergens dat de privé financiële situatie (vermogen, salaris) het laatste taboe van Nederland was. Volgens mij praten de Thai er directer en opener over dan de Nederlanders. Dat wil echter nog niet zeggen dat eenzelfde spel niet gespeeld wordt door de Nederlanders. De spelregels zijn alleen anders. Vroeger was de televisie of de auto voor het huis een belangrijke graadmeter. Tegenwoordig is het een complex aan andere zaken (waarbij merken een belangrijke rol spelen). En reken maar dat er genoeg Nederlandse vrouwen (en mannen) zijn die op een wat indirectere manier hun zelfde zin proberen door te drijven als de in het artikel genoemde Thaise dames.
Status drang komt overal voor, een NL kennis van mij wilde persé in een grote luxe auto blijven doorrijden toen hij zijn baan met lease auto verloor. Een klein jaar later keerde de wal het schip, van de WW was de maandelijkse last (samen met de overige levenskosten van zijn status) niet langer op te brengen.
Mijn Thaise partner kent mijn inkomen, ook zijn eigen inkomen, we nemen van ons gezamenlijke inkomen beiden een identiek zakgeld, ook besloten wij samen wat er maandelijks voor zijn ouders naar Thailand gaat. Nu als het op een feestje of andere bijeenkomst met Thais door iemand gepocht wordt, is zijn simpele vraag wat doet jouw man voor werk, doorgaans is het dan hij werkt bij….. ah, een normale salaris baan, direct voelt de betrokken dame de veschutting aankomen, en met onnavolgbare Thaise behendigheid neemt het gesprek een wending naar een ander onderwerp. Inmiddels 6 jr. in NL heeft de groep aan oppervlakkige kennissen met een Thaise partner zich flink uitgedund tot een fijn groepje waarin dit onderwerp totaal geen rol meer speelt.
Ik had een Thaise vriendin. Zij was 58 jaar oud, gescheiden en had twee dochters, een woonde in Bangkok en de andere woonde in Amerika. Alles ging goed tot de laatste na elf jaar afwezigheid er zich eens ging mee bemoeien. Eerst begon ze over wat er allemaal volgens haar diende te worden veranderd in het huis. Nieuwe vloeren want de donkere moesten witte worden nieuwe deuren moesten er ook komen. Ze wist er snel aan toe te voegen dat ik de oude vloeren maar moest uitbreken. En als ik dan toch bezig was kon ik ook maar de badkamer vernieuwen.
Een volgende fase was dat ik moeder maar meer Engels moest leren en indien er problemen waren moest ik haar maar bellen. Eens terug in Amerika vond moeder dat ze toch een goede dochter had die haar na al die jaren niet vergeten was. Elke avond werd er duchtig getelefoneerd en geïnformeerd naar de toestand, meestal gebeurde dat in een andere kamer zodat ik niet wist wat er verteld werd.
Nadien volgde er gezeur. Dat heeft ongeveer 3 maand geduurd tot ik vernam dat dochter welke vroeger moeder soms geld toestak weigerde nog iets te geven.
De bom barste toen ik met moeder naar de markt ben geweest en ik bij het betalen vaststelde dat er geen geld meer in de portefeuille zat, ik heb dan alles maar teruggegeven aan de verkoopster. Die avond heeft ze mij verteld dat zij het geld genomen had. Nadien is ze weggegaan en heb ik haar niet meer weergezien.
Klinkt bekend. Toch zijn wij al 20 jaar getrouwd en pas nu van omstreeks die leeftijd. Haar drie dochters woonden in Thailand terwijl wij in Europa leefden. Inmiddels zit er een in Engeland i.p.v. Amerika en een in Bangkok maakt haar masters degree flink te gelde; de andere daar heeft een minstens gelijkwaardige opleiding maar laat zich meer doen.
Telkens ergens een ontmoeting in het verschiet stond of juist voorbij was, met bijgaande verhoogde communicatie, en recenter in perioden met dagelijkse Facebook- endiesmeer contacten, liepen en lopen de spanningen ten huize van de blijkbaar al te zuinige farang weer op…
Op een bankrekening voor haar, en In mijn persoonlijke portemonnee, laat ik nooit veel en ik check die laatste best even voor ik het huis uitga – voor alle zekerheid. Als ze over wat extra geld beschikt, doet zij geen te dure aankopen maar er is geregeld een probleempje met gokken. Grote uitgaven vergen bijgevolg mijn tussenkomst. Met de vinger dan inderdaad op de knip, bleef alles beheersbaar. Zij beseft ook wel, dat ze anders binnen de kortste tijd op een veel lagere levensstandaard zou afsturen – tot ze dat weer eens effen vergeet en het geklaag door de dochters aangespoord wordt, maar die horen natuurlijk veelvuldiger histories uit haar mond dan uit de mijne.
In ons gebouw te Jomtien woont een anglicaanse priester. Deed ook regelmatig de mis in een kerkgebouwtje te Pattaya. Veel farangs, die met hun vrouw de mis bezochten. Na afloop altijd even gezellig napraten, de mannen onder elkaar, de vrouwen onder elkaar.
Na enige tijd heeft de priester verzocht de vrouwen niet meer mee te brengen.
Oorzaak: veel mannen kregen na de mis thuis problemen. Lek een nieuw huis, Nung een nieuwe auto,
Virung een loeizware gouden ketting en zo maar door; ze maakten elkaar gek. En de mannen kregen het te verduren: waarom zij wel en ik niet? Vrouwen voortaan thuis en de mannen wat minder herrie aan hun hoofd. En de priester zag dat het goed was.
Voor de meeste Farang is een open gesprek over geld eigenlijk een tabu,ook collega’s onder elkaar praten niet over hun verdiensten,omdat dit vaak neid tot gevolg geeft. Bovendien maak je met opscheppen en pronken geen goede indruk op je omgeving. Niets is erger als een gesprek met iemand te hebben,die zegt van alles meer te hebben,en dit voortdurend laat zien door allerhande van status symbolen die eigenlijk geen mens nodig heeft. Vaak zijn dit ook mensen die persoonlijk niets te bieden hebben,en niet begrijpen dat ware rijkdom in het hoofd begint,en niet in de geldbeurs. Anders ligt het bij de Thais die het normaal vinden over geld te praten,en hun rijkdom extra onderstrepen door het dragen van goud. Ook zijn velen goedgelovig,en geloven alles waarover de andere mee pronken wil, Ook heb je veel oudere Farangs, die niets anders meer te bieden hebben als geld en bezittingen,en met deze dingen proberen indruk te maken op deze dames,zodat ze zelf mede de oorzaak zijn van de onderlinge afgunst. Veel Farangs maken bij de eerste kennismaking in Thailand reeds de fout om zelf de King te spelen,en beginnen in hun eerste verliefdheid met geld te gooien,waarvan ze eerst later de nadelen merken. Beter eerlijk zijn,en klare wijn schenken,en je partner andere waarden proberen bij te brengen,zodat ze ook minder gevoelig wordt voor stomme opschepperij ,die vaak niet op waarheid rust. Daarnaast zorg ik zogoed mogelijk voor mijn vrouw,en als het niet genoeg is,heeft ze twee gezonde handen om zelf te gaan werken.
Hahaha. Eigenlijk wil ik ook wel eens best met wat ‘stellingen van de week’ komen.
Maar ter zake : niet eens met de stelling.
Mijn vriendin mag gerust onder haar landgenoten zitten en roddelen over wat dan ook. Maar dat niet doortrekken naar onze relatie :
Als “gefortuneerde” onderhouden wij onze eega’s, samen wonend of gehuwd, en betalen we alle kosten van levensonderhoud, uitstappen, investeringen, … kortom wat dan ook.
Bovendien koopt iedereen wel eens graag een cadeautje voor zijn liefste, of dat nu goud of lingerie of wat dan ook is. Zijn er kinderen, in mijn geval eentje, beschouw je die als eigen kind en daar wil je het beste mee : scholen, kledij, bromfiets, hebbedingen, … .
Dus, weer in mijn geval, de dag dat mijn vriendin nadat ze samen zat met andere dames die in een gemixte relatie farang/Thai leven zou vragen om daarboven op nog eens extra zakgeld te krijgen gaat de deur dicht.
Achter mij.
En dan ben ik nog iemand die de ‘schoonmama’ niet onderhoud – gênant genoeg, die is jonger dan ik, volkomen gezond en kan dus werken voor de kost … . Ergo, de ‘schoonbroer’ – best leuke kerel om een biertje met te drinken maar voor de rest geen schop onder de kont waard- heb ik reeds lang geleden de deur gewezen toen die dacht het Mekka aangaande gratis eten, drinken, wassen en plassen, … gevonden te hebben.
Om misverstanden te vermijden : mijn partner is daar van op de hoogte en volledig mee akkoord.
Kwestie van goed praten en luisteren naar elkaar, hoe lastig dat ook soms is.
Nog meer : ik ben natuurlijk geen onmens, schoonmoeder wordt regelmatig mee uit eten genomen, soms brengen we dingen mee van de markt of winkel die ze niet hoeft af te rekenen. En een biertje drink je niet graag alleen dus schoonbroertje kan meedrinken. Gelukkig doe ik dat weinig, zowat om de 2 weken. En ja, ik woon in Isaan, met de familie vlakbij.
De meeste dames en heren van Thaise afkomst hebben moeite met de R uit te spreken behalve met de R van de Euro . Maar zonder gekheid mijn vrouw heeft 2 goede vriendinnen waar ze wel eens komt en voor de rest vindt ze het prima . En al dat gepoch over geld sieraden en auto’s is veelal bla bla . En op zijn tijd eens nee zeggen wil ook wel helpen want veel mannen die met een Thaise samen wonen zetten ze op een voetstuk je mag er best gek mee zijn en respect voor tonen maar om maar steeds de knip te trekken is niet normaal dat zouden we ook niet doen met onze Nederlandse vrouw .
Actueel hebben wij in onze vriendenkring een voorbeeld hoe dom deze opschepperij van Thaivrouwen onderling eigenlijk is. Mijn vrouw heeft twee vriendinnen,waarvan de een,een restaurant bezit,en de andere haar regelmatig helpt in de keuken. Nu komt hier reeds jaren een oude gast,die inmiddels hoog bejaard is,en alleen woont,zodat een van de vriendinnen hem af en toe helpt met poetsen,en als hij pijn in zijn rug heeft wordt hij door haar ook geholpen met een massage. Dit heeft ze ca 8jaar gedaan,en omdat ze medelijden met de oude man heeft,nooit geld verlangt. Tot haar verbazing moest ze 3 maanden geleden mee naar een notaris,die de oude man opdracht gegeven had een testament te maken,waar zij als enigste erfgenaam genoemt wordt van een grondstuk. Ze was daarna toevallig bij ons op bezoek,en omdat ze zelf niet goed lezen kan,heb ik haar voorgelezen van haar geluk,wat ze naar mijn mening met haar goede werk eerlijk verdient heeft. Ik heb haar het advies gegegeven,met niemand hierover te praten,en haar ook verteld waarom dit niet zogoed is. Verleden week kwam ze huilend bij ons op bezoek, en vertelde ,dat ze het verhaal van het testament,ook haar andere vriendin verteld heeft,die haar nu bij de oude heer slecht maakt,in de hoop dat hij alles op haar naam schrijft. Omdat ik haar zo gewaarschuwd heb het niemand te zeggen,vroeg ik haar,waarom in Gods naam ze zo dom kon zijn om dit haar te vertellen. Als antwoord kreeg ik te horen dat het haar allerbeste vriendin was,en ze haar 100%vertouwd heeft. Het gevolg is dat de vriendin die het restaurant bezit,nu haast iedere dag bij deze oude heer zit,in de hoop dat hij het testament veranderd op haar naam,en daarbij alle vieze middelen gebruikt die denkbaar zijn. Waarop ik de gedupeerde en mijn vrouw,nog een keertje duidelijk heb kunnen maken hoe dom dit gelul onderling eigenlijk is,waarvan inmiddels het halve dorp van op de hoogte is.
Dit is niet alleen het geval in de Thaise gemeenschap op de site http://www.holland-phillippines zijn er leuke besprekingen zie hoofdstuk ontvangst comite
het showerige is eenvoudig te verklaren.
Het is de farang gelukt om zijn thaise partner naar europa te laten emigreren en zij heeft een status upgrade
Wij wijlen mijn in 2008 overleden thaise vrouw orachon mananin en ik hadden niet zoveel zin om andere thaise expats te ontmoeten hier in nl behoudens de personen die we al kenden
Tsja veels te druk met leren van de nederlandse taal
Omdat ik hier in het dorpje de enige farang ben ,
En die vrouwen ,die hier iedere dag langs komen bij mijn vrouw
ook ken farang als vriend hebben , heb ik dit probleem gelukkig niet .
Alleen dat mijn vrouw hier als enige een farang heeft ,
heeft haar status in het dorpje hier al verhoogt .
Ik kan me zo wel vinden in dit verhaal, de eerste keer dat ik bij mijn vriendin bij de familie kwam was leuk en wel tot dat we naar een dorps feest gingen.. en natuurlijk begonnen al de gesprekken waarom ze geen goud droeg, hoeveel, geld ik haar gaf enz.. volgens haar vriendinen was ik niet goed genoeg. ik gaf haar dan ook maandelijks 20.000 BHT dat was voldoende voor haar, en ook voor mij. Maar na 1 week kwamen er al ruzies tussen mijn vriendin en wat vrienden van haar, al snel was het dat de ene farang beter was dan mij enz, ze hadden autos en huizen. Ze heeft zich nu volledig ontbonden met die vrienden, Ze zegt me dan ook altijd, zolang ik brood op de plank heb is mijn familie te vreden. Nu zijn we dan ook aan het sparen, iets wat de meeste vriendinen van haar niet snapte, want ja een farang heeft in hun ogen Miljoenen.. ik zeg dan altijd, ze kijken te veel westerse films!!
VOLKOMEN mee eens….de schrijfwijze is misschien niet juist…maar het thaise woord voor gierig is KINIO.
Dat heb ik heel regelmatig naar mijn hoofd geslingerd gekregen…relatie ondertussen BEEINIGD !
Misschien “krenie”, geen ‘o’. Waarschijnlijk hoorde je “khie no[k]”. Dat betekent vogelscheet. De vogelscheet farang is een armoezaaier. De westerling die niet kwistig met geld gooit, krijgt al zeer gauw het verwijt dat hij zich als een ‘khie nok farang’ gedraagt en zo klagen hun Thaise dames ook over hem bij hun goede vriendinnen.
Ik ben nog steeds met mijn Nederlandse vrouw ,maar mijn overbuurvrouw is Thaise en spreekt na 15 jaar nog belazerd Nederlands .Alleen als ik haar tegen kom in Thailand spreekt ze ineens behoorlijk goed Nederlands .Wat moet ik hier van vinden ,Hier in Holland spreekt ze alleen maar over dat alles zo duur is !!
Ik zei …ga dan terug .Maar dan heb je de poppen aan het dansen .samen met haar Thaise enclave hier kletsen ze heel wat af aan de telefoon.
Ik versta nu aardig wat woorden maar zeer regelmatig hoor ik FARANG en SATANG voorbij komen.
PENG MAK MA !! KINIAUW!!!!
Trek je conclusie !!!
POP KAN MAAI
KHOEN ROB
Ik vind dit een bijzonder lezenswaardig topic.
Jammer dat de discussies op Thailandblog vaak na een paar dagen uitsterven.
Maar dat heeft waarschijnlijk te maken met de opzet van deze site.
In ieder geval: ik blijf graag op de hoogte van verdere reacties.
Heel lang geleden speelde dit ook tussen mijn vrouw en ik. Mijn antwoord was steevast dat ze dan maar een rijke Falang moest zoeken! Einde gezeik en einde discussie!
Mijn vrouw en ik vinden het ook erg vervelend als mensen naar haar inkomen vragen. Onbekenden schromen niet om dat te vragen! Wanneer wij mensen leren kennen en de Thaise partnerin begint te pochen over haar inkomsten, zullen we deze mensen nog maar weinig tegenkomen. Dat betekent dat wij maar weinig mensen ontmoeten. Ik ken er welgeteld DRIE in de drie jaar dat ik in Thailand woon en van de vele mensen die we tegen kwamen, die niet alleen bescheiden zijn, maar gewoon leven. Een daarvan werkt en de beide andere vrouwen hebben een leuke tuin, waarin ze van alles verbouwen. En daar praten ze ook graag over.
Deze week zouden wij naar de Isaan gegaan zijn (ik ben er in al die vier jaar dat ik mijn vrouw ken, nog niet geweest), omdat we twee weken geleden trouwden. Zij wil graag – om ervan af te zijn – een tamboen in het huis van haar ouders houden. Maar in al die tijd was ze er niet zeker van. We hebben het financieel niet breed en het is een heel offer om dat te doen. Ook al omdat we dan 800 km met een bus moeten rijden.
Echter had ze vorige week een ongeval met de scooter en flinke schaafwonden op haar beide knieën opgelopen, zodat ze nauwelijks kan lopen. Het ergste daarvan: omdat ze voor haar vader een fles honing ging kopen en op de terugweg uitgleed in een bocht waar grind op de weg lag.
Haar vader vond het erg dat dit vanwege hem gebeurde. Maar gisteren, aan de telefoon, een hoog oplopende ruzie met mama…. iedereen sprak schande over haar (ons), dat we niet naar Isaan kwamen, om onze bijdrage te brengen!!!
Een andere Thaise kennis van ons, die in Duitsland woont en werkt, kwam extra met haar zonen naar Isaan om daar ook een of ander feest te houden – waarbij vier olifanten ingehuurd werden. Ook zij was kwaad dat we niet kwamen, want zij wilde pochen met mij en een andere man, de Farangs.
Men vond dat wij iedereen in de steek gelaten hadden. Alsof mijn vrouw met opzet een ongeluk kreeg. Uiteindelijk gaat alles hier om: afgeven hoe rijk je wel niet bent, welke lopende ATM’s je in je familie hebt. Mijn vrouw is er telkens weer kapot van. Hoe haar familie gewoonweg NIKS om haar geeft, zolang ze maar met geld op de proppen komt.
Ik heb met haar NOOIT problemen over geld. Integendeel, als puntje bij paaltje komt, ben ik degene die meer verbruikt. Ik heb haar nog nooit horen klagen, nadat zij op een feestje was geweest, dat ik haar te weinig zou geven. Integendeel. Ze wil die mensen niet meer zien, die zo afgeven op hun luxe bestaan.
Waar zij trots op is, is op de dingen die ik met eigen handen gemaakt heb: mijn vijver, de bomen die in de tuin geplant zijn, het kweekhuisje voor groente, de houten bekisting van onze “sidecar” enzovoorts. Ook werd haar al eens vaker gevraagd, waarom wij niet in een groter huis wonen (we hebben slechts één slaapkamer en één badkamer in huis – voor ons tweetjes voldoende!) en genieten meer van onze tuin.
Maar ik moet hier ook bij zeggen, net als al door sommigen hier beschreven werd: het is niet nou typisch Thais. Toen ik nog in Nederland woonde, had mijn Braziliaanse ex er een hekel aan andere Brazilianen te ontmoeten, omdat onder deze dames precies hetzelfde gebeurde. Ongenant werd daar ook naar inkomen gevraagd en gepocht met hun bezittingen en elkaar raad gegeven, hoe je het meeste uit je man kon halen. Die vrouwen kwamen grotendeels uit hetzelfde milieu als veel Thaise vrouwen hier. Ik vroeg haar dan waarom ze met die mensen omging (dat deed ze na een tijdje ook niet meer), want dat waren het soort mensen dat bij haar familie in Brazilië het huishouden zouden doen of in een bar werkten. Zij kwam uit een goed gezin, waarvan enkelen een grote rol in de geschiedenis van het land gespeeld hadden.
Nu is mijn lieve vrouw uit een verarmd gezin, maar van haar vader heeft ze andere waarden meegekregen en het gretige zoeken naar zoveel mogelijk geld, hoort daar niet bij. Dus als je partner onzeker van zichzelf is, blijf je liever uit de buurt. Ze moet sterk in de schoenen staan. Dan heb je geen problemen met haar (wat dat betreft).
Het heeft waarschijnlijk niet vil zin hier op te reageren maar doe het toch, net als er zoveel verschillende meningen er zijn, zijn er waarschijnlijk vrouwen. Ik heb zelf nu 6 jaar een relatie met een thaise en we hebben het prima samen, terwijl ik daar voor ook een relatie heb gehad met een thaise die zo was als in het beschreven verhaal. Zo zie je maar geen vrouw is het zelfde Thais zowel Nederlands.
Het valt mij op dat de meeste mannen die hier antwoorden in handen schijnen gevallen te zijn ven golddiggers.Mijn ervaring is met mijn Thaise vrouw dat ze vroeger echt veel geld bezat en nu moet leven met wat de familie haar toestopt.
Ik bezit dus ook geen kapitaal en we moeten leven met wat ik aan AOW binnen krijg met een klein pensioen.
Wij zijn met elkaar zeer gelukkig en de familie is ook blij met deze situatie.
Zij was 46 jaar en trouwde voor de eerste keer: met mij.In Nederland zitten sommige vrouwen hun geld achter de ramen te verdieen dus de Nederlandse vrouw is een hoer??
Generaliseren noem je dit.
Nam jai prima, de bij ons inwonende vader van mijn vriendin wordt goed verzorgd, maar haar broers zullen toch echt zelf door te werken voor een inkomen moeten zorgen. Heb ik ook 40 jaar moeten doen.
Wat mij wel stoort aan haar Isaanse Pa, dat hij mijn vriendin als zijn sloofje ziet. Meneer is de hele dag de hort op en als hij thuiskomt is dat alleen voor het eten. en ndank je wel of dat was lekker kan er niet af.
SDus overlaat ik haar maar met aroi aroi mag mag mag, terwijl ik hem aankijk. Jammer het muntje zal bij die hork nooit vallen.
Tot overmaat van vrijnemendheid heeft Pa ook nog de pachtopbrengst van het aan haar bij leven geschonken suikerrietland geincasseerd. Een 82 jarige vader steelt van zijn eigen dochter om tegenover anderen, zijn zonen, neefjes en nichtjes, natuurlijk de temple, zijn nam jai te tonen. This is Thailand? This is Isaan? Hieraan gekoppeld natuurlijk mijn vraag: ”wat zou jij doen met zo een vader?”
Peter Hagen
Ben het er mee eens maken elkaar gek en bedragen kloppen echt gr. Paul
Och zijn alleen die Thai statusgevoelig dan?
In mijn oorspronkelijke Nederlandse woonplaats is het een goed gebruik om op vrijdagmorgen even een rondje over de haven te rijden mits je een hele dikke BMW of een ander statusvoertuig onder je kont hebt. Even showen.
En als mannen in Nederland of in Thailand naar een disco gaan dan zetten ze ook hun beste beentje voor, nieuw shirt, beste horloge om, haar netjes. Verder moeten we natuurlijk de nieuwste iPhone in onze zak hebben enz.
Kijk ik naar mijn eigen vriendin, die houd net als elke andere vrouw ook van nieuwe kleding telefoons en noem het allemaal maar op. Maar ze is zich er ook van bewust dat ze het voor een deel zelf moet doen. Mijn ex vriendin snapte dit nooit (Soi legt het haarfijn uit) en ging er maar vanuit dat manlief alles verzorgde, en had ook altijd een hoop goede adviezen van haar vriendinnen. De vader van mijn huidige vriendin is een hele hoge politicus, maar hij geeft haar weinig. Aan de andere kant vraagt hij ook niks van haar, maar probeerd haar wel bij te brengen dat ze verantwoordelijk moet zijn voor zichzelf. Ook als er toevallig geen man in haar leven is.
Het boek waar Khun Peter het over heet heet “Thailand fever” en er is ook een Nederlandse vertaling van. Meer info over dit boekje is te vinden op http://www.thailandfever.com.
Er staat ook een review van dit boek hier op Thailand Blog:
https://www.thailandblog.nl/thailand-boeken/thaise-koorts/
De goede zoeker kan dit boek ook gratis vinden. Ik heb dat boekje ook weleens doorgebladerd maar vond het vol staan met stereotype en achterhaalde beelden (bijvoorbeeld dat “de Thai niet bekend zijn met orale seks” 555). Iemand die niet geheel wereldvreemd is, enigszins nieuwsgierig naar nieuwe dingen en niet al te star in zijn/haar gedachten is (” alles moet op mijn manier”) heeft er niet zo heel veel aan. Gewoon alles ervaren en af en toe een blog lezen, bijvoorbeeld hier, heb je naar mijn mening meer aan.
Mijn visie staat dan ook dichter bij die van onder meer Tino dan de reacties die neerkomen op “ik geef mijn vrouw zakgeld en ja ze willen altijd meer vooral als ze met andere Thai hebben gesproken over hun relatie met farang partner”. Zakgeld geef je overigens -vind ik- aan kinderen, in een modern huishouden deel je samen de lusten en lasten: dus kunnen beiden werken, het huishouden runnen en samen het inkomen verdelen. Als je pech hebt tref je een partner met gat in de hand, die je bankrekening belangrijker vind dan jou als persoon of die wel erg op status is gericht. Die kom je onder Thai, Nederlanders en overal elders tegen. Op ieder potje past een dekseltje dus een status beluste Thai kan vast wel en farang vinden die ook graag pronkt met een dure bak voor de deur en een zwembad bij het tweede huis in Thailand. Gelukkig zijn er ontzettend veel (meer?) Thai en Nederlanders die pronken niet op de eerste plaats hebben.