De balans van mijn relatie met een Thaise vrouw
Wanneer je vier jaar geleden aan mij had gevraagd of ik ooit een langdurige relatie zou hebben met een Thaise vrouw had ik je waarschijnlijk glazig aangekeken en gevraagd: “Eh, wat bedoel je. Nee, hoor laten wij het maar simpel houden.”
Hoe anders kan het lopen. Inmiddels zijn wij al 3,5 jaar bij elkaar en ben ik ondanks wat hobbels onderweg, nog steeds gelukkig met mijn keuze destijds.
Hoewel ik veel wil delen met mijn lezers, schrijf ik er zelden nog wat over op Thailandblog. Vooral omdat het een privéaangelegenheid is. Daarnaast wil ik niet het risico lopen om te vervallen in de bekende clichés en onzinnige discussies over Thaise vrouwen.
Wat heeft onze relatie met mij gedaan?
Daarom wil het nu ook niet hebben over mijn Thaise vriendin, maar over mijzelf. Wat heeft die relatie met mij gedaan, nu ik er op terugkijk? Wat heeft het mij gebracht? Hoe sta ik nu in het leven? Want, hoewel op Thailandblog vaak de negatieve aspecten aan bod komen, wil ik nu juist de positieve kanten belichten van een relatie met een partner uit een andere cultuur.
Nu ik de balans opmaak, kan ik maar één conclusie trekken. Deze relatie heeft mij als mens veranderd, in positieve zin. Het heeft mijn horizon verbreed en ik ben anders gaan denken over veel zaken in het dagelijkse lezen zoals financiën, geluk, vooroordelen, populisme en politiek.
Minderheid
Op zich is dat niet vreemd. Wanneer je als Nederlander een relatie hebt met een Thaise vrouw, ben je al snel aangeschoten wild. Van de ene op de andere dag behoorde ik opeens zelf tot een minderheid in onze calvinistische samenleving. Werd daardoor voor het eerst in mijn leven geconfronteerd met zaken als vooroordelen, discriminatie en xenofobie. Daar komt nog eens bij dat ik niet alleen een buitenlandse partner heb, maar dat er ook nog eens een groot leeftijdsverschil tussen ons is. Daarmee voldoe ik volledig aan het beeld en de bijbehorende clichés die over Thailandgangers in de rondte gaan.
Hoewel het gros van mijn vrienden en familie daar totaal geen moeite mee heeft, werd ik toch een paar keer verrast door een kwetsende opmerking. Wanneer je er dan iets van zegt, wordt het door de persoon in kwestie afgedaan als een geintje. Ik heb naar aanleiding van deze ervaringen ook bewust afscheid genomen van een paar kennissen. Gelukkig waren het kennissen en geen vrienden, dus ik was er niet echt rouwig om.
Andere ervaringen, andere gedachten
Doordat ik zelf nu ook tot een minderheid behoor, een Nederlander met een buitenlandse partner, ben ik over veel zaken gaan nadenken, heb mijn mening bijgesteld en vooral genuanceerd. Ik ben op een andere, meer positieve manier, naar minderheden in Nederland gaan kijken. Daar hoort bij dat ik mij ben gaan storen aan populistische politici die als ware demagogen de vooral naïeve Nederlanders voorschotelen dat de problemen hier in Nederland veroorzaakt worden door ‘vreemdelingen’. Tenslotte is mijn Thaise vriendin ook een vreemdeling en dit soort opmerkingen zijn kwetsend en onjuist. Niet alleen voor buitenlanders, maar ook voor hun (Nederlandse) partners.
Een ander aspect dat ik als zeer positief ervaar is de kennismaking met een andere cultuur. De bezoeken aan het geboortedorp van mijn vriendin in Isaan waren een verrijking en hebben mijn kijk op de wereld voorgoed veranderd. Het leven op het platteland, de armoede, de wil om van niets toch iets te maken, de onderlinge familieverhoudingen, de sociale cohesie in het dorp en de dagelijkse ‘struggle for live’. Ik ben meer en meer gaan beseffen, hoe rijk wij zijn en in wat voor een weelde wij leven in Nederland.
Beleving
De vele uren en gesprekken die ik met mijn vriendin heb, gaven mij inzicht in haar beleving en toekomstverwachtingen. Vooral de manier waarop zij tegen zaken aankijkt, haar dromen en ambities, hoe zij haar toekomst wil veiligstellen, de jaloezie in haar omgeving, de verwachtingen en de manipulaties van de familie. Veel zaken waren nieuw voor mij, maar ik heb er vele levenslessen uit kunnen destilleren.
Hoe het ook verder gaat met mijn toekomst of onze relatie, de afgelopen 3,5 jaar waren een unieke ervaring die mijn leven heeft verrijkt. Ik ben een ander mens geworden, meer compleet, meer genuanceerd. Het is een fantastische avontuur gebleken, ondanks de moeilijkheden en hobbels die je op je pad tegenkomt wanneer je een relatie hebt met een partner uit een andere cultuur.
Het heeft mij veel goeds gebracht, ik zou het daarom voor geen goud willen missen.
@khun Peter.
In uw artikel stel ik vast dat uw vrouw uit Isaan komt mag ik dan ook eens vragen in welke taal jullie met elkaar communiceren aangezien jullie al vele urenlange diepgaande gesprekken met elkaar hebben gehad over haar of jullie toekomst.
Spreken jullie beiden vloeiend Engels of Thai met elkaar ? Indien wel proficiat zou ik zeggen want ik ken vele Thaibel koppeltjes hier in Belgenland en ikben ook al vele jaren samen met een vrouw uit Isaan en gesprekken over bv : The origin of species van Charles Darwin moeten wij ook niet hebben met onze echtgenotes zelfs niet met Thaise vrouwen die zogenaamd een hogere opleiding hebben genoten in hun moederland.
@ Wij communiceren in het Engels, dat gaat prima. Zij heeft het zichzelf aangeleerd met een woordenboek. Toen ik haar ontmoette sprak ze net 10 woordjes Engels. De gesprekken zijn niet iedere dag diepgaand, want daar heb ik helaas geen tijd voor (moet ook nog werken). Maar zelfs in het Thenglish kan je diepgaande gesprekken hebben.
Inderdaad.
Bebe zal doelen op een stukje algemene ontwikkeling, een Thaise dame loopt wat dat betreft achter op een europese dame maar dat wil niet zeggen dat ze niet intelligent zijn of geen toekomstplannen hebben. Maar ze hebben vaak geen breed onderwijs gehad en wat ze weten komt vaak bij familie vandaan en word zomaar voor waar aangenomen. Zelfs als ze een university degree hebben.
Ik probeerde mijn vriendin gisteren uit te leggen waarom een auto financieren niet slim is, waarom je voor een huis minder rente betaald en waarom je via een nederlandse bank geen hypotheek in Thailand krijgt, en waarom ik denk dat schulden in Thailand een groot probleem zijn. Begreep ze naderhand wel maar dat zijn gewoon dingen die haar nog nooit uitgelegd zijn.
Of nog een voorbeeld, gisteren zitten we een film te kijken waar Alcatraz Island in voor komt. Iedere westerling heeft wel eens van Alcatraz Island gehood maar zij had geen idee. Dat soort dingen merk je veel in het dagelijkse leven.
Verder een mooi verhaal Peter, je haalt je heel wat op de hals maar je krijgt ook een hoop terug 🙂
Beste Peter
Dit is geen kritiek maar wat ik niet begrijp is dat je vrouw Engels leert in plaats
Van NL. Dit zie je overigens vrij veel. Ik heb dat nooit zo goed begrepen
Het is vooral voor je vrouw van belang.
Steenkolen Engels is voor veel mensen erg vermoeiend . Je merkt dat BV op een feestje
in het begin word er wel gecommuniceerd met je vrouw maar op een gegeven moment
word er over gegaan op NL. Dan zit je vrouw er maar een beetje bij.
De wat belangrijkere gesprekken lopen dan ook altijd via de Nederlandstaligen
En dat is lastig en niet leuk voor je partner en haar ontwikkeling.
Met Vriendelijke Groet Kees
@ Zeker Kees, maar alles op z’n tijd. Ze woont niet in NL dus ze heeft nu meer aan Engels dan aan het Nederlands.
Sorry Kees 1,
in je reactie geef je aan dat als bij ” belangrijkere gesprekken er ” overgeschakeld ” wordt naar Nederlands,geeft meer aan over jezelf en je kennissen,want dat doe je niet,,je zou het een beetje lomp kunnen noemen,die een Nederlandse vrouw je in zo,n situatie bijzonder kwalijk zou nemen,waarbij een “Thaise” daar het zwijgen toe doet,de conclussie daarbij laat ik aan de lezer over
Verder is mijn mening,dat de Engelse taal voor de “Thaise” in eerste instantie belangrijker, Engels is een wereldtaal,en uitermate belangrijk,zeker in Thailand.
Beste Chris
Ik ging er van uit dat Peter met zijn Vrouw in NL woonde.
Dan leer je in mijn ogen NL. En daarna als je dat wil Engels.
Met belangrijke gesprekken bedoel ik bv. Een gesprek met een ambtenaar een bank bediende of gewoon iemand in de winkel. Je zult zien dat men zich automaties
richt tot de best Nederlands sprekende. Ik spreek uit ervaring en dat zegt dus weinig over mijn zelf wand of ik dat nu leuk vind of niet dat heb ik zelf niet in de hand
Toen mijn vrouw nog geen NL sprak. Maar zo als ze hier zegen steen kool Engels
moest ik op feestjes of iets dergelijks altijd met 1 oor bij mijn vrouw zijn wand er ontstaan dan vaak misverstanden. Wand zoals het een Thaitje betaamt als ze iets niet begrijpen zegen ze gewoon ja. Door dat de communicatie moeizaam verloopt zag ik dan dat naar gelang de avond vorderden er weinig tot niet meer met mijn vrouw gepraat werd.
Dus bleven we saampjes over. Ik bleef dus altijd bij mijn vrouw
Dat u dus vind dat het meer over mijn zelf zegt vind ik niet zo leuk.
Ik zag daardoor wel dat het voor mijn vrouw van groot belang was dat ze NL zou leren
niet voor mijn zelf.En zoals ik al zei om met iemand te praten die steenkool Engels spreekt is vermoeiend en er is altijd wel iemand die de moeite neemt maar je doet niet meer mee met het gesprek in groepsverband. En het staat natuurlijk buiten kijf als je in NL gaat wonen en wil blijven inmiddels 38 jaar dat je dan de taal leert. Ik hoop dat ik het zo een beetje goed uitgelegd heb
hoi peter,
je hebt inderdaad gelijk. ik heb hetzelfde. mensen zien je al snel als een sextoerist. hoewel ik mijn vriendin niet in het uitgaanscircuit heb ontmoet.
ik ben ook een eigen blog begonnen. op mijn website wil ik met mensen praten over welke mogelijkheden er zoal zijn om te kunnen emigreren naar thailand.
ik nodig je bij deze uit om eens een kijkje te komen nemen.
mijn website is http://www.chrisverhoeven.com
chris
Leuk stuk Peter, ik kan best wat herkennen maar minder dan zo als jij het hier neer pent. Ook ik had niet verwacht met een Thaise (of welke buitenlandse dan ook) een relatie te krijgen, dit is ons gewoon overkomen. Ik hou van reizen en avontuur, ben altijd al vrij open geweest voor andere dingen (culturen). Ik had voor mijn relatie her en der op deze aarde al leuke en verrassende dingen gemaakt. Maar met een geboren en getogen Thai kun je nog net wat dieper in die exotische cultuur en gebruiken duiken. Prachtig natuurlijk.
Wel vielen mij de vooroordelen en generalisaties meer en meer op en ongenuanceerde uitspraken van politici en zelfs de media over ” de vreemdelingen”, “die immigranten” en ” die allochtonen”. Vaak geen enkele nuance dat er tientallen zo niet honderden verschillende nationaliteiten en groepen naar Nederland zijn gekomen, om nog maar te zwijgen over de diversiteit binnen een groep: ” dé Thai” bestaat niet, ” dé Boeddhist” bestaat niet. Elk persoon is uniek al zijn er natuurlijk wel wat grove dingen te zeggen over een bepaalde groep. Maar ik erger me dikwijls als er weer eens een rapport(age) is over “dé allochtonen” of als een kamerlid weer eens begint over de ongewenste aspecten van (huwelijks)immigratie. Schrijf je hier dan een kamerlid over dan krijg je een reactie terug ” ja in uw geval zullen al die stellingen wel niet van toepassing zijn maar… ” en dan volgt een hele riedel over waarom men toch voor een bepaald beleid is op gebied van migratie, integratie enzovoort.
In mijn omgeving zijn de reacties gelukkig voornamelijk positief, op een enkele “pas je wel op dat…” opmerking na.
Genoeg zaken om je over te ergeren dus maar het belangrijkste is dat mijn partner en ik nu samen zijn, samen gelukkig zijn. Wat andere denken kan ons dan ook gestolen worden… Chok dee en geniet van het leven!
Khun, een prachtig verhaal. Als het over dezelfde vriendin gaat waar je lang geleden ook een verhaal over geschreven hebt, die je 3 maanden naar Nederland had gehaalt en dat je daar toen grote moeite mee had omdat de cultuur verschillen te groot waren.
Heb je daarna dan meer begrip getoond voor die verschillen. Later heb je geschreven dat je weer kontakt met haar had. En nu dit verhaal. Volgens mij woon je niet in Thailand,
maar je weet er alles van. Om werkelijk te kunnen oordelen moet hier wonen.
Als je echt de Thaise samenleving wil kennen moet je dat zelf ondervinden.
Ik hoop dat je verder heel gelukkig verder leeft met je vriendin.
Maar je moet zelf veel inleveren. Dat is vaak het grotste probleem.
J.Jordaan.
J.Jordaan,
inderdaad een geweldig verhaal,door Khun Peter geschreven,
en ben het met je eens,dat als je ECHT de Thaise samenleving wilt leren kennen,je er moet wonen,want dan is het echt wel wat anders,dan waar hier de ilussie van gewekt word.
Dat ervaar je niet als je vriendin enkele maanden naar Nederland komt,en jezelf enkele maanden” op vakantie “in Thailand bent.
En zeker! je zou/moet (en) inleveren,…en dat zeer zeker in je westerse denkwijze,maar het is nooit goed om alles in te leveren,want er is ook nog zoiets als eigenwaarde,en dat heeft weer met respekt naar de ANDER te maken.
p.s. Geniet ,s avonds nog steeds van de stukjes op Thailandblog,maar des te meer van de allesovertreffende reakties.
@ Je hoeft niet in Thailand te wonen om te weten wat er speelt. Ik heb genoeg emigranten gesproken – sommige woonden er 10 jaar of langer – die nog minder van Thailand wisten dan de gemiddelde toerist. Meestal wonen ze in een Mo Baan tussen andere westerlingen, zijn bijvoorbeeld nog nooit in de Isaan geweest.
Het gaat er om wat je wilt zien en wat je met die informatie doet.
En nu volhouden, Peter. Drie en een half jaar is nog maar een begin. Het avontuur kan nog veel langer voortduren. Wat buitenstaanders er van vinden is niet zo interessant. Je lijkt mij iemand die heel goed zijn eigen weg kan bepalen.
Dat de politiek in Nederland vreemdeling onvriendelijk is heb ik 15 jaar geleden al ervaren bij het regelen van de verblijfsvergunning van mijn vrouw. Goede regelgeving ter voorkoming van misbruik is noodzakelijk. Maar behandeld worden alsof je een crimineel bent is onacceptabel. Uiteindelijk is het wel goed gekomen.
Geniet van vriendin en land.
Heb sinds 5 jaar een thaise vriendin,sinds vorig jaar mijn vrouw. We zien elkaar 4 maanden per jaar , zij 3 maanden hier en ik 1 maand daar.
we begrijpen elkaar zeer goed en voelen elkaar goed aan.Het is zelfs zo dat als we in Thailand zijn niemand begrijpt wat we zeggen alleen wij 🙂
Ze is zeer op de centen ( bijna zeeuws ) en shrijft alles op zodat ze kan laten zien wat ze verdient en uitgeeft.
Het kost ons geen moeite om de relatie goed te houden en ze is goed ontwikkeld.
sommige dingen die hierboven genoemd worden over dat lenen ed snapt ze heel goed.
Ik woon in een dorp in nederland en ik weet dat er achter mijn rug om veel gekletst wordt.
Ik probeer er maar boven te staan ( maipen rai ) maar je voelt je toch altijd enigzins in de verdediging gedrukt.
maar ik zou niets anders meer willen .
mvg
gerrit kraak
Ken de vrouw waar ik nu mee getrouwd ben al 25 jaar. Wij spreken beiden zogenaamd steenkolen Engels. We zijn nu 12 jaar getrouwd, wonen in Thailand………diepgaande gesprekken?
Nou nee. Ik bemoei me niet met haar dagelijkse zaken en zij niet met de mijne.
Ik vind het wel prima zo.
Jogchum, helemaal mee eens. Vindt mezelf terug in wat je schrijft. Woon bijna 7 jaar in Thailand en ken mijn vrouw 13 jaar. Woon in een dorpje in de Isan en spreek redelijk thais, wat beslist nodig is om met mijn buren om te kunnen gaan.
Awel Jogchum dat is nu eens een eerlijke en fijne reactie, vele mensen denken er zo over maar krijgen het niet over hun lippen.
Groeten,
Marco
Beste Jogchem
Je reactie is er 1 van enorme diepgang.
Het ontgaat mijn een beetje over wat voor relatie jij het heb. Man Vrouw
Of werkgever werknemer.
Ruud nk is het overigens met je eens die spreekt Thais. Niet om met zijn vrouw te praten maar met de buren
Lijkt me leuk als jullie eens een stukje plaatsen.
Over de belevenissen met je Thaise (partner) Als die er al zijn. immers zij bemoeit zich niet met jou en jij niet met haar
Met vriendelijke Groet Kees
Kees 1. Ik denk dat je niet in Thailand woont. Anders zou je anders reageren. In Thailand is het normaal dat vrouwen veel tijd besteden aan de omgang met andere vrouwen. Dit zijn zaken die ik niet wil weten en niet interessant zijn. Ik hoef niet te weten wat een ieder heeft gegeten of heeft betaald voor de laatste aankopen of het nu is voor het vlees, groente of een nieuw shirt. Ook hoef ik niet gezamelijk met de vrouwen somtam te eten. Thais kunnen daar uren over praten. Daarnaast ga ik regelmatig met andere buitenlanders wat drinken of golfen. Hier heeft mijn vrouw geen belangstelling voor. Normale zaken die ons beiden betreffen worden wel normaal tussen ons gecomminiseerd.
Wat betreft praten met mijn buren. Vaak is hier mijn vrouw bij aanwezig, maar hoeft niet. Echter de buren spreken enkel thais of Isan.
Het is goed dat je je voor vestiging in Thailand dit soort zaken realiseert. Anders kan het zijn dat je je heel erg eenzaam zal voelen de eerste tijd. Zorg voor je eigen bezigheden. Ik heb een thaise horen zeggen:”Mijn man is net mijn hondje. Hij gaat altijd en overal met mij mee en dat vind ik heel belastend.” Zelf loop ik dagelijks ruim een uur hard, fiets veel en golf 2x per week. Ik geloof niet dat dit iets aan mijn huwelijk te kort doet. Ik ken mijn vrouw inmiddels ruim 13 jaar en zij heeft 15 maanden in Nederland gewoond.
Beste Ruud NK
Als je niet in staat ben om binnen je huwelijk een diepzinnig gesprek te voeren of dat nooit doet. Is er wat mis zou ik zegen en dat maak ik op uit jou reactie. In combinatie met die van Jochem. Gesprekken over hoe lekker het eten is of wat een kilo vlees kost zijn niet bepaalt diepzinnig. Dus is ook niet wat hier bedoelt word.
Jochem stelt duidelijk dat hij dat niet doet. En daar ben jij het mee eens vandaar mijn reactie. Maak je geen zorgen ik ben geen hondje. En je mag van mijn aannemen dat ik wel een klein beetje weet hoe mijn vrouw in elkaar zit naar 38 jaar. wand wij hebben in de loop der jaren wel regel matig een diepzinnig gesprek gehad.
En ik wil dat best van jou ook wel geloven. Maar je reactie zei wat anders.
Altans dat maakte ik er uit op. Dus Ruud weer een misverstand uit de wereld
Met De Vriendelijke Groet Kees
Peter, een prachtig verhaal. Ik maak ook zoiets mee, voel me net als jij verrijkt als mens. Als je in Nederland verteld dat je een relatie hebt met een Thaise, kijken ze gelijk heel zorgelijk. En waarschuwen ze je. Kijk uit! Eigenlijk heel dom, maar men weet niet beter!
Het is moeilijk om hier over te oordelen,wat is de balans opmaken,en wanneer maak je die voor je zelf op,mijn grootste probleem is dat ik zelf de balans moet gaan opmaken en een
keuze moet doen die ik voor mij zelf alwel weet,maar tog steeds denk doe ik daar goed aan.Ben volgende maand 69 jaar heb een relatie van nu 6 jaar en ben de laatste tijd veel in Thailand,heb daar vorig jaar een mooi huis gekocht en mijn vriendin en ik verblijven daar
nu wil ik voorgoed naar Thailand moet die keuze gaan maken,zelf ben ik gek op mijn vriendin en hoor haar vaak tegen mij het zelfde zeggen tee rak ja,mijn vriendin geeft niet veel geld uit aan luxe dingen kan zich goed aanpassen als er veel kan uitgegeven worden
dan doet ze dat ,maar let ook op de kleintjes en koop in de regel op de markt,moet nu de knoop door hakken en ga er dan maar voor de tijd zal het leren,je word vaak onzeker gemaakt over negatieve berichten van de Thaise vrouwen die opzoek zijn naar geld maar gelukkig
zijn niet alle thaise dames het zelfde,
groetjes
pascal.
Peter, een heel mooi stukje over jezelf en hele genuanceerde antwoorden en dat waardeer ik. Ik ben zelf ook getrouwd met een Thaise en ik werk in dagelijks leven met gestalttherapie, bewustzijn en dialoog. Dat is totaal anders dan antwoorden zoeken bij Boeddha. Als ik de dialoog met mezelf aanga en de harmonie herstel dan werkt dat door, omdat ik dan kan luisteren zonder oordelen, aanvallen of verdedigen. Als ik echt luister dan is er ontspanning.
Khun Peter,
Zelf ben ik een Belg van 39 jaar die graag een Thaise vrouw als levenspartner wil ontmoeten. Het idee speelt al enkele jaren in mijn hoofd en is na mijn recente scheiding een beslissing geworden.
Om dit te realiseren ben ik in de eerste plaats lid geworden van een Thais-Vlaamse vereniging met bijna 300 leden in het Westvlaamse Koekelare. Ik bestudeer de cultuur, probeer zoveel mogelijk te weten te komen over de culturele verschillen, die wij beiden zullen hebben, en in plaats van dit als “verschillen” te aanzien, zou ik het eerder als een gemeenschappelijk project bekijken om er beiden sterker in onze relatie uit te komen.
Een punt dat ik – tot nu – nog niet heb gevonden was een artikel over de vooroordelen en (negatieve) reacties die je vanuit je omgeving krijgt. Het is inderdaad uw beslissing om er het beste van te maken, en ik ben u dankbaar voor het inzicht dat ik met dit artikel heb gekregen over deze vooroordelen en negatieve reacties. Mai pen rai zou ik zeggen, een mens verdient het gelukkig te zijn op de manier die hij/zij zelf kiest.
Heel hard bedankt voor dit zeer boeiend inzicht!
Met vriendelijke groeten,
Bruno
Khun Peter;dank voor je openheid ondanks het toch n stukje prive is wil je het delen met ons! Ikzelf heb meerdere relaties gehad in Isaan(meestal is 4 jaar de kritieke fase). Zal mezelf niet op de borst slaan nu als Butterfly in Isaan door het leven te gaan,maar het ligt allemaal zo dicht bij elkaar:Khorat/Mahakharasan/Buriram.Pattaya werd mij wat te toeristisch en ik hou van de Thai;dan ga je toch niet bij Ons Moeder elke avond boerenkool eten tussen de Hollanders? Zoals je vertelde Peter;zit je in Isaan dan zie je het echte leven met veel armoede en toch kunnen ze elke dag de eindjes aan elkaar knopen! Jij zegt;hoe blij wij hier moeten zijn in Nederland Peter maar voel jij stress in Isaan? Ik zit momenteel in een fase(met geen cent te makken,nou ja n beetje) om gewoon mn hele bulletje in te pakken en zo snel mogelijk weg hier. Back to basic,dan maar rijst plukken en happy zijn! Nogmaals dank Peter;nu heb ik onbewust ook nog mijn prive prijs gegeven.Zo zie je toch dat je verhaal een goede aanzet was/is! Groeten;WillemThai.
Aan iedereen met een Thaise vrouw of vriendin! Hoewel ikzelf gescheiden ben van m’n Thaise vrouw na 6 jaar huwelijk wil ik niet veralgemenen.
Daarom wens ik alle Nederlanders en Vlamingen die een “goede” relatie hebben veel succes. In iedere relatie moet er gegeven en genomen worden. Het succes hangt volgens mij af aan de “gulden middenweg”, evenwicht vinden tussen beide personen.
Er zijn net zoals bij ons veel goede Thaise vrouwen.
Groetjes,
Bert.
Het onderwerp “Thaise vrouw” is al vaker beschreven hier en dat is natuurlijk logisch want de meesten die dit blog dagelijks lezen zijn Thailand liefhebbers en zijn geïnteresseerd in Thailand en alles wat daar mee te maken heeft en daar horen Thaise vrouwen natuurlijk ook bij en dit zeker niet in de laatste plaats.
Ook ik ben ooit voor het eerst in Thailand geweest en meteen “gevallen” voor dit prachtige land. Als je dan vaker gaat 1 of 2 keer per jaar ja dan kom je die Thaise vrouw waar je van droomt toch echt een keer tegen. Ik ook dus en alle vooroordelen ten spijt mijn vriendin is er 1 uit duizenden. Ik heb haar leren kennen via Internet bijna 2 jaar geleden en we hebben nu 9 maanden samen geleefd deels in Holland deels in Thailand en hebben elkaar goed leren kennen. Er zal in Holland best gekletst worden (toen ze hier was 2x 3 maanden) want ze is 23 jaar jonger dan ik, deels is het misschien ook afgunst. Het belangrijkste is dat wij ons er niets van aantrekken en ons eigen leven leiden.
Belangrijk is wel dat mijn kinderen er achter staan want daar wil je toch wel een goede band mee houden.
Als alles volgens planning loopt kan mijn vriendin in juni dit jaar voor permanent bij mij intrekken en zullen we een gelukkig paar vormen althans zullen we daar ons best voor doen ondanks wat anderen er van vinden.
Kees 1.
Wil even iets rechtzetten.
Ben voordat ik deze Thaise vrouw ontmoette (25 jaar kennende), nu 12 jaar geleden getrouwd geweest met een Nederlandse vrouw. Wist precies hoe zij in mekaar stak. Toch dit kon niet verhinderen dat de rechter na 5 jaar huwelijk de echtscheiding uitsprak.
Woon nu 13 jaar in Thailand, waarvan 12 jaar gelukkig getrouwd met de vrouw die ik 25 jaar geleden ontmoette. Als U het nodig acht om na 38 jaar huwelijk nog steeds diepzinnige gesprekken te voeren, dan is dat gelukkig Uw pakkie-an, niet de mijne.
Krijg op tijd mijn natje en mijn droogje, vind ik wel zo fijn om diepzinnige gesprekken te voeren.
Beste Jogchem
Ik begrijp je reactie niet helemaal. Maar dat zal wel aan mij legen
Maar ik wil u graag nog even vertellen dat ik 38 jaar getrouwd ben met mijn Thaise vrouw
Mijn eerste wel te verstaan. Je eerste reactie is er 1 van des interesse naar je vrouw toe
jou vrouw heeft nooit eens een probleem iets waar ze mee zit.
En jij al helemaal niet wand jij heb je natje en je droogje. Prima hoor
Maar ik weet niet of je het weet Communiceren en zo af en toe is een diepzinnig
gesprek hebben is de normaalste zaak van de wereld.
Laat dat mijn pakkie-an zijn dan. Gelukkig maar misschien is dat wel 1 van de redenen dat we nog steeds bij elkaar zijn
Ter aanvulling zou ik nog graag dit stukje willen plaatsen.
Het is een onderzoek gedaan door de universiteit van Arizona. Misschien kan iemand er zijn voordeel mee doen.
Mensen die veel oppervlakkige gesprekken voeren zijn vaker ongelukkig en eenzaam dan personen die veel van zichzelf blootgeven in conversaties.
Volgens de onderzoekers suggereert de studie dat diepzinnige gesprekken mensen een gelukkig gevoel geven. Deze bevindingen wijzen er op dat een gelukkig leven bestaat uit veel sociale contacten. En diepzinnige interacties. Verklaart hoofd-onderzoeker Matthias Mehl.
Het volledige verslag kunt u vinden in het wetenschappelijke Tijdschrift Psychological Science.
Kees ter aanvulling kan ik dat uit eigen ervaring onderschrijven. Een diepgaand gesprek heeft kwaliteit door echt luisteren zonder oordelen, aanval of verdediging en heeft waardering voor het verschil en geeft aan beiden een gevoel van voeding en inspiratie. Ik vind het mooi om te zien dat Peter daarin op weg is. Jaloersheid kan verdwijnen als er contact gevoeld wordt op de diepere laag.
Moderator: u vervalt in herhaling, nu wordt het chatten.
Khun Peter uit jouw schrijven maak ik op dat jij heel goed weet wat van werkelijke waarde is in dit leven en ben het dan ook volledig eens met je opvattingen wat betreft “Thaise vrouwen” die over het algemeen zeer negatief worden beoordeeld op deze Site. Het gaat in dit leven om wederzijds respect dat elk mens verdiend en dat heeft niets te maken met waar Hij of Zij vandaan komt. Ik ben van mening dat als men “etiketjes” op iemand gaat plakken , niet begrepen heeft waar het om draait in deze wereld.
T. van den Brink, prachtig verwoord. Aandacht, respect en luisteren naar elkaar zonder oordelen is een kunst en een kunde en dat kunnen we meer ontwikkelen. Daarnaast geldt natuurlijk betrouwbaarheid op basis waarvan ik in het verleden een contact heel snel verbroken heb.