Laat ik vandaag maar eens beginnen met een compliment aan Bangkok Post en de zondagbijlage Spectrum. Spectrum bevat een goed geschreven en goed uitgezocht verhaal over de draagmoederschapzaak en Bangkok Post bijt zich vast in het probleem van klassejustitie.

Spectrum zet de conflicterende informatie over wat er gebeurd is bij Gammy, de baby met het syndroom van Down, die door de Australische biologische ouders geweigerd zou zijn, keurig op een rijtje alsmede wat kranten ervan hebben gemaakt. Bovendien sprak Spectrum met het bureau dat bemiddeld heeft. Zelfs wanneer ik het artikel zou samenvatten, zou deze posting wel erg uitdijen; het is in zijn geheel te lezen op de website van Bangkok Post.

Klassejustitie

Bangkok Post bijt zich vandaag vast in het probleem van klassejustitie. Het grootste deel van de voorpagina en de helft van pagina 3 is gewijd aan drie geruchtmakende zaken, waarvan de hit-and-run van Red Bull erfgenaam Vorayudh Yoovidhya de meeste aandacht krijgt.

Vorayudh reed in september 2012 met zijn Ferrari op de Sukhumvit Road een motoragent dood. De zaak is nog steeds niet voor de rechter gebracht en de politie heeft nog steeds geen arrestatiebevel aangevraagd.

Vorayudh kan niet meer vervolgd worden voor overtreding van de maximumsnelheid, want daarvan is de verjaringstermijn verstreken; wel voor roekeloos rijden met een dode als gevolg (verjaringstermijn 15 jaar) en doorrijden na een aanrijding (5 jaar).

Het OM heeft hem zes keer tevergeefd opgeroepen om de tenlastelegging in ontvangst te nemen, de laatste keer bleef hij weg omdat hij in Singapore verbleef en ziek zou zijn. Volgens zijn advocaat is hij momenteel in Thailand. De zaak is onder andere vertraagd omdat de verdediging nieuwe getuigen inbracht en onlangs weer een keer.

Ongelijkheid

Niran Pitawatchara, National Human Rights commissaris, zegt dat arme Thais doorgaans in de steek worden gelaten door het rechtsstelsel. De meeste jonge mensen in jeugdgevangenissen komen uit arme milieus; jonge mensen uit rijke families zitten er niet. De politie behandelt rijk en arm verschillend en dure auto’s worden zelden gestopt om te zien of er drugs mee worden vervoerd. Rijke mensen kunnen bovendien topadvocaten inhuren om hen buiten schot te houden.

‘Ongelijkheid ligt ten grondslag aan de sociale onrust en met de gevolgen daarvan hebben we nu te maken’, zegt Niran.

Familie motoragent is boos

Bangkok Post laat ook de oudere broer van de doodgereden agent aan het woord. ‘Blijven ze wachten totdat de verjaringstermijn van de andere aanklachten ook is verstreken?’, vraagt hij zich af. ‘We zijn boos omdat hij [Vorayudh] is doorgereden in plaats van te stoppen en mijn broer te helpen. We zijn er niet op uit om iemand naar de gevangenis te laten sturen. We willen ook niet meer geld. [De familie kreeg van Vorayudh’s familie 3 miljoen baht.] We willen het rechtssysteem in werking zien. Dit is een strafrechtelijk vergrijp en dat verdwijnt niet met een geldelijke compensatie.’

(Bron: Spectrum, 10 augustus 2014; Bangkok Post, 11 augustus 2014)

Om het zoeken op de website van de krant te vergemakkelijken, geef ik de titels:
The need to fill the void
Rough justice risks derailing reform
Red Bull hit and run case drifts, two years on
Family of slain officer says justice system failing

5 reacties op “Prima journalistiek over klassejustitie en draagmoederschap”

  1. chris zegt op

    Het is – denk ik – geen toeval dat de Bangkok Post deze artikelen plaatst twee dagen nadat de junta 4 rechters heeft ontslagen die een wat ruimhartig oordeelden over verzoeken van vrijlating op borgtocht.
    Dat rechters ook niet zonder smet zijn en indien nodig worden aangepakt heeft een storm doen opsteken in de rechtbanken. Met de voorbeelden van op zijn minst merkwaardige beslissingen in de afgelopen jaren zou men een boek kunen vullen, inclusief het verbieden van politieke partijen en diskwalificeren van ministers die in een vergadering voor een voorstel stemmen om een topambtenaar over te plaatsen en de niet-aanwezigen buiten beschouwing laten.
    Ook in de dagelijkse praktijk hier in mijn eigen buurtje is het duidelijk aan het worden dat iedereen (van alle rang en stand) moet oppassen met dingen te doen die volgens de wetten van dit land niet horen. In academische termen heet dat het verhogen van de psychologische pakkans. Dat is minstens so effectief als het verhogen van de feitelijke pakkans.
    Nu nog een goed artikel graag over waar de red Bull jongeman en jetset monnik zich ophouden en door wie zij worden beschermd. En het ongedaan maken van het ontslag van columnist Voranai.

  2. Kees zegt op

    Prima dat de Bangkok Post dit aan de kaak stelt. Buitenlanders die de Bangkok Post lezen hoef je er niet van te overtuigen dat dit onderwerp aandacht verdient. Maar hoeveel Thai lezen de Bangkok Post? Wordt er ook in de Thaise kranten op dezelfde manier aandacht aan besteed?

  3. chris zegt op

    “It appoints Lt Duang Yubamrung, platoon leader of a military police company under the Support Services Department, to the position of Pol Lt Duang Yubamrung, deputy inspector of the bureau’s training centre, effective Aug 1, 2012.

    He will receive a monthly salary of 14,070 baht.”
    (Bangkok Post).
    De krant schrijft dat hij deze kantoorbaan kreeg vanwge het feit dat hij zijn Masters Degree in Recht had behaald. Niks over scherpsschutter. Dat was hij daarvoor.

  4. Tino Kuis zegt op

    Citaat uit de BP: ‘Niran Pitawatchara, National Human Rights commissaris, zegt dat arme Thais doorgaans in de steek worden gelaten door het rechtsstelsel.’ En dat is juist. Er zitten heel veel onschuldige mensen vast, vooral omdat de politie altijd een bekentenis wil en die afdwingt. Daarnaast zijn de straffen voor kleinere vergrijpen en misdrijven absurd hoog. Zeven jaar gevangenisstraf voor het stelen van 10.000 baht is geen uitzondering. Een paar maanden geleden kreeg een Isaans echtpaar, dat paddestoelen verzamelde in een beschermd bos, 15 jaar. Een restje amfetamine in je plas is goed voor 5 jaar.

    Persoonlijk vind ik het erger als er iemand onschuldig vastzit of een absurd lange straf krijgt dan dat er tien schuldigen vrij rondlopen. Daarom vind ik die aandacht voor (invloed)rijke personen wat overtrokken. Laten journalisten wat meer aandacht besteden aan de trieste gevallen aan de onderkant van het rechtsstelsel. Daar zit veel meer leed en onrecht.

  5. chris zegt op

    “Schuldigen behoren niet vrij rond te lopen”…
    Dat is nu weer zo’n typisch westerse opmerking en expliciete kritiek op het Thai rechtssysteem van een cultureel insensitieve expat. Zolang een persoon niet is veroordeeld is niemand schuldig en kan in dit land op borgtocht worden vrijgelaten, sommige misdaden (majesteitsschennis bv) en omstandigheden (bv. vluchtgevaar) uitgezonderd. Je kunt zelfs op borgtocht worden vrijgelaten als je je misdaad hebt bekend en daarvoor door een lagere rechtbank bent veroordeeld en in beroep gaat. Zie recentelijk gele-shirt leider Sondhi die zijn misdaad bekend heeft en daarvoor 42 jaar gevangenisstraf heeft gekregen en nu in beroep gaat bij het Supreme Court en toch nog op borgtocht wilde worden vrijgelaten. De rechter beslist over een verzoek tot borgtocht. In het geval van Sondhi was dat negatief maar hij zal het ongetwijfeld nog een keer proberen.
    Ook de strafmaat staat in de wet omschreven en verschilt in veel gevallen sterk van het Nederlandse rechtssysteem. Een bekend voorbeeld is de strafmaat voor bezit en doorverkoop van drugs. Of je dat nu leuk vindt of niet. Ander land, andere gewoonten. Het is aan de rechter om de maximale straf op te leggen of clementie te hebben met de misdadiger. Daar komt de interpretatie en de mede-menselijkheid van de rechter om de hoek. En die (b)lijkt niet voor alle mensen gelijk.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website