Seksueel misbruik in Thaise tempels in Nederland
Boeddhistische monniken en leraren in Nederland hebben zich de afgelopen decennia schuldig gemaakt aan seksueel misbruik van leerlingen, zowel mannen als vrouwen. In enkele gevallen waren de slachtoffers minderjarig. Er zijn misbruikaffaires in onder meer Waalwijk, Middelburg en Makkinga (Friesland), zo laat de NOS weten.
Over het misbruik is in sommige gevallen tientallen jaren gezwegen. Maar na de schandalen in onder meer de katholieke kerk komen nu ook slachtoffers van misbruik door boeddhistische leiders met hun verhaal naar buiten.
Thaise monnik
De afgelopen maanden sprak de NOS, in samenwerking met boeddhisme-kenner Rob Hogendoorn, onder anderen met drie slachtoffers van een Thaise monnik die na zijn komst naar Nederland in de jaren 70 zeker twintig jaar lang jonge mannen misbruikte of pogingen daartoe deed.
Deze Mettavihari moest volgens betrokkenen begin jaren 80 uit zijn tempel in Waalwijk vertrekken. Aanleiding zou een melding bij de politie zijn geweest over het lastigvallen van een minderjarige.
Eerder deze maand besloot een aantal van Mettavihari’s volgelingen zijn “herhaald grensoverschrijdend gedrag” na tientallen jaren zwijgen naar buiten te brengen. Uit hun verklaring bleek dat zij er al tientallen jaren weet van hadden. Reden om nu wel openheid te betrachten is volgens hen dat recent eigen onderzoek laat zien dat het misbruik omvangrijker was dan zij tot nu toe dachten.
Schandalen
Deze affaire rond de in 2007 overleden Mettavihari staat niet op zich. De NOS dook ook in twee andere grote schandalen waarbij leraren misbruik maakten van hun machtspositie ten opzichte van vaak heel kwetsbare leerlingen. In beide kwesties stapten betrokkenen naar de politie, maar deed uiteindelijk niemand aangifte. Die kwesties speelden zich af op verschillende plekken.
– Een boeddhistisch centrum in Middelburg, waar ‘Kelsang Chöpel’ (de Oostenrijker Gerhard Mattioli) zich in de periode 2001-2008 schuldig maakte aan intimidatie en seksueel misbruik van vrouwelijke leerlingen. In notulen van de Boeddhistische Unie Nederland (BUN) sprak de toenmalige voorzitter van “een zelfbenoemde lama” (leraar)” die “op een vreselijke manier heeft huisgehouden”. De BUN stuurde een aantal mensen om met de slachtoffers te spreken en gaf verder geen ruchtbaarheid aan het schandaal.
– Een klooster in het Friese Makkinga. Eind 2001 legde ‘Dhammawiranatha’ (daarna weer Pierre Krul uit Den Haag) zijn monnikspij af nadat hij was geconfronteerd met de vele seksuele relaties die hij was aangegaan met vrouwen. Ook in dit geval deden betrokkenen een beroep op de BUN. Een bestuurslid noteerde: “De verhalen waren echt onthutsend: hersenspoeling, ophitsen, financieel kaalplukken, seksuele relaties met (doorgaans mentaal afhankelijke) vrouwen, maar ook met heel jonge, minderjarige meisjes.” Deze kwestie is de enige die wel de pers haalde. De website van zijn organisatie geeft de indruk dat Krul in elk geval vorig jaar nog actief was als leraar.
Ook zeer recent waren er misbruikzaken in boeddhistische kring. De boeddhistische leraar Frank Uyttebroeck meldt dat sinds 2010 nog zeker vijf andere mensen hulp bij hem hebben gezocht, die misbruikt waren door vijf verschillende leraren. Twee van hen waren zo getraumatiseerd, dat hij ze heeft doorverwezen naar het medische circuit. De namen van de leraren in kwestie wil hij niet noemen, naar eigen zeggen omdat hij dat de slachtoffers heeft moeten beloven.
Bron: NOS.nl – nos.nl/artikel/2037462-seksueel-misbruik-bij-boeddhisten-in-nederland
Ergens triest dit te moeten lezen, doch we moeten niet ver lopen. Kijk wat er er in de Katholieke Kerk gebeurde… net hetzelfde met een groot schandaal als gevolg. Dit is enkel een uitkoper, gevolg van het celibaat. Deze affaire is niet kenmerkend voor het Buddhisme maar kwam/komt ook voor in andere religies.
Lung addie
Dat soort dingen krijg je, als je eisen aan mensen stelt, die tegen de natuur in gaan.
Het zijn misschien niet eens altijd sexuele driften , maar gewoon de behoefte aan warmte en liefde.
Monnik of roomskatholieke priester zijn, is uiteindelijk een vreselijk eenzaam beroep.
Iedere nacht alleen je kussen om vast te houden.
Het heeft bijna zeker niks met deze zaak te maken maar rond Mettavihara waren altijd al allerlei verhalen.
Rond zijn stichting en zijn dood heb ik altijd vraagtekens gehad.
++++
Als ik het mij goed herinner is Mettavihari in 2007 in Amsterdam overleden na een val in zijn wc/badkamer.
Zijn tempel was in Amsterdam Noord aan de Papaverweg.
Rond zijn tempel hingen altijd Marokkanen. Als Mettavihanri een afspraak had, bij voorbeeld om een restaurant in te zegenen, brachten zij hem.
Vlak voor zijn overlijden was ik in zijn tempel. Hij vroeg me zijn boekhouding op orde te brengen, en het pand dat in zijn stichting zat te herfinancieren met een nieuwe hypotheek.
Toen ik zijn kamer van koophandel zag, bleken meerdere Marokkanen in het bestuur te zitten, Mettavihari was volgens mij niet meer de baas in zijn eigen stichting.
Ik had sterke vermoedens hoe de vork in de steel zat. De giften van de Thaise gelovigen werden volgens mij afgeroomd door de behulpzame Marokkanen.
Ik heb toen aangegeven dat ik hem niet zou helpen, en mijn handen van de zaak afgetrokken.
Ik heb altijd al gedacht dat zijn dood geen ongeluk was, en ik hoop dat ik het mis heb.
Dit is niets nieuws onder de zon.
Het is niet voor niets dat hier in Thailand
bij iedere boedhistische tempel
een hoge muur zoals bij een kasteel
om iedere tempel wordt gebouwd.
Tja en wat er binnen deze muren gebeurt???
De reden ook dat het hier in
Thailand geen
Adam & Eva is….
maar Adam & Steve.
Volgens mij is Dhammadipa, organisatie van Mettavihare, al jaren gevestigd in de binnenstad van Amsterdam en gaan zij binnenkort hun tempel renoveren dus ik denk dat die zich al enige tijd daar bevinden. Op hun website kan je zien wie er in het bestuur zit en ook de jaarrrekening is openbaar. Uit hun inkomsten kan je niet afleiden dat zij nu echt veel geld binnenkrijgen. Mettavihare heeft voorzijn dood nog spijt betuigt van zijn daden maar ik vind het toch een goede zaak dat enkele leraren de stap hebben gezet, nadat bleek dat er op een grotere schaal misbruik was gepleegd dan gedacht om het openbaar te maken. Temeer ook omdat een leraar geen ‘goddelijke’status moet krijgen want dat leid alleen maar af van het werkelijke doel van het Boeddhisme en voor de slachtoffers is het ook een erkenning dat zij zijn misbruikt.
Celibaat speelt een grote rol, maar vooral de situaties waar er ongelijkheid is in positie en macht. Juist waar minder stabiele mensen zich toevertrouwen aan een ander. Wat dat betreft kunnen we ook in de psychiatrie en therapiewereld nog wel het een en ander verwachten. Voortaan verplichten op alle scholen: assertiviteitstraining. En mensen leren dat het heiligste hun eigen lichamelijke en geestelijke integriteit is. Waar mensen, religieus of anders, worden verafgood, kun je wachten op deze toestanden. Helaas …
Het geeft tegelijkertijd aan dat het boeddhisme evenals alle andere religiën (ja weet het, het is geen religie maar een levenswijze) feitelijk één grote schertsvertoning is.
In Nederlandse media is dit groot nieuws, wordt in de Thaise media hier nog melding van gemaakt?