Hallo Lezers,

Misschien een rare vraag maar hoe gaat scheiden eigenlijk in Thailand? Ik vraag dit omdat ik van plan ben om te gaan trouwen. Of ik dit doe hangt van een aantal factoren af waaronder de mogelijkheid om ook weer vrij gemakkelijk te scheiden.

Daar ben ik nogal zakelijk in omdat ik vindt dat je ook de zakelijke kant van je relatie in ogenschouw moet nemen. Veel relaties met Thaise vrouwen lopen nu eenmaal spaak. Dat bedenk ik niet maar is realiteit. Daar komt bij dat ik een eigen bedrijf heb en nogal wat vermogen.

Om nog wat duidelijker te zijn, gaat het natuurlijk om het scheiden bij een wettelijk Thais huwelijk (ingeschreven bij het Ampur).

Mijn vragen zijn;

  • Hoe gaat het met de boedelscheiding?
  • Hoe zit het met de voogdij over eventuele kinderen?
  • Moet je een advocaat inschakelen?
  • Moet je voor een rechter verschijnen?
  • Wat als de partner niet wil meewerken?

Mij laatste vraag is, of het mogelijk is in Thailand om op huwelijkse voorwaarden te trouwen? Wat is daar dan voor nodig?

Bedankt voor jullie antwoorden en ga vooral door met jullie uitstekende website.

Groet,

Andre

10 reacties op “Lezersvraag: Hoe gaat scheiden in Thailand?”

  1. Jan zegt op

    Misschien heb je hier wat aan .

    http://www.thaiconnection.nl/thailand-scheiden-divorce.htm

  2. Tino Kuis zegt op

    Ik heb het allemaal meegemaakt en ik zal een paar richtlijnen geven maar de details moet je nazoeken in bv Benjawan Poomsan Becker et all, Thai Law for Foreigners, Paiboon Publishing, 2008, (in het Engels en het Thais ,goed en vrij compleet). Er zijn ook veel websites bv http://www.thailaws.com.
    Je kunt op twee manieren scheiden.
    1. heel simpel op de ampur, het gemeentehuis, als je het over alles eens bent met je partner: voogdij, boedelscheiding, alimentatie etc. Kost niets en duurt een paar uur.
    2. ben je het niet met elkaar eens dan moet je naar de rechtbank. Je moet redenen voor de scheiding aanvoeren, dat zijn er zo’n 11, ze staan in het bovengenoemde boek. Alleen ‘we houden niet meer van elkaar’ is niet genoeg. De rechter wijst dan de voogdij toe en beslist over de boedelscheiding en alimentatie. Je kunt bijna niet om een advocaat heen, maar het moet niet. Ik had een goeie advocaat die alles deed voor 50.000 baht vanaf het eerste gesprek tot en met de uitspraak die gunstig uitviel voor mij (voogdij).
    Je kunt op huweljke voorwaarden trouwen. Die kunnen in Nederland opgemaakt worden (dan geldt de Nederlandse wet) of in Thailand samen met een advocaat. Vertalen en legaliseren.
    Wat de boedelscheiding betreft (los van huwelijkse voorwaarden): de Thaise wet zegt dat alles wat een van beide partijen bezat voor het huwelijk eigendom blijft van die partij (laat die bezittingen vastleggen), alles wat tijdens het huwelijk is verworven wordt gelijkelijk onder beide partijen verdeeld, ongeacht wie heeft betaald of op wiens naam het staat. Dat is het principe waar je recht op hebt. Om het in de praktijk ook daadwerkelijk te verkrijgen is een tweede.
    Wat de voogdij betreft dit. Een Thaise rechter zal het kind meestal aan de moeder toewijzen tenzij er redenen zijn dat niet te doen. Als het kind oud genoeg is (12 en ouder) mag het zelf zijn/haar zegje doen en je moet over bewijzen of getuigen beschikken waaruit blijkt dat de moeder ongeschikt is als voogd (dronkenschap, gokken, afwezigheid etc.). Zorg dus voor bewijzen, brieven, foto’s ed.
    Ik kan in dit bestek niet alles uitleggen. Je moet echt het bovenstaande boek gaan lezen en een paar websites bezoeken.

  3. Joseph Jongen zegt op

    Begrijp de vraagstelling eigenlijk niet. Als je een zekerheid voor je zelf wilt inbouwen heb ik slechts een advies: niet trouwen. Waarom zou je al die rompslomp op je hals halen? Als je van haar blijft houden is het prima. Als je problemen krijgt ben je vrij man. Kinderen kun je op een andere manier goed regelen; volgens Nederlands recht en zonder boterbriefje. Of is trouwen de wens van jouw liefje die meer zekerheid wil? Houden van en voor elkaar iets betekenen is liefde en dat is het meest belangrijke in het leven. Bij rechtszaken is er maar een winnaar; de advocaat, want die krijgt wel zijn honorarium van wie dan ook. Mijn advies: gebruik je verstand.

  4. teun zegt op

    Je kunt bij scheiden/uit elkaar gaan ook gewoon de “thaise methode” volgen: nl. weglopen van het probleem. Doen heel veel thais bij relaties en financiele verplichtingen. Dus …

    Als trouwen geen absolute noodzaak is dan lijkt het beter dat ook niet te doen. Dan hou je je eigen regie. Daarbij kun je ook “zekerheid” regelen voor je liefje voor het geval jij het tijdelijke verwisselt voor de eeuwigheid.

  5. Theo zegt op

    Getrouwd of niet getrouwd; bij serieuze onenigheid betekent deze status weinig. Ik ben niet getrouwd, kocht een prachtig huis (op haar naam), vroeg of ze een woonrechtovereenkomst wilde tekenen, waarop ze zei ‘vertrouw je me niet, schat?’ Natuurlijk wel, sweetie! Wij tekenden niets. Ongebreidelde, ongefundeerde jaloezie veroorzaakten meer dan onenigheid. Er zit geen hypotheek op het huis, zij woont er en ik kom er niet meer in. Alle sloten zijn door mijn ‘Thais Geluk’ veranderd. Onder bedreiging van hulp van haar ‘vrienden’ bij de police, moet ik vooral niets tegen haar proberen te ondernemen. Dat heeft ze al een keer bewezen ook! Ik ken ondertussen vier vergelijkbare situaties in mijn directe omgeving. Wees voorzichtig. De liefde (liefste) is vaak wispelturig en vooral onvoorspelbaar. Ik denk niet dat wanneer ik getrouwd zou zijn geweest, dat ik beter af was. Het kan niet beroerder, toch? Good luck. Doe misschien eerst maar een paar jaar ‘latten’. Lijkt mij het beste advies wanneer ik terugkijk.

    • Tino Kuis zegt op

      Beste Theo,
      To marry or not to marry, that’s the question. Als je was getrouwd en daarna het huis had gebouwd had je recht gehad op de helft van de waarde ervan. Ik heb er, via de rechtbank, 1.2 miljoen uitgesleept en daarnaast nog een paar lappen grond op naam van mijn zoon. Allemaal al ontvangen na verkoop van het huis. Het is een heel gedoe maar je bent echt niet helemaal rechteloos in Thailand!

      • Theo zegt op

        Hi Tino, dit huis is 12.000.000. De vrouw veranderde na een half jaar, toen het huis (en een bar) op haar naam gekocht waren, in een totaal ander wezen, een demon. Het lijkt achteraf een zorgvuldige planning. Voel me vrij stom, zoals je zult begrijpen. Schrale troost in dit verband is, dat ik bepaald niet de enige ben. Er zijn meer naïevelingen. Ik heb alles afgeschreven, de bar, de vrouw en het huis. Dat geeft rust. En, geloof het of niet, ik voelde me ook nog eens onveilig in Hua Hin wegens ‘haar’ z.g. gezichtsverlies, terwijl je mijn gezicht eens zou moeten zien, dat is pas verlies. Ben daarom maar even in Nederland nu, voorlopig. Ga een condominium kopen in het najaar. Dat kan op mijn naam. Helaas geen mooie tuin dan, wat ik heel jammer vind. Ik moet nog een manier verzinnen om mijn persoonlijke spullen, foto’s, piano, kleren, boeken, etc. terug in mijn bezit te krijgen dan.

  6. J.Jordaan. zegt op

    Tino,
    Wil jij beweren dat als je getrouwd was voor dat je een huis kocht en kan aantonen dat het gekocht was met jou geld (door bankbewijzen enz.) zonder vastleggen door een advocaat dat er nog wat terug te halen valt?
    Niet dat dat zelf nodig heb, maar ik heb altijd begrepen dat een buitenlander geen grond en huis kan bezitten, natuurlijk wel met bepaalde constructies van compagnie (49%/51%
    verhaal).
    Een mens kan leren en adviseren.
    J.Jordaan.

    • BA zegt op

      Een huis/grond mag niet op jou naam staan, maar zoals Tino zegt heb je als je niet onder huwelijkse voorwaarden trouwt, en zou gaan scheiden recht op de waarde van 50% van de bezittingen verkregen tijdens het huwelijk.

      Feitelijk hoef je volgens mij nog niet eens aan te tonen dat het jou geld was welke in het huis zit, het is tijdens het huwelijk verkregen en dus heb je automatisch recht op de helft.

      Zo zijn er ook gevallen met erfrecht, mocht je huis op de naam van je vrouw staan en ze zou verongelukken, dan heb jij als farang recht op het huis maar omdat je voor de thaise wet geen grond/huis op je naam mag hebben moet je het binnen 12 maanden verkopen.

      Bij het verhaal van Theo moet ik overigens wel even slikken, 12 miljoen baht weg. Dat is toch even een slordige 3 ton wat je afschrijft… Daar zou ik nog wel even een advocaat achteraan sturen.

      Feit blijft alleen wel, hoeveel doet zo’n uitspraak van de rechter? Stel de rechter zegt je hebt recht op de helft, dat betekend niet dat het al op je bankrekening staat. Wil ze niet betalen dan zit je daar nog weer mee.

      • Theo zegt op

        Advocaten zijn geprobeerd maar volstrekt onbetrouwbaar gebleken. Maken onderling deals en inderdaad, als ik het ooit via of op die manier zou winnen, heb ik feitelijk nog niets gewonnen. Het gaat dan een soort fysiek geweld worden met de vrouw en daar pas ik voor, ben ik te oud voor, verlaag ik me niet toe. Ik ben overigens nog eens bijna 500.000 B kwijtgeraakt aan deze foute sujetten, heb de zaak halverwege stopgezet. Ben ’thuis’ in Holland terug op adem aan het komen. Ik denk eerlijk gezegd dat getrouwd zijn het nog moeilijker had gemaakt.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website