Proficiat voor deze blog: ik leer hier, als neofiet, veel over Thailand. Ik ben louter toerist, maar kwam wel voor het eerst naar Thailand voor mijn werk, ik was midden jaren 1980 “supercargo” bij het lossen van staal in lichter bij Koh Si Chang, leerde snel van het uitstekende eten, en in januari 2017 komen mijn echtgenote en ik voor de derde maal naar dit schitterende land…
In 1986 kochten we op een markt in Chiang Mai een prachtig houten “spirit house”. Het was dermate groot dat het niet door de toenmalige smalle deur van de passagiersruimte kon, zodat het in de achterste wagon belandde. Alhoewel wij een ticket hadden tot Ayutthaya en dachten dit duidelijk gemaakt te hebben aan de bediende, reed de trein al door naar Bangkok alvorens wij onze aankoop van de trein hadden gehaald. Lichtelijk in paniek legden wij de situatie uit aan de stationschef, die pleegde een telefoontje, en de volgende ochtend stond onze “spirit house” netjes op de kade in Ayutthaya.
Inmiddels prijkt deze al jarenlang in onze woonruimte in België, rijkelijk versierd met van kleur veranderende LED’s, een bijgebouwde klokkenbalk, bloemen, vogels, olifantjes en…een hele reeks Boeddha’s.
En daar is mijn vraag aan jullie panel van experten! Ik ben er al achter gekomen wat de functie in Thailand is van de spirit house. Niet Boeddhistisch dus. Hoe reageert een Thai op onze westerse vermenging van “de Boeddha” met “spirits”? Onze redenering was, en is nog steeds, dat wij, hier in België, nauwelijks Boeddhistische tempels hebben (ja, er zijn er wel: enkele!).
Wij hebben het grootste respect voor de Boeddha en voor de filosofie, zonder echter diepgaand religieuze gevoelens te hebben. Voor ons is onze spirit house een waardige representatie van het geheel van Thais religieus beleven…maar hoe ziet een Thai dat? Onlangs, toen onze Muay Thai vriend keukenkok Kai onze woning betrad en de spirit house opmerkte, maakte hij voor ons zeer respectabele buigingen en begroetingen…
Ik hoop dat alles mag blijven!
Groet,
Paul
Volgens mij zijn de Thai in hun geloofsbeleving niet zo vreselijk dogmatisch en interpreteren en praktizeren ze hun geloof enigszins pragmatisch, zeg maar ‘voor zover het in de praktijk haalbaar is’, waarbij de regels eerder creatief aan hun dagelijkse praktijk wordt aangepast, dan dat ze hun levenswijze zullen aanpassen aan strikte voorschriften.
In het Boeddhisme zijn geesten niet onbekend, en vòòrdat het Boeddhisme naar Thailand werd gebracht was het geloof in geesten er wijdverbreid. Je zou dus kunnen zeggen dat de vermenging het eerst door de Thai zelf heeft plaatsgevonden.
Ik ben er althans niet zo zeker van dat ze Boeddha’s wereld en de wereld van de geesten zo structureel gescheiden ervaren als u suggereert, maar ik ben geen expert op dit gebied hoor, dus mijn mening graag voor een betere.
Op de redenering dat er in België weinig Boeddhistische tempels zijn en dat een geestenhuisje daarom maar als zodanig dienst moet doen valt natuurlijk wel wat af te dingen.
Van mij mag alles blijven, sterker nog, ik zou toch uitbreiding met een Boeddhistisch tempeltje overwegen. Misschien dat dat de geesten nog gunstiger stemt.
Een gessteshuis heeft, uiteraard, niets met Buddha te maken. In Thaland gaat het vaak om een vermenging van animisme met Buddhisme, en eventueel Taosme.
Als bij ons sóchtends de monniken langs zijn geweest, waarbij ze na ontvangst van eten altijd het door mijn vrouw aangeboden water hebben “geheiligd”, sprenkelt mijn egaa dit altijd onder allerlei geprevel op de vier hoeken van ons huis.
Ik vind alles prima, beter teveel dan te weinig, maar met boedisme heeft dit weinig van doen.
Mijn advies: Geniet van de wijze waarop je het zelf beleeft, je doet er niemand kwaad mee – en zeker Buddha niet!
Er zit veel sarcasme in.
” Ik ben neofiet maar kom al van 1980 naar Thailand”.
Ik begrijp eigenlijk niet waar je naartoe wil.
Een heel verhaal, maar eigenlijk begrijp ik er niks van.
Ik denk dat Paul nog steeds niets begrepen heeft van het doel van zo een geestenhuisje. Natuurlijk is Paul vrij zijn huis te versieren naar eigen goeddunken doch, indien hij zou begrijpen wat de functie van dit huisje is zou hij het buiten opstellen en niet binnen in zijn woonst zoals ik meen te begrijpen. Dat de bezoekende Thais een heel respectvolle waai maken is normaal want ze willen de eventuele bewoners van het huisje zeker gunstig stemmen, vooral omdat Paul de geesten binnenhaalt en er met zijn huisje niet voor zorgt dat ze buiten blijven, wat wel de bedoeling is. Zn idd, het is geen Budhisme maar stamt wel uit het animisme.