Emigreren naar Thailand het klinkt avontuurlijk en exotisch, maar is het dat ook? Wie zich gaat verdiepen in de materie ziet dat je wel veel plichten hebt, zoals je iedere 90 dagen melden, maar weinig rechten. Je kan bijvoorbeeld geen grond (huis) kopen. Kortom je zou de conclusie kunnen trekken dat emigranten in Thailand een soort tweederangsburgers zijn.
Een heerlijk klimaat, lage prijzen, veel vrouwelijk schoon en het rijtje voordelen om te emigreren kan natuurlijk nog langer. Echter er is altijd een andere kant van de medaille. Wanneer je Nederland voorgoed verlaat neem je ook afscheid van veel rechten die je in je geboorteland hebt opgebouwd. Die ruil je in voor rechten en plichten in je nieuwe woonland. Maar is Thailand zo vriendelijk voor nieuwkomers? Is het mogelijk om te integreren in het beloofde land?
Wie alles op rijtje zet kan tot de conclusie komen dat je in Thailand als buitenlander wel veel plichten hebt maar vrijwel geen rechten. Dat begint al bij je visum. Maar ook deelnemen aan het Thaise sociale leven wordt lastig. Er is een taalbarrière en werken mag niet, zelfs vrijwilligerswerk is uit den boze (uitzonderingen daargelaten).
In Thailand wordt je nooit een volwaardig Thaise burger. Je blijft altijd een buitenstaander. Je kan niet zoals in Nederland, de Nederlandse nationaliteit vergaren en dan volop deelnemen aan de maatschappij. In Nederland kan iemand van buitenlandse komaf het zelfs schoppen tot burgemeester van Rotterdam of tot lid van de volksvertegenwoordiging, in Thailand is dit ondenkbaar. Daarnaast kunnen buitenlanders die in Nederland leven ook rekenen op sociale voorzieningen zoals een ziektekostenverzekering. In Thailand mag je het zelf uitzoeken en veel premie betalen voor een particuliere polis.
In Thailand wordt je als farang openlijk gediscrimineerd want je moet zelfs meer betalen dan een Thai (denk aan het dubbele prijzensysteem bij musea en nationale parken). Je moet je regelmatig melden, je mag geen huis kopen, niet stemmen en niet werken. Kortom, eigenlijk mag je op geld uitgeven na, bijna niets.
Vandaar de stelling van de week: Emigranten in Thailand zijn tweederangsburgers!
Ben je het wel of niet eens met de stelling? Reageer dan en laat weten waarom.
Is het ook niet de vraag of je wel over ‘emigreren’ kunt spreken als het gaat om een land waar je nooit voor een langere periode dan één jaar zeker bent van toestemming tot verblijf?
Voor mij is dat in ieder geval een belangrijke reden om niet alle Nederlandse schepen achter mij te verbranden………….
Niet mee eens, ik woon hier 6 jaar.en heb een goed leven, ziekenkosten en een ongevallen verzekering , alles is mogelijk ,thailand is geen verzorginsland zoals Nederland waar je verplichte verzekering hebt, maar niemand houd je tegen om je verzekeren in thailand, kort gezegd, kijk verder als je neus lang is, bij elke bank kan je eigen verzekeren voor alles!!en tot je eigen smaak krijgen.
groet Leen
Voorop gesteld of ik wel een volwaardig Thais staatsburger zou willen worden ?
Welk voordeel geeft mij die Thaise nationaliteit ?
Ja , je betaald minder belasting… , maar is hier minder criminaliteit ?
Betere gezondheidszorg ? sociale voorzieningen….. ?
Hoe staat het met de verkeersveiligheid ?
Infrastructuur , onderwijs ? oordeel zelf…?
Nederland…. kan naar mijn mening nog wel wat leren van Thailand inzake ” ons ” toegangsbeleid buitenlanders…,maar ik besef , dit is een heel andere discussie.
Carl.
Carl
Er zijn genoeg voordelen als volwaardig Thaise staatsburger.
– je mag wel huis en grond op jouw eigen naam hebben.
– makkelijker je bankzaken regelen met Thaise banken. Denk aan Thaise Credit Cards.
– heel veel rente beuren van je spaargeld bij de Thaise Staatsbank.
– geen dubbele prijssysteem bij entree van pretparken en musea.
– geen gedoe meer bij Immigration. Dat bespaart veel geld, moeite en frustraties.
– geen onterechte verkeersboetes meer.
Misschien ben ik nog wat vergeten. Dat hoor ik graag van de lezers.
En dat is namelijk de Thai Elitecard .
Ooit eens uitgevonden door voormalig PM Thakshin .
Jan Beute .
Chander,
Even de ( mijn ) feiten…..!!,
Als Nederlands staatsburger in Thailand , bezit ik hier een condo op mijn naam.!
Heb een Thaise bankrekening , een Thaise spaarrekening ( geeft op dit moment 1.7% rente , 6 maanden vast ) verschil met ING NL. – 0.5 %
Beschik over een Thaise debit card , geen credit card….!!, maar die hebben de meesten Thais ook niet……. , Gebruik hier wel een NL. visa credit card.! , en kan online met mijn Thaise bank over de hele wereld bankieren.
Ben in het bezit van een Thais auto en motor rijbewijs ,waarmee ik korting krijg in sommige nationale parken en musea ( heb met pretparken geen ervaring ….!!)
Bezit een jaarvisum multiple entry (kosten aan tijd ,1uur , aan geld THB 5700 per jaar.
Heb in al die jaren nog nooit een verkeersboete ontvangen.!
Ik geniet van “The Best of Two Worlds”
Carl.
In Thailand heb je inderdaad als immigrant niet dezelfde rechten als een Thai. Daar is ook niet zo heel veel mis mee volgens mij, in veel landen mag je alleen langdurig verblijven/werken als je wat te bieden hebt en/of als je jezelf fiancieel kunt onderhouden. Zou wellicht ook een goed beleid zijn voor – en een hoop problemen voorkomen met – immigranten in Nederland en andere Europese landen, maar dat is weer een andere discussie.
Waarom zeg je dat werken niet mag? Ik ken toch echt heel veel farangs die hier al jaren werken, inclusief ondergetekende. Werken in het buitenland/buiten de EU vereist natuurlijk meestal wel een work permit, maar als je een bedrijf hebt dat iets in je ziet is een visa en work permit zo geregeld. Ik ken ook veel mensen die hier zelf iets begonnen zijn (bedrijven dan, niet een bar in naam van een bargirl vriendin). Het probleem is vaak, ook met sollicitanten, dat men zegt in Thailand te willen werken maar dat men eigenlijk op zoek is naar een gesponsorde vakantie.
Veel zaken die genoemd worden in het artikel zijn niet specifiek inherent aan Thailand maar meer aan wonen en werken in het buitenland (en dan met name buiten de EU) in het algemeen. Er zijn inderdaad wel vervelende zaken die specifiek aan Thailand gerelateerd zijn (geen land kunnen bezitten, dubbele prijzen, etc.) maar vaak zijn ook daar wel weer oplossingen voor te vinden en ieder land heeft plussen en minnen.
Of het iets voor jou is of niet hangt helemaal van je persoonlijkheid af. De meeste mensen die ik ken die in Thailand wonen en werken zouden niet meer terug willen naar het Westen, dat weet ik wel.
Kees, je vertelt er niet bij dat die “workpermit” je wel per jaar, telkens weer, 40.000,= bth. kost!??!
Ik bataal al 8 jaar elke jaar 3.100 Baht voor mijn werkvergunning. En ik schiet het bedrag voor, maar ik krijg het van mijn werkgever terug. Dus eigenlijk betaal ik niks.
De vraag stellen, is ze beantwoorden. We zijn hier toeristen, nooit inwoners.
Voor een buitenlander is het ook moeilijk om te emigreren naar Nederland. Dan zijn er ook heel veel regels waar aan voldaan moet worden.. Ook regelmatig melden bij de vreemdelingen politie (ook EU mensen dienen zich regelmatig te melden bij de vreemdelingenpolitie). Wachttijd van 5 jaar (of is dat al reeds verlengd naar 10 jaar) om het nederlandse nationaliteit te krijgen en geld betalen.
Rotterdamse burgemeester en kamerleden die aangehaald worden hebben de nederlandse nationaliteit.!
Alhoewel zeer moeilijk is de nationaliteit van Thailand verkrijgbaar. Minstens 10 jaar wonen, taal goed beheersen en een flinke som geld betalen en dan hopen dat het quotum op dat moment nog niet vol is..
Als je alles van te voeren heb uit geplozen, dan weet je de problemen, die Khun Peter benoemd.
Is er dan nog sprake van emigratie ?
Zijn we niet meer dan een migrant, die zijn tijd elders verblijft omdat hij het daar leuk vindt
Of het nu spanje is of Thailand wat maakt het uit..
Ik vind het hier gezellig in Thailand en voel me een pensioenmigrant en neem de regeltjes op de koop toe.
Trouwens bij vele attracties betaal je soms gewoon het thaise bedrag, als je je pensioenvisa laat zien. (wel een thai het laten afhandelen)
Immigranten worden in Thailand niet gepamperd, schaarse middelen worden niet met voorrang aan immigranten uitgedeeld en op bepaalde gebieden worden ze achtergesteld.
In zekere zin een ‘eigen volk eerst’ -beleid.
Dat moet wel worden gezien in de context van een overheid die het eigen volk ook bepaald niet van de wieg tot het graf verzorgt.
Feitelijk kun je denk ik wel vaststellen dat immigranten niet dezelfde rechten hebben als autochtone Thai, en in die zin is een immigrant een tweederangs burger.
Als je begrip hebt voor dat feit en dat feit meeneemt in je overwegingen om al dan niet naar Thailand te emigreren, hoef je je natuurlijk geen tweederangs burger te voelen.
Of in Nederland immigranten wel gepamperd worden? Je komt Nederland niet zomaar in: de eeuwige toerist kan niet (maximaal verblijf van 90 dagen per elke periode van 180 dagen), je bent alleen welkom als je vluchteling bent, gewild arbeidsmigrant, student of liefdesmigrant. Een uitkering uit publieke middelen (Bijstand) mag niet, wel moet je inburgeren door het behalen van meerdere examens, en je mag ook niet te lang het land uit (maximaal 4 maanden als je elk jaar op vakantie gaat buiten NL). Ja vluchtelingen die als zodanig erkend worden krijgen steun van het rijk, Thailand doet niet aan het “pamperen” van mensen die huis en haard achtergelaten hebben door een dak boven het hoofd te bieden, Nederland help mensen in nood gelukkig wel. Immigranten kunnen onder voorbehoud (taaleis, inburgering, goed gedrag) naturaliseren, al moet je wel 5 jaar wachten (wordt 7, partners van Nederlanders reeds na 3 jaar).
Wat Thailand betreft: daar zien ze je in tegenstelling tot Nederland liever als de eeuwige toerist die zich als zodanig gedraagd: weinig rechten en plichten, geld uitgeven en genieten. Een immigrant worden is al wat lastiger, uitzicht op permanente verblijfsvergunning is een stuk moeilijker, laat staan naturalsatie. In theorie mogelijk maar tegen hoge kosten en veel tijd. De meeste buitenlanders hier zijn dus eewige toeristen met alle nadelen die daar bij komen: land kopen, hypotheek, stemmen etc. zit er dan niet in, en je zou zomaar elk dag het land uit gezet kunnen worden. Je bent dus zeker geen tweederangs burger want je wordt niet als inwoner gezien. Iets wat toch bijzonder jammer is, een reeël perspectief op volwaardig deelnemen als permanente vreemdeling of zelfs staatsburger zou toch welkom zijn voor mensen die Thailand als hun nieuwe, permanent woonland willen beschouwen.
Wij zijn zeker dat we een jaar kunnen blijven. Daarna is het aan Immigration of we nog een jaar er aan kunnen plakken.
Er is een inkomenseis van 800.000 baht voor ongehuwden en 400.000 baht voor echtparen. Waarom die bedragen er zo zijn, zoals ze zijn, is mij een raadsel.
Vergelijkingen maken met Nederland is appels met peren vergelijken. Immigranten naar Nederland willen werken en geld verdienen. Mijn ouders emigreerde in 1954 naar Zuid-West-Afrika, het huidige Namibia, om het economisch beter te krijgen voor zichzelf en voor hun kinderen.
De meeste van ons zijn gepensioneerden. Wij worden getolereerd, om dat we redelijk wat geld het land binnen brengen. Maar volwaardige burgers worden we nooit. Al zou je dat willen. Het heeft alles te maken met de cultuur, maar vooral om de mentaliteit van de gemiddelde Thai. Die ziet Thailand als het middelpunt van de Aarde en daardoor hoog verheven t.o.v. alle anderen.
Dus worden wij getolereerd. Niets meer en niets minder. En als er morgen nieuwe machthebbers zijn, kunnen die ons net zomaar weer Thailand uitzetten. Zekerheid heb je nooit.
Ik woon hier nu 9 jaar en ik merk het elke keer weer waar ik ook kom ik ben de rijke farang er word van mij verlangd dat ik betaal en niet moet zeuren thai heeft geen geld. maar ik heb het toch naar mijn zin ik ga niet terug naar nederland daar kan ik niet leven van mijn uitkering
groetjes toon
Hallo Bezoekers,
Jullie hebben allemaal gelijk maar ondanks alle negative opmerkingen vraag ik: wie zou er dan naar NL terug willen? Een kennis van ons wilde een paar maanden geleden naar NL om zijn moeder te bezoeken en ca 2 maanden te blijven. Na 10 dagen had hij er de balen van en ging rap terug naar TH!
En een belangrijke positief argument is niet vermeld: de vrijheid die hier heerst en het respect dat de mensen hier onderling bedrijven zijn in geen westers land meer te vinden! Heeft iemand al eens de moeite genomen om het aanta snelheids- encontrole camera’s in NL boven water te halen?
Overigens klopt het het niet wat die dubbele prijzen betreft. Als je een Thai Drivers License hebt krijg je overal korting.
En sorry maar als je geen geld hebt dan kun je nergens terecht en dan kun je maar wat blij zijn dat je hier kunt blijven.
En als je wegblijft van die fraaie vrouwen dan heb je weinig zorgen, een gezond leven, genoeg zon om ze in NL allemaal dol te laten worden van de kinnesinne en dan hou je dat beetje geld ook nog in je zak.
Groeten,
Ken anders ook wel verscheidene landgenoten die zijn teruggekeerd naar Nederland, de ene vanwege heimwee en verveling, de ander omdat hij door zijn tee-rak het huis is uitgegooid dus zodoende met hangende pootjes zonder bezittingen weer aanklopte bij de diverse Nederlandse instanties en weer een ander om gezondheidsredenen.
Ben er van overtuigd dat er nog wel veel meer zijn maar die zullen zich niet zo gauw laten horen…
Ik weet niet zozeer of het wel heimwee is.
Als je hier lang genoeg rondloopt en de roze bril uitgewerkt is dan kom je vanzelf tot de conclusie dat veel plaatsen maar bar weinig te bieden hebben, tenzij je in BKK woont of in Phukett/Pattaya. Eigenlijk is het enige mooi weer en een hoop vrouwelijk schoon.
Verder is het leven hier net zo duur als in Nederland. Met uitzondering van een paar dingen zoals huur, electriciteit en water. Verder woon je in een land waarvan je de taal nauwelijks spreekt (paar uitzonderingen daargelaten) en word je leven lastig gemaakt mbt visa, bankrekeningen en allerlei andere regeltjes voor falang. Zaken doen met Thai schiet meestal niet op en werken betaald nagenoeg niks.
Ik lees hier vaak de uitspraak dat je als pensionado in Nederland anders maar achter de geraniums zit. Maar ik durf ook ondertussen wel te stellen dat ook het omgekeerde waar is. Als je een bovengemiddeld leven geniet in Nederland dan heb je daar toch echt de beste mogelijkheden. Alleen het weer en de bars vol vrouwen moet je dan even missen.
Negatief over Thailand? Dat niet meteen maar er zijn wel hele grote keerzijdes aan leven in Thailand. Als je mij vraagt wat liever Nederland of Thailand dan zeg ik 50/50.
Het omgekeerde is zeker waar, het verschil is echter dat men dan niet achter de geraniums zit doch dikwijls in een horecagelegenheid met andere landgenoten.
Ben wel eens uitgenodigd aanwezig te zijn voor een drankje en een hapje, goed bedoeld daar niet van maar dat was de eerste en tevens de laatste keer.
Je wil het niet meer horen dat gezeur en geklaag zoals ‘vroeger was alles beter’, ’toen was het nog leuk’ en dergelijke volzinnen. Dan heb ik nog niet eens over het geklaag over de visa- en inkomensvereisten en niet in de laatste plaats de zorgverzekering omdat die zo duur is en gezien wordt als het pesten van pensionado’s. Ach ja, er deugd maar wat weinig aan Nederland en Thailand, afijn wie geeft het volgende rondje bier?
Ik vind dit allemaal logisch, eigen volk eerst. Hadden ze dat in Europa gedaan, dan zaten we hier nu niet met de gebakken peren, en al die “emigranten”, die zich nooit aanpassen, en enkel komen profiteren van ons systeem.
Helemaal met je eens,met een klein of groot verschil toch dat de meeste pensionados
over vaste inkomens beschikken die hier in Thaliand verblijven,en dat als een THAI naar het westen wil, meestal NIET kan zonder de hulp van een sponsor, en deze person THAI zal op lange of korte termijn ,
de zelfde rechten HEBBEN als ieder burger in ieder E.U. land of niet.? Zonder een THB . Zodus leven
en laten leven , maar van de 2 kanten dan als je, je maar goed gedraag.
Verder vind ik het wel ok in Thailand.
Verkrijgen van de Thaise nationaliteit is heel simpel op grond van het geboorterecht
Kunnen we ook stellen dat, we als we hier langer dan 9 maanden willen verblijven, we wel worden gedwongen om te emigreren? Anders moet je elke 9 maanden je melden in Nederland, daar 3 maanden verblijven, en dan mag je weer 9 maanden elders verblijven. Daarmee wordt de stelling dus onderuit gehaald. Om hier permanent te verblijven dwingt Nederland ons te emigreren. Pas dan komen al die andere zaken aan de orde.
Hier (in Thailand) permanent verblijven is de eigen keus en is emigreren. Dus niemand dwingt. En het is 8 en 4 maanden, dus pas op dat je niet uitgeschreven wordt;). En als je het tweederangs burgers vindt die farangs, dan vinden die dat kennelijk niet erg, want er wonen er vele. Wat mij betreft een beetje een “kul”stelling
Niks mis mee als je volgens de regels leeft; kan Nederland heel wat van leren.
Weet zeker zonder deze regels; Birmezen, laos., Cambodja ze zouden de boel overnemen net als….. laat Piet zich maar ff stilhouden 🙁
Thailand is een mooi land voor vakantie, overwinteren en lang verblijf.
Je hebt in Thailand geen rechten of voordelen zoals de Thai, jij bent gast en zal het altijd blijven en je hebt het geld.
Als men accepteert zoals het nu eenmaal is en het zal nooit veranderen, kan men er goed vertoeven.
Maar veel van deze regels had je toch kunnen weten voordat je naar Thailand verhuisde en dus had je kunnen besluiten om ergens anders te gaan wonen. Ik neem aan dat niemand je gedwongen heeft om in Thailand te gaan wonen.
90 dagen melding kan volgens de bangkokpost vanaf april online http://www.bangkokpost.com/news/general/509342/online-90-day-reporting-for-foreigners-takes-effect
Ik ben het eens met deze stelling en oneens met de uitvoering van de allang achterhaalde Thaise wetgeving. het afschaffen van allerlei onzin wetten geeft de Thaise economie een geweldige boost. Maar ja dat snappen kortzichtige parlementsleden en regering niet!
WAS je maar GAST, dan had ik het e.e.a. nog getolereerd.
Mijn gevoel, sinds 1993, is dat je als farang slechts één recht hebt: zo veel mogelijk geld in zo kort mogelijke tijd uitgeven met zo min mogelijke tegenprestatie.
Er zitten twee kanten aan de stelling:
De objectieve kant en de subjectieve kant, het gevoel wel/geen tweederangsburger te zijn. Voor het eerste hebben we een scherpe definitie nodig om het (on)eens te zijn met de stelling. Helaas bestaat die definitie blijkbaar niet (http://www.encyclo.nl/begrip/tweederangsburger). En dus blijft het subjectieve gevoel over om het met de stelling (on)eens te zijn. En dat gevoel zal waarschijnlijk ook samenhangen met hoe we ons in Nederland gevoeld hebben. Degenen die uit onvrede Nederland verruild hebben voor Thailand zullen zich hier ook niet erg senang voelen. Mijn welgemeende advies aan hen is: waardeer alle mooie dingen in het leven en negeer zoveel mogelijk al het andere….
het is heel simpel ik woon hier bijna 20 jaar op het zelfde adres met dezelfde echtgenote(thaise) en ik moet mij elke 90 dagen melden dat ik nog op het zelfde adres woon met de nodige copien en elke jaar weer een extension voor verblijf aanvragen voor 1 jaar met dokters attest etc slaat allemaal nergens op maar ja je moet er iets voor over hebben om hier te wonen voor de rest bevalt het mij prima hier ik zou niet terug naar nl.
Beste Harry, je bent gast in Thailand, of je als gast wordt behandeld is een andere zaak.
Een stelling is een stelling, maak me zelf daar totaal niet druk om, heb een leeftijd bereikt, met de stelling, laat de boeren maar dorsen.
Geniet van de mooie dingen in het leven in Thailand en pluk de dag, men krijgt misschien nog spijt van de dingen die men niet heeft gedaan.
Beste emigranten,
Ik woon hier 20 jaar, continu, dus niets meer in Nederland en dat heet volgens mij emigreren, en voel mij zeker geen 2e rangs burger.
Er zijn hier regels en als we dezelfde hadden in Nederland zag het er wel anders uit.
Toen ik emigreerde waren er in Nederland ook regels maar die zijn zonder te hoeven stemmen veranderd en met stemmen heeft het ook geen zin, nu werken tot 67.
Wat ik hier heb kunnen doen, werken, had ik in Nederland niet kunnen doen met alle regels en zeker niet met 52 jaar kunnen stoppen, behalve mijn baas.
Voor die paar mensen die zijn ECHT zijn geemigreerd naar Thailand blijf het gewoon een geweldig land en voel mij zeker geaccepteerd in de omgeving waar ik woon.
Tja, je emigreert konkreet wel, inclusief het feit dat je na 8 maanden in Nederland dient te worden uitgeschreven, maar je immigreert dus niet.
Je krijgt dus ook een Non-Immigrant Visa, dus dat spreekt al voor zich, toch?
Of je dan een tweederangs burger bent?
Pas wanneer je ergens geïmmigreerd bent en staatsburgerschap van een land bezit kun je m.i. pas antwoord geven op deze vraag.
Je bent en blijft gast in Thailand, en ik kan alleen maar aanraden om je papierwerk goed in orde te hebben en te zorgen dat je genoeg funds hebt, dan zal het je in Het Land Der Glimlach aan niets hoeven te ontbreken
Ik ben en voel me emigrant omdat ik permanent in Thailand woon en geen zaken meer in Nederland heb.
Dat we een Non Immigrant Visa hebben maakt praktisch gezien niet uit, zo noemt Thailand dat Visa nu eenmaal, jaarlijks kan dat verlengd worden, uiteraard moet je dan aan bepaalde voorwaarden voldoen, die ken je vooraf, dus kun je daar geen bezwaar tegen hebben.
Verder mag je in Thailand bepaalde zaken niet, bv. stemmen, nou en, ook al zou je mogen stemmen, dan hebben wij als Farang geen enkele invloed gezien het aantal stemgerechtigden in Thailand dus van stemmen heb je niets te verwachten; overigens in Nederland ook niet.
Een serieuze belemmering en feitelijke discriminatie vind ik wel het niet mogen bezitten van, desnoods een beperkt oppervlak van grond, maar goed, ook dat is op te lossen
Je mag niet veel in Thailand? Wel, je mag heel veel in Thailand, wonen, genieten, autorijden, rijbewijzen hebben, motorbiken, het hele land bereizen, samenwonen, trouwen, een visum hebben, dat verlengen, noem maar op; dus niet eens met de gedachte dat je in Thailand niet veel mag, als individu heb je een grote vrijheid.
Hier en daar een enkele keer wat extra betalen, niet leuk en niet prettig, maar overkomelijk, dat kost je de kop en is het ergste niet.
Woon permanent met veel genoegen in Thailand en heb geen enkele behoefte om naar Nederland terug te keren.
NicoB
Een rare uitleg, deze stelling. Je schrijft dat je vele plichten hebt, maar je komt niet verder dan een onnozele plicht: het om de drie maanden moeten melden. Dit kun je vanaf april online doen.
Ik ben blij hier alleen gast te zijn en geen “burger”. Ik voel me hier beter behandeld dan in Nederland. Ook en vooral met de verkeerspolitie heb ik hier betere ervaring dan in Nederland. Altijd correct behandeld. Dat kan ik van Nederland niet zeggen.
Ik ben in Thailand gaan wonen terwijl ik er niet wil werken omdat ik al genoeg middelen van bestaan heb. Ik kan er van alles dagelijks doen en laten waar ik plezier in heb. Waar ik niemand over hoor is dat wonen in Thailand feitelijk nog een aantal belastingvoordelen kent en des te meer als je financieel bezit in Nederland groter is, uitgezonderd onroerend goed. MIjn enige verplichting in Thailand die nergens mee te vergelijken is in Nederland is de 90 dagen meldingsplicht. Ik snap werkelijk niet waar mensen het over hebben met deze stelling tenzij je naar Thailand bent verhuisd gebaseerd op de verkeerde motieven of met onvoldoende middelen van bestaan.
De stelling “Emigreren naar Thailand” klopt niet je kan n.l. niet emigreren naar Thailand om dat bij emigratie je moet laten inschrijven bij de gemeente van jou woonplaats en dat is als farang in Thailand niet mogelijk. Als je daar wil gaan wonen kan je een visa krijgen en moet je elke 3 maanden je visa verlengen. Als je echt geëmigreerd zou zijn heb je geen visa nodig maar krijg je een verblijfsvergunning en sta je bij de gemeente ingeschreven (net zo als een geëmigreerde in Nederland) maar dat systeem kent Thailand niet. Wonen of niet je blijft de eeuwige toerist met een woonadres en dat geeft beperkingen overal ter Wereld is dat zo.
Je kunt een soort van inschrijving krijgen door middel van het gele boekje. Daarin staat een officiële bevestiging dat je op dat adres staat ingeschreven. Je bent dan wel geen immigrant in onze zin van de wet, maar wel een ingeschrevene! De meldingsplicht en visa aanvraag blijft bestaan en ook anders is er niet veel veranderd, maar het wordt wel steeds gemakkelijker.
Chiang Noi, Heel goed gezegd, wou net hetzelfde schrijven in mijn reactie maar je was mij net voor. Men komt hier als tourist en men blijft tourist, geen immigrant. Wil men dezelfde rechten is het mogelijk om de Thaise nationaliteit aan te nemen.
Beste Chiag Noi,
Dat systeem kent Thailand wel degelijk. Je kunt als buitenlander ‘permanent residence krijgen en dan hoef je nooit meer naar Immigration en kunt altijd het land uit en weer in. Geen visa dus. Je blijft echter buitenlander en hebt geen Thais paspoort. Je moet nog wel een werkvergunning hebben als je werkt. Ik ken Nederlanders die dat hebben. Een stapje hoger is genaturaliseerd worden. Dan krijg je een Thais paspoort, bent Thai met alle rechten en plichten die daarbij horen. Ook daarvan ken ik voorbeelden. Mijn Engelse collega is sinds een paar jaar Engelsman EN Thai; heeft twee paspoorten.
“Tweederangsburger” in Thailand? Ik voel me net het tegenovergestelde, ik voel me eerder “Ereburger” in Thailand tegenover in Belgikistan. Ik heb hier werkelijk een “Herenleven”. Het is natuurlijk allemaal afhankelijk van welke de motieven, verwachtingen waren van diegenen die ooit de beslissing namen om permanent in Thailand te komen wonen. Van meer dan 90% der gevallen ken ik de ware reden, doch zal ze hier niet vermelden wegens het feit dat ik dan weer bakken str…over mij heen kan verwachten.
Het goedgevoel om ergens te wonen moet je zelf maken, dat is je eigen keuze, je kan niet verwachten dat iemand anders dat voor jou doet. Reeds de keuze van je woonplaats speelt hierin een grote rol. En je bent hier vrij van te wonen waar je wil.
Verplichtingen, rechten …. ? Welke zijn al die “zware, pesterige” verplichtingen waar zo over gemekkerd wordt? Je driemaandelijks melden…. is dat zo zwaar? Ik ben daar juist 5 minuten binnen en beschouw het als een uitstapje, geen “last”. Ze zouden dat beter ook in Belgikistan gedaan hebben, nu zitten ze met een groot aantal illegalen, die wie weet, waar ook verblijven en, wie weet waar van leven? We kennen het antwoord op deze vraag.
Dat je hier moet bewijzen dat je voldoende middelen van bestaan hebt …. ik vind dit niet als een beschouwing van zijnde een tweederangsburger, integendeel, voor zij die hieraan voldoen is het eerder een teken van welstand, van zijnde een eersterangsburger.
Dat je, als buitenlander, geen grond kan bezitten? Is dat zo erg, er zijn mogelijkheden genoeg om dit op te lossen en een zekerheid te verwerven dat je kan blijven leven waar je wou leven. Die grond en dat huis neem je in je laatste hemdje toch niet mee naar …. Laat de Thais er dan achteraf maar gelukkig mee zijn.
Praktisch alle discussies komen hier op hetzelfde neer, zij die niet voldoen vanwege onvoldoende middelen, aan permanent in Thailand wonen, vinden alles onrechtvaardig. Dit is nu eenmaal een land waar geen betutteling voor buitenlanders de dagelijkse gang van zaken is. Dit is geen land waar het profitariaat voor buitenlanders hoog in vaandel staat. Dit is een prachtig land, welke je meer vrijheden dan verplichtingen geeft en waar het, zelfs al beschouw je jezelf als “tweederangsburger” heerlijk wonen is.
Lung addie
http://bangkokpost.com/news/general/509342/online-90-day-reporting-for-foreigners-from-april
die 90 dagen gaat toch veranderen?
Dames en Heren,
Kijk nou nog eens goed in jullie paspoort. Wat staat er bij jullie visa: NON – O.
dus…..
Je bent hier gewoon langdurig op vakantie, met waarschijnlijk elke keer een mogelijkheid tot verlenging.
THATS IT.
Youre a stranger in a strange country.
ps: vergeet niet de dictatuur Thailand is autonoom en arrogant!
Have fun
Een tweederangs burger is iemand die wel in zeker land legaal woont, maar er geen rechten geniet. Mensen die bv op grond van hun “retirement-visum” in Thailand verblijven hebben als niet-Thai geen stemrecht, en mogen niet (vrijwilligers)werken. Een hypotheek sluiten kan niet, grond bezitten sowieso niet. Daarbij laat de Thaise samenleving merken dat geïmmigreerden beperkte mogelijkheden hebben. Een legaal verblijf bv moet steeds voor één jaar worden verlengd, en tijdens dat verblijf dient om de 90 dagen het verblijfsadres her-bevestigd. Openen van een bankrekening kent drempels, natuurparken een hogere toegangsgeld, fiscale inschrijving zo goed als ontoegankelijk. Bijna onmogelijkheden worden enigzins versoepeld als de geïmmigreerde gehuwd is met een Thaise. Zij geldt dan als oliekannetje.
Het gevoel tweederangs te zijn bevalt de geïmmigreerde niet. Met allerlei argumenten zal betoogd worden dat bv NL een stringenter beleid voert. Dit argument gaat niet op, omdat de geïmmigreerde in TH vrijwillig zich heeft gemeld aan het loket van de Immigration. In NL is stringent beleid slechts van toepassing op asielzoekende vluchtelingen, en economische gemotiveerden. Een NL-gepensioneerde is hiermee absoluut niet te vergelijken. In NL wordt een migrant geacht zich te scholen, na inburgering te integreren, zich zelfstandig in levensonderhoud te voorzien, en mee te doen. In TH is slechts van belang dat de geïmmigreerde zichzelf (en eventuele echtgenote) kan financieel bedruipen.
Als dat laatste het geval is, kun je prima wonen en verblijven in TH. Je bent verzekerd van jaarlijkse verlengingen van je verblijfsstatus. Adresmeldingen kunnen vanaf vlgd week on-line. Zo wordt het leven wat minder belastend. Ook doordat vanuit NL vele fiscale voordelen aan dat verblijf in TH worden gegund.
Tweederangs burgerschap klopt dus. Maar klinkt wreed. Naar het tweede plan dan? Zoals zo vaak zijn geïmmigreerden enkel financieel interessant. Dit gegeven valt vaak ook zwaar op de maag, maar de in TH-geïmmigreerde vergeet vaak dat het financiële motieven waren die hem deden te besluiten te emigreren. Daarbij wie niet accepteert dat de geïmmigreerde sociaal en politiek in TH niet naar het tweede plan is verwezen, ontkent zijn status.
Wat maakt het uit? Lekker leven toch!?
Als ik alle reacties zo’n beetje bekijk, heb je 2 duidelijke strekkingen, namelijk:
– diegene die hun hart verloren en hiernaar gehandeld hebben, ondanks beperkte financiële middelen;
– diegene die het (zeer) breed hadden in eigen land en gewoon gecharmeerd werden door de lokroep van het land en die zich geen fluit van de financiële beslommeringen hoeven aan te trekken.
Ikzelf heb nu bijna 2 jaar een relatie met mijn lieve Thaise vriendin en ik leun meer aan bij de eerste soort: financieel niet zo breed omdat ik de bruggen met mijn vaderland niet wens op te blazen en ook nog mijn kinderen een financiële zekerheid wil bezorgen. Mijn huis in België verkopen zou meteen al een hoop verschil maken, maar dat is dus geen optie. Daarnaast is het aannemen van de Thaise nationaliteit ook niet mijn idee, uit principe. Ik heb mijn ganse leven gewerkt aan de opbouw van mijn sociale zekerheid en als ik kies voor de Thaise nationaliteit, verlies ik mijn Belgische en de daarbij horende sociale welvaart en rust. Dubbele nationaliteit is immers enkel weggelegd voor van oorsprong niet-Belgen. Maar goed, daar kan Thailand niet aan doen.
Feit is dat het sociaal systeem in Thailand allesbehalve eerlijk is voor de arme Thai omdat zij door de manier waarop de Thaise maatschappij in elkaar zit zo goed als gedoemd zijn om altijd tot diezelfde onderlaag van de bevolking te blijven behoren. Als farang krijg je dus bijna dezelfde rechten als deze onderlaag. Als je het nu leuk vind of niet, je blijft dus – net als 80 % van de Thaise burgers – een tweederangsburger. Er zijn uiteraard wel wat verschillen, vooral van financiële aard, waar jij beter af bent maar de medaille heeft zoals steeds 2 kanten. Dan denk ik vooral aan het eigendomsrecht en het erfenisrecht. Als je niet de Thaise nationaliteit hebt en je Thaise vrouw blaast als eerste haar kaars uit, heb je het schudden natuurlijk. ALS ik na die 2 jaar het systeem een beetje door heb, zijn je rechten in voorkomende situatie namelijk nul komma nul en moet je het afleggen tegen de Thaise familie die maar wat goed weet hoe het systeem in elkaar zit. En ja, je kunt een condo op je naam hebben, maar als jij eerst sterft en je hebt nog erfgenamen in België of Nederland, dan kunnen ze die condo zelfs erven, voor zover ze deze van de hand doen in het eerstvolgende jaar. Het is algemeen geweten dat je Thaise schoonfamilie dan niet direct staat te wachten om je erfgenamen met de meest voordelige aanbiedingen te overstelpen.
Eigenlijk – maar dat is naast de stelling – kun je een kleine vergelijking maken:
In België (en Nederland?) is een immigrant slechts welkom zonder papieren. Als ze erin slagen plots op te dagen bij de vreemdelingendienst en zeggen dat ze vluchtelingen zijn, krijgen ze direct medische, financiële en juridische bijstand + onderdak en maandelijkse uitkeringen voor levensonderhoud. En dat voor onbepaalde duur, tot de gratis juridische bijstand er het bijltje moet bij neerleggen. Dat kan ettelijke jaren duren en dan krijg je maatschappelijke steun omdat je ondertussen zo lang in het land bent dat je wel degelijk ingeburgerd bent en men je dus niet zomaar terug naar huis kan schoppen. Daarna kan je familie volgen in het kader van de wet op de gezinshereniging. Als je wél papieren, een sponsor en/of een partner hebt, is het moeilijker. Dan kun je soms jaren moeten aandringen om toch maar in België te mogen samenleven met je partner en meer nog, te kunnen werken.
Ons land (België) staat dus met de armen wijd open voor hen die niets te bieden en alleen maar te vragen hebben. In Thailand daarentegen ben je pas welkom als je de nodige middelen mee brengt. Het basisrecht voor een expat in Thailand is betalen. Als je dat kunt, en bij voorkeur erg vrijgevig bent, ben je van harte welkom. Elk jaar moet je wel even gecheckt worden en dus ben je eigenlijk nooit zeker dat Thailand je vaderland wordt, tenzij je dus voor de Thaise nationaliteit gekozen hebt. Met andere woorden: in Thailand ben je inderdaad een tweederangsburger, maar dat ben je in eigen land ondertussen ook.
Ik ben van mening dat alleen diegenen die beschikken over een zgn “immigrant” visum daadwerkelijk ge-emigreerd zijn. Met een non-immigrant visum krijg je telkens toestemming om een jaar te mogen verblijven en kan je je niet inschrijven in het Thaise bevolkingsregister. Zelf beschik ik over een immigrant visum en de bijbehorende permanente verblijfsvergunning. Daarmee sta ik ingeschreven in het blauwe huisregistratie boekje en beschik ik over een Thais ID nummer. Dit permenente verblijf biedt tevens de mogelijkheid de thaise nationaliteit te verkrijgen. Ik hoef me ook niet iedere 3 maanden te melden of aan bepaalde eisen te voldoen om het verblijf veilig te stellen.
Nederland stelt dat iemand die meer dan 8 maanden per jaar in Thailand verblijft daarnaar is ge-emigreerd. Thailand ziet dat anders en is niet van mening dat zo iemand in Thailand is ge-immigreerd. Dat verschil kan diverse gevolgen hebben voor o.a verzekeringen belastingen ed.