Wie zich snel ergert of perfectionistisch is kan maar beter niet in Thailand gaan wonen, dat is de stelling van deze week.
Je kan in Thailand een redelijk anoniem leven leiden. Thai bemoeien zich over het algemeen niet met anderen en zijn daarnaast vrij laconiek. Dat heeft zo zijn voordelen tenzij jij je er aan gaat ergeren, dan heb je het niet gemakkelijk in Thailand. Ben je perfectionistisch ingesteld? Dan kan je maar beter niet naar Thailand emigreren.
We kennen genoeg voorbeelden dat Thai anders in het leven staan dan de gemiddelde westerling. Vraag maar eens in een winkel om advies of naar dat product die je zoekt. De kans dat je ‘No have!’ te horen krijgt is groot. Nog vreemder is het als blijkt dat de winkelbediende dan voor het product staat wat jij zoekt. Eerst is er verbazing dan is er ergernis. Een afspraak maken met een Thai? Dat valt niet mee. Op tijd komen? Nooit van gehoord. Reparaties gaan vaak met de Franse slag. Je zult er maar aan moeten wennen.
Een Thai die zijn vuilnis over een muurtje kieper, maar wel in jouw tuin? Voor veel Thai de normaalste zaak van de wereld. Jij bent moe en wilt lekker slapen maar je buurman draait zijn karaoke set midden in de nacht op maximaal volume? Nou en? Heb je er last van, dan is dat jouw probleem. Over het gedrag in het verkeer zullen wij het maar helemaal niet hebben. Je kent vast nog wel meer voorbeelden waarbij jouw geduld op de proef gesteld wordt.
Hoe zit het bij jou? Ben jij veranderd sinds je in Thailand woont? Ook laconiek geworden? Of erger jij je nog steeds aan wat er om je heen gebeurt?
Discuseer mee over de stelling van de week: Wie in Thailand woont moet leren zich niet snel te ergeren!
Wie zich in Nederland al ergert aan de buurman die zijn auto niet helemaal recht in een parkeervak zet, of vind dat men overal veel te hard rijd, kan inderdaad beter niet naar Thailand komen.
Voor wie een plakkaat kauwgom of een weggegooide cigarettenpeuk al een gruwelijke ergernis is kan ook beter weg blijven uit Thailand.
Veel Nederlanders hebben nogal de gewoonte om stipt op tijd of liefst net iets te vroeg op een afspraak te verschijnen. De Thai is over het algemeen niet zo precies, en waarom zou hij. Het leven duurt nog lang genoeg. Stres is nergens goed voor, dus waarom dan gestrest leven?
Ik ben nu een paar weken terug in Nederland. Ik erger me eerder aan het langzame rijden in het verkeer, of de persoon die mij vuil aankijkt omdat ik de auto niet netjes parkeer. De schonere straten vind ik dan weer wel mooi.
Wie het leven in Nederland helemaal geweldig vind kan beter niet naar Thailand verhuizen.
Als je zoals ik het gehaaste (behalve in het verkeer, daar lijkt slechts een enkeling haast te hebben) en overgeregelde leven in Nederland niets vind kan Thailand een verademing zijn.
Ik kan over een paar weken gelukkig weer terug naar Thailand. Kan absoluut niet wennen aan Nederland. Erger me hier per dag meer dan in een heel jaar in Thailand.
Voor mij is Thailand ideaal, maar kan me voorstellen dat iemand die Nederland geweldig vind Thailand een verschrikking vind.
Ergeren is zo’n nutteloze bezigheid. Je accepteert het, past je aan, zoekt een manier om er mee om te gaan of alle drie. Lukt dat niet: snel een enkeltje Amsterdam.
Maak me in Thailand nergens druk om. Het is nu eenmaal zo als het is en als eenling verander je niets en de Thaise mensen beseffen dat zelf denk ik ook. Alhoewel zelfs in groepsverband hier nog weinig zal veranderen. Denk dat hier de invloed van belangengroepering niet echt naar voren komt in Thailand dus maatschappelijke veranderingen zullen niet snel plaatsvinden.
Kijk je met een Nederlandse bril op ja dan zijn er best veel zaken die anders kunnen, Maar ja dit is geen Nederland.
Denk niet dat de Thai in het algemeen laconiek is maar zich beseft dat je niet zomaar een probleem kan aankaarten. Openheid en discussie is niet gewenst in de omgangsvormen. Je, vooral als buitenlander, dient voorzichtig te zijn en niet zomaar onvrede of een ander mening of opvatting of dergelijke uiten.
Mijn instelling omtrent issues : gewoon niet over nadenken in Thailand dan is het ook geen issue. Volgens mij hebben veel mensen dezelfde instelling.En dan is het prettig en zie je niet de echte problemen.
Begin me al aardig thuis te voelen in Thailand, ha ha
Ach, zolang ik me kan herinneren, heb ik perfectionistische trekjes en nota bene een lichte vorm van smetvrees, en toch overheerst zelfs na ruim tien jaar Cambodja nog steeds de verwondering. Op de een of andere manier heeft het totaal ontstresste leven hier me zeer goed gedaan, zo goed dat ik me nu beter voel dan eind 2005 toen ik Nederland achter me liet. Het enige minpunt waaraan ik me mateloos erger, zijn loslopende honden. Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat die ergernis ook al speelde in Nederland. Ik fiets en wandel graag en ben na diverse (bijt)incidenten met groepen honden zeer op mijn hoede voor die krengen. Maar afgezien daarvan kan het leven in Nederland niet tippen aan het leven in ZO-Azië.
Wie zich ergert aan alles en nogwat kan maar beter niet leven!
Dat is nu eenmaal het leven. Er zijn zoveel dingen waaraan ik mij erger. En soms reageer ik. Maar met het ouder worden verandert dat. Sommige dingen maken mij kwaad, andere dingen aanvaard ik dan weer…
Het lijkt alsof je een keuze moeten maken tussen welke ergernissen je erbij neemt en welke niet.
Soms zondigen wij ook zelf, waarbij wij anderen ergeren. Voorbeeld: Ben je de (overdreven) snelheidsbeperkingen beu? Dan ga je gewoon naar Thailand, waar je bijna ongestoord de verkeersregels aan je laars kunt lappen. Tot het fout afloopt.
Het volgende zal je misschien als muziek in de oren klinken: Je bent eindelijk aan vakantie toe en dan kom je eindelijk op je bestemming in Thailand toe. “Wat is het hier zalig zeg! Dit heb ik zolang moeten missen. Eindelijk!” Weg van de ergernissen in het thuisland. Maar in Thailand zie je van alles en je vergelijkt dat met België en Nederland. Je ziet en beleeft allerlei mistoestanden. Je begint je aan van alles te ergeren. Na enkele weken / maanden / jaren denk je dan:”Ik wil terug naar huis!”
Dan kom je terug aan in je thuisland. “Zalig! Wat heb ik dit gemist zeg! Mijn alom vertrouwde omgeving waar ik opgegroeid ben en waar ik me thuis voel!” Maar na enkele weken / maanden / jaren …
Misschien is het goed dat we ons ergeren. Het is een stimulans om weg te gaan. Dan gaan onze ogen open en uiteindelijk keren we terug. Meestal.
Misschien moeten wij ons zelf de vraag stellen of ergernis goed is of slecht. Het feit dat we ons ergeren aan dingen, betekent misschien dat we aandacht besteden aan de dingen rondom ons. We hebben er een mening over en denken er anders over. Het getuigt van een zekere vorm van interesse. We willen het beter. Maar vaak staan we daar machteloos over. Maar dat kan verkeerd uitdraaien als we ons teveel gaan ergeren. Het kan de oorzaak zijn van stress en een slechte invloed hebben op ons humeur en onze gezondheid.
Mijn antwoord op de stelling van de week? Wel, volgens mij is het ideaal om bvb. de wintermaanden door te brengen in Thailand en de zomermaanden in Nederland of België. Zo hebben we afwisseling in het leven en zien we beide kanten van de medaille…
Zo zie ik het ook. Het beste meepikken van de twee tegengestelde werelden. Na een paar maanden in het westen ga ik me ook ergeren aan tal van dingen die in Thailand dan weer veel leuker zijn. Ik ben het dan beu om voor alles en nog wat afspraken te moeten maken weken op voorhand de lange wachtrijen aan de kassa…de prijzen….het gebrek aan service en personeel in de banken autowerkplaatsen en nog veel meer van die ergernis wekkende dingen. Ik ga dan ook weer zo verlangen naar de Thai die om alles kan lachen en niks ernstigs neemt over alles en nog wat kunnen ze grappen….. Na een paar maanden Thailand ben ik dan toch weer blij even die chaos en dat gebrek aan verantwoordelijkheid inventiviteit respect voor milieu en leefbaarheid achter mij te laten.
Ergeren kan je niet vermijden denk ik het is alleen maar hoe snel is het over en vergeten. Ik erger mij in Thailand aan veel minder dingen dan in België. Radio en tv, ik versta de taal niet en dat is een verademing. Geen gestuurde informatie om je te brainwashen en te sturen in bepaalde richtingen.
Er zijn enkele dingen die me echt ergeren, maar die kun je beter binnenkamer houden en hebben eigenlijk geen invloed op mijn bestaan hier.
Alles bijeen toch 2 jaar Thailand achter de rug, het heeft mij niet verandert maar wel de Thai omdat ik ze beter leerde de kennen en ze zullen echt hun best moeten doen om me te ergeren in mijn door de weeks bestaan.
Honderd procent eens met deze stelling. Zeker perfectionisten hebben hier geen kans op overleving. De kameleons onder ons hebben een grote streep voor.
Als ik bij Thailandblog.nl af en toe de reacties lees,krijg ik de indruk dat het vaak andersom is met dit z.g.n. ergeren. Veel in het thuisland wordt afgekraakt,en in Thailand wordt alles voor normaal genomen,en tot het uiterste verdedigd. Iemand die de moed heeft iets te noemen,wat duidelijk slechter is als in het thuisland,en daarvan zou ik zonder veel nadenken een hele reeks kunnen opnoemen,is meteen een azijnzeiker,zeurzak, of niet geschikt genoeg om in Thailand te wonen. Zeker mag verlangt worden dat men tollerant is in zijn nieuwe omgeving,en dat men niet alles vergelijken kan met de oude vertrouwde omgeving. Alleen die mensen die zich 180°veranderd hebben,en stoer blijven volhouden dat ze het thuisland verlaten hebben mede vanwegen de z.g.n. slechte toestanden die naar hun mening heersten,kan ik niet helemaal volgen. Ik geloof dat het veel te maken heeft met het feit,dat velen qua taalkennis niet veel mee krijgen van de werkelijke problemen, of geen verdere Interesse tonen,en verder alles accepteren om dat het zo is in Thailand ,terwijl ze onder de zelfde omstandigheden in Europa moord en brand zouden schreeuwen.
Als je je snel ergert, kun je beter blijven waar je bent.
De grootste bron van ergenis voor zulke mensen is namelijk verandering.
Mens erger je niet , geniet van het leven maak lol en plezier bla bla want straks als het te laat is heb je enorme spijt
We komen elk jaar 4 maanden naar Thailand en vinden het heerlijk.
Wat mij echter vaak verbaast (niet ergert) is het feit, dat Thai dingen heel mooi kunnen maken, zie de prachtige beelden en tempels.
Maar over een onderhoudsschema wordt niet nagedacht.
Je maakt het, een mooie promenade langs de zee, een nieuwe weg en dat is het.
Jaarlijks onderhoud is er niet bij.
Als na een paar jaar de stukken uit de bestrating breken en het eigenlijk niet meer verantwoord is om het te laten liggen, wordt er na geruime tijd weer een nieuwe promenade aangelegd.
Dat geldt voor trottoirs, voor wegen, maar ook voor huizen.
Men heeft in Thailand over het algemeen ook niet de pretentie dat alles perfect en feilloos georganiseerd is, zodat er veel minder reden is om je aan iets te ergeren.
Het beste is zich gewoon van niets aantrekken ,het verkeer is rampzalig en discipline hebben ze nog nooit van gehoord.
Dus het beste is laat de boel maar draaien of anders terug naar België of Nederland
kan me wel vinden in deze stelling, alleen verwonderen mij de antwoorden.
Het valt me me regelmatig op dat men zich nogal eens ergert.
Of dit alleen de die or the Thai hards betreft, weet ik niet.
Als je de goede dingen van Nederland vergelijkt met de slechte dingen in Thailand,neem je vandaag nog het vliegtuig naar Amsterdam.
Als je de goede dingen van Thailand vergelijkt met de slechte dingen in Nederland ga je hier nooit meer weg.
Persoonlijk erger ik mij over bijzonder weinig, dit zowel in Thailand dan elders.
Ik erger mij absoluut niet aan het oversteken van de straat, omdat de bestuurders niet stoppen op mijn teken.
Ik erger mij niet aan de vuilnis langs de weg, doch doe er niet zelf aan mee.
Ik erger mij niet aan het verkeer, doch vind het schitterend dat de Thai, ondanks het gebrek aan scholing, op dergelijk vaardige manier door het verkeer slaommen.
Ik erger mij niet aan de pogingen om mij op te lichten, daank zij het gebruik van mijn gezond verstand, kan ik de valstrikken omzeilen.
Ik erger mij absoluut niet in grootwarenhuizen, dankzij mijn twee ogen, vind ik steeds het nodige.
Ik erger mij niet aan hun tijdsbesef, ik heb namelijk alle tijd tot aan het ogenblik van mijn overlijden.
Ik erger mij niet aan het feit dat sommigen soms een feestje bouwen na middernacht, zolang het geen dagelijkse gewoonte zou zijn, maar zelfs dan zou ik eenvoudigweg naar een rustiger plaats verhuizen.
Het enige waar ik mij, uiterst zelden, en dan nog met mate, aan kan ergeren, is aan mensen die blijkbaar de redenen vergeten zijn waarom zij Thailand boven hun thuisland gekozen hebben en die te pas en te onpas, hun ongenoegen laten blijken.
Hopelijk beledig ik niemand met deze mening, doch het is nu eenmaal mijn mening.
Geniet van het weinige leven dat nog over is!
Ik heb niet hetzelfde recht om mee te discussiëren over deze stelling omdat ik niet woon in Thailand, maar anderzijds heb ik er al voldoende vaak en voor langere tijd verbleven om toch mijn bescheiden mening te geven.
Allereerst dit : ik ben iemand die ergernis heeft uitgevonden, want ik kan me enorm storen aan ontzettend veel dingen en mensen.
Nogal een kritische, veeleisende, strenge jongen dus, met een zeer laag mensbeeld…
Al de onvolmaaktheden en afwijkingen in Thailand die ik in de stelling lees hierboven kloppen helemaal volgens mij, en het is bijzonder vreemd maar zeer zelden storen ze mij als ik in Thailand ben. Thuis in Antwerpen storen ze mij dus wel!!
Ik denk dat dit onder andere te maken heeft met het feit dat als je in een ander land bent, dat je de mensen en de gebruiken moet aanvaarden zoals ze zijn.
Bovendien ben ik, soms als enige als ik de commentaren hier vaak lees, nog enorm positief over Thailand.
Voor mij blijft dit nog steeds het land van de glimlach, blijft het een relaxed land, een land met veel mogelijkheden, een land waar ik echt tot rust kom, kortom een bezoek aan Thailand brengt altijd het beste in mij naar boven en het land inspireert mij altijd om de wereld anders te zien en om dingen te relativeren.
En laat relativeren nu echt niet mijn beste eigenschap zijn…
Gezien mijn kritische persoonlijkheid en perfectionistische visie zou ik het dus normaal gesproken geen 2 dagen kunnen uithouden in Thailand, maar niets is dus minder waar.
Ik relativeer alles in Thailand, iets waartoe ik thuis niet in staat ben.
Ik ben zelden jaloers, maar ben dit wel op mensen uit Vlaanderen en Holland die beslist hebben om te wonen in Thailand.
Al zouden ze mij niet in de Isaan krijgen omdat ik de sfeer en de faciliteiten van de stad nodig heb, maar de niet-perfect lopende dingen in het land Thailand storen mij dus zelden of nooit.
Dat was de vraag van de auteur van deze stelling.
In elke woon- en leefomgeving, zul je zaken hebben die ergernissen kunnen opwekken. Kun je die niet accepteren en neemt dat ernstige vormen aan, dan kom je in de stress, dan wordt het ziekelijk of ziekmakend.
Overal ter wereld kun je hiermee te maken krijgen, heb je dat specifiek in Thailand en gelooft dat je dit niet hebt in Nederland of België, ja, dan kun je beter maar verkassen.
Thailand is zoals het is, daar verander je op grote schaal en korte termijn niets aan, zoals je aan Nederland, België of waar ook niets fundamenteel op korte termijn verandert.
Ergernissen, andere gedachten hebben over bepaalde zaken, het hoort bij het dagelijkse leven, moet je leren opvangen, nooit zal het ergens allemaal precies zijn zoals jij het wenst.
NicoB
Ja, ik erger me nog steeds, maar kan het helaas niet meer terug, want ik houd zielsveel van mijn vrouwtje. Vooral de herrie die ze maken en nog grotere speakers aanschaffen om het verder te laten horen. Ook al vinden de bewoners het niet prettig, ze durfen niet op te spelen tegen de tempel, die echt de hele gemeenschap domineert, ik weet dat het standaard is en het gewoon moet aanvaarden. Gelukkig ben ik een positief en gelukkig mens en probeer er mee te leven, want met de mensen om mij heen kan ik het goed vinden.
Respect voor ieders mening, maar degenen die in Thailand alles voor normaal nemen kunnen me wat. Ik woon hier nu 5 jaar en ken de Thai wel zo’n beetje. Ze hebben geen idee van de wereld, een lage algemene ontwikkeling, en waar ze specialist in zouden moeten zijn (hun werk) dan doen ze maar half; is het goed dan is tie blij, is het niet goed dan is tie ook blij, want het is klaar. Gewoon, omdat het hen niet interesseert. Thailand is het enige land in de wereld en ik ben de enige persoon die hier is. Is het in het verkeer, is het in de supermarkt, ze hebben geen idee wat er om hen heen gebeurt. Stoppen waar het HEN uitkomt of gaan rijden wanneer het HEN uitkomt. De gevaren die dat te weeg brengt zien ze niet en hebben alle recht om het te doen, want die ander bestaat immers niet. De Thai legt zijn probleem bij jou neer, om dat hij te lui en te ongeïnteresseerd is om er over na te denken.
Dan hoef je geen perfectionist te zijn om dat vreemd te vinden, want het meeste komt voort uit luiheid, wat weer voort komt uit de hele socialisatie. Er wordt ze maar weinig verantwoordelijkheid bijgebracht wat vanzelf leidt tot het idee dat alleen jouw belang geldt.
Luiheid in denken, want als ik probeer een Thai iets te vertellen over wat hij niet weet, dan haakt hij na de tweede zin al af en zie ik zijn blijk al wegdraaien. Ik heb het dan vooral over de mannen, want er is een groot verschil tussen mannen en vrouwen. Vrouwen zijn vaak veel positiever en vriendelijker en ook energieker dan mannen. Mijn stelling zou kunnen zijn geweest: ‘Thailand is beter af met minstens 70% vrouwen en de rest mannen’. En voor de goede orde; ik erger me wel, want heel veel dingen kunnen met een klein beetje moeite en interesse heel veel beter. Maar ja, Thainess hè, waar die zgn. ingeburgerde groep zoveel van zegt te houden. En hoewel ik me erger heb ik het hier toch best naar mijn zin, want ik doe hier mijn eigen ding en heb de Thai (mannen) daar niet bij nodig. Geluk voor iedereen!
Bedankt John,eindelijk iemand zonder rose bril.Ik woon hier nu 11 jaar en ik ,ook mijn Thaise vrouw en mijn (stief)zoon ergeren ons aan………….Ben echt heel tevreden dat mijn vrouw en mijn zoon inzien dat er iets grondig fout is in het land met alle mogelijk denkbare hubs
Als je enkele malen per jaar naar een begrafenis moet gaan van goede vrienden overleden in het verkeer of longkanker,rarara ik woon in Chiang Mai kan ik mij rot ergeren.
Maar ik ben er vast van overtuigd dat in januari 2017 de kranten vol zullen staan.Het leger is klaar,de brandweer staat klaar we hebben een meeting dit jaar geen polutie,No more burning en in mei na vier verschrikkelijke maanden regendansen
Ik denk dat volgende maand Pokemon hier gelanceerd word,we gaan nog wat beleven
Het enige wat mij ergert is die verschrikkelijke troep overal. ze drinken op de motorfiets een koffie cool in zon beker met een rietje. Beker leeg hoppa in de berm. ze bevuilen dr eigen land maar geen thai die het interesseerd. mij wel hoop niet teveel dat ik er kwalen van krijg hahahaha
Het zou naar mijn mening interessanter zijn om deze vraag eens voor te leggen aan Thai die in Nederland of België wonen en werken, of Thai die deze landen al meerdere keren langere tijd hebben bezocht.
Want degene die ik ken zouden niet meer terug willen naar Thailand omdat ze hier ten lande een veel beter leven hebben dan wat ze in Thailand in 50 jaar nog niet zouden hebben.
En natuurlijk missen ze hun familie, maar door het “rijke” leven hier kunnen ze die toch regelmatig opzoeken, iets wat andersom bijna volstrekt onmogelijk is.
En dan kunnen ze ook nog de familie daar met meer geld ondersteunen dan dat ze ooit in Thailand zouden kunnen doen, en dat met een 36 tot 40 urige werkweek i.pv. een 12 urige werkdag en nauwelijks vakantie.
Ik kom zelf ook nog regelmatig in Thailand, maar me er vestigen nooit, want zoals John ook al zegt zijn het opleidingsniveau is bedroevend en de gewone Thai weten echt niks, maar dan ook niks van de wereld buiten hun eigen land of zelfs regio
Ik woon nog niet in Thailand en dat zal nog even duren; Wel heb ik al een geruime tijd een vriendin daar maar bepaalde dingen houden me tegen. het verkeer is één chaos. Disipline is er niet het is zoiets als rij maar op. De motorfiets is de koning van de weg. Een Thai leeft vind ik op zich kijken naar wat links of rechts van hem gebeurd kent hij niet.Logica is zeker niet iets dat ze ooit hebben geleerd. Het onderwijs is meestal gesteund op luisteren en gehoorzamen. Dus vragen stellen is er niet bij. Dan is het ook niet verwonderlijk dat men dikwijls zegt “je denk te veel”. Laatst naar de bank om te wisselen. Overhandig wat euro biljetten. Vraag “is het om te wisselen?”. Neen kan u er een paar leuke kopies van maken! Als ik zoiets hoor dan zak mijn broek ervan af; Ik zal nog maar een tijdje in België blijven tot ik misschien wat seniel wordt.
“Dan is het ook niet verwonderlijk dat men dikwijls zegt “je denk te veel””
Voor mij een het een verheldering dat je hier een mogelijke oorzaak van geeft.
Ik wilde juist over dingen die niet goed tussen ons liepen praten en proberen of we er samen uit konden komen.
Ik heb me zo geërgerd aan dat “je denk te veel”, dat ik de relatie met mijn vorige vriendin o.a. daarom heb beëindigd.
Voor de rest kan ik me bij veel dingen waaraan ik me zou kunnen ergeren, neerleggen. Ik het de meeste dingen vrij makkelijk accepteren. Andere dingen wat moeilijker.
Mensen die zich snel ergeren zijn mogelijk het beste af op Antartica. Ik erger mij niet snel, maar uiteraard observeer ik wel misstanden en minpunten die met Thailand (en Nederland) te maken hebben. Denk aan de vervuiling, scholing, klasse verschillen en klasse justitie, de politiek enzovoort. De bekende onderwerpen die ook op dit blog langs komen. Over wat er mis was of beter kon met Thailand (en Nederland) konden mijn teerak en ik dan ook fijn praten: wat is er beter aan Nederland dan Thailand en wat is er beter aan Thailand dan Nederland? (Genoeg dingen, dat waren we wel eens). Haar zat natuurlijk ook het nodige dwars, de wens om een mooi land als Thailand tot nog iets mooiers willen zien. Ik denk dat haar dingen als politiek, geweld, corruptie enzovoort zwaarder lagen dan mij, logisch want wie nauwer betrokken is heeft meer belangen. De Thaise politiek stelt mij teleur, de Nederlandse politiek frustreer mij weleens. Voor haar stelde de Nederlandse politiek weleens teleur maar zat de frustratie bij de Thaise politiek. Genoeg gespreksonderwerpen maar je moet je ook niet gek laten maken.
Met ergeren, frustratie, gaan de lelijke dingen niet weg. Dan kun je er maar beter over praten met mensen om je heen. Een druppel in de oceaan, maar als meer mensen gaan praten is er een kans dat iets verbeterd. Geniet, blijf positief maar niet onverschillig.
Ik zou dan wel weer een punthoofd krijgen als iemand zou zeggen dat ik teveel denk! Praten over van alles is toch juist een van de geneugten in een relatie?
Aan het aantal reacties te zien (tot nu toe 27+) heeft de redactie weer een gevoelige snaar geraakt.
Om te beginnen wil ik stellen dat men niet mag verwachten dat gewoontes en wet- en regelgeving in een andere streek dan waar je geboren/getogen bent en/of woont identiek zijn. Dit geldt zelfs voor gewoontes binnen een land, denk aan bv. Holland, Friesland, Limburg, West- en Oost Vlaanderen, Wallonië.
Als je dat niet kunt accepteren moet je vooral niet verkassen.
Jezelf enkel ergeren aan iets heeft geen zin en is allleen slecht voor je eigen gezondheid.
Vervolg.
Een van de stelregels in mij leven is: Als iets je niet bevalt probeer het dan te veranderen.
Het lijkt erop dat de meeste mensen niet bereid zijn die moeite te nemen, maar liever blijven kankeren.
Neem het verkeer: Je kunt star vasthouden aan de officiële regels en je ergeren aan iedereen die een fout maakt, maar je kunt ook proberen de verkeerspraktijk te doorgronden, je verkeersgedrag daarop aan te passen, het goede voorbeeld te blijven geven en bij iedere gelegenheid uitleggen waarom het gedrag verkeerd is.
Een ander voorbeeld: Plastic. In TH is men dol op plastic. Het ligt werkelijk overal. Ook hier geldt weer dat je jezelf kunt ergeren aan het gedrag en dat ze in feite F*** U! tegen hun nageslacht zeggen, maar je kunt ook tijd en energie steken in het waarom, het goede voorbeeeld blijven geven en bij elke gelegenheid uitleggen waarom jij denkt dat het anders moet.
Kortom: Ergeren is voor de luilakken, maar als je in actie komt moet je wel reeël blijven in wat je (in je eentje?) kunt bereiken.
In deze discussie , mis ik 1 belangrijk punt. Dat is dat heeeeeel veel expats hier leven, omdat het leven goedkoper is. Als je van een minimum pensioen in NL of B moet leven, is het veel moeilijker dan hier te leven. En ja, dan zal je de ergernissen op de koop toe moeten nemen. Geen andere keuze
Dat is inderdaad de voornaamste reden. Zelfs met een doorsnee pensioen, een gemiddeld pensioen zeg maar, is het moeilijk om goed te leven in Belgie en kan je je vrouw niet zoveel geven wat je zou willen geven. In Thailand levend, kan dat wél, vandaar.
Naar welk land je ook gaat: Je neemt ” jezelf” toch altijd mee en er zullen altijd verschillen in andere landen zijn dan in Nederland. Inderdaad accepteren of anders terug naar je geboorteland. Wij wonen nu al weer 10 jaar in Thailand, hebben het prima naar onze zin en och, we moeten toch altijd wat te mopperen hebben. Dat zit nu eenmaal in onze aard.
we zijn het met veel van voorgaande berichten eens, maar tel de leuke en typisch Thaise dingen bij elkaar op, verheug je dan daarop en ja ook wij vinden dat veel Thaise mensen een, zoals wij dat noemen ” een tunnel-visie” hebben. Je kunt je zelf daar beter niet aan ergeren en wij zingen dan altijd ” This is Thailand” en accepteren dit dan ook. Het verschil tussen de aziatische cultuur en de Europese cultuur zul je toch altijd houden en laten we dat zo maar houden. Toch ????
Waarom moet iedereen hetzelfde zijn.Pas jezelf aan, ben gelukkig in je eigen ” to-kootje” en denk maar weer even aan Nederland, waar bijna iedereen in ” hokjes” leeft het allemaal ” even druk hebben” en geen tijd hebben voor een ander. Is dat zo leuk ???.
Ergeren gaat onbewust,bij mij gaat het gepaard met bewonderen van de Thaise mentaliteit,als mij bijvoorbeeld 2 jongens op een motorbike in halen met 80 km per uur en zonder helm,geschatte leeftijd van de kinderen 12 jaar,als ik dan mijzelf erger en zorgen maak om de eventuele gevolgen zit mijn vrouw ontspannen en maakt zich daar geen zorgen om,het licht valt regelmatig uit,dus geen tv of internet,met de meeste rust pakt vrouwlief een kaars en aanvaard dit als normaal,200 meter verderop woont een slechthorende Thai,die s,morgens om 6 uur al de muziek aanzet,niemand die zich opwind,ergeren heeft onbewust met onze cultuur te maken,loop in een warenhuis en kijk even belangstellend naar een artikel en hop de verkoopster in je nek,in Nederland moet je de bediening zoeken in een warenhuis,ergens gaan eten,de spijskaart aangereikt krijgen en de serveerster blijft naast je staan,iritant want je wil toch even op je gemak lezen en keuze maken,en de Thaien storen zich er niet aan,ach als dit het enige is waar ik me lichtelijk over kan ergeren zal de rest wel lukken,en als de buurman zijn vuil over de heining gooit,gooi ik terug,blijven we allebei in beweging,wa gaan het redden,want we redden het al sinds 1998.
Ik behoor (helaas) tot de groep die streeft naar perfectionisme. Soms is het leven daardoor wat lastiger.
Ik kom 2 à 3 keer per jaar in Thailand als toerist en het verbaast me dat ik me daar eigenlijk niet erger.
Ik neem het land zoals het is en kan daar eigenlijk beter relativeren dan in Vlaanderen.
Als ik er zou permanent wonene dan kan het een ander verhaal worden natuurlijk.
Dat zien we dan wel weer….
O ja, als ik me toch erger is het aan arrogante toeristen die denken dat ieder meisje een hoer is, dar iedere verkoopster zijn produkten bijna gratis moet weggeven, dat hij superieur is dan de Thai…
Waar ik me heel erg aan erger is hoe mensen omgaan met het milieu in de wereld!
Ik ben heel bezorgd dat we de boel aan het kapot helpen zijn. Money rules na!
Maar dat is een andere discussie.
Wat ik nu zo leuk vind, onze thaise medewerkster, zit in het verkeer altijd te kankeren op….inderdaad , thaise verkeersdeelnemers. Zij heeft haar rijbewijs deels gehaald door Rijlessen en deels door op te letten hoe mijn man rijdt. Zij ergert zich ook verschrikkelijk, aan Thai die alval laten rondslingeren, vooral in natuurgebieden.
Zij is echt Thais, en heeft nooit in europa gewoont, Is geboren en opgevoed door boeren in Isan. Dus, er zijn ook nog Thai met een iets andere opvatting.
Belangrijk onderwerp ! Inderdaad, ik ben zo iemand die zich vaak ergert aan hoe de Thai leeft en wat hier allemaal gebeurt. Ik tracht me zo weinig mogelijk op te winden maar soms is het zo gortig dat ik het toch niet kan laten. Als nette Vlaming die punctueel is, zie ik omzeggens dagelijks zaken die in mijn ogen onbegrijpelijk zijn. Ik ben met een Thaise getrouwd en woon nu met haar een goed jaar in de streek van Udon Thani. We hebben samen gedurende goeie drie jaar in Gent gewoond en dat was een goede zaak want toen heeft mijn vrouw heel veel gezien hoe wwij leven en vooral welke mijn gewoonten zijn; Die gewoonten kan je onmogelijk veranderen, die zitten diep in je, die attitudes zijn verankerd in onze cultuur. Dan leef je tussen de Isaan-Thai en zie je de raarste dingen. Ik heb de stap om hier te wonen en te blijven wonen gezet, om diverse redenen en dat blijft zo. Maar mocht het kunnen, ging ik snel weer naar Vlaanderen toe, want ik mis enorm veel, vooral ons lekker voedsel; De Thai eten de mest vieze dingen, kennen eigenlijk niets van de goede keuken, tenzij je in klasse restaurants gaat eten. Mocht ik niet zoveel van mijn vrouw houden, dan bleef ik hier niet; Mocht ik mijn vrouw oveleven, dan blijf ik hier geen week meer; Thailand is gewoon lelijk, er is zelfs niks natuur dat de moeite is. En de mensen zijn dom, achterlijk, kennen niets van wat zich buiten dit rare land afspeelt. Mijn vrouw is mijn enige toelaat, ze is het ook waard, ik ben dolgelukkig met haar, dagelijks, maar ik mag de gordijnen s morgens niet opentrekken of ik zie het vuilnisbelt van de buurman. Blik op oneindig dan maar, en ik maak er het beste van.
Thailand is zeker inzake natuur overroepen. Cambodia is helemaal niet mooi. Laos daarentegen wel net als Vietnam. Als je het mij vraagt is Europa in het algemeen pakker mooier….zelfs aan Frankrijk kan Thailand in geen jaren tippen inzake pure schoonheid…..een baai van Napels of steden als Granada en Firenze….kustlijnen als in de Algarve…de Alpen..de wildparken in Spanje..zo oneindig mooi.
Als ik dan een natuurpark bezoek sta ik versteld wat een rommel er rondslingert…..ik heb al op vele plekken in de wereld parken bezocht maar dat gebrek aan respect in Thailand voor de natuur maakt me droevig.
Ik heb ook de indruk dat het er niet echt op vooruitgaat in Thailand op zowat elk gebied…..er zijn weinig dingen die ten goede worden veranderd of aangepakt…..integendeel.
Ook het weer is fel overroepen…..ik vind het 8 maanden per jaar gewoon benauwend ondragelijk heet weer…..niks frisse lucht..geen minuutje afkoeling…de Isaan lijkt wel op een bakoven of sauna……Zowat het hele jaar door 35 graden binnen…..om 21 uur…..ik kan dat moeilijk lekker weer vinden.