Aung San Suu Kyi, Birma’s oppositieleider, heeft deze week een etnische Karen vluchtelingenkamp op de grens met Thailand bezocht. Ze liet de menigte weten dat ze niet vergeten zullen worden.
In het vluchtelingenkamp Mae La, de thuishaven van ongeveer 45.000 mensen die Myanmar waren ontvlucht, stond ze op een plastic stoel de juichende menigte toe te spreken. Het deel van de Thaise grens, waar de Mae La kamp ligt is de thuisbasis van maximaal 140.000 Karen-vluchtelingen. De Karen strijden voor meer autonomie.
Haar zesdaagse reis naar Thailand is de eerste buitenlandse reis in 24 jaar voor Suu Kyi, die inmiddels geen politieke gevangene meer is, maar leider van de oppositie. Suu Kyi heeft herhaaldelijk gezegd dat ze gelooft dat de huidige machthebbers zich willen inzetten voor democratische hervormingen. Wel waarschuwde ze de internationale gemeenschap deze week om voorzichtig te zijn en een ‘gezonde scepsis’ te blijven houden. De militairen blijven nog steeds een onzekere factor.
Miljoenen migranten
Suu Kyi bezocht ook de stad Mahachai, even buiten Bangkok, de thuisbasis van de grootste populatie van Myanmar migranten in Thailand. Veel van de 2,5 miljoen migranten staken de grens illegaal over om laaggeschoold werk te doen. Vaak met slechtere werkomstandigheden dan hun Thaise collega’s, zoals langere uren en minder loon. De economie van Myanmar ligt in puin na een halve eeuw van militair bewind en jaren van harde westerse sancties. Het heeft geleid tot een enorme werkloosheid en miljoenen mensen werden gedwongen in het buitenland werk te zoeken.
Suu Kyi keert na haar bezoek aan Thjailand terug naar Myanmar, maar volgende maand vliegt ze naar vijf landen in Europa, waaronder Noorwegen, waar ze officieel de Nobelprijs voor de Vrede, in ontvangst kan nemen. 21 jaar nadat ze deze kreeg toegewezen.
Hoop doet leven en geeft deze mensen de moed om stand te houden na het bezoek van Suu Kyi. Hopelijk kunnen ze ooit eens terugkeren naar hun eigen land, naar huis.
Het zal nog wel wat duren vooraleer de deur voor hen opengaat, en op 3 jaar tijd kan dit niet verwezenlijkt worden. Toch niet voor de vele tienduizenden die hun toevlucht zochten in Thailand.
Het is een moedig, mooi en vriendelijk volk, spijtig dat hun situatie wordt uitgebuit.
Als het toerisme in Myanmar toeneemt schept dat ook werkgelegenheid.
Van mij hebben ze alvast de morele steun.
Bert.