Als single Farang leven in de jungle: Op zoek naar een goede “floormanager, huishoudhulp”

Na een recente vraag hier op het blog aangaande het vinden van een huishoudelijke hulp is Lung Addie even in zijn “archieven” gedoken. Hij vond er een reeds vroeger geschreven artikel dien aangaande in terug. Ik weet echt niet meer of dit hier op het blog reeds verscheen of elders. Doch Lung Addie vond het nuttig het toch even te herbewerken en in te sturen.

Tot zekere tijd geleden deed Lung Addie het onderhoud van zijn woning zelf. Was geen enkel probleem daar er meer dan voldoende tijd was en een mens, wonende in de jungle, zich toch met iets onledig moet houden. Buiten het schrijven en lezen van verhaaltjes voor het blog blijft er voldoende tijd over voor andere bezigheden.

Zoals iedereen wel al eens meemaakt in zijn leven werd Lung Addie op relatief korte tijd tweemaal zwaar ziek. Eenmaal had de “knokkelkoorts” hem te pakken en een tweede maal een zware tropische griep, iets waar wij, farangs, blijkbaar geen antistoffen in het lichaam tegen hebben. Toen kwam wel het besef dat een goede huishoudelijke hulp wel degelijk van pas kon komen. Er met mijn buurman, ongeveer dezelfde leeftijd, over gesproken en ja, ook hij kon zo iemand wel best gebruiken en het zou een fulltime job verschaffen aan iemand uit de buurt. Het betreft hier een privaat gescheiden tweewoonst, met zeer grote tuin, dus genoeg werk voor één persoon. Dus op zoek naar een betrouwbaar en kundig persoon, geen eenvoudige opdracht bleek achteraf.

In Thailand is er eigenlijk weinig of geen onderscheid in de benaming tussen een inwonende hulp of een uitwonende hulp. Beiden hebben de benaming “Mae Baan”. In vroegere tijden werd de benaming “Kon Chaai” gebruikt, doch deze benaming is buiten gebruik geraakt wegens de negatieve indruk deze benaming met zich meebracht. Een Kon Chaai was meer, wat wij zouden noemen een “huisslaafje”. Het kwam in vroegere tijden vaak voor dat, zelfs heel jonge kinderen, aan rijke families verkocht werden om dienst te doen als Kon Chaai. Deze huisslaafjes kregen geen loon, enkel kost en inwoon, wat, in het verleden, voor de familie vaak beter was dan het niet kunnen voorzien in de nodige kost voor de kroost.

De eerste welke zich kwam aanmelden was echt het neusje van de zalm. Haar uitgelegd wat er verlangd werd, de algemene voorwaarden kenbaar gemaakt en dus zeer enthousiast aan de slag…. Alle voorzieningen waren ter beschikking: wasmachine, kuisgerief, stofzuiger ….

Na een uurtje een luide knal, gevolgd door een schrille kreet en … algemene stroomonderbreking. De stofzuiger was, met een luide knal in een wolk van zwarte rook ter ziele gegaan…. De floormanager in spe had geprobeerd er water mee op te zuigen. Blijkbaar was het toestel daarvoor niet geschikt. Maar goed, iedereen kan al eens een inschattingsfoutje maken.

Na het reinigen van de vloeren kwam Lung Addie een kijkje nemen naar het resultaat. Het rook lekker … heel lekker … het blonk dat het mooi om zien was …. Doch, Lung Addie kon zich niet meer overeind houden op de ceramische vloertegels ….maakte een enorme slipper en ging deftig onderuit met twee gebroken ribben als gevolg. De Floormanager was erin geslaagd 4 liter kuisproduct te gebruiken voor het reinigen van de keuken en het terras, samen zo een 100 m² …. Maai sokkoprok, hom maak maak…Tot bijna een maand nadien moesten de vloeren, zonder toevoeging van enig product, gekuist worden om het product verwijderd te krijgen.

Ik denk niet dat ik er moet bijschrijven dat de test niet succesvol was.

De tweede gegadigde was een dame uit de Isaan, werkzaam op Koh Samui. Had reeds in een hotel als keukenhulp en als poetsdame gewerkt. Toen ik haar leerde kennen deed zij dienst als Mae Baan in een resort. Tijdens één van mijn latere bezoeken aan Koh Samui ontmoette ik haar opnieuw, zo een 5 jaar geleden, in een resort/attractie plaats. Zij verkocht er tickets aan de bezoekers van een cable ride-viewpoint… Ik kende haar dus reeds een 8 tal jaren en ze was op zoek naar een andere job, iets waar ze meer actief kon zijn, ze verveelde zich in haar huidige job, werkte lange dagen en verdiende een habbekrats. Op het eind van de maand had ze na betaling van huur, elektriciteit, levensonderhoud niets over.

Ik vertelde haar over het feit dat wij op zoek waren naar iemand om het huis en de bloementuin te onderhouden, dus een eventueel inwonende Mae Baan… Die bloementuin, dat sprak haar wel aan want ze hield van bloemen, planten en struiken en had er blijkbaar goede kennis van. Zij aanvaardde de job, en nu hebben we echt, sedert geruime tijd, en tot grote tevredenheid een kruim van een “Mae Baan” , deze benaming meer dan waardig.