Lezersvraag: Ik wil in Thailand een tilapia kwekerij beginnen, kan dat?

Hou er ook rekening mee dat de broer en zus die nu niets doen met de grond en ogenschijnlijk niet zijn geintresseerd, wel belangstelling zullen krijgen als je kwekerij succesvol wordt. Dan zullen ze langskomen om hun deel op te eisen en niets te maken hebben met jouw investeringen.

Beste Johan, het is natuurlijk leuk om zo’n kwekerij op te zetten, maar als het de bedoeling is om er winst mee te maken, doe het dan maar niet. En niet alleen omdat je blijkbaar weinig kennis van zaken hebt met het kweken van vis, maar omdat er heel wat bij komt kijken. Om wat zaken te noemen:
-Ga je minstens het minimumloon betalen aan de werknemers? Je concurrenten doen dat waarschijnlijk niet. En familieleden als werknemers gebruiken, nee dat is een heel slecht idee. Dat gaat fout. Die familieleden gaan echt niet hard werken voor jou. Dat kan je beslist vergeten.
-Heeft je vrouw ervaring in leiding geven? Zo makkelijk is dat anders niet en het wordt vaak onderschat. Ze zal er waarschijnlijk ook weinig plezier aan beleven (wil jij het gemopper van je vrouw aanhoren?).
-Ben je bereid om hormonen en antibiotica te gebruiken? Want die tilapia die je op de markt kan kopen zijn echte Schwarzeneggers. Die zijn heel snel gegroeid en niet op een echt natuurlijke manier. Zo zwemmen ze bij ons in ieder geval niet rond.
-Weet je wat de grondwaterstand in het droge seizoen is? Erg laag waarschijnlijk. Reken maar op 5 cm waterverlies per dag door verdamping maar ook door weglekken in de bodem, tenzij je die bodem natuurlijk waterdicht maakt. Gemiddeld door het jaar ruim 3-4 cm verlies per dag. Kan je zoveel water krijgen? En hoeveel elektriciteit kost dat wel? Misschien heb je wel sterkstroom nodig voor je pomp! De kosten van elektriciteit zijn dus zeker niet verwaarloosbaar.
-Je zal ook wat aan de oevers moeten doen, anders spoelt de aarde door de hoosbuien je vijver in. Er is dus een behoorlijke investering nodig. Rente en afschrijving moet je natuurlijk ook terugverdienen.
-Je mikt waarschijnlijk op een hoge dichtheid aan vis. Maar dan moet je wel je vijver doorspoelen (kan je dat vieze water eigenlijk wel kwijt?). Bij ons in Ubon worden die vissen in kooien in de rivier gekweekt. Die kooien worden continu doorgespoeld met rivierwater. Maar in zo’n situatie zijn de vissen totaal afhankelijk van visvoer. Reken maar op 2 kg visvoer per kg vis. Maar dan moet je de vissen wel op de juiste maat uit het water halen. Dus niet te klein en zeker niet als ze alleen maar eten en niet meer groeien.
-Je kan natuurlijk ook tilapia op een wat natuurlijker manier kweken. Weinig voeren en ook een klein beetje kippenmest, en dan algen en garnalen samen met de tilapia kweken. Zo zet je uiteindelijk zonlicht om in visvlees en dat is natuurlijk de goede manier. Alleen kan je dan helaas geen hoge visdichtheid krijgen. Je investering verdien je ook op die manier niet terug, maar het geeft wel meer voldoening. Je kan dan ook andere vissen houden, ook roofvissen, dat houdt je bestand wat gezonder. Een monocultuur is vragen om moeilijkheden.
-Je kan natuurlijk mensen uit je omgeving de vis er uit laten halen, door hengelaars bijvoorbeeld. Die willen daar zelfs wel voor betalen. Maar ook dan is het lastig om winst te maken. Je zal bijvoorbeeld de boel schoon moeten maken (sommige bezoekers laten wel eens wat achter) en je moet wat meer investeren, bijvoorbeeld in schaduwplekjes aan de oever. En je moet dan misschien ook wel drank, ijs en eten verkopen. Maar tegen marges die het minimumloon dat jij moet betalen niet goed maken. Daar moet dus ook geld bij.
-Als je het groot gaat opzetten, dan heb je ook een boekhouder en een accountant nodig. Als je het kleinschalig doet kan je dat in je dorp wel melden. Dat is zo geregeld.

Zelf hebben we ook een vijver voor hengelaars. Daar beleven we veel plezier aan want we leven aan de waterkant en de bezoekers brengen leven in de brouwerij. En we genieten van de ijsvogels en andere viseters, o.a. slangen. Maar winst maken? Niet echt. Investering eruit halen? Nee.

Succes, Hans

Johan,

Vraag is waarom wil je dat?

Als je zelf voldoende financiele middelen hebt om te leven, kun je volgens mij, op jouw leeftijd, beter gaan genieten van je vrije tijd. Thailand is een vreselijk mooi land en er is veel te doen. Ikzelf heb een 600cc motor en rij graag door de thaise natuur.

Ik zou jou nooit en te nimmer aanraden het te doen voor je familie. Geeft alleen maar narigheid voor jezelf en de familie heeft hoogstwaarschijnlijk geen belangstelling voor jouw wel en wee.

Mijn vrouw, we zijn 14 jaar getrouwd en wonen 12 jaar in Thaiand, heeft veel rijstland, ongeveer 60 rai, 100.000 m2 dus. Zij verbouwd dus rijst. Regelt ze met haar neef en zuster. Hoe? WEET IK NIET.

Wat kost dat, wat voor soort rijst verbouwd ze, en wat brengt het op?.

IK ZOU HET NIET WETEN WANT IK BEMOEI ME ER NIET MEE.

Ze houd varkens, die verzorgd worden door haar zuster, omdat we niet altijd in het dorp zijn maar ook in de stad Khon Kaen wonen.

Hoeveel varkens heeft ze? IK WEET HET NIET

Wat kost de verzorging van varkens ? IK WEET HET NIET

Wat brengt het op? IK WEET HET NIET

WAt gebeurt er met de winst? IK WEET HET NIET

Ik heb alleen geld betaald, jaren geleden om hokken te bouwen

Zij heeft een rijstpolijst machine? Hoeveel rijst gaat er doorheen, wat kost het en wat brengt het op.

IK WEET HET NIET EN WIL HET OOK NIET WETEN MIJN VRoUW KAN ALTIJD BIJ ME AANKLOPPEN ALS ZE OVER HAAR BEDRIJF WIL PRATEN.

Ik heb alleen geld betaald voor het gebouw en de kracht stroom.

Waar gaat de winst van alle bedrijvighei naar toe.

WEET IK NIET, KAN ZE ALLEMAAL GOED ZELF REGELEN?

Wat levert het op? Ik heb rust en geen gedoe met de familie. Die doen het toch anders dan ik wil. Daartegenover hoeft mijn vrouw ,met haar andere cultuur niet naar mijn goedbedoelde “gezeur” te luisteren.

Verbeeld je niet dat wij het zelf beter zouden kunnen. Zijn ze wel blij mee, hoeven ze het zelf niet te doen, terwijl ze dat best kunnen.

Dus, Johan, mijn advies, ondersteun eventueel financieel, maar bemoei je nergens mee.

Resultaat voort ons. We zijn erg gelukkig met elkaar en ons dochtertje van 4.

Ik woon 75 km van Chayapum, kom maar eens langs. [email protected].

Groet jacob

Beste henry,

Dat je thaise echtgenoot net even wat meer mag dan de farang is wel bekend, maar over een adviserende rol als kennis aanwezig is bij de farang niet zou mogen worden gebruikt moet je mij dit toch eens uitleggen.

Hendrik

Beste Johan,

Het landoffice in Chaiyaphum is al 4 jaar gesloten wegens reorganisatie. De landmeters zijn wel actief, maar we horen er verder niets over. mijn vrouw heeft vier stukken land, met een totaal van 40 rai ( 64000 m2). Dus maak je geen illusies over vergunningen. Naast een viskwekerij zijn er wel meer mogelijkheden om die 11 Rai van jou te benutten. Ik woon in Tad Ton National Park, 26 km noord van Chaiyaphum, dus kom eens een biertje drinken, dan hebben we het er eens over.

[email protected]